Κεφάλαιο 29o
Είχαν καταφέρει να διώξουν τον Λουκά με χίλια ζόρια και εκείνος είχε πάει στο πλατό που γίνονταν τα γυρίσματα ,για να δει με ποιον τρόπο θα μπορούσε να συμμαζέψει λίγο τις εκκρεμότητες που είχε αφήσει. Μετά σειρά είχε ο Παύλος για να κανονίσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες της συνέντευξης και να τον ενημερώσει για όσα είχε μάθει σχετικά με τον Νίκο .
«Σε είχα προειδοποιήσει για εκείνη .» του είπε ο Παύλος χωρίς ίχνος μομφής αφού πρώτα τον άκουσε προσεκτικά .
«Τώρα καταλαβαίνω πόσο επικίνδυνη είναι και πόσο πολύ στον κόσμο μου ήμουν εγώ .» ομολόγησε και κούνησε το κεφάλι του απογοητευμένος από τον εαυτό του .
«Τότε δεν με άκουσες . Τώρα όμως κάνε μου τη χάρη και πρόσεχε την Νόρα .» τον συμβούλευσε και ο Λουκάς τον κοίταξε με απορία . «Μην την αφήνετε μόνη της μέχρι να γίνει καλά. Δεν ξέρεις ποτέ μέχρι πού είναι ικανή να φτάσει.»
«Μην με τρομάζεις τώρα !» του είπε και στριφογύρισε ανήσυχος στην θέση του .
«Ίσως πρέπει να πονηρευτείς λιγάκι . Ας γυρίσουμε στα δικά μας τώρα . Σκέφτηκα να μην μαγνητοσκοπήσουμε τη συνέντευξη ,αλλά να γίνει live με βίντεο αναφορές από την Έλλη, την Δανάη και την Μελίνα.»
«Δεν είναι κακή ιδέα . Πότε λες;
«Τι λες για μεθαύριο; Θα ετοιμάσουμε τα βίντεο και θα προβληθεί μετά το κεντρικό δελτίο του καναλιού .»
Συζήτησαν ακόμα μερικές λεπτομέρειες και ο Λουκάς σηκώθηκε να φύγει , αλλά ο Παύλος τον συμβούλεψε να μιλήσει λιγάκι και με την Έλενα μήπως χρειαζόταν κάτι εκείνη .
Η Έλενα μόλις τον είδε έσκασε ένα τεράστιο χαμόγελο.
«Πως από εδώ ;» τον ρώτησε .
«Μίλησα με τον Παύλο για την συνέντευξη και ήρθα να δω αν χρειάζεσαι κάτι άλλο από μένα πριν φύγω .»
«Δεν νομίζω. Τα έχω όλα υπό έλεγχο.» είπε και κοίταξε κάτι σημειώσεις που είχε πάνω στο γραφείο της . «Αύριο θα ετοιμάσω τα βίντεο και μεθαύριο βγαίνουμε.»
«Το τηλέφωνο μου το έχεις αν χρειαστείς κάτι.» της είπε και έφυγε αφήνοντας την Έλενα να τον κοιτάζει με ένα χαζό χαμόγελο .
Όταν έφτασε στο νοσοκομείο, η Δανάη τον περίμενε στην είσοδο για να του μιλήσει για τα προαισθήματα της Νόρας , όμως εκείνος ήταν τόσο απορροφημένος στις σκέψεις του που αναγκάστηκε να τον φωνάξει για να σταματήσει .
«Ωπ! Δανάη δεν σε είδα και σε ήθελα.» της είπε .
«Για ποιο πράγμα ;»
«Αύριο κάποια στιγμή θα έρθουν να σου πάρουν συνέντευξη.»
«Α, καλά . Λογικά στο ατελιέ θα είμαι . Εγώ έχω να σου πω κάτι πιο σοβαρό.»
«Έπαθε κάτι η Νόρα ;» ρώτησε και προχώρησε προς την είσοδο ανήσυχος αλλά η Δανάη τον έπιασε από το μπράτσο και τον σταμάτησε .
«Κουνήσου από τη θέση σου! Μου είπε κάτι και με προβλημάτισε . Είχε μια αίσθηση πως κάποιος ήταν έξω από το δωμάτιο της και ήθελε να της κάνει κακό.»
«Πότε έγινε αυτό;» ρώτησε και έσμιξε τα φρύδια προβληματισμένος .
«Δυο φορές μου είπε . Χθες το βράδυ και δυο μέρες πριν επανέλθει. Φοβάμαι Λουκά. Είμαι άνθρωπος που πιστεύω πολύ στα προαισθήματα , όσο και αν ακούγεται γραφικό .»
