Ο Λουκάς και η Νόρα κοιτάζονταν στα μάτια με μια ένταση πρωτόγνωρη, που πρώτη έσπασε εκείνη .

«Τι συμπεριφορά ήταν αυτή στον ξένο άνθρωπο;»
«Τώρα το θυμήθηκες πως είναι ξένος άνθρωπος; Όταν καθόσουν και δεχόσουν τα λουλούδια και τα χειροφιλήματα ήταν γνωστός ;»της επιτέθηκε .
«Τι είναι αυτά που λες ; Αφού σου εξήγησα...»
«Τρίχες ! Δεν είμαι ούτε τυφλός ,ούτε χαζός! Μπορώ να ξεχωρίσω τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζει ένας άντρας μια γυναίκα και ο δικός του, μόνο αθώος δεν ήταν !»

Η Νόρα τα είχε χάσει με την αντίδραση του . Ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν θα φανταζόταν πως ο Λουκάς Μαυρίδης, ο γνωστός ηθοποιός με τις απίστευτες κατακτήσεις , ζήλευε εκείνη . Ασυναίσθητα χαμογέλασε , κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Λουκά.

«Βρίσκεις κάτι αστείο σε όλο αυτό ;» την ρώτησε έξαλλος.
«Εσύ είσαι αστείος.» του είπε και άρχισε να γελάει κάνοντας τον να τα χάσει .
«Γελάς μαζί μου;»
«Είσαι ...απίστευτος.» είπε χωρίς να σταματήσει τα γέλια .

«Θεέ μου δώσε μου δύναμη γιατί θα την σκοτώσω!» μουρμούρισε και έστρεψε το βλέμμα του στο ταβάνι σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει . «Νόρα σύνελθε!»
«Κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη και μετά τα λέμε....» του είπε η Νόρα ,μέσα από τα αναφιλητά που της είχε προκαλέσει το γέλιο.

Ο Λουκάς απορημένος, πήγε μέχρι τον καθρέφτη και τότε κατάλαβε και άρχισε να γελάει και εκείνος. Φορούσε μόνο το μποξεράκι του και όση ώρα της φώναζε, κουνούσε την κουτάλα πέρα δώθε , με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει ολόκληρος με σάλτσα.

«Μου αρέσει που ζηλεύεις ,αλλά μην το παρακάνεις.» του ψιθύρισε η Νόρα και τον αγκάλιασε από πίσω .

«Ποιος ζηλεύει;» την ρώτησε έκπληκτος και γύρισε να την κοιτάξει ξεφεύγοντας από την αγκαλιά της .
«Αυτό είναι το τρελό. ΕΣΎ ζηλεύεις ΕΜΈΝΑ!»
«Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι μια στιγμή . Πρώτον εγώ ΔΕΝ ζηλεύω και δεύτερον, γιατί υποτιμάς τον εαυτό σου;»
«Καλά . Ας πούμε πως σε πιστεύω για να το λήξουμε .» είπε συγκαταβατικά και ακούμπησε τα χείλη της στο στήθος του. «Λουκά; Νομίζω πως σου έχει πέσει λίγο παραπάνω αλάτι στην σάλτσα .» τον πείραξε και εκείνος την έριξε στον ώμο του και μπήκαν όπως ήταν και οι δυο μέσα στο μπάνιο για να πλυθούν , με την Νόρα να διαμαρτύρεται και να γελάει .

Όσο για το φαγητό...Τελικά παρήγγειλαν απέξω...

Σε μια γειτονιά της πόλης μακριά από τους γνωστούς της, η Ζέτα συνάντησε τον Τάσο.

