Μια εβδομάδα μετά

Είμαι πολύ περήφανη για εμένα. Στην αρχή όταν αντίκρισα την κουζίνα πίστεψα οτι δεν θα μπορούσα να μαγειρέψω, αλλά η Τζο μου έδωσε ένα τάμπλετ και απο εκεί βρίσκω πολλές πολλές τέλειες συνταγές. Μάλιστα προσπαθώ να βρίσκω υγιεινά φαγητά να κάνω. Είμαι σίγουρη πως κουράζεται να σκοτώνει τόσους λυκάνθρωπους και να διοικεί μια τόσο τεράστια αγέλη.Του χρειάζονται βιταμίνες και πάντα του μαγειρεύω με μεγάλη αγάπη. Δεν είμαι αχάριστη. Όντως με μάζεψε και θα ήμουν νεκρή αν δεν συμφωνούσε ο Άλφα να με πάρει στην αγέλη του.

Κοιτάω τις λιωμένες μελιτζάνες. Με κοιτάνε και αυτές.

Τώρα η συνταγή έλεγε να τις σερβίρω ξεχωριστά ή να τις ρίξω στην βέτζι σούπα μου?

Τα ρίχνω όλα μέσα στην κατσαρόλα αν και δεν ανταποκρίνονται όπως θα ήθελα. Επιπλέουν στο νερό ανατριχιαστικά.

Αφήνω το φούρνο να καίει και πάω γρήγορα στο στεγνωτήριο.

Είναι απίστευτο πόσα ρούχα λερώνει.

Τα διπλώνω προσεκτικά . Είναι όλα μαύρα ρούχα. Ακόμη και τα εσώρουχα του.

Τα διπλώνω προσεκτικά και αυτά .

Μου λείπει λίγο..εκείνος..

Έχω να τον δω μια εβδομάδα. Είναι σαν να φροντίζω φάντασμα. Ούτε ένα ευχαριστώ δεν ήρθε να μου πει που του μαγειρεύω και τον πλένω. Και του αφήνω και στο μαξιλάρι του πάντα και μια καραμελίτσα μέντας. Είμαι γενικά πολύ καλή πιστεύω σε αυτό που κάνω.

Υπερχαρά!

Περπατάω στο διάδρομο καθώς είμαι φορτωμένη με τα ρούχα του και προσπαθώ να μην τα ρίξω όλα κάτω όταν πέφτω πάνω σε κάτι. Τα ρούχα μου σκορπίζουν στο πάτωμα και είμαι έτοιμη να κλάψω.

"Συγνώμη "

Ένας άντρας γύρω στα σαράντα χωρίς μπλούζα, αλλά χωρίς να έχει τους όμορφους κοιλιακούς του Άλφα με κοιτά λοξά. Έχει διαφορετικό χρώμα σε κάθε μάτι και προσέχω πως έχει μια μικρή φαλάκρα.

"Σε παρατηρώ εδω και μέρες..είσαι αλήθεια απο το ιερό της Σελήνης?"

Ξεροκαταπίνω. Ο Άλφα μου απαγόρευσε να μιλάω σε άντρες.

"Δεν μιλάς κουταβάκι?"

Γνέφω αρνητικά καθώς τον νιώθω να με πλησιάζει κι άλλο.

"Εμένα με λένε Τζέισον..και σκεφτόμουν πως όσο θα είσαι εδώ θα μπορούσαμε να την βρίσκουμε παρέα. Δεν έχω ταίρι και εσύ σίγουρα δεν έχεις άρα.."

Θέλει να γίνουμε φίλοι. Είναι πολύ γλυκός.

"Ξέρεις αν θέλεις να κάνουμε σεξ ...αν και είσαι κοντή ..εμ..δεν έχω πρόβλημα . Μένω στο δεύτερο όροφο, τρίτη πόρτα αριστερά"

"Ο Άλφα μου έχει απαγορεύσει να-"

Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω την φράση μου γιατί καταλαβαίνω πως έπαψε να με ακούει.

Τα μάτια του πέφτουν σε μια περίεργη έκσταση. Με κοιτά αλλά είναι σαν να μην με κοιτά.

Κάποιος του μιλάει στο νου του.

"Πρέπει να φύγω" μου λέει αναστατωμένος και πριν φύγει σταματά και με κοιτά.

"Δεύτερος όροφος , τρίτη πόρτα αριστερά" επαναλαμβάνει και ανασηκώνω τους ώμους μου.

"Καλά" απαντώ ευγενικά καθώς ξεκινάω να μαζεύω τα ρούχα απο το πάτωμα.

"Και να θυμάσαι ο Τζέισον δεν είναι κανένας κομπλεξικός, εγώ σκύβω στη γυναίκα"

Δεν κατάλαβα.

"Καλά" απαντώ ξανά και του χαμογελώ ευγενικά.

Αν και ο Άλφα με έχει απομονωμένη , ορίστε υπάρχουν άνθρωποι που με εκτιμάν και με θέλουν για φίλη τους.

Με ένα πλατύ χαμόγελο διασχίζω το διάδρομο και μπαίνω στο δωμάτιο του.

