Ο Άντρε με το που μπήκε μέσα στο γιοτ κοίταξε κατευθείαν τον Ντάνιελ κουνώντας το κεφάλι του. Το πρόσωπο του πήρε μία σοκαρισμένη μορφή, ήταν λες και δεν μπορούσε να το πιστέψει.

- '' Θεέ μου..είναι όντως αυτός'' αναφώνησε ο Άντρε. '' Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα ξαφνικά γίνεται κάτι..''

Ο αστυνομικός Τζέφρι φάνηκε ότι αηδίασε από την αποτρόπαια εικόνα που είχαμε μπροστά μας.

- '' Λοιπόν παιδιά, ας αρχίσουμε την δουλειά, ας κοιτάξουμε αυτή την σκηνή του εγκλήματος γρήγορα και χωρίς πολλά-πολλά'' είπε ο Άντρε. '' Ξέρω τον Αλεξάντερ, θα θέλει να το κρατήσει όσο πιο κρυφό γίνεται''

Ο Άντρε έκανε μία απότομη κίνηση και γύρισε και με κοίταξε, ήταν λες και πρόσεχε την παρουσία μου για πρώτη φορά, πράγμα που με νευρίαζε αφάνταστα.

- '' Θα πρέπει να με κοροϊδεύετε! Αυτή είναι μία κλειστή υπόθεση εγκλήματος, τι κάνει εδώ ο Σέρλοκ;'' ρώτησε ο Άντρε ενοχλημένος από την παρουσία μου.

- '' Βρήκαν το πτώμα'' του απάντησε η Ναόμι.

- '' Και τους πίστεψες; Πόσο χαζή είσαι Ναόμι;'' φώναξε νευριασμένος.

Έβγαλε από το πλάι του παντελονιού του τις χειροπέδες του και ήρθε κοντά μας με απειλητικό ύφος.

- '' Μέισον Σμίθ...έχεις φτάσει πολύ μακριά αυτή την φορά, έχεις ξεπεράσει τα όρια..'' φώναξε στην μούρη του Μέισον.

- '' Έχουν και οι δύο τους άλλοθι και μάλιστα εξακριβωμένα, μπορούμε να τα ελέγξουμε αμέσως. Είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να βρούμε πλάνα από τις κάμερες που να τους αθωώνουν και τους δύο'' είπε η Ναόμι για να μας υπερασπιστεί.

- '' Θέλεις να μας συλλάβεις; Κάντο! Σε προκαλώ! Αλλά μετά μην αναρωτιέσαι γιατί το μεγαλύτερο άρθρο της αγγλικής εφημερίδας για φέτος γράφει συγκεκριμένα για τις τακτικές της αστυνομίας σας και για το πόσο ενδιαφέρεστε για τις υποθέσεις σας'' είπα στον Άντρε απειλητικά.

Ο Άντρε με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια, φωτιές ήταν έτοιμες να βγουν από τα μάτια του, μετά από λίγο έκανε πίσω.

- '' Ωραία..μπορεί σήμερα να μην πάρουν μία δωρεάν βόλτα μέχρι το αστυνομικό μας τμήμα αλλά τους θέλω μακριά από την σκηνή του εγκλήματος'' φώναξε ο Άντρε.

- '' Δεν πάω πουθενά'' του είπα.

- '' Μήπως δεν μίλησα καθαρά; Αυτή είναι μία ιδιωτική σκηνή εγκλήματος δεν θα ανεχτώ την παρουσία σου και εδώ'' μου απάντησε.

- '' Έχω δει το πως χειρίζεται το τμήμα σας τις υποθέσεις και τα εγκλήματα, είστε προφανώς μέσα στις τσέπες των Γουίλσον'' του είπα με αυστηρό ύφος. '' Κάποιος πρέπει να είναι εδώ για να σιγουρευτεί ότι η δικαιοσύνη θα αποδοθεί αυτή την φορά''

- '' Αρκετά ανέχτηκα τις βλακείες σου...'' μου φώναξε.

