Εγώ και ο Μέισον σταθήκαμε για λίγο έξω από το μπαρ συμμαζεύοντας τις σκέψεις μας, δεν ξέραμε τι θα αντιμετωπίζαμε εκεί μέσα αλλά θα έπρεπε να ήμαστε προετοιμασμένοι για όλα. O Μέισον μου είχε πει ότι η Λορέιν ερχόταν συχνά σε αυτό το μπαρ. Προχωρήσαμε διασταυρώνοντας τον δρόμο και φτάνοντας στην ξύλινη σπασμένη πόρτα του μπαρ. Ανοίξαμε την πόρτα και μπήκαμε μέσα...τα μάτια μου ήθελαν λίγη ώρα για να συνηθίσουν στο σκοτεινό περιβάλλον που μόλις έμπαινα.
Όταν τα μάτια μου επιτέλους συνήθισαν στο σκοτάδι άρχισα να κοιτάω γύρω-γύρω παρατηρώντας το μπαρ και τους ανθρώπους. Γύρισα στον Μέισον και το ρώτησα που ήξερε η Λορέιν αυτό το μέρος. Ο Μέισον μου απάντησε ότι η Λορέιν δούλευε εδώ τα καλοκαίρια και έκανε παρέα με όλους αυτούς, ήταν λες και το μπαρ ήταν δικό της. Πάντα της άρεσε να δουλεύει σε τρελά μέρη και να γνωρίζει καινούρια άτομα με διάφορες περίεργες προσωπικότητες.
Το μπαρ μέσα ήταν προς έκπληξη μου σχεδόν καινούριο, είχε πολλές φωτογραφίες στους τοίχους και διάφορες Νέον επιγραφές σε διάφορα χρώματα. Τα τραπέζια ήταν ξύλινα με ξύλινες καρέκλες. Γύρισα και κοίταξα το μπαρ, είχε μία τεράστια μπάρα και από πίσω υπήρχαν πολλά μπουκάλια ποτών. Ο φωτισμός ήταν σχετικά χαμηλός και το μέρος ήταν σκοτεινό αλλά κάπως ευχάριστο.
Ο Μέισον με πήρε από το χέρι και με οδήγησε στο μπαρ, βρήκε δύο άδειες θέσεις και αμέσως μετά έκανε νόημα του μπαρτέντερ να μας φέρει μπύρες. Στα αριστερά μου υπήρχαν δύο γυναίκες οι οποίες με κοιτούσαν επίμονα, τα βλέμματα τους γεμάτα περιέργεια αλλά και αυθορμητισμό. Ανάμεσα στις πολλές φωτογραφίες και αφίσες που βρισκόντουσαν στον τοίχο πίσω από το μπαρ πρόσεξα και μία γνώριμη φιγούρα, ήταν η Λορέιν, μία φωτογραφία της Λορέιν.
- '' Τελικά είχες δίκιο που έλεγες ότι το μπαρ ήταν λες και άνηκε'' είπα στον Μέισον. '' Κοίτα εκεί!'' του είπα δείχνοντας του την φωτογραφία της Λορέιν.
Το βλέμμα του Μέισον προσπαθούσε να δει προς τα που του έδειχνα μέχρι να εντοπίσει την φωτογραφία της Λορέιν. Στην φωτογραφία η Λορέιν χαμογελάει τόσο πλατιά και φαίνεται τόσο χαρούμενη, φοράει τόσο μακιγιάζ όσο δεν την έχω δει ποτέ να φοράει. Στο δεξί της μάγουλο έχει ζωγραφισμένο ένα χρωματιστό τριφύλλι.
- '' Πρέπει να ήταν η μέρα του Αγίου Πατρίκιου, οι άνθρωποι σε αυτό το μέρος της πόλης την γιορτάζουν πολύ αυτή την μέρα'' μου είπε.
- '' Αναρωτιέμαι γιατί ποτέ δεν μου είπε ότι ήταν μπαργούμαν'' του είπα. '' Σίγουρα κάποιο καλοκαίρι από αυτά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο θα μπορούσε να μου το πει, βέβαια δεν ήταν καν 21 τότε''
- '' Νομίζεις ενδιαφέρεται κανένας για την ηλικία εδώ γύρω;'' με ρώτησε.
