" Σε παρακαλώ πολύυυυ τελευταία φορά! Το ορκίζομαι στην μαμά σελήνη!"

Είμαστε και οι δυο μέσα στο νερό και περνάμε φανταστικά. Έχω τόσο καιρό να γελάσω τόσο, να περάσω τόσο ξέγνοιαστα, λατρεύω να παίζω με τον λύκο του κι ας είναι έτσι κάπως ντροπαλός και διστακτικός, εγώ τον βλέπω πως κατά βάθος..εμ..πολύ κατά βάθος και αυτός το απολαμβάνει.

"Οοοο έλα τώρα αφού μου αρέσει τόσο πολύ να σε πηδάω! Μια ακόμη φορά" 

Τελευταία φορά Ελίζα

Χτυπάω παλαμάκια ενθουσιασμένη. Είναι τέρμα γλυκούλης!

Μαζεύω ψηλά ..καλά όχι τελείως ψηλά...το φόρεμα μου που έχει κολλήσει πάνω μου και τον καβαλάω. Σηκώνομαι προσεκτικά στη ράχη του προσπαθώντας μην χάσω την ισορροπία μου.

"Έτοιμη!"

Με φόρα κουνά το σώμα του μπροστά και με εκτοξεύει στο νερό.

Προσγειώνομαι ατσούμπαλα μέσα στο νερό κάνοντας με να πιω νερό.

Βγάζω έξω το κεφάλι μου , του χαμογελάω ευτυχισμένα καθώς πνίγομαι απο το νερό που μόλις κατάπια.

"Ήταν τε..λειο" βήχω δυνατά και τρίβω τα ματάκια μου.

Με κοιτά σχεδόν αναστατωμένος.

Τέρμα αυτό το παιχνίδι 

Ο τόνος της φωνής του είναι αυστηρός. 

Σκύβω το κεφάλι υπακούοντας. Μου είπε ήδη οτι ανησυχεί γιατί του είπα οτι δεν ξέρω καλή κολύμβηση αλλά επέμενα.

"Μμμ..καλά..να υποθέσω οτι πρέπει να γυρίσεις πίσω στην αγέλη ε?"

Ανέβα πάνω μου . Θα σε πάω βόλτα 

Στέκεται δίπλα μου αγέρωχος και βρεγμένος. Είναι τόσο όμορφος λύκος, έχει απίστευτα μάτια.

Επίσης ..αυτός καλά έχει την γούνα του εγώ θα κρυώσω ..το φόρεμα μου είναι πολύ ενοχλητικό πάνω μου

"Βγάλτο και καβαλησε με "

Εμ..γυμνή?

"Δεν πρόκειται να σε κοιτάξω. Το υπόσχομαι"

Τον κοιτάω διστακτικά..

Είναι φίλος μου αλλά ντρέπομαι κιόλας..δεν με έχει δει άλλος άντρας γυμνή..

"Το ορκίζομαι στην μητέρα Σελήνη . Δεν πρόκειται να σε κοιτάξω. "

Του χαμογελάω διάπλατα.

 Κι εγώ θέλω να με πάει βόλτα μέσα στα υπέροχα νερά της λίμνης..απο τότε που ήρθα σε αυτό το μέρος δεν έχω εξερευνήσει τίποτα..και φαίνεται απίστευτα όμορφη η περιοχή του Κόκκινου Φεγγαριού..αλλά δεν φοράω και εσώρουχο..αν και δεν θα κοιτάξει ..που θα το καταλάβει με τόση γούνα?

Βλέπω τον γκρίζο λύκο να χώνει το όμορφο κεφάλι του μέσα στο νερό, το κρατάει για δευτερόλεπτα μέσα και το βγάζει έξω χωρίς να τινάξει τα νερά απο πάνω του.

"Δέσε στο λαιμό μου το φόρεμα σου και ανέβα. Είπα δεν θα σε κοιτάξω . Ποτέ δεν θα έκανα κάτι που δεν θα το ήθελες εσύ"

"Καλά κλείσε μάτια !"

Βγάζω το φόρεμα μου με δυσκολία , έχει κολλήσει πάνω μου. Πλησιάζω τον γκρίζο λύκο που έχει κλειστά μάτια.

Και για μια στιγμή με καταλαβαίνω οτι τον κοιτάω έτσι επίμονα..είναι..πολύ πολύ όμορφος και δυνατός..μου έρχεται να τριφτώ στην γούνα του..

