Ξαφνικά, ο ήχος του τηλεφώνου μου που χτυπούσε, με ξύπνησε από τον γλυκό μου ύπνο. Ανασήκωσα το κορμί μου ψάχνοντας για το τηλέφωνο μου, κάποια στιγμή το βρήκα κάτω από την κουβέρτα του Μέισον.

- " Παρακαλώ;" είπα ανοιγοκλείνωντας τα μάτια μου.

- " Σάρλοτ, είμαι τόσο χαρούμενος που σε πέτυχα. Εδώ αστυνόμος Άντρε." μου είπε νευριασμένος.

- " Καλημέρα και σε εσάς, τι συμβαίνει;" τον ρώτησα κουρασμένη.

Ο Μέισον είχε ανοίξει τα μάτια του και με κοιτούσε. Γύρισα και του έκανα νόημα να μην μιλήσει, του είπα ότι στπ τηλέφωνο ήταν ο αστυνόμος Άντρε.

- " Έκλεψες αποδεικτικά στοιχεία από τον τόπο του εγκλήματος και πίστεψε με όταν σου λέω ότι αυτό είναι σοβαρό αδίκημα" μου φώναξε γελώντας υστερικά.

- " Εγώ...περίμενε ένα λεπτό... σκηνή του εγκλήματος; εγώ θυμάμαι πολύ καλά να λες ότι αυτό ήταν ένα ατύχημα" του φώναξα.

- " Είναι ότι γουστάρω και καλύτερα να συρθείς μέχρι το τμήμα μου αμέσως αλλιώς θα σε φέρω εγώ με χειροπέδες"

Μου φώναξε και μου το έκλεισε αμέσως.

- " Ο Άντρε ξέρει ότι πήρα τα αποδεικτικά στοιχεία. Λέει ότι εάν δεν πάω στο αστυνομικό τμήμα θα έρθει εκείνος να με συλλάβει" είπα βιαστικά στον Μέισον.

- " Μπλοφάρει" φώναξε ανήσυχος ο Μέισον.

- " Δεν νομίζω" του απάντησα απογουτευμένη. " Αυτή τη φορά, νομίζω ότι μας έχει στο χέρι"

- " Απλά για να ξεκαθαρίσουν μερικά πράγματα, ο αστυνόμος Άντρε αε κατηγόρησε ότι έκλεψες αποδεικτικά στοιχεία από την σκηνή του εγκλήματος;" με ρώτησε ο ειδικός πράκτορας Τζέιμς Ρούν, του FBI.

- " Σωστά" του απάντησα.

- " Ένα αδίκημα το οποίο παραδέχεσαι ότι διέπραξες;" με ρώτησε με περιέργεια.

- " Δεν πρόκειται να πω ψέματα στο FBI. Θέλετε να μου απαγγείλεται κατηγορίες; Ελεύθερα. Μπορείτε να με βάλετε και μπροστά από δικαστή άμα θέλετε. Όταν μάθουν την αλήθεια για τον αστυνόμο Άντρε και για το πόσο ανέκδοτο είναι η αστυνομία τους...θα μου δώσουν μετάλλιο" του απάντησα εξοργισμένη.

- " Οι δικαστές δεν δίνουν μετάλλια" μου απάντησε με ηρεμία.

- " Σε μένα θα έδιναν για αυτό" του είπα.

- " Ας αφήσουμε στην άκρη τα μετάλλια. Ο αστυνόμος Άντρε σου ζήτησε να πας στο αστυνομικό τμήμα"

- " Δεν μου ζήτησε να πάω, με διέταξε" του απάντησα ενοχλημένη. " Και αυτό...ήταν μόνο η αρχή".

Ο ήλιος είχε αρχίσει να λάμπει πάνω από το Σαν Φρανσίσκο, το μόνο πράγμα που δεν έλαμπε ποτέ ήταν η αλήθεια. Στον ορίζοντα μπορούσε να δω ότι πλησιάζαμε το αστυνομικό τμήμα. Ο Μέισον πάρκαρε την μηχανή του στο πλάι. Σε όλη την διαδρομή το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν το τι θα μου έκανε ο αστυνόμος. Το άγχος ήταν σαν μια πέτρα στο στομάχι μου.

- " Τι να θέλει ο Άντρε; Γιατί να με τραβήξει στο τμήμα με τέτοιο τρόπο;" αναφώνησα αγχωμένη.

