"Πράκτορα Χρήστο Παπαδόπουλε, θέλω να μου πείτε που βρισκόσασταν στις 26 Αυγούστου του 2017." είπε ο πράκτορας που σκεκόταν απέναντι από το Χρήστο, ενώ ο Διοικητής του σκεκόταν δίπλα στην πόρτα της αίθουσας.

"Όπως κάθε μέρα, το πρωί ήρθα στο Τμήμα. Πήγα στο γραφείο του Διοικητή μου για να μάθω αν είχε κάποιο νέο, σχετικά με την υπόθεση της σπείρας. Τους κυνηγούσαμε τέσσερα χρόνια κι αυτή η υπόθεση ήταν πολύ σημαντική για όλους μας. Εγώ ο ίδιος, σε μία αποστολή μου πρόσφατα, είχα πιάσει ένα μέλος της σπείρας και περιμέναμε πότε θα μας κατέθετε τα πάντα, σχετικά με τη σπείρα. Εκείνη τη μέρα, είχα στεναχωρηθεί και είχα θυμώσει αρκετά, γιατί με βασάνιζαν σκέψεις πως ίσως υπάρχει κάποιος πουλημένος πράκτορας στο τμήμα. Γι'αυτό το λόγο είχα κλειδωθεί όλη μέρα στο γραφείο μου και βγήκα απ' αυτό στις 12 το βράδυ περίπου." δήλωσε ο Χρήστος, κοιτώντας προς το φακό της κάμερας.

"Για ποιο λόγο πιστεύατε πως υπάρχει κάποιος προδότης ανάμεσά σας; Πώς σας μπήκαν αυτές οι ιδέες;" ρώτησε ο πράκτορας.

"Επειδή στην τελευταία μας απόπειρα για να πιάσουμε τη σπείρα, κάποιος μας πρόδωσε και τους χάσαμε την τελευταία στιγμή. Επίσης, μάθαμε από το Τμήμα του Λ.Α πως τους είχαν αφήσει κάποιο σημείωμα. Γνώριζαν για την αποστολή μας, και κάποιος έπρεπε να τους το είχε πει." απάντησε ο Χρήστος.

"Πού πήγατε όταν φύγατε από το Τμήμα, πράκτορα;" συνέχισε τις ερωτήσεις ο πράκτορας.

"Κατευθυνόμουν προς το σπίτι μου, όταν είδα την κοπέλα που διατηρούσα ερωτικές επαφές να μπαίνει σε ένα ταξί, και ο πρώην της να την ακολουθεί από πίσω, με το δικό του αμάξι. Μου κίνησε την περιέργεια αυτό το σκηνικό, και ζήλια και θυμός με είχαν κατακλύσει εκείνη τη στιγμή. Ένιωσα τον εγωισμό και τον ανδρισμό μου να θίγεται στην εικόνα των δυο τους μαζί, και χωρίς να το πολυσκεφτώ τους ακολούθησα κι εγώ." αποκρίθηκε ειλικρινά και φανερά μετανιωμένος για αυτή του την πράξη.

"Και μέχρι πού τους ακολούθησες;" ρώτησε εκείνος.

"Μέχρι τους παλιούς στρατώνες, στο Treasure Island." απάντησε άτονα ο Χρήστος.

"Είχες ξαναπάει σε αυτό το μέρος;"

"Όχι." αποκρίθηκε μονολεκτικά ο Χρήστος.

"Δε σου έκανε εντύπωση πως σε οδήγησαν σε ένα μέρος που έχει εγκατελειφθεί εδώ και 27 χρόνια;" ρώτησε δίχως ίχνος ειρωνίας ο πράκτορας.

"Στην αρχή ναι, όμως σκέφτηκα πως ίσως με αντιλήφθηκαν και προσπάθησαν να με κάνουν να τους χάσω από το οπτικό μου πεδίο, και γι' αυτό με καθοδήγησαν σε ένα τόσο μακρινό και απόμερο μέρος." είπε εκείνος.