Του βάζω το φόρεμα μου γύρω απο το λαιμό του σαν φουλάρι , ενώ ακούω την ανάσα του να γίνεται βαριά.

"Είσαι όμορφος .." του ψιθυρίζω ενώ το δένω προσεκτικά.

Κοιτάω γύρω γύρω ..

Δεν νομίζω  να είναι κανείς και να με δει γυμνή .θα ντραπώ πολύ

"Δεν υπάρχει κανείς τριγύρω, θα το καταλάβαινα . Κι εκεί που σε πάω είναι ένα μέρος που ξέρω μόνο εγώ"

Έχει κλειστά ακόμη τα μάτια.

Του χαιδεύω απαλά το σημείο ανάμεσα στα μάτια του.

"Με φροντίζεις πριν ακόμη σου το ζητήσω"

Δεν μου απαντά κάτι και ανεβαίνω στην ράχη του. Ανοίγω τα πόδια μου πολύ γιατί είναι τεράστιος λύκος και τοποθετούμαι καλά.

Γέρνω το κορμί μου πάνω του και τον κρατάω αγκαλίτσα απο το λαιμό.

"Άνοιξε τα μάτια έτοιμη!"

Γέρνω περισσότερο ακουμπώντας τις σκληρές ρόγες μου πάνω στη γούνα του. Είμαι σίγουρη οτι πάνω απο τόση γούνα δεν θα καταλάβει οτι δεν φοράω σουτιέν..δεν φταίω εγώ ..τι να κάνω? Έχει καύσωνα! Με ενοχλούν  τα εσώρουχα και με πιέζουν.

Τον βλέπω αυτόματα να βουτάει το κεφάλι του μέσα στο νερό χωρίς να κινείται. 

"Καλέ θα σκάσεις! Τι κάνεις? Βγάλε το κεφάλι ! Θα πάμε βόλτα? γιατί είσαι ακίνητος?"

....

Κοιτάω μαγεμένη γύρω μου το τοπίο, είναι υπέροχο , έχω κάτσει αναπαυτικά πάνω του καθώς αργά κολυμπά μέσα στα πράσινα νερά. Στις δυο όχθες υπάρχουν τεράστια δέντρα επιβλητικά και απο μέσα τους σαν να είναι ζωντανά τα δέντρα ακούγονται κάθε είδους μελωδίες απο πουλιά. Άλλα τα βλέπουμε να πετάνε γύρω μας και άλλα απλά ακούμε μόνο την φωνή τους. Είναι σίγουρα η ωραιότερη μέρα στη ζωή μου.

Είναι όμορφα Ελίζα όντως

Μέχρι και τον βλάκα τον Άλφα έχω ξεχάσει.

Εκείνη την στιγμή περνά ένα όμορφο ροζ πουλάκι και το διώχνει βίαια  απο κοντά του.

"Χαλάρωσε τότε λύκε..είσαι λίγο στην τσίτα"

Αρχίζω και του τρίβω την γούνα μαλακά καθώς μας ταξιδεύει μέσα στα υπέροχα κρύα νερά. Τον νιώθω να χαλαρώνει απο κάτω μου.

"Είδες που χαλαρώνεις ? Μην επιχειρήσεις να σκοτώσεις ξανά κάποιο πουλάκι" έχω αδυναμία στα ροζ πουλάκια.

Βλέπω ψηλά ένα μεγάλο αετό . Είναι τεράστιος και επιβλητικός.

Ο λύκος σταματά και τον παρατηρεί .

Να το δικό μου αγαπημένο πουλί. Ατρόμητος. Μοναχικός. Αδίστακτος. 

"Είναι γλυκούλης όντως"

"Γλυκούλης? Ελίζα δεν είναι όλη η φύση αγγελικά πλασμένη κάποια ζώα της φύσης..κάποια πλάσματα έχουν αιμοβόρα ένστικτα ατιθάσευτα , αν ήθελε θα μπορούσε να σε σκοτώσει σε μια στιγμή"

"Άντε καλέ! οι αετοί μπορεί να φαίνονται ατρόμητοι και σκληροί αλλά τρελαίνονται όταν τους χαιδεύεις"

"Ελίζα οι αετοί δεν κάθονται να τους χαιδέψεις"

Η φωνή του σχεδόν απαξιωτική.  Μα γιατί δεν με πιστεύει ? 

