«Λοιπόν;» ρώτησε με αγωνία η Έλενα και περίμενε την απάντηση του.
«Δεν το έκανα εγώ, αλλά ίσως να το προκάλεσα.» ήρθε η απάντηση του Παύλου για να την μπερδέψει ακόμα περισσότερο. «Συνεργαζόμουν με την αστυνομία και τους είχα δώσει κάποια στοιχεία που είχα μαζέψει. Ένα από αυτά ήταν ότι είχε ξαναρχίσει να τραβιέται με ένα έμπορο ναρκωτικών. Τον ίδιο που είχε σχέση και τότε. Αυτός ήταν που σκότωσε τον αδελφό μου και τώρα προφανώς σκότωσε την συνεργό του.» εξήγησε.

Η φωνή του ήταν σταθερή όσο μιλούσε, αλλά ο πόνος ήταν εμφανής στο βλέμμα του και η Έλενα ένοιωθε την ανάγκη να τον αγκαλιάσει και να τον παρηγορήσει. Όμως όλα όσα έμαθε χρειαζόταν χρόνο για να τα επεξεργαστεί.
Ο Παύλος πρόσεξε την πάλη που γινόταν μέσα της και απλά ευχόταν να μπορούσε να διακρίνει την αλήθεια του και να θελήσει να σταθεί δίπλα του.

«Παύλο... δεν ξέρω τι να πω ...»

«Φοβόμουν πως θα έφευγες τρέχοντας.» παραδέχτηκε και την είδε να χαμογελάει αμήχανα.

«Θα το είχα κάνει αν δεν είχα μουδιάσει ολόκληρη. Χρειάζομαι λίγο χρόνο.»

Με το βλέμμα της τον παρακαλούσε να μην παρεξηγήσει τη στάση της και εκείνος κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση και της έδωσε την τσάντα της διευκολύνοντας την να φύγει.

Κοντοστάθηκε στην πόρτα και τον κοίταξε.

«Αν θες να φύγεις θα το καταλάβω,αλλά εγώ...θέλω να μείνεις.»

Η Έλενα τον κοίταξε και είδε κάτι στο βλέμμα του που την απέτρεψε από το να φύγει. Δεν ήξερε αν ήταν απόγνωση ή αγάπη ή ίσως ένα μείγμα συναισθημάτων. Αυτό που ήξερε ήταν πως είχε ανάγκη να μάθει περισσότερες λεπτομέρειες που θα την βοηθούσαν να τον καταλάβει και να τον πιστέψει.

«Θέλω να μου πεις τα πάντα με απόλυτη ειλικρίνεια.» δήλωσε και κάθισε στον καναπέ.

Ο Παύλος άφησε την ανάσα που κρατούσε τόση ώρα και έκατσε απέναντι της, δίνοντας της έτσι την δυνατότητα να τον βλέπει, αλλά να έχει και μια απόσταση ασφαλείας από εκείνον, αν το ήθελε.

«Είχα συνεννοηθεί με την αστυνομία και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία -όταν χώρισε με τον Λουκά- έπαιξα λίγο με το μυαλό της.
«Τι εννοείς έπαιξες ;»
«Εκείνη όπως σου έχω πει δεν γνώριζε για τη σχέση μου με τον Αλέξη και έτσι το εκμεταλλεύτηκα. Της άφηνα κάποια σημειώματα και κάτι μηνύματα στον τηλεφωνητή που άφηναν να εννοηθεί πως ο Αλέξης ήταν ζωντανός ή ότι κάποιος ήξερε την αλήθεια. Εκείνη αντέδρασε ακριβώς όπως το περιμέναμε. Πήγε και βρήκε τον συνεργό της και αυτός, όπως φαίνεται, για να την ξεφορτωθεί την προμήθευσε διάφορες ουσίες. Πιεσμένη από όλα όπως ήταν ζητούσε συνεχώς περισσότερα. Οι συναντήσεις τους ήταν καθημερινές και έχω φωτογραφίες από όλες. Προφανώς αυτός αποφάσισε πως η κατάσταση άρχιζε να ξεφεύγει από τον έλεγχο του και αποφάσισε να την ξεφορτωθεί. Χθες το ραντεβού τους ήταν για πρώτη φορά στο σπίτι της.»
«Αφού η αστυνομία τα ξέρει όλα αυτά,γιατί δεν τον συλλαμβάνουν;» αναρωτήθηκε σχεδόν με αφέλεια.
«Θα το κάνουν σύντομα. Με πιστεύεις;»

Την κοίταξε με προσμονή και ελπίδα, αλλά η Έλενα απέφυγε να τον κοιτάξει στα μάτια.

