Σε κοιτώ από μακριά.

Σε θαυμάζω.

Ο καλοκαιρινός αέρας παίζει μαζί σου.

Όσο εσύ κοιτάξεις τα λουλούδια..

Μοιάζεις να είσαι κ εσύ, ένα λουλούδι αυτού του κήπου.

Νομίζω πως η καρδιά μου χάνει τους χτύπους της κάθε φορά που σε αντικρίζει.

Μα φοβάμαι.

Φοβάμαι να σε πλησιάσω..

Είμαι περίεργη ύπαρξη.

Μου αρέσει, και προτιμώ να κρύβομαι πίσω από τον πέτρινο κάστρο μου.

Μα θελω να σου μιλήσω.

Να δω πως είσαι από κοντά.

Να ακούσω για μια φορά τουλάχιστον την φωνή σου.

Μόνο μια φορά.

Μόνο αυτή την φορά.

Θα φορέσω την μάσκα μου, και θα σε πλησιάσω.

Για λίγα λεπτά, στον κήπο σου.

Μόνο για αυτήν την στιγμή..

Μονο....

-Νικόλ μπλακ