58

"Με σφαλιάρισες? Αλήθεια τώρα?"

Τρίβω το μάγουλο μου περισσότερο γιατί ένιωσα παράξενα που με άγγιξε μετά απο τόσο καιρό. Έστω κι ετσι. Γαμώτο είμαι ερωτευμένος. Και δεν το αξίζει.

"Ομιτζι Άλεξ! Είσαι τόσο βλάκας που ..που..δεν έχω λόγια! Πάρτο πίσω αυτό που είπες!"

Ανοίγω το στόμα μου απο έκπληξη. Τα μάτια της με κοιτάνε θυμωμένα , έχει σταυρώσει τα χέρια στο στήθος της και κουνάει το δεξί της πόδι νευρικά.

Ρε πως αντέχω και δεν της σπάω το κεφάλι?

"Είσαι με τα καλά σου κοπέλα μου? ΕΓΩ σου χρωστάω την σφαλιάρα και όχι μόνο αυτό αλλά να σου σπάσω κάθε κόκκαλο πάνω σου και..και..να σε .."

Δεν ξέρω τι θέλω να της πρωτοκάνω. Αλλά σίγουρα πολλά και όλα άσχημα. 


"Είσαι καθόλου καλά?"

Γυρίζω πίσω μου και βλέπω την Ανδρομάχη .

"Απειλείς το κοριτσάκι ? Τι θέλεις τώρα να σου δείξω γιατί είμαι πρωταθλήτρια στο mma?"

Ξεφυσάω.

Την σπρώχνω για να φύγει αλλά μου γρυλίζει.


Την κοιτάω.

Ρε αυτή θα ήταν εκπληκτική για Βήτα της φυλής μου. 

"Οτι και να της κάνω σε ένα λεπτό θεραπεύεται , δεν καταλαβαίνει τίποτα μην ανησυχείς"

Αφού είναι ο λύκος της φύσης. Την 7#$%@& μου μέσα.

"Τελικά ζουρλομανδύα θέλεις όχι ξύλο"


"Συγνώμη κυρία"

Η Ελίζα μας πλησιάζει και κάνω ένα βήμα μακριά της. 

"Ο Άλεξ τα λέει για πλάκα "

"ΔΕΝΤΑΛΕΩΓΙΑΠΛΑΚΑΣΗΚΩΚΑΙΦΥΓΕ"

Η Ανδρομάχη μας κοιτάει και τους δυο.

Η Ελίζα της χαμογελά αθώα.

Εγώ κοιτάω την Λίζι..έχει απίστευτα όμορφο...γαμωωωωωω όχι. Δεν θα το επιτρέψω.


"ΦΥΓΕ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΣΕΞ ΜΕ ΑΛΛΗ"

"Πάρτο πίσω οτι δεν ήρθα με σκοπό να σας έχω και τους δυο "

"Με κάνεις ρεζίλι μπροστά στην Ανδρομάχη"

"Πάντα τους άλλους σκεφτόσουν, αυτό μας έφαγε"

"Όταν σκέφτηκα εσένα βρέθηκα γυμνός στο χώμα"

"Ήμουν μπερδεμένη και-"

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" ουρλιάζω.

Δεν την παλεύω.

"Δεν θέλω να συζητήσω μαζί σου, να αναπνεύσω στο ίδιο χώρο και επίσης η ..η ..αυτή που κάνω σεξ είναι κάπου εκεί έξω και με περιμένει να φύγουμε ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ."

"Βασικα η βεντούζα έφυγε πριν απο ώρα"

Η Ανδρομάχη άραξε στον καναπέ και μας κοιτά .

Την αγριοκοιτάζω.

"Είναι προσωπικο αυτό" δείχνω με το δάχτυλο μου μια την Ελίζα και μια εμένα.

"Δεν το κουνάω απο εδώ "

"Πάντως είστε πολύ καλή που ενδιαφέρεστε για εμένα" η Ελίζα της χαμογελάει.

"Και δεν έχω μονο καλή καρδιά" της κλείνει το μάτι και της χαμογελά πονηρά.