- '' Αρχηγέ...να βάλω την ταινία της αστυνομίας γύρω από την περιοχή;'' ρώτησε ο αστυνόμος Τζέφρι.

- '' Δεν θα έρθει κανένας σε ιδιωτική περιοχή, ειλικρινά πιστεύω ότι έχεις πάρει την στολή σου από μαγαζί με αποκριάτικα ή από κάδο σκουπιδιών'' φώναξε ο Άντρε. '' Απλά σταμάτα να μιλάς Τζέφρι...δεν αντέχω άλλες εξυπνάδες''

- '' Μάλιστα κύριε...'' απάντησε ο Τζέφρι χαμηλώνοντας το πρόσωπο του.

Ξαφνικά ακούσαμε έναν θόρυβο, η Ναόμι είχε βάλει τα γάντια της και είχε σκύψει κοιτώντας κάτω από το κρεβάτι του γιοτ.

- '' Αρχηγέ! Νομίζω ότι βρήκα κάτι'' είπε η Ναόμι.

Έσκυψε απλώνοντας το χέρι της κάτω από το κρεβάτι τραβώντας ένα μικρό γυαλιστερό αντικείμενο.

- '' Στοιχηματίζω ότι αυτό δεν ήταν του Ντάνιελ'' είπε.

Ήταν ένα μικρό διαμαντένιο βραχιόλι που είχε πάνω μικρές διαμαντένιες χάντρες, σίγουρα δεν ήταν του Ντάνιελ, είχα αρχίσει να πιστεύω ότι η Λορέιν μάλλον είχε δίκιο ότι την απατούσε, σίγουρα αυτό δεν βρέθηκε τυχαία εδώ. Είχε πάνω δύο μικρά διαμαντένια αρχικά.. Α.Ε. Καθώς το κοιτούσα καλύτερα μνήμες άρχισαν να έρχονται στο μυαλό μου, κάπου το είχα ξαναδεί. Έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να θυμηθώ που το είχα ξαναδεί...το είχα δει στο γάμο! Κοσμούσε γυαλίζοντας το χέρι της...Άντι..

- '' Αυτό είναι το βραχιόλι της Άντι!'' φώναξα γρήγορα, όλοι γύρισαν πάνω μου.

- '' Ίσως να έχεις δίκιο, θα δικαιολογούσε τα αρχικά Α.Ε. στο κέντρο του βραχιολιού'' μου είπε η Ναόμι.

- '' Απατούσε την Λορέιν με την Άντι'' φώναξε νευριασμένος ο Μέισον.

Ο Μέισον ξαφνικά γύρισε και χτύπησε τα χέρια του πάνω στο κοντινότερο τραπέζι που υπήρχε στο γιοτ.

- '' Μα ήταν η κουμπάρα..αυτό είναι..'' μουρμούρισε η Ναόμι.

- '' Τέλεια, μπορεί κανένας σε αυτή την πόλη να το κρατήσει στο παντελόνι του..'' φώναξε ο Άντρε.

- '' Εγώ μπορώ!'' πετάχτηκε ο Τζέφρι.

- '' Αν ξαναπείς ακόμα μία λέξη δεν ξέρω και εγώ τι θα κάνω Τζέφρι, έχεις τον λόγο μου'' είπε ο Άντρε νευριασμένος.

- '' Αυτό κάνει την Άντι έναν από τους υπόπτους μας'' είπε η Ναόμι. '' Αν υποθέσουμε ότι διατηρούσαν κρυφό δεσμό θα μπορούσε να είναι νευριασμένη με τον Ντάνιελ επειδή δεν άφησε την Λορέιν και έτσι να ήθελε να τους εκδικηθεί και τους δύο''

- '' Δεν υπάρχει περίπτωση! Η Άντι είναι μία κοπέλα από καλή οικογένεια και από την καλή μεριά της πόλης, δεν είναι δολοφόνος'' είπε ο Άντρε. '' Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο πραγματικός ύποπτος..θέλω να βγάλετε ένταλμα σύλληψης για την Λορέιν Σμίθ''

- '' Περίμενε..δεν μπορείς αλήθεια να πιστεύεις ότι η Λορέιν...'' τον ρώτησα έκπληκτη.