Ξαφνικά άρχισε να κοιτάει γύρω-γύρω, δεν μπορούσα να πω ότι ήταν και πολύ μεγάλο το μπαρ μπορούσες να τα δεις όλα ρίχνοντας μία ματιά γύρω.
- '' Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου το είπε, αν το έκανε κάθε καλοκαίρι θα πρέπει να ήταν ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της ζωής της'' του είπα νιώθοντας λίγο στεναχωρημένη.
- '' Ειλικρινά; δεν νομίζω ότι ήθελε κανείς να το μάθει, μπορεί να πίστευε ότι θα την έκρινες για την δουλειά της ή οτιδήποτε άλλο'' μου απάντησε.
- '' Ποτέ δεν θα την έκρινα για την δουλειά της και το ήξερε..'' του απάντησα νευριασμένη.
- '' Μπορεί να φοβόταν'' μου απάντησε.
Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να μου ακουμπάει το χέρι, ήταν οι δύο γυναίκες που με κοίταγαν όταν μπήκαμε, είχαν έρθει πολύ κοντά μας έτοιμες να μας μιλήσουν.
- '' Είσαι φίλη με την βασίλισσα; μπορείς να της πεις να έχει μία υπέροχη μέρα γάμου από εμένα;'' μου είπε μία λεπτή γυναίκα με σκούρα μαλλιά κομμένα καρέ.
- '' Ναι..ήταν αυτό που άξιζε'' είπε μία πολύ ψηλή μαύρη γυναίκα με μακριά μαύρα μαλλιά.
Οι δύο γυναίκες μας κοιτούσαν με ειρωνικό ύφος χαμογελώντας και προκαλώντας μας, ένιωσα ότι ο Μέισον δίπλα μου άρχιζε να νευριάζει με την στάση τους.
- '' Μόλις μας δείξατε το επίπεδο σας'' τους είπα χαμογελώντας.
- '' Ποια νομίζεις ότι είσαι;'' με ρώτησε η γυναίκα με το καρέ.
- '' Νομίζεις ότι μπορείς να έρχεσαι εδώ με τα δερμάτινα σου και να το παίζεις κάποια μπροστά μας και να μας κρίνεις;'' μου φώναξε η γυναίκα με τα μακριά μαλλιά.
- '' Αν θέλεις να διαλέξεις ένα άτομο για να κρίνεις θα πρέπει να διαλέξεις την Λορέιν, έτσι κι'αλλιώς είναι μία μικρή ύπουλη χρυσοθήρας'' μου είπε η γυναίκα με το καρέ.
- '' Η οποία παράτησε τους πραγματικούς φίλους της αρκετά γρήγορα'' μου φώναξε η γυναίκα με τα μακριά μαλλιά.
- '' Είστε σοβαρές αυτή την στιγμή; Ο σύντροφος της είναι νεκρός και η ίδια έχει εξαφανιστεί πριν καν προλάβει να παντρευτεί'' τους φώναξα νευριασμένη. Ίσως να σας παράτησε επειδή ήσαστε πικρόχολες και γεμάτες μίσος και ζήλια, γιατί έτσι όπως το βλέπω εγώ δεν ήσασταν πραγματικές φίλες της Λορέιν''
Ξαφνικά το μπαρ γέμισε με μία μεγάλη ησυχία, οι δύο γυναίκες κοίταξαν κάτω χωρίς να μιλήσουν, δεν ήξεραν τι να απαντήσουν. Γύρισαν και κοιτούσαν τα ποτά τους γεμάτες ντροπή για τα λόγια που είπαν, παρόλο που δεν μετάνιωναν για τίποτα απολύτως.
- '' Λοιπόν...έτσι και αλλιώς ότι και να έγινε..δεν θα έπρεπε να μας παρατήσει έτσι'' μου είπε η γυναίκα με το καρέ στεναχωρημένη.
Γύρισα και την κοίταξα για ακόμη μία φορά αλλά δεν μίλησα, δεν μπορούσα να σπαταλήσω ακόμα ένα λεπτό ακούγοντας αυτές τις γυναίκες. Απλά, γύρισα την πλάτη μου και στις δύο αγνοώντας την παρουσία τους. Ξαφνικά, ένιωσα κάποιον να με χτυπάει στο χέρι με τον αγκώνα του..ήταν ο Μέισον, γύρισα να τον ρωτήσω τι ήθελε αλλά μου έκανε νόημα να μην μιλήσω. Ο Μέισον γύρισε και μου έδειξε έναν μικρόσωμο άντρα να κάθεται σε ένα τραπέζι στην γωνία του μπαρ, το μικρό του σώμα ήταν περιτριγυρισμένο από ψηλά ποτήρια μπύρες. Από τον τρόπο που καθόταν και κουνιόταν στην καρέκλα του μπορούσα να καταλάβω ότι είχε πιει αρκετά.