Χαμογελάει και η Ελίζα αμήχανα.

"Ναι έχεις και γυναίκα" γρυλίζω στην Ανδρομάχη και ανοίγω την πόρτα.

Τις κοιτάω και τις δυο.

"Άλεξ μην φύγεις. Να μου ζητήσεις συγνώμη που είσαι βλάκας πρώτα που σκέφτεσαι τόσο άσχημα για εμένα και μετά άσε με επιτέλους να σου πω γιατί ήρθα "

"ΠΟΥΤΑΝΑ" την βρίζω και ανοίγει τα μάτια της ορθάνοιχτα.

Ε της άξιζε ρε φίλε. Με έχει βγάλει τελείως μαλάκα.


Βγαίνω έξω.

Με κοιτάνε όλοι σιωπηλοί στο γυμναστήριο.

"ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ?"

Φωνάζω και σκύβουν τα κεφάλια τους. 

"Άλεεεεεεεεεεξ"


Ακούω την φωνή της Ελίζας αλλά δεν γυρνάω. Αλλά αμέσως μετά ακούγεται ένας δυνατός κρότος.

"Το ποδαράκι μου" ακούω το κλαψούρισμα της Ελίζας και αυτόματα τρέχω σε εκείνη.

Είναι πεσμένη κάτω και κρατάει το πόδι της. 

"Πρέπει να το στραμπούληξα άσχημα"

Κλαίει.

Την κοιτάω απο πάνω της.

"Δεν έχεις ανάγκη"

"Κοπελιά αν σου το τρίψω θα περάσει..είμαι αθλίατρος"

"Είστε τόσο καλός" η Ελίζα αγκομαχάει καθώς ο Τέντ..Τόντ..ή κάτι τέτοιο..της πιάνει το πόδι.

ΤΗΣ ΠΙΑΝΕΙ ΤΟ ΠΟΔΙ

"Έφυγεςτώρααποκοντατης"

Με υπακούει κατευθείαν.

"Κι εσύ σήκω"

"Δεν μπορώ πονάω"

Κλαίει.

"Γίνε καλά και σήκω"

Σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου. Δείχνει οτι πονάει.

"Δεν πονάς" της λέω μέσα απο τα δόντια μου.

Αφού έχει λύκο ..μέσα σε ένα δευτερόλεπτο θεραπεύεται.

"Θα της το τρίψω" ο Τόντ ..Τόμι..λέει απο δίπλα μου αποφασιστικά.

"Θα τρίψω τα μούτρα σου στο πάτωμα" του απαντώ και κάνει ένα βήμα πιο εκεί.

Εντάξει δεν έχω λύκο αλλά είμαι πρωταθλητής στο mma εγώ.

Το φόρεμα της σηκώνεται και βλέπω τα ποδαράκια της. 

Λες να της χάιδεψε τα πόδια ο Σαμαήλ?

Σφίγγω τα δόντια μου.

"Βασικά χάιδεψε την..δηλαδή..τρίψτην ..και κάντην ότι θέλεις. Εξάλλου είναι μια υποκρίτρια"

"Αλήθεια π-πονάω"

Κλαίει δυνατά.

"Πολύ πολύ"

Κλαίει πιο δυνατά.

"Καλά μαλάκας είσαι? Την χτύπησες?"

Η Ανδρομάχη μου ουρλιάζει απο μακριά.

Ο Τόντυ της χαιδευει το πόδι και εκείνη αφήνει μικρές φωνές πονου.


Θυμάμαι όταν της έκανα πρώτη φορά έρωτα και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο άφηνε φων- εμ..

"Εγώ φεύγω"

Λέω αποφασιστικά καθώς βλέπει τον Τόμι να της πιάνει ψηλά το πόδι της.

"Εδώ πονάς?" 

Της μιλάει με βραχνή φωνή?

"Αααααχ" αναστενάζει. "Όχι εκεί"


"ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙΣ?"

Της ουρλιάζω και κάνω ένα βήμα κοντά της.