- '' Μία νύφη πριν παντρευτεί πιάνει τον άντρα της να την απατάει με την κουμπάρα της και ξαφνικά εξαφανίζεται και μετά από λίγο ο παραλίγο άντρας της βρίσκεται νεκρός'' μου είπε ο Άντρε. '' Και κατά τύχη εξαφανίζεται η νύφη έτσι απλά αλλά και βολικά, αν δεν είναι αυτό ύποπτο τότε δεν ξέρω τι είναι''

- '' Η Λορέιν ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο'' φώναξε ο Μέισον.

- '' Το σπασμένο κινητό, το πέπλο, τα ίχνη από τα λάστιχα αυτοκινήτου...θα μπορούσαν να οδηγούν σε εντελώς διαφορετικό συμπέρασμα από αυτό που βγάλαμε'' είπε η Ναόμι κοιτώντας κάτω.

- '' Για όνομα του θεού πια! Η Λορέιν είναι το θύμα εδώ πέρα δεν είναι δολοφόνος'' είπα κουρασμένη.

- '' Όταν θα θέλω την άποψη σου θα στην ζητήσω'' μου φώναξε ο Άντρε. '' Τζέφρι πάρε προσεκτικά το βραχιόλι και εσύ Ναόμι ψάξε όλη την σκηνή του εγκλήματος''

- '' Ξέρω ότι θέλετε απαντήσεις αλλά πρέπει να μας αφήσετε να κάνουμε την δουλειά μας'' μας είπε ήρεμα η Ναόμι κάνοντας μας νόημα να φύγουμε.

Έπρεπε να φύγουμε δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα σε αυτή την φάση. Κοίταξα αμέσως τον Μέισον ο οποίος ήταν γεμάτος νεύρα σφίγγοντας τις γροθιές τους αλλά δυστυχώς...αυτό ήταν πέρα από αυτά που μπορούσαμε να κάνουμε. Δεν χρησιμεύαμε πουθενά, αντιθέτως, τους καθυστερούσαμε. Του έκανα νόημα να φύγουμε, μου έγνεψε καταφατικά και βγήκαμε έξω από το γιοτ του Ντάνιελ.

Ο Μέισον με βοήθησε να περάσουμε από τα κουτιά και τα πράγματα της αστυνομίας και αρχίσαμε να περπατάμε κοιτώντας την θάλασσα. Ήμασταν και οι δύο ταρακουνημένοι αλλά και τρομοκρατημένοι από αυτό που είχε συμβεί.

- '' Νομίζω πρέπει να φύγουμε από εδώ, ήταν μία μεγάλη νύχτα για εμάς, πρέπει να ξεκουραστούμε'' είπα στο Μέισον.

- '' Μπορούμε να φύγουμε ή...'' μου απάντησε με ένα πονηρό χαμόγελο.

- '' Περίμενε, σοβαρά μου λες ''ή'' τώρα;'' τον ρώτησα έκπληκτη.

- '' Σκέψου το! Όποιος το έκανε αυτό μπορεί να έχει αφήσει κάποιο ίχνος του στην μαρίνα που μπορεί να μας βοηθήσει και να μας στρέψει στην σωστή κατεύθυνση'' μου είπε. '' Θα σου έλεγα ότι η αστυνομία θα το βρει κάποια στιγμή αλλά βλέπεις τι ομάδα είναι''

- '' Ειδικά ο Άντρε, θα ορκιζόμουν ότι θέλει να θάψει αυτή την υπόθεση όσο πιο πολύ μπορεί'' του απάντησα νευριασμένη.

- '' Ακριβώς! Οπότε τι λες;'' με ρώτησε.

- '' Ας το κάνουμε'' του απάντησα.