«Πότε θα μου έχεις αποτελέσματα;» ρώτησε ανυπόμονα μόλις του έδωσε την φωτογραφία και τα στοιχεία που είχε .
«Μόνο με ένα όνομα, είναι λίγο δύσκολο. Θα πάρει χρόνο .»
«Αν ήταν εύκολο ,θα το έκανα μόνη μου και εσύ δεν θα πληρωνόσουν αδρά.» τον αποπήρε . «Τα θέλω χθες τα αποτελέσματα.»
«Θα κάνω ότι μπορώ.» της είπε . «Θες να ψάξω και την κοπέλα ; Πολύ καλό κομμάτι!»
«Τι έχετε πάθει όλοι μαζί της;» τον αποπήρε . «Περιμένω τηλέφωνο σου το συντομότερο .» είπε και έφυγε εκνευρισμένη .

Μετά από αρκετή ώρα και όταν ο Λουκάς έφυγε για να πάει σπίτι του να αλλάξει ρούχα , η Νόρα αποφάσισε να τηλεφωνήσει στους γονείς της και να μάθει πόση ζημιά είχε κάνει το ρεπορτάζ με την δημοσιοποίηση της σχέσης τους .

«Έλα μανούλα μου ... ναι καλά είμαι....και ο Λουκάς .... ο μπαμπάς ; Ανέβασε πίεση; Τώρα είναι καλά; Δώσε μου να του μιλήσω....Έλα μπαμπά μου .... ναι ,καλά είμαι , μην ανησυχείς ....ο Λουκάς είναι πολύ καλός και με αγαπάει πολύ.... ναι, το ξέρω .... θα προσέχω μπαμπά μου. Να προσέχεις κι εσύ όμως και να μην αγχώνεσαι για βλακείες , εντάξει ; Σε αγαπώ πολύ. Δώσε μου λίγο τη μαμά πάλι . Έλα μαμά... ξέχασα να σου πω . Θυμάσαι που ο Λουκάς σου είπε για τη μητέρα του; Θα με πάει να τη γνωρίσω σε λίγο. Έχω λίγο άγχος .... Αν δεν της αρέσω; Εσύ είσαι η μαμά μου και με βλέπεις τέλεια ακόμα και όταν είμαι χάλια . Ευχαριστώ μανούλα μου . Θα σε πάρω αύριο να σου πω . Να προσέχετε και οι δυο εντάξει ;»

Μετά την συζήτηση με τη μητέρα της, η Νόρα ένιωσε πιο χαλαρή. Αποφάσισε να είναι ο εαυτός της και έτσι ντύθηκε πολύ απλά με ένα μαύρο παντελόνι και ένα όμορφο κόκκινο μπλουζάκι και ψηλά παπούτσια, μπας και μειωθεί λίγο η διάφορα ύψους που είχαν με τον Λουκά. Τα μαλλιά της δεν τα ίσιωσε, αλλά τα άφησε να κάνουν απαλούς κυματισμούς ,με τη βοήθεια του αφρού που τους είχε βάλει. Όσο για το μακιγιάζ ανοιχτόχρωμο λιπ γκλος και λίγη μάσκαρα για να τονίσει τα μάτια .

«Εγκρίνεις;» τον ρώτησε μόλις εκείνος γύρισε για να φύγουν .
«Σκλάβος σου παντοτινός ομορφιά μου.» της είπε και έκανε μια θεατρική υπόκλιση .

Ήταν και αυτός ντυμένος απλά με ένα τζην που τόνιζε τα σωστά σημεία της ανατομίας του και ένα μαύρο ,κολλητό μπλουζάκι, που εφάρμοζε τέλεια στο γυμνασμένο σώμα.

Προσπάθησε να ανασάνει καθώς η εικόνα του πάντα την αποπροσανατόλιζε και με φωνή βραχνή του πρότεινε να φύγουν .
«Μαζί σου και στην κόλαση.» ήταν η απάντηση του και κοκκίνισε ολόκληρη .

Η κυρία Δήμητρα λάτρεψε την Νόρα με το που την είδε. Όπως ακριβώς είχε συμβεί και με τον γιο της .