"Σε είχαν αντιληφθεί τελικά;"

"Απ'ό,τι φαίνεται όχι." απάντησε ο Χρήστος.

"Και γιατί δεν ειδοποίησες κάποιον όταν κατάλαβες πως δε σε είχαν αντιληφθεί;" τον ξαναρώτησε ο πράκτορας.

"Θα το επιχειρούσα, όμως το τηλέφωνό μου είχε κλείσει από μπαταρία." είπε εκείνος.

"Και τί έκανες τότε αφού φτάσατε εκεί;"

"Είδα τους δυο τους να κατευθύνονται προς τους στρατώνες, και αφού περίμενα λίγο, κατευθύνθηκα κι εγώ προς τα εκεί." απάντησε ο Χρήστος και στη θύμιση τον γεγονότων ένιωσε ένα κόμπο να δημιουργείται στο στήθος του.

"Και τί συνέβη στη συνέχεια, πράκτορα;" ξαναρώτησε εκείνος και ο Χρήστος στραβοκατάπιε.

"Είδα κάποιον να φυλάει την είσοδο και κρύφτηκα πίσω από ένα δέντρο για να μη με δει. Όμως δεν έβλεπα καθαρά και αφού έχασα την υπομονή μου, κατευθύνθηκα προς το μέρος του. Όπως προχωρούσα προς αυτόν, η πόρτα πίσω του άνοιξε, και έβγαινε η κοπέλα που διατηρούσα ερωτικές επαφές. Έπεσε φως πάνω στο πρόσωπο του άντρα και είδα την ουλή που είχε κάτω από το μάτι του. Από ένστικτο πίστεψα πως ήταν ο Σκαρ, ένα μέλος της σπείρας, και φώναξα στη κοπέλα να τρέξει μακριά του, ενώ ταυτόχρονα έτρεξα κι εγώ προς το μέρος της για να προλάβω να τη σώσω. Δε σκέφτηκα να βγάλω το όπλο μου, όμως εκείνος το έκανε. Με πυροβόλισε, όμως η κοπέλα μπήκε μπροστά μου και με έσωσε." είπε πικραμένα και χαμήλωσε το βλέμμα του.

"Γνωρίζατε ποια ήταν αυτή η κοπέλα;"

"Μάλιστα. Ήταν η Τζούλια Παυλίδου." είπε άτονα ο Χρήστος.

"Μόνο αυτό γνωρίζετε για την Τζούλια Παυλίδου;" ο Χρήστος κατάλαβε την αλλαγή των χρόνων στις δύο ερωτήσεις, και κατάλαβε τι τον ρωτούσε στην ουσία ο πράκτορας.

"Όχι. Εκείνο το βράδυ έμαθα πως ήταν μία από τις κοπέλες της σπείρας, που προωθούσαν στην πορνεία." απάντησε ειλικρινά.

"Δε το γνωρίζατε αυτό όσο καιρό διατηρούσατε ερωτικές επαφές μαζί της;"

"Όχι. Εάν το γνώριζα δε θα συνέχιζα να τη βλέπω." είπε ο Χρήστος.

"Αλλά τί θα κάνατε;"

"Θα τη συλλάμβανα για να μαρτυρήσει τα πάντα για τη σπείρα και θα τους πιάναμε όλους!" είπε με σιγουριά εκείνος.

"Είστε σίγουρος γι' αυτό που λέτε;"

"Απόλυτα!" απάντησε πάλι μονολεκτικά ο Χρήστος.

"Πώς γνωριστήκατε με την Τζούλια Παυλίδου;"

"Με πλησίασε σε ένα μπαρ που σύχναζα με την ομάδα μου." είπε αδιάφορα εκείνος.

"Ποιος ήταν ο πρώην της Τζούλιας Παυλίδου που αναφέρατε προ ολίγου;"

"Ο Νίκος. Δε γνωρίζω επώνυμο, και φαντάζομαι πως δεν ήταν στ' αλήθεια πρώην της. Απλώς, αυτό μου είχε πει εκείνη και την είχα πιστέψει τότε." αποκρίθηκε εκείνος.