«Ευχαριστώ που μου το είπες . Θα την προσέχω σαν τα μάτια μου .»
«Σε θεωρώ φίλο μου πια Λουκά και ξέρω πως την αγαπάς και αυτό με κάνει να σε εκτιμώ περισσότερο. Πήγαινε τώρα κοντά της γιατί θα την έχει φάει η αγωνία.» του είπε και αφού τον αγκάλιασε έφυγε .
Η Νόρα κουβέντιαζε με την Στέλλα τόση ώρα . Ήταν χαρούμενη γιατί είχε καταφέρει να σηκωθεί και να κάνει μπάνιο . Τώρα φορούσε μια ωραία ροζ πυτζάμα και αισθανόταν πολύ καλά, με τα καθαρά της ρούχα .
«Θέλω να βγω λιγάκι έξω βρε μαμά .» παραπονέθηκε .
«Σταμάτα την γκρίνια . Θα βγεις όταν μας πει ο γιατρός ότι μπορείς .»
«Θυμήσου να πω στο Λουκά να μου φέρει τον φορτιστή και το κινητό μου για να πάρω την γιατρό μου τηλέφωνο.» της είπε και η Στέλλα κούνησε το κεφάλι της καταφατικά .
«Με τη δουλειά σου; Μήπως πρέπει να τους πάρεις ένα τηλέφωνο τώρα που συνήλθες;»
«Μου είπε ο Λουκάς πως το κανόνισε αλλά δεν τολμώ να ρωτήσω τι εννοεί.» της είπε αφού ήξερε την άποψη του Λουκά σχετικά με την δουλειά της . «Αλήθεια ο μπαμπάς που είναι;»
«Τον έστειλα στη Μονεμβάσια . Τόσες μέρες απότιστα τα λουλούδια θα μου μαραθούν. Πάντως η μαμά του Λουκά, σωστή κυρία. Μας περιποιήθηκε τόσο πολύ. Πρέπει να την καλέσω κάποια μέρα στο σπίτι να της το ανταποδώσω. Σε συμπαθεί πολύ.» κατέληξε και της έπιασε τρυφερά τα χέρια .
«Και εγώ την συμπαθώ πολύ .»
«Τι κάνουν τα κορίτσια μου; Τι ομορφιές είναι αυτές καλέ ; Σίγουρα μπήκα στο σωστό δωμάτιο ;» είπε κεφάτα ο Λουκάς που πλησίασε την Νόρα και την φίλησε τρυφερά στα μαλλιά .
«Πού ήσουν τόση ώρα;» παραπονέθηκε εκείνη και η Στέλλα σηκώθηκε και μάζεψε τα πράγματα της .
«Πού πας;» την ρώτησαν ταυτόχρονα και γέλασαν .
«Με έχει καλέσει η Δήμητρα για καφέ και μάλλον θα μείνω και σήμερα εκεί. Πριν λίγο έλεγα στην κόρη μου πόσο καλός άνθρωπος είναι η μαμά σου αγόρι μου . Λοιπόν ... Φεύγω τώρα και θα τα πούμε αύριο πάλι . Αν με χρειαστείτε κάτι ...»
«Επιτέλους οι δυο μας.» είπε ο Λουκάς και βυθιστήκαν σε ένα φιλί γεμάτο από την αγάπη και την απόγνωση δυο ανθρώπων που παραλίγο να τους χωρίσει ο θάνατος. Αγκαλιάζονταν και κοιτιούνταν σαν να μην υπήρχε αύριο, ξεχνώντας εντελώς πως βρίσκονταν στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου .
Σε αυτή την κατάσταση τους βρήκε ο γιατρός που μπήκε μέσα για την τυπική εξέταση και ξερόβηξε, αλλά δεν τον άκουσε κανείς.
«Συγγνώμη που ενοχλώ.» είπε αρκετά δυνατά και προσπάθησε να συγκρατήσει τα γέλια του με την αντίδραση τους, μόλις κατάλαβαν την παρουσία του στον χώρο .
Ο Λουκάς πετάχτηκε όρθιος προσπαθώντας να στρώσει τα ρούχα και τα μαλλιά του , ενώ η Νόρα έγινε κατακόκκινη ,σαν μαθητούδι που το έπιασαν στην αυλή του σχολείου να καπνίζει.
«Ήρθα για να δω πως είναι η ασθενής ,αλλά όπως βλέπω επανήλθες πλήρως.» την πείραξε και εκείνη κοκκίνισε ακόμα περισσότερο .
«Γιατρέ...»
«Μην νοιώθεις αμήχανα . Χαίρομαι που είσαι καλά αλλά δεν θα σου πάρω τώρα την πίεση ,γιατί μάλλον θα έχεις υπέρταση.» συνέχισε να την πειράζει εκείνος και ο Λουκάς γέλασε .