- " Εμένα μου φαίνεται πολύ λογικό, σε θεωρεί απειλή"

- " Νιώθω ότι αυτή την στιγμή η μεγαλύτερη απειλή είναι ο Άντρε παρά εγώ"

Κατέβηκα από την μηχανή και πήρα μία βαθιά ανάσα. Προετοίμασα τον εαυτό μου για αυτό που επρόκειτο να έρθει καταπάνω μου. Λίγο πριν μπω μέσα ο Μέισον με σταμάτησε.

- " Ξέρεις ότι θα έκανα τα πάντα για σένα Σάρλοτ..αλλά δεν θέλω να κάνω την κατάσταση χειρότερη. Θέλεις να έρθω μαζί σου ή να μείνω έξω; Οτιδήποτε και αν αποφασίσεις θα το σεβεαστώ" μου είπε χειδεύοντας το πρόσωπο μου.

- " Ειλικρινά, το έχω. Έχω αντιμετωπίσει πολύ χειρότερα άτομα από τον Άντρε. Μπορώ να διαχειριστώ οτιδήποτε μου πετάξει ο Άντρε" του απάντησα αγχωμένη.
" Όσο θα είμαι στο αστυνομικό τμήμα εσύ προσπάθησε να βρεις τον Τόνι Ρεζ, ίσως μπορούμε να μάθουμε γιατί βρισκόταν στο γκαλά".

- " Καλή ιδέα, θα το κανονίσω" μου απάντησε ο Μέισον.

Άρχισα να περπατάω προς την είσοδο του αστυνομικού τμήματος, φόβος είχε κατακλύσει το σώμα μου. Πίεσα την πόρτα και ξαφνικά ήταν λες και όλο το βάρος της με πιέζε. Όταν μπήκα μέσα τα μάτια μου έψαχναν απεγνωσμένα για την Ναόμι αλλά δεν μπορούσα να την βρω πουθενά.

- " Βρε, Βρε να ποιος αποφάσισε να συρθεί πίσω σε μένα" είπε ο Άντρε με μία έκφραση απόλαυσης.

- " Περίμενες να έρθω για να πεις την ατάκα σου;" τον ρώτησα νευριασμένη.

- " Δοκίμασε να το πει και μπροστά στον καθρέπτη!" πετάχτηκε γελώντας ο Τζέφρι.

- " Σκάσε Τζέφρι, αυτό δεν σε αφορά" φώναξε απελπισμένος ο Άντρε.

- " Είμαι εδώ Άντρε, τι θέλεις;" είπα νευριασμένη.

- " Αστυνόμος Άντρε για σένα και κόψε αυτό το υφάκι που έχεις. Ήδη σου απαγγέλονται κατηγοριές κλοπής, δεν νομίζω να θέλεις να προσθέσουμε και παρεμπόδιση της δικαιοσύνης" είπε με ευχαρίστηση.

- " Αλήθεια; Τι αποδείξεις έχεις για όλα αυτά που λες;" χτύπησα το χέρι μου πάνω στο γραφείο του.

- " Τι θα έλεγες για την μαρτυρία ενός αστυνομικού που σε είδε να φεύγεις από το γκαλά με τα αποδεικτικά στοιχεία στα χέρια;"

- " Δεν χρειάζεται να πεις ότι ήμουν εγώ..." ψυθίρισε ο Τζέφρι.

- " Τι; νομίζεις ότι θα σταματήσει να σε συμπαθεί; μην λες βλακείες Τζέφρι" φώναξε ο Άντρε.

- " Θα με συλλάβετε;" τον ρώτησα αγχωμένη.

- " Απλά...το να κλέβεις στοιχεία από την σκήνη του εγκλήματος και να επεμβαίνεις σε μία έρευνα...είναι σοβαρά αδικήματα" μου είπε απολογητικά ο Τζέφρι.

- " Είπα ότι μπορείς να μιλήσεις με την ύποπτη;" φώναξε εξοργισμένος ο Άντρε και πέταξε ένα στιλό πάνω στον Τζέφρι.

- " Όχι κύριε αλλά..." είπε κοιτώντας κάτω ντροπιασμένος.

- " Κατάφερες να κάνεις την δουλειά σου για 5 ολόκληρα λέπτά και τώρα νομίζεις ότι είσαι ο Σέρλοκ Χόλμς;"

Ο Άντρε έγειρε πίσω στην καρέκλα του με απόλαυση καθώς έβαζε τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του.

