https://youtu.be/HWO6eUdQrhA

Λύκε λύκε μου καλέ μου..λύκε λύκε είσαι εδώ? Είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί.

(Αρλέτα, ο Λύκος)

Η Μάντις πλησίασε τις τεράστιες φλόγες πάνω στην ήρεμη πράσινη λίμνη. 

"Βλέπεις καλέ μου ? " η φωνή της τρυφερή καθώς μιλά στην μεγάλη φωτιά.

Οι φλόγες  σκύβουν τα χίλια πύρινα μάτια και ατενίζουν το νεαρό ζευγάρι πάνω στην επιφάνεια του νερού.  Τα κορμιά τους είναι ενωμένα στον πρώτο τους φιλί.

"Δεν έχεις πολύ χρόνο ακόμη αγάπη μου" η φωτιά αντηχεί σαν αντίλαλος και η Μάντις του χαμογελά όπως όταν ήταν μικρή και τον πρωτογνώρισε.

"Θα τα καταφέρουμε κάνε υπομονή. Σύντομα καλέ μου θα είμαστε και πάλι μαζί ενωμένοι"

Κοιτά τα χέρια της που έχουν ήδη γεράσει απότομα. Η φθορά της ξεκίνησε απο την στιγμή που το νεαρό ζευγάρι έδωσε το πρώτο φιλί τους. Μια φθορά ποθητή .

Τα χέρια της γεμάτες ρυτίδες σαν μικρά φίδια πάλλονται στο δέρμα της. Περίμενε χρόνια πολλά , αιώνες γι αυτή την στιγμή. 

Χαιδεύει τις ρυτίδες της, χαιδεύει τα μικρά φιλιά του χρόνου στο δέρμα της και χαμογελά ικανοποιημένη. 

"Ξεκίνησε ταίρι μου. Όπως η θεά Σελήνη μας υποσχέθηκε" 

Αλεξάντερ

Είναι σαν μην ελέγχω το ίδιο μου το σώμα, σαν να υπήρχε μέσα μου ένα φράγμα και τώρα νιώθω σαν ποτάμι και θέλω να χυθώ πάνω της, να την πνίξω, να την σαρώσω, να μπω μέσα της να διεκδικήσω κάθε πιθαμή του νου και του κορμιού της. Τα χέρια μου αβίαστα βρίσκονται ανάμεσα απο τα ξανθά μαλλιά της , τα χέρια μου χαμηλώνουν και αγγίζουν το λαιμό της, την φιλάω με βια και άλλοτε σταματάω και την φιλάω αργά, εκείνη δεν ανταποκρίνεται ή προσπαθεί να με φιλήσει αλλά την νιώθω να τρέμει συνέχεια, είμαι σίγουρος οτι είναι το πρώτο της φιλί. Είμαι σίγουρος πως είμαι ο πρώτος άντρας που την αγγίζει με αυτό το τρόπο. Με φιλά άτσαλα δεν ξέρει που να βάλει την γλώσσα της, κολλάω το σώμα μου πάνω της και νιώθω την καρδιά της να χτυπά δυνατά, την πνίγω με το φιλί μου , κι αλλοτε την καθοδηγώ κι έπειτα απλά προσπαθώ να συγκρατηθώ να σταματήσω να την φιλάω αλλά δεν μπορώ την θέλω όσο δεν θέλησα τίποτα στη ζωή μου , το κορμί μου τρέμει για εκείνη, δεν ξέρω τι σκατά παθαίνω.

"Α-άλεξ.."

Η φωνή της είναι οτι πιο όμορφο με κάνει να θέλω να την ρίξω στο χώμα και να την πάρω να μπω μέσα της και να κρυφτώ , τρέμω , τι σκατά γίνεται? 

"Φίλα με κι εσύ" την διατάζω και την ικετεύω , απλά δεν γίνεται να μου συμβαίνει αυτό, η αγέλη είμαι σίγουρος οτι μας κοιτάζει, απλά δεν μπορώ να επιβληθώ στον εαυτό μου δεν μπορώ να σταματήσω να-

Την νιώθω περίεργα ακίνητη.

Απομακρύνομαι ελάχιστα χιλιοστά απο τα χείλη της. Η γεύση της είναι περίεργα εθιστική .

Τα μάτια της είναι γαλανά πιο γαλανά και απο τον ουρανό.

Τι σκατά παθαίνω? Είναι ένα κουτάβι αδύναμο. Ο Άλεφ μου παίζει παιχνίδια . Είχα ξανά ταίρι και δεν ένιωθα έτσι. 