"Είχατε αναφέρει ποτέ κάποια αποστολή σας ή λεπτομέρειες για τη μυστική αποστολή που σας δόθηκε πριν λίγο καιρό;" συνέχισε ο πράκτορας τις ερωτήσεις και ο Χρήστος είχε ήδη αρχίσει να κουράζεται.

"Όχι, ποτέ!" δήλωσε κατηγορηματικά.

"Σε κάποιον άλλον; Ίσως σε κάποιον από το Σώμα;"

"Σε κανέναν." απάντησε απότομα ο Χρήστος.

"Η Τζούλια Παυλίδου, δεν έδειξε ποτέ ενδιαφέρον για τη δουλειά σας;"

"Με είχε ρωτήσει διάφορα για την ομάδα μου, και αν θα έκανα τα πάντα γι' αυτή. Επίσης, με είχε ρωτήσει αν θα την πρόδιδα ποτέ για οτιδήποτε. Όμως δεν είχα καταλάβει πως είχε κάποιον απώτερο σκοπό. Νόμιζα πως ήταν απλώς περίεργη." του είπε ειλικρινά εκείνος.

"Τί της απαντήσατε, πράκτορα;"

""Πως θα πέθαινα για την ομάδα μου και δε θα την πρόδιδα ποτέ." απάντησε εκείνος και ο κόμπος στο στήθος του τον πονούσε φρικτά.

"Μας τονίσατε πως είχατε ερωτικές επαφες μαζί της. Μόνο τέτοιου είδους σχέση είχατε μεταξύ σας ή ήσαστε ζευγάρι;"

"Μόνο ερωτικές επαφές." είπε αδιάφορα.

"Είπατε πως τρέξατε για να τη σώσετε. Σας φάνηκε να χρειάζεται βοήθεια; Δε σας πέρασε από το μυαλό πως για να είναι με κάποιο μέλος της σπείρας θα πρέπει να έχει κι εκείνη κάποια σχέση μαζί τους;"

"Όχι, δε μου φάνηκε πως χρειαζόταν βοήθεια, όμως 10 χρόνια στο Σώμα είναι αρκετά για να αντιδρά μόνο του το ένστικτό μου, και να προσπαθώ πάντα να σώζω κάποιον πολίτη." είπε ειλικρινά.

Δεν του άρεσε καθόλου αυτή η ανάκριση.Ένιωθε σαν να τον είχαν στήσει στον τοίχο και του χρέωναν τα πάντα για εκείνο το βράδυ. Ακόμη και για την προδοσία της ομάδας του, κι αυτό τον πονούσε περισσότερο απ' όλα.

"Αν μπορούσατε, θα την είχατε σώσει;"

"Φυσικά. Θα έσωζα οποιονδήποτε πολίτη αυτής της χώρας που υπηρετώ, αυτό όμως δε σημαίνει πως δε θα την φυλάκιζα αμέσως μετά." αποκρίθηκε ειλικρινά χωρίς να το πολυσκεφτεί.

"Είπατε πως έχετε 10 χρόνια στο Σώμα. Μου φαίνεται περίεργο που ένας πράκτορας με τη δική σας εμπειρία κι όντας αρχηγός μίας ομάδας, εδώ και 7 χρόνια, μπόρεσε να πέσει θύμα μίας ιερόδουλης." αυτή η δήλωση μπέρδεψε το Χρήστο, γιατί δεν τον είχε ρωτήσει τίποτα για να του απαντήσει.

"Ποια είναι η ερώτησή σας, πράκτορα;" ρώτησε αυτή τη φορά ο Χρήστος, και περίμενε για την απάντησή του.

"Είστε σίγουρος πως δεν είχατε καταλάβει τίποτα για την Τζούλια Παυλίδου και πως δεν είστε εσείς ο πουλημένος πράκτορας;" ρώτησε ο πράκτορας και ο Χρήστος ένιωσε τα σωθικά του να τον καίνε από οργή.