Τα πάντα και όλοι στέκονται γύρω μου ακίνητοι σαν να σταμάτησε ο κόσμος. Ακόμη και η ίδια μου ανάσα.

"Η Ελίζα..η Λίζι είναι ο λύκος της φύσης" επαναλαμβάνω ψιθυρίζοντας, προσπαθώντας να συλλάβω αυτό που μόλις μου αποκάλυψε η Μάντις. Και όσο και αν ο κόσμος σταμάτησε την περιστροφή του , θέτοντας τα πάντα σε μια παύση, σαν να μην ζω πια την πραγματικότητα όπως πριν μερικά δεύτερα, ο νους μου στροβιλίζεται γρήγορα σε όλες εκείνες τις φορές που την μείωσα, την υποβίβασα, που την απέρριψα ως ταίρι μου γιατί δεν ήταν ικανή να σταθεί στο πλευρό μου ως Λούνα.

Εκείνη αν ήξερε πόσο αληθινά δυνατός ήταν ο λύκος της..

"Γνώριζε Άλφα Αλεξάντερ ποιά είναι και τι μπορεί να κάνει"

Τα λόγια της Μάντις κάνουν το νου μου να διαλυθεί σε απελπισία , σε απόγνωση και ύστερα νιώθω να βγαίνει απο μέσα μου ένα γέλιο παρανοικό που αν δεν υπήρχαν τόσοι γύρω μου θα άλλαζε σε κλάμα. 

"Ήξερε οτι είναι πιο δυνατή απο εμένα?" μου γνέφει θετικά χωρίς να μου πει κάτι άλλο. Μου δίνει χρόνο να νιώσω πόσο γελοίος μαλάκας υπήρξα απέναντι της. Απο την πρωτη στιγμή που την γνώρισα.

Αν ήξερα..αν ήξερα ποιά είναι..

Αλλά και πάλι..έπρεπε να δείξω πίστη στη Σελήνη και να αποδεχτώ το ταίρι που μου πρόσφερε και όμως εγώ συνέχεια την έκρυβα και την πλήγωνα.

"Γιατί δεν μου μιλούσε?"

"Της είχα απαγορέψει να το αποκαλύψει.. παρά μόνο στο ταίρι της θα το έλεγε, αλλά εσύ αρνιόσουν πεισματικά να την αποδεχτείς. Περίμενα την στιγμή που θα την δεχόσουν αλλά αντί να γίνει αυτό πήγες και της είπες οτι το ταίρι της ήταν νεκρό. Δεν ήξερα πια τι να κάνω. Αν της έλεγα να κάνει μετάβαση..θα ανακάλυπτε τα ψέμματα σου και δεν θα ήξερα πως θα αντιδρούσε. Μην ξεχνάς πως η Ελίζα είναι γυναίκα και καμία γυναίκα δεν θα δεχόταν τόσα ψέμματα"

"Ας την άφηνες να το ανακαλύψει!"

Με κοιτά περιφρονητικά.

"Και αν σε απόρριπτε ως ταίρι απο θυμό? Ξέρεις τι σημαίνει αυτό για την φύση? Πλήρης διατάραξη της αρμονίας. Ο λύκος της φωτιάς πρέπει να ζευγαρώσει αρμονικά με τον λύκο της φύσης και αν δεν ήμουν σίγουρη γι αυτό δεν γινόταν να την αφήσω να κάνει μετάβαση. "

"Θα βοηθούσες εσύ να ηρεμήσει"

Μου χαμογελά σαν να μου διαφεύγει κάτι.

"Χαίρομαι που θεωρείς οτι μπορώ να φτιάξω όλες τις βλακείες που έχεις κάνει, αλλά την συγκεκριμένη δεν μπορώ. Βλέπεις την στιγμή που η Ελίζα θα κάνει μετάβαση, την ίδια στιγμή εγώ θα πεθάνω. Θα σας αφήσω όλους στο έλεος της. "

"Σκατά τα έκανες" ακούω τον πατέρα μου να μουρμουρίζει και αυτόματα σκαρφαλώνω στο τραπέζι να τον γρονθοκοπήσω. Ο Ντόμινικ και ο Ντέμιαν με πιάνουν και εγώ ουρλιάζω .