Η ανάσα μου βγαίνει γρήγορη.

Την βλέπω να δαγκώνει τα χείλη της κι έπειτα αμήχανα φέρνει το χέρι της πάνω στα χείλη της.

Φαίνεται σαν να τα έχει χάσει σαν να μην ξέρει απο που της ήρθε όλο αυτό. Η αλήθεια είναι οτι κι εγώ δεν το περίμενα.

Τι σκατά κάνω? 

"Γιατί .." την κοιτάω και νιώθω ο θυμός να με πνίγει. 

"Γιατι σταμάτησες να με φιλάς?" ο τόνος του Άλφα και η αυτοκυριαρχία μου αρχίζει να πάλλεται στις φλέβες μου.

Αλλά η ερώτηση μου με κάνει να νιώθω τελείως μαλάκας. Τι σκατά παθαίνω?

"Εμ.." μουρμουρίζει κάτι αδιευκρίνιστο και κοιτά χαμηλά.

"ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΆΛΦΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ"

Γυρίζει και με κοιτά. Οι σκέψεις της είναι έντονες και όλες μπερδεμένες. Δεν ..δεν της άρεσε όπως την φίλησα? Το περίμενε διαφορετικό?

Είναι τόσο γαμημένα υπέροχα όμορφη... και όλο αυτό ...είναι τόσο λάθος. 

Είναι ανάξια για ταίρι μου. Είναι ανάξια να σταθεί δίπλα στον Άλφα . 

"Γιατί δεν με φιλάς κι εσύ?" πάω να της χαιδέψω τα μαλλιά και αυτόματα σαν να με περνά ηλεκτρικό ρεύμα σταματάω την κίνηση. Σταυρώνω τα χέρια μου μπροστά στο στήθος.

Γαμώ το κεφάλι μου γιατί οι σκέψεις μου δεν συντονίζονται με αυτά που λέω?

Γυρίζω και κοιτάζω πίσω μου. Όλοι μας κοιτάνε απο μακριά απο το χώρο της προπόνησης, γρυλίζω σιγανά και όλοι στην στιγμή γυρίζουν τα κεφάλια απο την άλλη.

Έχω γίνει ρεζίλι. Γιατί να την φιλήσω?

Και φυσικά τους κάνει εντύπωση. Κάθομαι σαν έφηβος και σαλιαρίζω μέρα μεσημέρι την στιγμή που έπρεπε να είμαι στην προπόνηση. Έχω μια μάχη μπροστά μου και εγώ κάθομαι και φιλάω το κουτάβι. Ούτε με το πρώτο ταίρι μου δεν συμπεριφερόμουν έτσι δημόσια.

Απλά πρέπει να ηρεμήσω. Είναι το ένστικτο που με κάνει να την θέλω. Ο Άλεφ τα φταίει όλα.

Δεν πρέπει να απογοητεύσω την φυλή μου. Δεν πρέπει να μάθουν οτι μια κόρη ενός τυχαίου Ωμέγα είναι η νόμιμη Λούνα της πιο ισχυρής φυλής. Ποτέ δεν θα τους το έκανα αυτό. Η φυλή μου είναι πάνω απ'όλα.

"Δεν...δεν νιώθω καλά" την ακούω να λέει και την παρατηρώ. Έχει χλωμιάσει και φαίνεται έτοιμη να λιποθυμήσει.

Περνάω το χέρι μου μέσα απο τα μαλλιά μου και ξεφυσώ. Κοιτάω πίσω μου την αγέλη , μας λοξοκοιτάνε , δεν πρέπει να καταλάβουν, δεν πρέπει να μάθουν οτι αυτό το πλάσμα είναι η νόμιμη Λούνα. Ούτε η φυλή μου ούτε καμία φυλή άλλη. Θα έδειχνα αδύναμος και τρωτός.

Φέρνει το χέρι της στο ύψος της καρδιάς της.

"Αλήθεια δεν νιώθω καλά"

"Λογικό. Δεν σε φιλάει κάθε μέρα ο Άλφα" της απαντώ με απάθεια. Νιώθω να επιστρέφει η αυτοκυριαρχία μου. Ήταν ένα ηλίθιο φιλί δεν τρέχει κάτι. 

Με κοιτά παράξενα.

"Δεν σου επιτρέπω να με αγγίζεις..έτσι" δείχνει μια εμένα και μια εκείνη.

ΟΡΙΣΤΕ?

"Ορίστε?" της λέω και προσπαθώ να κρύψω την έκπληξη μου. 