Τα πάντα είναι σκοτεινά εκτός το αναμμένο του λαπτοπ.

Προχωράω προς την ντουλάπα του και ταξινομώ τα ρούχα του. Είμαι πάντα διακριτική και ποτέ δεν του πειράζω τα πράγματα του.

Κλείνω την ντουλάπα και την κοιτάω σκεφτική.

Μμμμ..

Την ανοίγω ξανά και βγάζω απο το συρτάρι του ένα εσώρουχο.

Κοιτάω δεξιά και αριστερά.

Κανείς.

Χώνω την μυτούλα μου διακριτικά μέσα στο σλιπάκι του και παίρνω τρείς βαθιές ανάσες.

Εμ...μυρίζει πολύ ωραία το μαλακτικό..

Κοιτάω πάλι δεξιά και αριστερά, το μυρίζω δυο τρεις φορές ακόμη και το σφίγγω στην αγκαλιά μου.

Για κάποιο λόγο μια εβδομάδα τώρα τον σκέφτομαι πολύ.

Δηλαδή τον σκέφτομαι συνέχεια.

Δεν ξέρω γιατί. Γενικά δεν είναι και πολύ συμπαθητικός.

Διορθώνω το κρεβάτι του, τακτοποιώ τα μαξιλάρια του , μαζεύω τα μικρά σακουλάκια που πετάει κάθε φορά στο πάτωμα και τα δένω με προσοχή για να μην βγει το άσπρο υγρό απο μέσα και τα τοποθετώ όπως πάντα στο κομοδίνο του. Βάζω και την καραμελίτσα μου στο μαξιλάρι του πάνω και φεύγω γρήγορα για να μην μου εξατμιστεί η σούπα.

Καθώς περπατώ προς την κουζίνα , σκέφτομαι τα όμορφα χρυσά μάτια του . Με κοίταξε για μια στιγμή τόσο όμορφα ..και...

Ακούω θόρυβο και πράγματα να σπάνε ..ο θόρυβος έρχεται απο την κουζίνα.

Τρέχω αναστατωμένη προς την κουζίνα μόνο για να πισωπατήσω στη στιγμή.

"Άλφα?"

Κοιτάω τον Άλφα Αλεξάντερ μισόγυμνο και ιδρωμένο, σαν να ήταν μόλις στην προπόνηση. Εκτοξεύει τα πιάτα στο τοίχο και σπάει τα πάντα.

"Άλφα.." ψιθυρίζω χωρίς να καταλαβαίνω τίποτα όταν βλέπω να παίρνει στα χέρια του την κατσαρόλα μου.

"Ααααχ όχι αυτό παιδεύτηκα να το κάνω!" κλαψουρίζω και προσπαθώ να μπω μπροστά απο την κατσαρόλα αλλά με σπρώχνει και με ρίχνει στο πάτωμα. Τα μάτια του είναι μαύρα και βλέπω ολοκάθαρα τους κυνόδοντες του καθώς την εκτοξεύει με μανία στον απέναντι τοίχο.

Ανασηκώνομαι και πάω σε μια γωνιά και κάθομαι.

"Αν ..είμαι τόσο άθλια μαγείρισσα θα μπορούσες να το σχολιάσεις πιο ευγενικά"

"ΣΚΑΣΕ" μου φωνάζει δυνατά και τραβά ένα μαχαίρι απο το συρτάρι.

Ξεροκαταπίνω.

"Η μελιτζάνα έφταιγε?"

Αρχίζω να ιδρώνω όσο με πλησιάζει κρατώντας το μαχαίρι.

Μα πόσο μικρή υπομονή έχει??

"Σ-συγνώμη ζητάω πολύ και απέραντα αλλά αλήθεια εγώ προσπαθώ και-"

Με αγγίζει με την κρύα λάμα στο λαιμό μου.

"Γιατί δεν σέβεσαι τους κανόνες?"

Ξεροκαταπίνω. Τα μάτια του είναι μαύρα και δείχνει πολύ θυμωμένος. Νομίζω πως μόνο αν με έπιανε στην αγκαλιά του με αυτά τα τεράστια μπράτσα θα με συνέθλιβε.

Θα ήταν ωραία να με έπαιρνε μια αγκαλίτσα...αλλά να μην πεθάνω

"Τι σου είπε?"

Τον κοιτάω με απορία καθώς δεν αφήνει το μαχαίρι απο το χέρι του.

Για τον Τζέισον με ρωτάει?

"Ναι γαμώ την μαλακία σου . Απάντα . Τι σου είπε"

Προσπαθώ να απομακρυνθώ απο το μαχαίρι ενώ του χαμογελώ ευγενικά.

"Εμ..μου είπε να γίνουμε φίλοι "

"Δεν είμαι χθεσινός. Πες τι σου είπε ο Τζέισον"

Τον κοιτάω με απορία.

"Αυτός μου μίλησε πρώτος !"

"ΠΕΣ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΑΔΕΣΠΟΤΗ"

Τα μάτια του μαυρίζουν καθώς τον ακούω να μου γρυλίζει.

Λίγο ακόμα και θα φοβηθώ όπως κάνει.