- '' Αυτός είναι. Ο Τόνι Ρεζ'' μου ψιθύρισε ο Μέισον.
- '' Τι περιμένουμε; πάμε!'' του είπα.
Ο Μέισον ήπιε μία μεγάλη γουλιά από την μπύρα του και κατέβηκε από την καρέκλα του αργά περπατώντας προς το μέρος του Τόνι, τον ακολούθησα περπατώντας αργά.
- '' Ει Τόνι'' του είπε ο Μέισον.
- '' Τι θέλεις;'' τον ρώτησε νευριασμένος ο Τόνι.
- '' Να μιλήσουμε.Τώρα'' του απάντησε ο Μέισον με αυστηρό ύφος.
Ο Μέισον τράβηξε δύο καρέκλες και για τους δύο μας και καθίσαμε απέναντι από τον Τόνι. Ο Τόνι ξαφνικά πήρε βιαστικά το ποτήρι του πίνοντας με μιας την υπόλοιπη μπύρα που του είχε μείνει. Μερικές σταγόνες μπύρας άρχισαν να τρέχουν από το πιγούνι του και πάνω στα ρούχα του. Ο Τόνι ήταν ένας μικρόσωμος κοντός άντρας με πυρρόξανθα κοντά μαλλιά τα οποία κρυβόντουσαν μέσα από ένα μαύρο σκουφάκι. Τα χαρακτηριστικά του ήταν άγρια και στο δεξί του μάγουλο είχε μία μεγάλη ουλή. Φορούσε μία άσπρη κολλητή μπλούζα και από πάνω ένα καρό πουκάμισο το οποίο κρατούσε ανοιχτό.
- '' Σάρλοτ θέλεις να ξεκινήσεις εσύ;'' με ρώτησε ο Μέισον.
- '' Φυσικά'' του απάντησα. '' Τόνι ξέρεις τι συνέβη στον Ντάνιελ;'' τον ρώτησα.
- '' Εννοείς το νέο χαμόγελο που κάποιος του χάρισε;'' με ρώτησε γελώντας.
Ο Τόνι σήκωσε το χέρι του και έκανε πως κόβει τον λαιμό του με το δάχτυλο του γελώντας υστερικά. Πως μπορούσε να γελάει με τον θάνατο κάποιου;
- '' Μην στεναχωριέσαι τόσο πολύ'' του είπα αυστηρά.
Ο Τόνι ξαφνικά πέταξε το ποτήρι πάνω στο τραπέζι και με κοίταξε με ένα κενό, θολό βλέμμα.
- '' Λοιπόν..αν με ρωτάς οι Γουίλσον θα πρέπει να μάθουν καλά το πως είναι να υποφέρεις'' μου είπε νευριασμένος.
- '' Φαίνεται ότι δεν είσαι και πολύ μεγάλος φαν του Ντάνιελ'' του είπα.
- '' Με απέλυσε χωρίς λόγο, επινόησε μία ιστορία για μένα ότι υποτίθεται τους έκλεψα κάποια εργαλεία ή κάτι άλλο..δεν θυμάμαι'' μου είπε. Στα τσακίδια ο Ντάνιελ, αν με ρωτάτε πήρε αυτό που του άξιζε'' μου είπε νευριασμένος.
- '' Ακούγεται λες και είχες αρκετά πράγματα εναντίον του Ντάνιελ'' του είπα.
- '' Αν ήξερες...περίμενε..δεν πιστεύω να νομίζεται ότι ήμουν μπλεγμένος με τον θάνατο του Ντάνιελ'' μας είπε φοβισμένος.
- '' Ξέρω ότι διέλυσες το αυτοκίνητο του'' του είπε ο Μέισον με αυστηρό ύφος.
- '' Ναι..το έκανα..δηλαδή..αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του να σπάσεις το αυτοκίνητο κάποιου από το να τον σκοτώσεις'' απάντησε φοβισμένος. '' Δεν θα το έκανα ποτέ, δεν θα έκανα τέτοιο πράγμα..με ξέρεις ρε φίλε''
- '' Ειλικρινά Τόνι; δεν σε ξέρω καθόλου'' απάντησε νευριασμένος ο Μέισον.