Τι εννοεί δεν μου επιτρέπει?

"Μόνο το ταίρι μου επιτρέπεται να με φιλήσει, ήθελα ..." την βλέπω να βουρκώνει.

Γαμώτο θα μου κάνει σκηνή?

"Ήθελα το πρώτο φίλι που θα έδινα σε άντρα να ήταν στο ταίρι μου..τι θα πω όταν θα τον γνωρίσω?"

Στριφογυρίζω τα μάτια μου. Εντάξει δεν της έκανα και τίποτα. Και στην τελική χάρη της έκανα. Έχει φτάσει τα είκοσι και δεν την έχει αγγίξει άντρας. 

"Μην το παίρνεις πάνω σου αδέσποτη , ένα ηλίθιο φιλί ήταν και το ταίρι σου ..αν το μάθει.."

ΓΙΑΤΙ ΤΗΣ ΛΕΣ ΨΕΜΜΑΤΑ? ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΣ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΜΑΣ

Ο Άλεφ ουρλιάζει στο νου μου.

Τι σκατά έπαθα ? Γιατί την φίλησα? Όταν με άγγιζε..ένιωσα..

Θέλω λίγο να σκεφτώ. Τι σκατά γίνεται.

Εντάξει είναι το ταίρι μου υποθέτω έχει επίδραση στο σώμα μου. Δεν πρέπει να τρελαίνομαι. 

"Καλά δεν θα ξαναγίνει" 

Της λέω αδιάφορα και με κοιτά παράξενα.

"Δεν ήθελα να με φιλήσεις"

Γουρλώνω τα μάτια. Με απορρίπτει? Εμένα? Αυτή?

"Δεν ήταν εξάλλου και πολύ ωραίο φιλί, θεωρησέ το ..σαν πράξη ελεημοσύνης" της λέω ανέκφραστα και την βλέπω να ανοίγει το στόμα της απο έκπληξη.

ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ?

Ο Άλεφ ουρλιάζει.

"Π-πράξη ελεημοσύνης ? Μα δεν ζήτησα να-"

Και τότε βλέπω κάτι στα μάτια της που δεν έχω ξαναδει.

Η Ελίζα με κοιτά με απίστευτο θυμό.

Και...

ΟΡΙΣΤΕ?????

....

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ

....

"ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΚΑΝΕΣ ΜΟΛΙΣ?" ουρλιάζω και νιώθω πως θα τα σπάσω όλα και πρώτα το ηλίθιο κεφάλι της.

Αγγίζω το μάγουλο μου στο σημείο που δέχτηκα την σφαλιάρα.

Το ονειρεύτηκα?

Με χτύπησε?

"ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕΣ?"

Ουρλιάζω και την βλέπω να πισωπατά τρομαγμένη.

Γυρίζω και κοιτάζω την αγέλη μου.

ΣΚΑΤΑ ΣΚΑΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΔΑΝ

"ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ? ΕΙΜΑΙ Ο ΑΛΦΑ ΗΛΙΘΙΑ"

Ουρλιάζω και την ίδια στιγμή νιώθω να τρέμει όλο το κορμί μου απο νεύρα .

"ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙΣ?"

Την βλέπω να πισωπατά ακόμη περισσότερο.

Δεν γεννήθηκε η γυναίκα που θα με χτυπήσει. Αν και προφανώς γεννήθηκε αλλά-

"ΕΙΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ? ΗΤΑΝ ΤΙΜΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΦΙΛΗΣΕ Ο ΑΛΦΑ "

"Με..με άγγιξες πρώτος!"

"Δεν είδα να τραβιέσαι!"

"Δεν περίμενα οτι θα μου έλεγες οτι μου κάνεις ελεημοσύνη..ποιός νομίζεις οτι είσαι?"

"Ο ΑΛΦΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΣΩΣΕ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ"

Ουρλιάζω όσο δεν έχω ουρλιάξει ποτέ την βλέπω να ζαρώνει απο το φόβο της..ειλικρινα΄θα την πνίξω, τι ήθελα και την άγγιξα? Τι σκατά έχω στο μυαλό μου? Με έκανε ρεζίλι! Μπροστά στην αγέλη μου με χτύπησε!

Σηκώνω τα χέρια μου να της πιάσω το λαιμό και ο Άλεφ γρυλίζει τόσο δυνατά στο νου μου που με ακινητοποιεί.

"ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ"

Ανάσες.

Ανάσες Άλεξ δεν το ζεις.