«Χρειάζομαι χρόνο.» επανέλαβε. «Σε θέλω πολύ στη ζωή μου αλλά τις φοβάμαι τις μπερδεμένες καταστάσεις.» συμπλήρωσε και σηκώθηκε όρθια.

«Καταλαβαίνω. Πριν φύγεις θέλω να σου δείξω κάτι.» της είπε και πλησίασε το γραφείο του. Έπιασε την φωτογραφία του αδελφού του και της την έδωσε. «Αυτός ήταν ο Αλέξης. Πάντα χαμογελαστός...»

«Έχετε τα ίδια μάτια.» παρατήρησε συγκινημένη.
«Μόνο σε σχήμα. Τα δικά του ήταν καθαρά και φωτεινά, ενώ τα δικά μου...»
«Συγγνώμη...πρέπει να φύγω...» ψέλλισε και έφυγε σαν κυνηγημένη αφήνοντας την φωτογραφία στα χέρια του Παύλου.

Η Νόρα κοιμόταν ακόμα όταν χτύπησε το κινητό του Λουκά.

«Κοιμάσαι ακόμα ρεμάλι;» ρώτησε ο Μάνος με την χαρακτηριστική του άνεση και ο Λουκάς χαμογέλασε και φίλησε την Νόρα που τεντωνόταν.
«Ονειρεύομαι αλλά δεν κοιμάμαι φιλαράκι.» του απάντησε για να κερδίσει ένα τεράστιο χαμόγελο από εκείνη.
«Σταμάτα να ονειρεύεσαι και έλα από το γραφείο μου. Πρέπει να μιλήσουμε.» είπε σοβαρά αλλά ο Λουκάς αγνόησε τον τόνο του.
«Αποκλείεται. Παντρεύομαι!» ανακοίνωσε και η Νόρα του χτύπησε τρυφερά την κοιλιά κάνοντας τον να γελάσει.
«Τι ώρα;» τον ρώτησε μπερδεμένος ο Μάνος.
«Δεν παντρεύομαι τώρα αλλά δέχτηκε επιτέλους να με παντρευτεί και μέχρι να ορίσουμε ημερομηνία δεν το κουνάω από δίπλα της.» εξήγησε και την έσφιξε στην αγκαλιά του.

«Συγχαρητήρια, η ώρα η καλή και ό,τι άλλο λένε σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά πρέπει να μιλήσουμε. Είναι σοβαρό και η Έλλη όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκε. Εσύ πιστεύεις πως ο θάνατος της Ζέτας ήταν ατύχημα;»

Η παύση από την πλευρά του Λουκά, έκανε τον Μάνο να καταλάβει πως και εκείνος είχε κάνει αυτή την σκέψη.

«Θα είμαι στο γραφείο σου σε μια ώρα.» τον ενημέρωσε και έκλεισε το τηλέφωνο.

Η Νόρα τον κοίταξε ερωτηματικά, αλλά εκείνος φαινόταν χαμένος στις σκέψεις του και δεν την πρόσεξε.

«Τι έγινε;»

Στράφηκε προς το μέρος της και της έσκασε ένα καθησυχαστικό χαμόγελο που όμως δεν την ξεγέλασε.
«Τίποτα που να μπορεί να χαλάσει τη χαρά μας.» απάντησε και σηκώθηκε από το κρεβάτι όμως η Νόρα σηκώθηκε πιο γρήγορα από εκείνον και στάθηκε μπροστά του.
«Λουκά μίλα μου!» επέμεινε.

Δεν ήθελε να την ταράξει με σκέψεις που ίσως δεν είχαν καμιά βάση, αλλά το ύφος της δεν του άφηνε περιθώρια.
«Ο Μάνος και η Έλλη πιστεύουν πως ο θάνατος της Ζέτας δεν ήταν τυχαίος.» είπε και περίμενε την αντίδραση της.
«Εσύ; Πιστεύεις το ίδιο;» τον ρώτησε ήρεμα.
«Ας πούμε πως μου πέρασε από το μυαλό.» είπε απρόθυμα γιατί ντρεπόταν για αυτές τις σκέψεις του.