"ΕΣΥ ΤΑ ΦΤΑΙΣ ΌΛΑ ΒΑΣΙΚΑ " φωνάζω στον πατέρα μου κι εκείνος σηκώνεται απο την θέση του και απομακρύνεται προς το παράθυρο.

"Κάνε κάτι για τα νεύρα σου" μου μιλά ειρωνικά και νιώθω πως το κάνει επίτηδες για να θυμώσω ακόμη περισσότερο.

"Αφήστε με" διατάζω τους ¨Αλφα και επιστρεφω στη θέση μου.

"Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με αυτόν" και πραγματικά άλλα θέματα με καίνε.

"Όπως καταλαβαίνεις δεν είχα σκοπό για πάντα να σου κρύψω την Ελίζα, εγώ οργάνωσα να καει επίτηδες το ιερό και έβαλα την Τζο να την φυγαδεύσει. Ήταν όλα μελετημένα να ζητήσουν άσυλο απο εσένα. Περίμενα να δείξεις αγάπη για το ταίρι σου και να την αποδεχτείς έστω χωρίς δυνάμεις αλλά δεν περίμενα πως θα ήσουν τόσο φιλόδοξος που θα την έκανες σεξουαλική σκλάβα χωρίς να της δώσεις τις τιμές που της ανήκουν"

"Μπάσταρδε" ο Κάιντεν με βρίζει αλλά δεν μιλάω. Σκύβω το κεφάλι.

Τι μπορώ να πω? 

Το βράδυ εκείνο που τα κορμιά μας ζευγάρωσαν πρώτη φορά..δεν ξέρω τι με έπιασε..ένιωσα μια φωνή να κυριεύει μέσα μου και ήθελα να την υποβιβάσω , ήθελα να της δείξω οτι η θέση της θα είναι πάντα κατώτερη απο εμένα. Της έλεγα ξανά και ξανά πως δεν ήταν άξια για Λούνα και μάλιστα είχα επιχειρήματα.

Τα έκανα όλα σκατά.

Την έδιωξα. Εγώ απο εμένα.

"Και τώρα?" σχεδόν απελπισμένα κοιτάω την Μάντις. "Την έχασα για πάντα? Δεν θέλει να με ξαναδεί? Που την κρύβετε αυτή την φορά?"

Θα ικετέψω, είμαι έτοιμος να κάνω τα πάντα, αρκει να έχω μια ευκαιρία να την αντικρισω ξανά, να της ζητήσω συγνώμη, να την κάνω Λούνα μου αν και δεν μου αξίζει. 

"Και τώρα νομίζω πως μπορεί να ξεκινήσει η σύσκεψη " κοιτάει η Μάντις όλους τους Άλφα και μου κάνει νόημα να κάτσω.

"Η Ελίζα το βράδυ που ο Άλφα Αλεξάντερ την έδιωξε" με κοιτά με δυσφορία όπως όλοι τους, σκύβω το κεφάλι " ο Λουσιέν την πήρε μαζί του και απο τότε δεν έχω επαφή μαζί της"

Σηκώνω το κεφάλι αυτόματα. Νιώθω οτι παράκουσα.

"Ο Λουσιέν?"

Οι ψίθυροι των Άλφα γιγαντώνονται, ένα συνοθύλλευμα αναστάτωσης και ταραχής επικρατεί.

"Ο Λουσιέν..τι θέλει απο την Ελίζα?"

"Ο Λουσιέν τι θέλει απο την Ελίζα?" η Μάντις επαναλαμβάνει σαν να είμαι μικρό παιδί. " Τι θέλει ο λύκος της υποχθόνιας Γης απο τον λύκο της φύσης ? Ειλικρινά το ρωτάς αυτό?"