Αρχίσαμε να περπατάμε προς την αντίθετη πλευρά κοιτώντας συνέχεια πίσω μας μήπως υπήρχε κάποιος που μας παρακολουθούσε ή που μας έβλεπε. Θα ήταν το χειρότερο για εμάς να μας πιάσουν να γυρνάμε γύρω στην μαρίνα να ψάχνουμε...πάλι.

- '' Είσαι αγχωμένη;'' με ρώτησε.

- '' Η αστυνομία μόλις πριν από λίγο μας είπε να φύγουμε, δεν ξέρω για σένα αλλά προτιμώ να μην ανακαλύψω σήμερα την κακιά πλευρά του Άντρε'' του απάντησα κοιτώντας για ακόμα μία φορά πίσω μου.

- '' Άρα λες ότι αυτή η πλευρά που είδαμε ήταν η καλή του;'' με ρώτησε με ειρωνικό ύφος.

- '' Την πιο κακιά πλευρά του!'' του απάντησα αγχωμένη.

Ο Μέισον γέλασε λίγο χτυπώντας με στην πλάτη καθυσηχαστικά.

- '' Ηρέμησε, τώρα όλη τους η προσοχή είναι πάνω στο πτώμα του Ντάνιελ'' μου είπε.

- '' Αυτό που είδαμε ήταν φρικτό..δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να το ξεχάσω ποτέ. Έχεις ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο; '' τον ρώτησα καθώς προχωρούσαμε.

- '' Σαν αυτό; Όχι ακριβώς, αλλά έχω δει κάποια αρκετά απαίσια πράγματα'' μου απάντησε. '' Ένας που ήταν μαζί μου στο κελί είχε κάνει κάποια τατουάζ για μία συμμορία ενώ δεν ήταν μέλος της ακόμα, δεν ξέρω τι πίστευε, ο αρχηγός της συμμορίας του τα έβγαλε σιγά-σιγά με ένα μαχαίρι γιατί το πήρε σαν προσβολή''

Έμεινα και τον κοίταζα σοκαρισμένη...δεν μπορούσα να φανταστώ τι άλλα πράγματα θα είχε δει, ειδικά μέσα στην φυλακή.

- '' Νόμιζα ότι αυτό ήταν απαίσιο αλλά βλέποντας τον Ντάνιελ σήμερα...'' είπε κλείνοντας τα μάτια του. '' Εσύ έχεις δει ποτέ πτώμα;''με ρώτησε.

- '' Ναι..έγραφα ένα άρθρο για τους συνεχής θανάτους από τα ναρκωτικά στο Μπρούκλιν, τελικά υπήρχε ένα μεγάλο απόθεμα από ηρωίνη αναμειγμένη με άλλα ναρκωτικά. Η αστυνομία με άφησε να πάω μαζί της σε μία από τις σκηνές εγκλήματος όπου ήταν πέντε χρήστες νεκροί. Ο πιο νέος ήταν μόλις δεκαεπτά χρονών'' του απάντησα, και μόνο που έφερα αυτές τις αναμνήσεις στο μυαλό μου ήταν λες και τις ξανά ζούσα από την αρχή.

- '' Αυτό είναι σκληρό...'' μου απάντησε.

- '' Ήταν αλλά δεν ήταν σαν αυτό...δεν ήταν φόνος..'' μουρμούρισα.

- '' Ναι είναι διαφορετικό όταν...'' δεν τέλειωσε την πρόταση του και άρχισε να τρέχει μακριά. '' Σάρλοτ! Το βλέπεις αυτό;'' με ρώτησε.

Άρχισα να τρέχω από πίσω του, δεν είχα καταλάβει τι εννοούσε. Ο Μέισον μου έδειξε με το χέρι του κάποια μαύρα κομμάτια που επέπλεαν μέσα στο νερό. Ο Μέισον έσκυψε και τα τράβηξε με ένα μικρό δίχτυ που βρήκε εκεί κοντά. Όταν τα έβγαλε από το νερό είδαμε ότι ήταν μία μαύρη μάσκα και δύο μαύρα δερμάτινα γάντια.

- '' Που βρέθηκαν αυτά στην μαρίνα;'' τον ρώτησα έκπληκτη.