Άπλωσε το χέρι της και του χάιδεψε τρυφερά το πρόσωπο. Έβλεπε την ανησυχία του και ήθελε να τον βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορούσε να διώξει τις άσχημες σκέψεις και τις τύψεις.

«Μην πας! Πάρε τηλέφωνο τον Μάνο και πες του να έρθουν εδώ μαζί με την Έλλη.» του είπε. «Και εγώ και η Έλλη μπορούμε να άνετα να συμμετέχουμε σε μια τέτοια συζήτηση.» συμπλήρωσε μόλις είδε πως ήταν έτοιμος να αρνηθεί.
«Η Έλλη είναι πολύ ευαίσθητη αυτό τον καιρό.»
«Μην φοβάσαι για αυτήν.» τον διαβεβαίωσε.
«Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω;» την ρώτησε καχύποπτα.
« Όλα τα ξέρω εγώ. Για αυτό να με προσέχεις.» τον απείλησε στα ψέματα και τον άφησε μόνο του για να ετοιμαστεί.

Όταν ο Μάνος και η Έλλη έφτασαν, εκείνη ήταν έξαλλη μόνο με την ιδέα πως θα την άφηναν έξω από τη συζήτηση και έτσι άρχισε να φωνάζει και στον Λουκά, ο οποίος όμως την παρακολουθούσε χωρίς να της δίνει ιδιαίτερη σημασία.

«Λουκά με ακούς; Πού κοιτάς;»
«Είναι στο μπάνιο εδώ και μισή ώρα και κάνει εμετό βρε Έλλη. Την ρώτησα αν θέλει να κάνω κάτι για να τη βοηθήσω, αλλά μου φωνάζει να φύγω. Ανησυχώ.»

Η Έλλη γέλασε με το απεγνωσμένο ύφος του και ξέχασε τον λόγο που είχε νευριάσει.

«Πρωινή ναυτία Λουκά μου. Συνήθισε το γιατί θα είναι συχνό φαινόμενο μέχρι να κλείσει τον τρίτο μήνα. Πίστεψε με,όταν είσαι σε αυτά τα χάλια,δεν θέλεις παρέα.»
«Μα εγώ να βοηθήσω θέλω...»
«Δεν μπορείς να κάνεις κάτι καλέ μου. Όταν συνέλθει θα βγει.»

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση της και έκανε την εμφάνιση της η Νόρα λιγάκι ταλαιπωρημένη,αλλά χαμογελαστή. Τους καλημέρισε, αγκάλιασε την Έλλη και έκατσε δίπλα της.

«Είσαι καλά;» ρώτησε ο Λουκάς και εκείνη του χάρισε ένα καθησυχαστικό χαμόγελο.
«Λίγο κουρασμένη, αλλά καλά. Θα μου φτιάξεις ένα τσάι;» του ζήτησε και εκείνος έτρεξε να εκπληρώσει την επιθυμία της.
«Άρχισαν οι εμετοί;» ρώτησε η Έλλη και την κοίταξε με κατανόηση.
«Μόλις. Χάλια η κατάσταση.» είπε και σούφρωσε τη μύτη της κάνοντας μια γκριμάτσα αηδίας.
«Είναι όμως ένα σημάδι πως όλο αυτό είναι αληθινό.» της είπε η Έλλη και βολεύτηκε καλύτερα, γιατί και η δική της κοιλιά είχε αρχίσει να μεγαλώνει και ασυνήθιστη όπως ήταν στο επιπλέον βάρος, την δυσκόλευε.
«Είναι φυσιολογικό που πεινάω, ενώ μόλις έβγαλα ότι υπήρχε στο στομάχι μου;» ρώτησε την Έλλη και εκείνη γέλασε.

«Πιες το τσάι και τρως αργότερα. Φυσιολογικό είναι. Μην αγχώνεσαι.»

«Συγγνώμη ακούω καλά ; Για φαγητό μιλάνε;» είπε χαμηλόφωνα στον Μάνο και εκείνος γέλασε και τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη.

«Δεν έχεις δει τίποτα ακόμη φίλε! Τα καλύτερα έρχονται.» απάντησε ο Μάνος.

Λίγη ώρα μετά, η παρέα των τεσσάρων προσπαθούσε να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα όμως ο ήχος από το τηλέφωνο του Λουκά, τους διέκοψε. Είδε την αναγνώριση πριν το σηκώσει και συνοφρυώθηκε.