Ο Λουσιέν είναι αρχηγός των λυκάνθρωπων της κάτω Γης. Περνάν το περισσότερο χρόνο της ζωής τους κάτω απο τη γη ως λύκοι και λιγότερο ως άνθρωποι. Εξουσιάζουν τις κάτω δυνάμεις, τις λεγόμενες σκοτεινές..ξέρω πως πάντα θέλουν να εξουσιασουν τον πάνω κόσμο, την επίγεια φύση αλλά οι κραταίοι πέντε είναι δυνατοί για να επιτρέψουν τον Λουσιέν να κερδίσει δύναμη πάνω στη Γη

Ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα και το σφίξιμο στο στομάχι εξαπλώνεται άμεσα.

"Θέλει να την εκμεταλλευτεί..να τις πάρει τις δυνάμεις?"

Μου γνέφει αρνητικά.

"Η Μάντις ..η κάθε Μάντις είναι προορισμένη να ζευγαρώσει με έναν απο τους 4 κραταίους λύκους. Αλλά επίσης  ο λύκος της φύσης μπορεί  να επιλέξει να ζευγαρώσει και με άλλον"

..

"ΟΡΙΣΤΕ?" 

Υποθέτω παρακούω.

"Δεν παρακούς Άλφα. Ο λύκος της φύσης επιλέγει ποιό θα έχει ταίρι. Αν θέλει ..μπορεί να ζευγαρώσει με λύκο απο τους κραταίους , φροντίζοντας την γη και όλη την φύση ..ή ..μπορεί να επιλέξει ως ταίρι..τον Άλφα του Κάτω κόσμου..και να φέρει το χάος και το σκοτάδι παντου..καταλαβαίνεις?"

Προσπαθώ να μην αναποδογυρίσω το τραπέζι, να τα σπάσω όλα και να αφήσω τον Άλεφ να ορμήξει σε όλους. Ή απλά να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο.

"Για να καταλάβω.." λέω όσο πιο ήρεμα μπορώ..." μου λες οτι η Ελίζα έχει το δικαίωμα για δυο ταίρια?" 

"Όχι Άλφα, έναν πρέπει να επιλέξει, απλά έχει δικαίωμα να επιλεξει ανάμεσα σε δυο ταίρια , τι δεν καταλαβαίνεις? Μπορεί να επιλεξει το φως..ή το σκοτάδι"

Τρίβω τους κροτάφους μου. 

Παίρνω ανάσες.

"Δηλαδή..η Λ ι ζ ι μου είναι ΚΑΠΟΥ ΚΑΤΩ ΣΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΟΥΣΙΕΝ ΤΗΝ ΠΕΙΘΕΙ ΝΑ ΖΕΥΓΑΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΛΟΥΝΑ ΤΟΥ?"

Γρυλίζω κι έχουν βγει οι κυνοδοντές μου ..κάτι καταλαβαίνω λάθος ..πρέπει να ηρεμήσω.

"Όχι "

Ηρεμώ..παίρνω ανάσες..είπε όχι..ορίστε καταλαβαίνω κάτι λάθος..η Λίζι δεν πρόκειται να ζευγαρώσει με άλλον γαμώ..είναι δική μου..

"Ο Λουσιέν υπήρξε το δικό μου επιλεγόμενο ταίρι ..με τον οποίο ζευγάρωσα..και..αλλά..δηλαδή..εμ..μετά απο σκέψη.. τελικά επέλεξα ως ταίρι τον λύκο της φωτιάς...αν και ο Λουσιέν τον σκότωσε...τέλοσπάντων αυτά είναι προσωπικά μου" η Μάντις κοιτά χαμηλά κι επειτα αποφασιστικά κοιτά εμένα.

"Ο Λουσιέν προορίζει την Ελίζα για τον γιο του"

Σταμάτησα να αναπνέω.

"ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ ΓΑΜΩ ? Η ΕΛΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΩ ΟΠΟΙΟΝ ΤΗΝ ΑΓΓΙΞΕΙ !ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ"

Το ξέρει? 

Ξέρει οτι την αγαπώ?