- '' Κάτι μου λέει ότι όποιος τα φόραγε έχει να κάνει με την δολοφονία του Ντάνιελ'' μου απάντησε.

- '' Το νερό θα έχει εξαφανίσει όλα τα αποτυπώματα από την μάσκα και τα γάντια'' είπα απογοητευμένη.

- '' Σωστά, αλλά αυτά μας δείχνουν ότι δεν ήταν έγκλημα πάθους όπως μας τα παρουσίασε ο Άντρε, ήταν προμελετημένο έγκλημα'' μου είπε.

Ο Μέισον ακούμπησε τα γάντια και την μάσκα στο πάτωμα.

- '' Θα στείλω μήνυμα της Ναόμι, μπορούν να έρθουν να τα ''βρουν'' όταν τελειώσουν'' του είπα αρχίζοντας να πληκτρολογώ στο κινητό μου.

- '' Λες και θα μας βοηθήσει πουθενά'' μου απάντησε νευριασμένος.

- '' Πρέπει να προσπαθήσουμε'' του είπα.

Οι δύο μας συνεχίσαμε να περπατάμε κατά μήκος της μαρίνας κοιτώντας γύρω μας μήπως εντοπίζαμε τίποτα ύποπτο αλλά τίποτα άλλο δεν υπήρχε, μόνο τα γάντια και η μάσκα. Δεν ήξερα τι να σκεφτώ...όλα ήταν πολύ μπερδεμένα, γιατί κάποιος να σκοτώσει τον Ντάνιελ πόσο μάλλον να απαγάγει την Λορέιν. Δεν μπορώ να φανταστώ που ήμαστε μπλεγμένοι.

Γύρισα και κοίταξα τον Μέισον, έδειχνε μπερδεμένος, αλλά πως να μην είναι με όλα αυτά τα γεγονότα. Είναι λες και κάποιος είναι πάντα ένα βήμα μπροστά μας, τα διάφορα γεγονότα σκάνε σαν βόμβες γύρω μας και εμείς δεν ξέρουμε πως να αντισταθούμε.

- '' Τι συμβαίνει;'' τον ρώτησα.

- '' Σκεφτόμουν αυτό που είπε ο Άντρε για την δολοφονία του Ντάνιελ, ότι μπορεί να ευθύνεται η Λορέιν..'' μου απάντησε αναστενάζοντας.

- '' Δεν μπορείς να πιστεύεις ότι υπάρχει τέτοια περίπτωση...'' του είπα διστακτικά.

- '' Όχι βέβαια!'' μου είπε με αμυντικό ύφος. '' Σίγουρα η αδερφή μου μπορεί να είναι λίγο παρορμητική και κάποιες φορές να κάνει πράγματα πριν τα σκεφτεί πάνω στην στιγμή αλλά δεν θα πείραζε ποτέ κανέναν'''

- '' Το ξέρω...μία φορά είδαμε στο κολέγιο έναν σκίουρο που τον είχε πατήσει αυτοκίνητο και η Λορέιν έκλαιγε για τρεις μέρες. Όποιος σκότωσε τον Ντάνιελ απήγαγε την Λορέιν, είναι η μόνη λογική εξήγηση. Αλλά..τι μπορούμε να κάνουμε για να το καταλάβει και η αστυνομία αυτό;'' τον ρώτησα.

- '' Αυτό που κάνουμε μέχρι τώρα, θα ψάχνουμε μέχρι να βρούμε το τι πραγματικά συμβαίνει εδώ πέρα'' μου απάντησε. '' Θα βρούμε την Λορέιν και τον απαγωγέα της με ή χωρίς την βοήθεια τους''

Καθώς περπατούσαμε περάσαμε ένα τεράστιο πλοίο που σίγουρα είχε την αίγλη του 17ου αιώνα. Ήταν τόσο ψηλό που δίπλα του φαινόμασταν τόσο μικροί όσο δεν μπορώ να περιγράψω. Μπροστά στην πρύμνη ήταν ζωγραφισμένη μία χρυσή γοργόνα που κρατούσε μία τρίαινα. Θα ορκιζόμουν ότι το είχα ξαναδεί...κάπου...είχε τις ίδιες κυματιστές μπλε γραμμές που θυμόμουν..ήταν το πλοίο όπου ήταν καπετάνιος ο Μάγκνους Γουίλσον!