Ο Τόνι κατσούφιασε και γύρισε κοιτώντας το τραπέζι του ηττημένος. Έσκυψα κοντά τον ρώτησα '' Τι μάρκα αμάξι οδηγείς;'' ήθελα να δω αν οδηγούσε το αμάξι που μου είχε πει η Ναόμι ότι είχε αφήσει τα σημάδια κοντά στο μέρος που βρήκαμε το πέπλο της Λορέιν.
- '' Δεν έχω καν αυτοκίνητο, δεν έχω καν άδεια οδήγησης πια μετά από κάποια προβλήματα που είχα με την αστυνομία'' μου είπε αδιάφορος. '' Η αστυνομία μου πήρε το δίπλωμα επειδή είχα πιει μερικά παραπάνω ποτά''
Ο Μέισον ξεφύσηξε και γύρισε κοιτώντας με.
- '' Εκτός από βλάκας, δεν πιστεύω ότι είχε καμία σχέση με τον φόνο του Ντάνιελ'' μου είπε ο Μέισον.
Αναστέναξα απογοητευμένη, κατάλαβα ότι ούτε σήμερα κάναμε καμία πρόοδο με την υπόθεση.
- '' Και εγώ αυτό πιστεύω Μέισον'' του είπα.
- '' Ακριβώς.. δεν το έκανα, το τελευταίο άτομο που θα σκότωνα θα ήταν ένας Γουίλσον'' μας είπε ο Τόνι. '' Όποιος και αν το έκανε, να ξέρεις ότι δεν θα είναι ελεύθερος να τριγυρνάει για πολύ καιρό ακόμα'' μας είπε.
- '' Τι εννοείς;'' τον ρώτησα έκπληκτη.
- '' Περίεργα και κακά πράγματα συμβαίνουν σε αυτούς που μπαίνουν στον δρόμο των Γουίλσον και τους νευριάζουν'' μας είπε φοβισμένος.
- '' Έλα ρε φίλε, ξέρεις ότι όλα αυτά είναι βλακείες'' είπε αδιάφορα ο Μέισον.
- '' Όχι..είναι γεγονότα και μάλιστα σειρά γεγονότων'' μας είπε ο Τόνι.
- '' Τι εννοείς;'' τον ξανά ρώτησα.
- '' Θα σου πω τι εννοώ αμέσως. Σήκωσε τα δεξί του χέρι μετρώντας τα γεγονότα που θέλει να μας πει στα δάχτυλα του. Μαρκ Γκρόβερ, αποφάσισε να ανοίξει την δική του επιχείρηση με πλοία απέναντι από τους Γουίλσον και ξαφνικά τα πλοία του εξαφανίστηκαν στην θάλασσα. Άντυ παβέλο, χτύπησε τον Μπράις και είχαν κάποιους καβγάδες...μετά από λίγες βδομάδες πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Υπήρχε και μία γραμματέας που είχε ο Αλεξάντερ...Λένα την έλεγαν νομίζω..το σπίτι της έπιασε με μυστηριώδη τρόπο φωτιά και πέθανε'' μας είπα σοκαρισμένος. '' Σας λέω ότι όποιος μπαίνει στον δρόμο των Γουίλσον..πάντα πληρώνει''
- '' Εγώ το πιστεύω..'' είπα σοκαρισμένη.
- '' Αλήθεια;'' με ρώτησε έκπληκτος ο Μέισον.
- '' Καλά..ίσως να μην μπορούν να εξαφανίσουν πλοία στην θάλασσα, αλλά δεν μπορείς να είσαι τόσο πλούσιος και με τέτοια δύναμη όπως των Γουίλσον χωρίς να λερώσεις τα χέρια σου'' του απάντησα. '' Γνωρίσαμε και οι δύο τον Μπράις..πιστεύεις ότι δεν έχει κάνει τίποτα περίεργο όσο ήταν πιο μικρός;'' τον ρώτησα.
- '' Σωστά τα λες..'' μου απάντησε ο Μέισον.
- '' Ακριβώς σας λέω ότι οι Γουίλσον....''πήγε να μας πει ο Τόνι αλλά κάποιος είχε έρθει από πίσω του και τον διέκοψε.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top