- " Λοιπόν άκου προσεκτικά το θα σου πώ...θα μπορούσα να σε πετάξω σε ένα κελί και να περάσεις από δικαστήριο...αν όλα πήγαιναν καλά θα έμενες στην φυλακή για πολύ πολύ καιρό" είπε γελώντας δυνατά.

- " Αλλά..." αναφώνησα.

- " Αλλά ο κύριος Αλεξάντεε προτιμάει να δράσουμε λίγο πιο διακριτικά" είπε ενοχλημένος.

- " Και τι προτείνει ο κύριος Αλεξάντερ;" ρώτησα ειρωνικά.

- " Φεύγεις από την Καλιφόρνια. Τώρα" μου είπε αυστηρά.

- " Τι; Δεν μπορεί να είναι σοβαρός"

- " Όλο αυτό είναι το κλειδί της ελευθερίας σου, αν ήταν άλλοι στην θέση τους θα το εκμεταλλεύονταν και θα έφευγαν. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να..." μου είπε σηκώνοντας το κορμί του. Σηκώθηκε όρθιος και με αυστηρό τόνο μου έδειξε την πόρτα. " ΦΎΓΕ ΤΏΡΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΌΛΗ ΜΟΥ"

- " Τι σου δίνει το δικαίωμα να διατάζεις κάποιον να φύγει από την Καλιφόρνια;" τον κοίταξα απειλητικά.

- " Τι μου δίνει το δικαίωμα;" με ρώτησε χαμηλόφωνα.

Ο Άντρε έπιασε ειρωνικά το σήμα του και άρχισε να το κουνάει κοροιδευτικά μπροστά μου λέγοντας μου " Αυτό!". Αμέσως μετά, έβαλε τα χέρια του μπροστά στο στήθος του και άρχισε να χτυπάει ανυπόμονα το πόδι του στο ξύλινο πάτωμα. Τα μάτια του πέταγαν σπίθες.

- " Αστυνόμε...σκεφτείτε λίγο τι μου ζητάτε. Δεν μπορώ να φύγω μέχρι να αθωωθεί η Λορέιν" του είπα παίζοντας την στεναχωρημένη. " Η Λορέιν βρίσκεται σε κίνδυνο όσο ο δολοφόνος των αδερφών Γουίλσον βρίσκετε εκεί έξω"

- " Ο θάνατος του Μπράις ήταν ατύχημα. Και εκτός αυτού, εάν η Λορέιν ήταν όντως το θύμα τότε γιατί είναι ακόμα ζωντανή; Ο περιβόητος δολοφόνος δεν θα την κυνηγούσε;"

- " Δεν είμαι σίγουρη...υπάρχουν ακόμα τόσα πολλά ερωτήματα. Σας παρακαλώ αφήστε με να βρω την λύση" τον παρακάλεσα.

- " Είσαι ένα τεράστιο πρόβλημα το ξέρεις; Εσύ και η Ναόμι"

- " Είναι εδώ;" τον ρώτησα αμέσως.

- " Φυσικά και όχι. Προφανώς μέχρι τώρα θα είναι κάπου και θα πνίγει τις λύπες της"

- " Γιατί...;"

- " Την απέλυσα" είπε γελώντας.

- " Γιατί; Ήταν η καλύτερη αστυνόμος που είχες" του είπα προσπαθώντας να τον μεταπείσω.

- " Ναι...ίσως. Μέχρι που σε βοήθησε να κλέψεις αποδεικτικά στοιχεία στο γκαλά. Εντολές παίρνει μόνο από μένα, δεν αποφασίζει μόνη της. Πότε δεν την εμπιστεύτηκα πραγματικά, πάντα νόμιζε ότι είχε δίκιο για τα πάντα, πολύ παρορμητική. Ποτέ όμως δεν θα φανταζόμουν ότι θα πρόδιδε την αστυνομία. Μην σου πω ότι σκέφτομαι να την συλλάβω κιόλας"

- " Δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά. Έχεις χάσει το μυαλό σου. Ήταν η μόνη καλή αστυνομικός που είχες, η μόνη που πραγματικά βοηθούσε εδώ μέσα" του φώναξα ταραγμένη.

- " Αυτό δεν είναι αλήθεια!" αναφώνησε έκπληκτος ο Τζέφρι.
" Και εγώ βοηθούσα..."