«Τώρα καταλαβαίνω γιατί σε συμπαθεί τόσο ο Νικήτας . Έχετε το ίδιο χιούμορ.» του είπε η Νόρα και σταύρωσε τα χέρια στο στήθος αμυντικά .
«Τι πιθανότητες έχουμε να φύγουμε από εδώ νωρίτερα;» τον ρώτησε ο Λουκάς .
«Ο μόνος λόγος που ήθελα να σας κρατήσω εδώ ήταν για να παρακολουθήσουμε την πορεία της εγκυμοσύνης και να σιγουρευτούμε πως αυτές οι μέρες που ήσουν σε κώμα δεν άφησαν κάποιο κουσούρι. Οι εξετάσεις σου είναι πολύ καλές ,η εγκυμοσύνη προχωρά κανονικά και από ότι μου είπαν οι νοσοκόμες σηκώθηκες χωρίς κανένα πρόβλημα .» είπε σοβαρά εκείνος και κοίταξε την Νόρα .
«Αισθάνομαι πολύ καλά γιατρέ . Σαν να κοιμήθηκα και να ξεκουράστηκα.» τον ενημέρωσε . «Σκεφτόμουν να ζητήσω από την γυναικολόγο μου να έρθει να με δει. Θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα;» ρώτησε λιγάκι αμήχανα .
«Κανένα πρόβλημα . Δικαίωμα σου είναι . Να μας ενημερώσεις μόνο για να της παρέχουμε ότι χρειαστεί. Λοιπόν! Αύριο θα σου κάνω κάποιες τελευταίες εξετάσεις και μόλις βγουν τα αποτελέσματα το ξανασυζητάμε για το εξιτήριο σου .»
«Ευχαριστούμε πολύ γιατρέ.» του είπε ο Λουκάς και στάθηκε πάλι δίπλα της .
«Α, μην το ξεχάσω! Ίσως να κλειδώνατε την πόρτα μην μπει κανένας και πάθει κανένα έμφραγμα.» τους πείραξε φεύγοντας και η Νόρα αγριοκοίταξε τον Λουκά που χαχάνιζε .
«Ρεζίλι με έκανες Μαυρίδη!»
«Λες να μην έχει ξαναδεί ερωτευμένους ανθρώπους;»
«Αυτό που είδε δεν ήταν ερωτευμένοι άνθρωποι ,αλλά ξαναμμένοι!»
«Εγώ φταίω που είσαι τόσο... τόσο.... ερωτεύσιμη;» είπε και πήγε να την αγκαλιάσει αλλά εκείνη άπλωσε το χέρι της και τον σταμάτησε .
«Κρατήσου σε απόσταση για να μιλήσουμε .» είπε αυστηρά .
«Γιατί να ξοδεύουμε άσκοπα το χρόνο μας;»
«Λουκά!!»
«Καλά! Ακούω!» είπε απρόθυμα και έκατσε στο κάτω μέρος του κρεβατιού .
«Έτσι μπράβο. Θέλω να πάρω τηλέφωνο την γιατρό μου και για να γίνει αυτό χρειάζομαι το κινητό και τον φορτιστή μου. Θέλω να μάθω τι κανόνισες με το αφεντικό μου και πότε θα γίνει η συνέντευξη . Ακούω...» είπε σοβαρά , αλλά δεν πρόλαβε να της απαντήσει γιατί χτύπησε η πόρτα και στο άνοιγμα εμφανίστηκε η Έλλη και ο Μάνος .
«Τι ευχάριστη έκπληξη!» είπε η Νόρα και τους έκανε νόημα να πλησιάσουν .
«Έκπληξη; Δεν σου είπε ο Λουκάς ότι θα ερχόμασταν;» τη ρώτησε ο Μάνος και κοίταξε τον φίλο του .
«Είχα άλλα στο μυαλό μου.» απάντησε εκείνος και κοίταξε πονηρά την Νόρα η οποία έγινε για άλλη μια φορά κατακόκκινη.
«Μην του δίνετε σημασία . Χαίρομαι πολύ που ήρθατε. Έλλη μου πως είσαι;»
«Φουσκώνω. Τρώω συνέχεια και θέλω να κοιμάμαι με τις ώρες . Τουλάχιστον σταμάτησαν οι εμετοί .» είπε και χαμογέλασε σαν να είχε κάνει το μεγαλύτερο κατόρθωμα .
«Έχει και τρελά νεύρα.» συμπλήρωσε ο Μάνος για να εισπράξει ένα αγριεμένο βλέμμα .