«Συγγνώμη που σε ενοχλώ,αλλά θέλω να μιλήσουμε για κάτι σοβαρό.» είπε κατευθείαν η Έλενα. «Μίλησα με τον Παύλο και χρειάζομαι κάποιες διευκρινήσεις.» συμπλήρωσε.
«Σου μίλησε ο Παύλος;» την ρώτησε και τράβηξε την προσοχή όλων. «Έλα από το σπίτι. Ξέρεις πού είναι;»

Ο Λουκάς έκλεισε το τηλέφωνο προβληματισμένος και τους κοίταξε.

«Η Έλενα ήταν. Έρχεται από εδώ.» είπε και η Νόρα δεν μπόρεσε να κρύψει την δυσαρέσκεια της, όμως μόλις άκουσε την επομένη φράση που βγήκε από το στόμα του ξέχασε κάθε ζήλια. «Της μίλησε ο Παύλος ...»

«Λέτε να το έκανε τελικά εκείνος;» ρώτησε η Έλλη.
«Δεν το πιστεύω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν τον είχα συναντήσει μου φάνηκε άνθρωπος σωστός και έντιμος. Υπήρχε θλίψη αλλά και καθαρότητα στο βλέμμα του.» είπε με σιγουριά η Νόρα.
«Όπως φαίνεται θα μάθουμε σύντομα την αλήθεια. Για πείτε τώρα τα ευχάριστα. Πότε με το κάλο ο γάμος; Κουμπάρους έχετε;» άλλαξε το θέμα συζήτησης ο Μάνος, αφού πρόσεξε πως η Έλλη δυσφορούσε και ας προσπαθούσε να το κρύψει.
«Σε έπεισε τελικά;» ρώτησε την Νόρα η Έλλη και το χαμόγελο που φώτισε τα μάτια της έκανε τον Μάνο να χαλαρώσει.
«Έβαλε τα μεγάλα μέσα αυτή τη φορά.» χαχάνισε η Νόρα.

«Μεγάλα μέσα ακούω...»σχολίασε πονηρά ο Μάνος για να δεχτεί μια αγκωνιά από τον Λουκά.

«Πού πήγε το βρώμικο μυαλό σου βρε ρεμάλι;»
«Μάνο ντροπή! Ακούνε και τα μωρά.» τον μάλωσε η Νόρα.
«Δεν πειράζει. Να μαθαίνει από τώρα το αγόρι μου.»
«Κι αν είναι κορίτσι αγάπη μου; Στον επόμενο υπέρηχο μας είπαν πως θα δούμε το φύλο,αλλά με αυτά που κάνει ο αντρούλης μου, θα πω στην γιατρό να μην μας το πει.» εξήγησε στα παιδιά, ενώ παράλληλα απείλησε τον Μάνο που την κοίταξε σαν κουτάβι.

«Τώρα γίνεσαι κακιά. Εγώ από αγάπη τα κάνω.»
«Αν θες να μην το κάνω ίσως ... δεν ξέρω ... Μήπως να πήγαινες να φέρεις λίγο παγωτό;» είπε αθώα και κοίταξε την Νόρα συνωμοτικά.
«Αχ,ναι βρε Μάνο! Σοκολάτα-μπανάνα.» συμφώνησε μαζί της η Νόρα.

Ο Λουκάς γέλασε με τα καμώματα των κοριτσιών και το απελπισμένο ύφος του φίλου του αλλά αυτό αποδείχτηκε λάθος.

«Μάνο εσύ πας για παγωτό και φέρνεις και μια καρυδόπιτα που ταιριάζει και εσύ Λουκά μου θα πας στην κουζίνα να ετοιμάσεις μεσημεριανό γιατί πέρασε η ώρα. Κάτι εύκολο. Μπεσαμέλ να έχει μόνο.» έδωσε τις οδηγίες η Νόρα και στράφηκε στην Έλλη περιγράφοντας της την πρόταση γάμου με κάθε λεπτομέρεια και αγνόησε τα αγόρια .

{{Καλησπερα !

Καλο μηνα να εχουμε και καλα να περασετε οσοι φευγετε ή ειστε ηδη σε διακοπες . Να προσεχετε τους εαυτους σας και μην ξεχνατε να χαμογελατε!!!}}