Εγώ έφταιγα, εγώ έφταιγα που η Ναόμι είχε χάσει την δουλειά της, το μόνο πράγμα που είχε για να της δίνει ευτυχία. Όλα της τα είχαν στερήσει αλλά δεν μπορούσαν να της πάρουν και την δουλειά της. Όχι και αυτό.

- " Φτάνει με αυτές τις βλακείες, σου έκανα μία πάρα πολύ καλή προσφορά, έχεις δύο ώρες να φύγεις αλλιώς...θα έρθω να σε βρώ και να σε συλλάβω"

Ήμουν έτοιμη να του απαντήσω αλλά το απειλητικό βλέμμα του Άντρε σκοτείνιαζε όλο και περισσότερο. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα πια. Δεν μπορεί να έχουν χαθεί όλα τόσο εύκολα. Δεν μπορώ να φύγω έτσι απλά...Γύρισα από την άλλη και βγήκα από το αστυνομικό τμήμα γεμάτη νεύρα. Δεν μπορούσαν να μου το κάνουν αυτό. Έπρεπε να κρυφτώ.

Με το που βγήκα έξω με χτύπησε δυνατά το βάρος της απειλής του. Δεν μπλόφαρε, θα ερχόταν όντως να με συλλάβει. Χρησιμοποιούσε αυτό που είχε γίνει για να με διώξει από την Καλιφόρνια, στην ουσία, ο Αλεξάντερ Γουίλσον έδινε τις εντολές και αυτός, δεν με ήθελε στην φυλακή. Ότι και να γινόταν...εγώ δεν θα υποχωρούσα.

Έπρεπε να μιλήσω οπωσδήποτε με την Ναόμι, έπρεπε να δω πως ήταν μετά την απόλυση της. Ήταν δικό μου λάθος. Έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη του σακακιού μου και τηλεφώνησα στην Ναόμι.

- " Ναόμι;" είπα απολογητικά.

- " Σάρλοτ; Αναρωτιόμουν πότε θα ακούσω νέα σου" μου είπε απογοητευμένη.

- " Μόλις έφυγα από το τμήμα, ο Άντρε μου είπε τι έγινε...λυπάμαι τόσο πολύ. Που είσαι τώρα;" την ρώτησα ώστε να πάω να την δω.

- " Σπίτι είμαι, δεν έχω που αλλού να πάω.." είπε ξεφυσώντας.

- " Μπορώ να έρθω..; Θέλω πολύ να δω" την ρώτησα.

- " Έλα, μπορώ να σου δείξω το ράντσο μου. Ίσως όλο αυτό να με κάνει να ξεχαστώ"

Κάλεσα ένα ταξί και ξεκίνησα να πηγαίνω στο σπίτι της Ναόμι. Μέσα σε όλη αυτή την ιστορία βουλιάζαμε μέσα στο ψέμα. Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο κι εμείς καταλήγουμε να βρισκόμαστε χαμένοι στον ίδιο μας το λαβύρινθο. Το ψέμα είναι ένας ιστός, που πολύ δύσκολα ξεμπλέκεις μιας κι έχει τη μαγική ιδιότητα να αφήνει στο μυαλό τύψεις και τις τύψεις, δεν τις νίκησε ποτέ κανείς.

Η ζωή είναι μια θάλασσα με τις φουρτούνες της, της μπουνάτσες της, τα μποφόρ της και τη γαλήνη της και το ψέμα ένα σφουγγάρι. Όσο κι αν το πιέζεις να κατέβει στον πυθμένα, όση δύναμη κι αν βάζεις, αυτό πάντα κάποια στιγμή καταφέρνει να ανέβει στην επιφάνεια. Είναι οι απλοί νόμοι της φύσης.

Έτσι ήλπιζα και εγώ να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Η αλήθεια, η καθαρή ωμή αλήθεια. Εκείνη που σε πονάει, που σε διαλύει μα ο πόνος της είναι γλυκός και δε χωράνε μέσα του μίση κι αν χωράνε είναι αλλιώτικα από εκείνα του ψέματος.

Θέλω απλά να βγει η αλήθεια στην επιφάνεια, θέλω απλά...να μάθω ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά, δεν μπορώ να αφήσω την Λορέιν να πάεο φυλακή και ούτε μπορώ να χάσω τον Μέισον. Δεν μπορώ να φύγω από την Καλιφόρνια.