«Ώστε εσύ είσαι η Νόρα .» της είπε μόλις την είδε και συμπλήρωσε κοιτώντας τον Λουκά. «Είναι πολύ πιο όμορφη από κοντά.» και αμέσως άνοιξε την αγκαλιά της, στην κοπέλα του γιου της .

Η Νόρα είχε μείνει άφωνη από την υποδοχή που της έκανε η μεσόκοπη γυναίκα και ανταπέδωσε την αγκαλιά της αβίαστα. Μια αγκαλιά τόσο ζεστή που της θύμισε την μητέρα της.

«Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω.»
«Εγώ δεν έχω αγκαλιά;»
«Έλα εδώ βρε παραπονιάρη.» του είπε γελώντας και τον αγκάλιασε σφιχτά. Περάστε μέσα.»

Η Νόρα έπιασε σφιχτά το χέρι του Λουκά και εκείνος της χαμογέλασε ενθαρρυντικά όσο εκείνη παρατηρούσε το πατρικό του σπίτι και συνειδητοποιούσε πως ένιωθε πολύ όμορφα εκεί μέσα.
Η μητέρα του ήταν πολύ ζεστός και φιλόξενος άνθρωπος και η Νόρα χαλάρωσε πολύ γρήγορα κοντά της . Της μίλησε για τα παιδικά χρονιά και τις αταξίες του γιου της , για τον πατέρα του Λουκά και πόσο είχε επηρεάσει την εφηβεία του η απώλεια του τόσο νωρίς .

«Θα με κουτσομπολεύετε πολύ ώρα ακόμα;» διαμαρτυρήθηκε όταν η μητέρα του άρχισε να της λέει ιστορίες από το νηπιαγωγείο .
«Γιατί καλέ μου, είπα κάτι που δεν είναι αλήθεια;»
«Τι έγινε Λουκάκο ,φοβόμαστε την αλήθεια;»
«Τελικά μάλλον ήταν λάθος μου που σας γνώρισα.» μονολόγησε .
«Το αντίθετο θα έλεγα εγώ . Να ξέρεις πως έτσι και στενοχωρήσεις αυτό το υπέροχο κορίτσι θα με βρεις μπροστά σου.» τον απείλησε .
«Μάνα να σου πετύχει...»γκρίνιαξε .
«Λίγα λόγια για την μητέρα σου !» τον μάλωσε η Νόρα .

«Επειδή θυμάμαι πως ήταν όταν ήμουν νέα και ερωτευμένη, νομίζω πως ήρθε η ώρα να φύγετε.» τους είπε μετά από λίγο και η Νόρα κοκκίνισε από αμηχανία .

«Σας ευχαριστούμε για όλα .»είπε ευγενικά και την αγκάλιασε σφιχτά.
«Από εδώ και στο έξης ότι χρειαστείς , το σπίτι μου θα είναι πάντα ανοιχτό για σένα.» την διαβεβαίωσε η Δήμητρα .
«Ευχαριστώ μαμά μου» της είπε και ο Λουκάς την ώρα που την αγκάλιασε .
«Να την προσέχεις. Είναι καλό κορίτσι και σε αγαπάει πολύ.» του ψιθύρισε εκείνη .

Μετά από την συνάντηση με την μητέρα του ,την οδήγησε για πρώτη φορά στο δικό του σπίτι.

«Τι λες να γνωρίσεις και τον δικό μου προσωπικό χώρο;» της είπε όταν σταμάτησαν έξω από το σπίτι του .
«Είχα αρχίσει να πιστεύω πως δεν ήθελες να με φέρεις εδώ.» τον πείραξε και εκείνος την κοίταξε ερωτηματικά , ενώ παράλληλα άνοιγε την πόρτα για να μπουν μέσα .
«Ίσως να μην ήθελες να δω κάτι ενοχοποιητικό για το παρελθόν σου. Τίποτα φωτογραφίες με γκόμενες...ξέρεις εσύ ...» συνέχισε να τον πειράζει.
«Για τέτοιο άνθρωπο με έχεις; Εμένα που σε γνώρισα και στη μάνα μου;» είπε θιγμένος και η Νόρα δεν μπόρεσε να μην γελάσει .
«Είσαι πολύ μυγιάγγιχτος τελικά.» παρατήρησε και ανασηκώθηκε στις μύτες για να τον φιλήσει .