Γυρίζω και κοιτάω την αγέλη μου. Έχουν σταματήσει την προπόνηση και μας παρακολουθούν άφωνοι.

Δεν γίνεται να με άγγιξε μπροστά τους. 

Τώρα ..τώρα δεν έχω λύση..δεν γίνεται να το αφήσω έτσι..

"ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ" της λέω ξανά και τρίβω τον αυχένα μου μηχανικά, τρέμω ολόκληρος, δεν μπορεί να με άγγιξε, δεν μπορεί να με χτύπησε. ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓΕΛΗ ΜΟΥ ΓΑΜΩ.

Της ουρλιάζω. Βλέπω οτι την κάνω να φοβάται αλλά δεν μπορώ διαφορετικά.

Αν δεν την τιμωρήσω η αγέλη μου θα απορήσει.

"ΣΚΑΤΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΑΔΕΣΠΟΤΗ"

Την βλέπω οτι πισωπατά κι άλλο, τα μάτια μου αρχίζουν να κοκκινίζουν και αυτόματα τρέχει προς το σπιτι της.

ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΓΑ ΓΙ ΑΥΤΟ

ΣΚΑΤΑ ΣΚΑΤΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ

Τρέχω απο πίσω της και την ακούω να κλειδώνει την πόρτα.

"ΣΥΓΝΩΜΗ"

Την ακούω να μου φωνάζει αλλά όλα τα συγνώμη δεν γίνεται να διορθώσουν αυτό που έκανε.

Σπάω την πόρτα και την πιάνω απο το καρπο δυνατά.

"Τι θα μου κάνεις?" ψελλίζει και κλαίει με λυγμούς.

Γαμώ την αδυναμία της μέσα. 

Δεν απαντάω.

Κανονικά όταν ένας αδέσποτος τολμάει να αγγίξει κάποιον απο την φυλή το μόνο σίγουρο είναι οτι υπογράφει την καταδίκη του.

ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟΝ ΑΛΦΑ! ΚΑΙ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Την σέρνω και πάω προς το χώρο της προπόνησης.

Με ξεφτέλισε με ρεζίλεψε είμαι ο Άλφα που να πάρει του κόκκινου φεγγαριού.

"ΆΛΦΑ ΤΙ ΘΑ ΤΗΣ  ΚΑΝΕΙΣ?"

Ακούω την τρομαγμένη φωνή της φίλης της να ουρλιάζει μέσα στο πλήθος , είναι έτοιμη να με πλησιάσει.

Κοιτάω τους Βήτα μου.

"ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΥΧΗ"

Σκύβουν το κεφάλι και την πιάνουν και οι δυο 

Η Ελίζα απο πίσω μου κλαψουρίζει , δεν μπορώ να την κοιτάξω, ο Άλεφ ουρλιάζει αλλά πρέπει να καταλάβει οτι πάνω απόλα το μεγαλύτερο μέλημα μου είναι το γόητρο μου ως Άλφα. Αν δεν την τιμωρήσω η αγέλη μου θα πάψει να με σέβεται.

"Έπρεπε να τα γαμήσεις όλα..απλά σε φίλησα..δεν έγινε κάτι σπουδαίο..ήταν τιμή σου να σε αγγίξω  ηλίθιο κουτάβι"

Μουρμουρίζω και βρίζω καθώς την σέρνω , παραπατά και πέφτει και την σηκώνω με βια, αποφεύγω να κοιτάξω τα μάτια της.

Την οδηγώ στο μπουντρούμι των αδέσποτων.

"Ά-λεξ.."

"ΑΛΦΑ! θΑ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΑΛΦΑ!"

Της ουρλιάζω και την ρίχνω μέσα στο μπουντρούμι. Κλαίει συνέχεια. Δεν περίμενα απο εκείνη τίποτα περισσότερο. Με επιβεβαιώνει πόσο αδύναμη είναι. Τι σκατα περίμενε? Χτύπησε τον Άλφα μπροστά σε όλη την αγέλη?

Κλειδώνω το μπουντρούμι. Ο Άλεφ γρυλίζει αλλά δεν με ενδιαφέρει. Ας θυμώσει όσο θέλει.

Κοιτάω ανέκφραστα την αγέλη μου.

"ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΝΕΡΟ"

Κοιτάω προς το μέρος της φίλης της.

"ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΕΧΕΙ ΕΞΟΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ"

βλέπω την φίλης της να σκύβει το κεφάλι.

"Θα πεθάνει.."  ακούω  να μουρμουρίζει.

"Πρόβλημα της" της απαντώ καθώς την προσπερνάω.