Δεν με ενδιαφέρει 

"Εγώ φεύγω "

"ΦΥΓΕ " μου ουρλιάζει η Ελίζα 

"ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΥΠΕΡΒΛΑΚΑ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΥΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ "


Κάνω ένα βήμα ακόμη πίσω.

Κουδούνισαν τα αφτιά μου?

"Αααα βαρεμένα και τα δυο ..εμ εσείς ταιριάζετε " η Ανδρομάχη ψελλίζει απο κάτω μου καθώς πιάνει και αυτή το πόδι της Ελίζας. 

Της Λίζι.

"Δ-δεν έχεις λύκο?"

"Όχι. Αρνήθηκα την Λίλιθ και το αξίωμα μου και όλα..για να είμαι μαζί σου .." 

Κλαίει.

Το σκέφτομαι.

Βαράω το χέρι της Ανδρομάχης που την χαιδολογει στον αστράγαλο και βαράω μια ελαφριά κλωτσια στον Τόντυ που την τρίβει στην πλάτη.

"Μου λες ψέμματα?"

"Όχι Άλεξ ..απλά άργησα γιατί έπρεπε να δούμε τι θα γινόταν με το θέμα της διαδοχής. Δεν γινόταν απλά να απαρνηθώ τον λύκο μου θα επικρατούσε ανισσοροπία στην φύση"

Την κοιτάω σκεφτικός.


Η καρδιά μου χτυπά δυνατά.


"Τι ναρκωτικά παίρνετε? Δεν τα γουστάρω αυτά ρε στο γυμναστήριο μου"

Η Ανδρομάχη έρχεται μπροστά μου για να δει τις κόρες των ματιών μου και την σπρωχνω. 

Γονατίζω μπροστά στην Ελίζα.

Την Λίζι. 


"Λίζι..αλήθεια τώρα?"

Μου γνέφει θετικά.

"Για εμένα..έγινες άνθρωπος?"

Μου γνέφει θετικά ενώ κλαίει.

Της πονάει το ποδαράκι της αλήθεια γαμώ.


"Αλλά είσαι βλάκας και πολύ το μετανιώνω και όχι τίποτα άλλο αλλά επέστρεψε στην ζωή η Μάντις και διεκδίκησε το αξίωμα. Όπως και το ίδιο έγινε με τον λύκος της φωτιάς. Επέστρεψε στη ζωή αφού άφησες τον λύκο σου.Και τώρα..δεν έχω λύκο..εσύ είσαι βλάκας..και πονάει και το πόδι μου"

Πατάει δυνατά κλαματα.

ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.

Επίσης..

"ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΉΡΙΟ"

Φωνάζω και πέφτω πάνω της να την φιλήσω..αλλά ..


"Μια στιγμή" το βλέμμα μου σκοτεινιάζει.

"Με τον Σαμαήλ ..τι κάνατε στην τρύπα του? "

"Τίποτα!"

Την κοιτάω εξονυχιστικά.

"Μην μου λες ψέμματα . Η Λίλιθ ..δεν έπαιξε με τον λύκο του Σαμαήλ..έτσι..κανένα παιχνίδι με κάρτες?"

Με κοιτά παραξενεμένα.

"Τι..τι εννοείς?"

Σε μια στιγμή λάμπουν τα μάτια της.

Το έπιασε.


Βλέπω το χέρι της να προσγειώνεται στο μάγουλο μου.

"Με προσβάλλεις" μου φωνάζει και χαμογελάω διάπλατα. Θέλω να την...δεν ξέρω απο που να αρχίσω..νομίζω οτι είναι ψέμμα..νομίζω..οτι τρελαίνομαι...απο χαρά 

"Λίζι.." της ψιθυρίζω στα χείλη καθώς με χτυπά με τις μπουνιές της.

"Πόσο καιρό έχεις γκόμενα? " μου φωνάζει καθώς κλείνω το στόμα της με δεκάδες φιλιά.

Την αγαπώ.



........................

Τελειώνει η ιστορία σε πολύ λίγα κεφ. 





Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top