- '' Ο Αλεξάντερ το έχει εδώ για να υπενθυμίζει σε όλους ότι η οικογένεια του έχει την μεγαλύτερη δύναμη στην Καλιφόρνια''

- '' Και ότι του ανήκουν όλα και όλοι;'' το ρώτησα.

- '' Δεν μπορείς να ανήκεις στους Γουίλσον αν δεν τους αφήσεις να σε αγοράσουν. Εγώ στα σίγουρα δεν τους ανήκω'' μου απάντησε θυμωμένος.

Γύρισα και κοίταξα το φεγγάρι αφήνοντας τα λόγια του να τριγυρίζουν στο μυαλό μου.

- '' To θαυμάζω αυτό πάνω σου'' του είπα αυθόρμητα.

Ο Μέισον με κοίταξε έκπληκτος, σίγουρα δεν περίμενε να του πω κάτι τέτοιο.

- '' Έχεις τον δικό σου χαρακτήρα, καθορίζεις μόνος σου τον εαυτό σου, δεν μπορούν να το πουν όλοι αυτό'' του είπα κοιτώντας το μεγάλο μαγευτικό φεγγάρι.

- '' Και εσύ είσαι...εννοώ..και εγώ σε θαυμάζω..'' μου απάντησε. '' Δεν θα ενδιαφερόντουσαν πολλοί όπως εσύ για την Λορέιν και δεν έχουν πολλές το μυαλό να ακολουθήσουν τα στοιχεία''

- '' Κάνουμε μία πολύ καλή ομάδα εμείς οι δύο ε;'' τον ρώτησα χαμογελώντας.

- '' Ναι..ναι..πιστεύω ότι κάνουμε'' μου απάντησα ανταποδίδωντας το χαμόγελο.

Ο Μέισον ήρθε πιο κοντά μου και με αγκάλιασε στο πλάι περνώντας το χέρι του γύρω από τους ώμους μου τραβώντας με προς την μεριά του. Τον άκουσα να ξεφυσάει και να κοιτάει αλλού. Όσο και αν ήθελα να χαρώ αυτή την στιγμή, να απολαύσω κάθε δευτερόλεπτο..δεν μπορούσα, τουλάχιστον όχι υπό αυτές τις συνθήκες. Περπατήσαμε αγκαλιά μέχρι που φτάσαμε στην μηχανή του.

- '' Να σε πάω μέχρι το ξενοδοχείο σου;'' με ρώτησε.

- '' Ευχόμουν να ρωτήσεις'' του απάντησα.

- '' Φαίνεται ότι σε κάποιον άρεσε η μηχανή'' μου είπε γελώντας.

- '' Λίγο'' του απάντησα γελώντας.

Μου πέταξε το κράνος μου και ανεβήκαμε και οι δύο πάνω στην μηχανή. Για μία ακόμη φορά τον αγκάλιασα σφιχτά, αυτή την φορά όμως η κούραση της μέρας, ή μάλλον της νύχτας είχε αρχίσει να βγαίνει. Έριξα όλο μου το βάρος πάνω στην πλάτη του, με κάποιο τρόπο κατάφερνε να με ηρεμήσει, να με χαλαρώσει. Τρέχαμε στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, σε λίγες ώρες θα ξημέρωνε.

Η υπόλοιπη νύχτα προβλεπόταν δύσκολη...πολύ δύσκολη.

Ο Μέισον με άφησε στο ξενοδοχείο μου και περίμενε μέχρι να μπω μέσα. Έπεσα κατευθείαν στο κρεβάτι μου και προσπάθησα να κοιμηθώ..δίνω έμφαση στο προσπάθησα..γιατί δεν τα κατάφερα!