«Παράπονο ήταν αυτό;»
«Όχι βέβαια ! Όλα για τα μωρά μου.» της απάντησε αγαπησιάρικα και την αγκάλιασε από τους ώμους .
«Ακούς Λουκάκο;» τον ρώτησε η Νόρα που τους χάζευε .
«Έχεις παράπονο;»
«Ένα γλυκάκι δεν μου έχεις φέρει τόσες ώρες.»
«Σου εξήγησα βρε μωρό μου ...» της είπε εκείνος και την φίλησε τρυφερά .
«Συμβαίνει κάτι εδώ;» αναρωτήθηκε η Έλλη που τους παρατηρούσε και την κοίταξαν χαμογελώντας πλατιά πριν απαντήσουν ταυτόχρονα .
«Θα γίνουμε γονείς!»
«Δεν το πιστεύω ! Πώς ; Πότε ;» ρώτησε ο Μάνος .
«Βρε Μάνο μου δεν χωράνε πρωτοτυπίες σε αυτά τα πράγματα!» τον μάλωσε η Έλλη . «Πόσο χαίρομαι! Το μωρό μου θα αποκτήσει αδελφάκι.» είπε χαρούμενη και την κοίταξαν όλοι απορημένοι .
«Αδελφάκι;» ρώτησε ο Μάνος μπερδεμένος .
«Εγώ με τον Λουκά είμαστε σαν αδέλφια, άρα...» είπε σαν να ήταν κάτι αυτονόητο .
«Άρα το μωρό μου θα έχει μια πανέμορφη θεία.» συμφώνησε η Νόρα που συγκινήθηκε με την αντίδραση της .
«Το μωρό ΜΑΣ! Μην ξεχνιόμαστε.» την μάλωσε ο Λουκάς . «Μπήκα κιόλας σε δεύτερη μοίρα.» παραπονέθηκε αλλά τον αγνόησαν .
«Και για πες βρε Έλλη τι να περιμένω...»
«Γκρίνιες και παράπονα.» είπε κοιτώντας τον Μάνο και τον Λουκά που τις κοίταζαν . «Δεν πάτε να φέρετε κανένα γλυκό; Σιροπιαστό κατά προτίμηση .»
«Και με σοκολάτα... γάλακτος.» συμπλήρωσε η Νόρα .
«Θα ρωτήσω το γιατρό πρώτα.» είπε και τράβηξε τον Μάνο για να βγουν από το δωμάτιο .
«Μην τολμήσεις να γυρίσεις με άδεια χέρια!» του φώναξε αλλά είχε ήδη κλείσει την πόρτα .
Σε κάποιο απόμερο σημείο της πόλης η Ζέτα είχε ραντεβού και πάλι έναν νεαρό άντρα.
«Λέγε σε ποιον έχεις μιλήσει;» είπε και πλησίασε απειλητικά τον άντρα που την κοιτούσε με απάθεια .
«Είσαι καλά; Για ποιο πράγμα μιλάς;»
«Κάποιος ξέρει για εκείνη τη νύχτα και σίγουρα δεν ήμουν εγώ αυτή που άνοιξε το στόμα της. ΛΕΓΕ!»
«Για ποιο λόγο να μιλήσω ;»
«Τότε πώς το έμαθε;»
«Μήπως καμία μέρα έγινες τόσο λιώμα που τα είπες μόνη σου;»
«Τι υπονοείς; Πώς έχω χάσει τον έλεγχο;»
«Εδώ και καιρό κούκλα μου . Μην ξεχνάς πως από μένα παραγγέλνεις κάθε φορά.» την ειρωνεύτηκε .
«Επειδή περνάω μια άσχημη φάση δεν σημαίνει πως δεν το ελέγχω .» επέμεινε.
«Ναι καλά. Με θες κάτι άλλο γιατί έχω και δουλειές .»
«Έχεις να μου δώσεις κάτι;»
«Συναντήθηκαν πάλι; Άρα αυτός είναι σίγουρα. Φωτογραφίες έχεις; Συνέχισε και θα φροντίσω να αξίζει τον κόπο σου.» είπε ο Παύλος στον συνομιλητή του και έτριψε τα χέρια ικανοποιημένος από αυτά που έμαθε .
{{Καλη Χρονια με υγεια σε ολους και απο εδω !!
Καθυστερησα λιγακι με τις διορθωσεις, αλλα θα αρχισω απο μεθαυριο πιο εντατικα γιατι με ενοχλει κατι που ειναι ετοιμο να μην ειναι ολοκληρωμενο .
Ενα μεγαλο ευχαριστω στους νεους αναγνωστες , αλλα και στους παλιους που κανουν τον κοπο να το ξαναδιαβασουν . Το εκτιμω αφανταστα !
Καλο βραδυ !!!}}
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top