Σταματά να μου γρυλίζει και κατεβάζει το μαχαίρι κάτω.

"Μην δοκιμάζεις την υπομονή μου πες μου τι σου είπε"

"Μου είπε αλήθεια να γίνουμε φίλοι, δηλαδή μου είπε πως αφού δεν έχω ταίρι αν θέλω να παίξουμε σεξ και.."

Βλέπω τις μπουνιές του να τις σφίγγει δυνατά.

"Και τι άλλο?"

"Εμ..." στριφογυρίζω τα μάτια μου προσπαθώντας να θυμηθώ.

"Α ναι!" αναφωνω χαρούμενα " μου είπε πως δεν είναι κομπλεξικός και προσκυνάει τις γυναίκες ...ή κάτι τέτοιο αλλά-"

Παρατηρώ μια φλέβα να παίζει στο μέτωπο του.

"Άλφα είστε καλά?"

"Τι ..τι απάντησες?" δαγκώνει τα χείλη του και με κοιτά επίμονα.

Οι πεταλούδες στο στομάχι μου φτερουγίζουν δυνατά. Νιώθω πάντα τόσο περίεργα όταν είναι τόσο κοντά μου.

"Καλά του είπα"

Δεν ξέρω με πόση ταχύτητα έγινε αυτό αλλά μια μπουνιά προσγειώθηκε στο τοίχο πίσω μου.

"θέλεις να σε σκοτώσω?" μου ψιθυρίζει και σκύβει κοντά στο αφτί μου. " Γιατί το θέλω πολύ αδέσποτη. Δεν έχεις λόγο να ζεις είσαι το τίποτα , είσαι ένα μηδενικό που δεν έπρεπε να γεννηθείς, ούτε ο λύκος σου δεν σε θέλει. "

Δαγκώνω τα χείλια μου νευρικά και κατεβάζω το κεφάλι.

Όσο σκέφτομαι με πόση αγάπη του μαγείρευα όλη την εβδομάδα..δεν μου αξίζει αυτό. Είναι κακός μαζί μου...κι αν ο Τζεισον θέλει να παίξει μαζί μου εγώ δεν θα πήγαινα ποτέ στο δωμάτιο του..εξάλλου..πάντα ανυπομονώ να κλειστώ στο δωμάτιο μου..ίσα για να σκεφτώ αυτόν τον βλάκα

"Σταμάτα να το κάνεις αυτό" μου γρυλίζει και τον σπρώχνω. Καλά όχι με μεγάλη επιτυχία αλλά του ξεφεύγω και αρχίζω να τρέχω προς το δάσος.

Τρέχω με όλη μου την δύναμη. Είναι βλάκας μεγάλος και μου μίλησε άσχημα.

Δεν πρόκειται ξανά ποτέ να του μιλήσω .

Κλαίω με λυγμούς. Θέλω την μαμά και τον μπαμπά μου. Θέλω να πάω στην αγέλη μου πίσω. Θέλω να μου φέρονται με σεβασμό. Κανείς ποτέ δεν μου μίλησε έτσι άσχημα.

Εγώ μόνο αγάπη έχω να δώσω

Καθώς έχω κρύψει το κεφάλι μου στα γόνατα μου , καθισμένη κάτω απο ένα δέντρο αφήνω όλο το παράπονο μου να ξεσπάσει σε λυγμούς.

Δεν θέλω να είμαι κλαψιάρα αλλά μου φάνηκε πολύ άσχημο να μου μιλήσει έτσι ο Άλφα. Ξέρω πως για εκείνον είμαι η υπηρέτρια του αλλά δεν χρειάζεται να μου μιλάει έτσι γιατί κάποιος ένιωσε την μοναξιά μου και ήθελε να γίνουμε φίλοι.

Θέλω κι εγώ να παίζω με κάποιον..να κάνουμε παρέα και..

Νιώθω δίπλα μου κάποιος να στέκεται.

Τρομαγμένη σηκώνω το κεφάλι και βλέπω δίπλα μου να με κοιτά με ανέκφραστα μάτια ο μεγάλος γκριζος λύκος.

"Σε βλέπω ξανά" ψιθυρίζω και σκουπίζω τα δάκρυα μου.

Χωρις να το πολυσκεφτώ πέφτω πάνω του και τον παίρνω αγκαλιά.

"Νιώθω πολύ στεναχωρημένη, έχω ανάγκη απο έναν φίλο " του ψιθυρίζω αλλά τα δάκρυα μου δεν λένε να σταματήσουν.

Τον βλέπω να μου τινάζει τα χέρια απο το λαιμό του.

"Ούτε εσύ με θέλεις?" του λέω με παράπονο καθώς κοιτάω τα κρύα μπλε μάτια του.

Και τότε ..πριν σηκωθω ..

Ο μεγάλος λύκος σκύβει κοντά στο πρόσωπο μου.

Μυρίζει κάτι οικείο.

Σκύβει και μου γλύφει απαλά τα δάκρυα απο τα μάγουλα μου.

"Με κάνεις να νιώθω ωραία.." του ψιθυρίζω καθώς βλέπω να κουνά την ουρά του διακριτικά.