Της έδειξε τους χώρους του σπιτιού και πρώτη φορά είχε αγωνία για την γνώμη κάποιου σχετικά με τον προσωπικό του χώρο .

«Μου αρέσει αρκετά . Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι διαφορετικό για σένα . Μου αρέσει που αν και εργένης δεν αρκέστηκες σε ένα μικρό διαμέρισμα που να θυμίζει γκαρσονιέρα .» του είπε ειλικρινά .

Έφτιαξαν δυο κούπες καφέ και έκατσαν στον άνετο καναπέ του αγκαλιά ακούγοντας μουσική . Η ατμόσφαιρα ανάμεσα τους ήταν ερωτική παρόλο που δεν έκαναν τίποτα . Ο ερωτισμός ανάμεσα τους ήταν σαν φούσκα που τους έκλεινε μέσα της .

«Μπορώ να κάθομαι με τις ώρες και να σε κρατώ απλά στην αγκαλιά μου.» της ψιθύρισε .
«Νομίζω πως στην αγκαλιά σου σταματάει ο χρόνος.» συμπλήρωσε εκείνη.

«Νόρα; Το ξέρω πως είναι πολύ νωρίς για να λέω κάτι τέτοιο , αλλά θέλω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου μαζί σου.» είπε και εκείνη έστρεψε το βλέμμα της ξαφνιασμένη πάνω του .

Δεν ήξερε τι να του πει . Τα αισθήματα ήταν αμοιβαία . Δεν υπήρχε αμφιβολία για αυτό όμως εκείνη χάθηκε στα μάτια του και σε αυτό που της έλεγαν .

Στο γνωστό μας πλέον δημοσιογραφικό γραφείο οι μηχανορραφίες και τα σχέδια συνεχίζονταν .

Ο Παύλος αφού συνομίλησε με τον δημοσιογράφο στον οποίο είχε αναθέσει τη συνέντευξη με τον Λουκά και τον πληροφόρησε πως δεν είχε καταφέρει κάτι , αποφάσισε να αναλάβει εκείνος .

Σχημάτισε έναν αριθμό που είχε καιρό να καλέσει και πήρε μια βαθιά ανάσα μέχρι ο συνομιλητής του να σηκώσει το ακουστικό .

«Έλλη μου ! Τι κάνεις;»
«Παύλο; Τι ξαφνικό ήταν αυτό ;» ρώτησε εκείνη πραγματικά ξαφνιασμένη .
«Γιατί το λες αυτό; Εγώ πάντα δίπλα σου είμαι ,αλλά διακριτικά . Σε είδα σε αυτήν την επίδειξη μόδας χθες και για μια ακόμα φορά έλαμπες. Επειδή όμως δεν θέλω να νομίζεις ότι εκμεταλλεύομαι τη σχέση μας, θα μπω στο ψητό.»

«Τώρα αναγνωρίζω τον Παύλο που ήξερα.» είπε γελώντας .
«Θέλω να με βοηθήσεις να κανονίσω μια συνάντηση με τον Μαυρίδη.»
«Δεν ξέρω ρε Παύλο. Θα του το πω, αλλά δεν υπόσχομαι κάτι .» του είπε ειλικρινά .
«Θα περιμένω . Δώσε τα χαιρετίσματα μου στο Μάνο .»

Όση ώρα μιλούσε ,η γραμματέας του, άφησε ένα φάκελο πάνω στο γραφείο του .Τον κοίταξε και είδε πως δεν είχε κάποιο στοιχείο αποστολέα πάνω του και όταν τον άνοιξε μέσα βρήκε μια φωτογραφία και ένα σημείωμα.

«Τι είναι αυτό πάλι;» αναρωτήθηκε .