"Όλοι θέλουν αγάπη απλά πρέπει να βρεις τον σωστό τρόπο"

Κολυμπά αργά αφήνοντας μια παύση να πέσει μεταξύ μας. Τον βλέπω πως έχει σηκωμένο το κεφάλι και παρατηρεί τον αετό.

"Κάποιοι δεν ξέρουν όμως να αγαπήσουν"

Ο λύκος μου νιώθει πως δεν ξέρει πως να αγαπάει? Μήπως μιλά για εκείνον?

"Γι αυτό και πρέπει να βρουν κάποιον να τους δείξει το δρόμο" επιμένω τρυφερά. 

"Κάποιοι είναι απλά γεννημένοι για να υπακούουν σε σκοτεινά ένστικτα Ελίζα, είσαι παιδί ακόμη στην καρδιά , έχεις απειρία τι συμβαίνει στον κόσμο"

Παιδί?

Δεν είμαι παιδί επειδή πιστεύω στην αγάπη. Και απειρία ζωής μάλλον ο ίδιος έχει.

Τσιτώνομαι και διπλώνω τα χέρια μου στο στήθος.

"Μου θύμωσες?"

Κοιτάω τον αετό..το ανοιγμα των φτερών του είναι τρία μέτρα, στο στόμα του κρατά ένα φίδι που παλεύει για την ζωή του.

Τα μάτια μου γυαλίζουν και κοιτάζω τα βραχιόλια μου.

"Λοιπόν...μπορώ να σου αποδείξω οτι κάνεις λάθος..αλλά θα ορκιστείς οτι δεν θα πεις κάτι απο αυτό που θα δεις"

"Σου είπα να μου έχεις εμπιστοσύνη αλλά..μην κάνεις σαν μωρό κάποια πράγματα η φύση τα έχει απλά προγραμματίσει να-"

Δεν τον αφήνω να συνεχίσει. Κατεβαίνω απο πάνω του. 

"Μπορείς να έχεις ανοιχτά τα μάτια αλλά να κοιτάς αυτό που κάνω όχι ..εμ..πιο χαμηλά"

"Τι θα κάνεις?" 

Με ρωτά με απορία αλλά σιωπώ. Θα δει σε λίγο.

Κολυμπάω σαν κουταβάκι λίγα μέτρα μακριά του και κάθομαι ακριβώς απέναντι του.

Βγαίνω απο το νερό , το σώμα μου είναι βρεγμένο τα στήθη μου γυμνά. Τον βλέπω να με κοιτά φευγαλέα κι έπειτα κλείνει τα μάτια.

Βάζω τα μαλλιά μου μπροστά στα στήθη μου κι έπειτα ..

"Κοιτα με λύκε" σχεδόν τον διατάζω ήρεμα.

Με παρατηρεί συνέχεια καθώς βγάζω αποφασιστικά το ένα μου βραχιόλι..

Κλείνω τα μάτια..

Και νιώθω τα πάντα μέσα μου να κυλάνε..το νερό, τον αέρα..τα δέντρα..τα πουλιά...

Γέρνω το λαιμό μου πίσω καθώς αφήνω ένα αναστεναγμό. Πολλούς αναστεναγμούς..η ένωση με την φύση είναι διεγερτική για το νου.

Κρύβω το χέρι μου που δεν έχει βραχιόλι μέσα στο νερό.

"Τι...τι σκατά κάνεις ?"

Τον ακούω αναστατωμένο να μιλά στο νου μου.

Ανοίγω τα μάτια μου ξενερωμένη. Λίγο ήθελα και θα τα κατάφερνα να ενωθώ με την φύση. Τι μιλάει?

"Μην μιλάς λύκε μόνο κοίτα , θα τελειώσω σύντομα" του λέω με αργή φωνή και συγκεντρώνομαι ξανά.

Αναστενάζω αργά και γέρνω πίσω την πλάτη μου, ορθώνοντας τα στήθη μου προς εκείνον.

Είναι η καλύτερη στάση για να ενωθείς με την φύση! Αλήθεια!

"Μην μου το κάνεις αυτό Ελίζα..δεν ξέρεις τι νιώθω ..σταμάτα.."

Ανοίγω τα μάτια μου. Μου έχει κόψει κάθε συγκέντρωση!

"ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΝΩ? ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΑ. ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ"

Τον διατάζω μάλλον λίγο απότομα γιατί τον βλέπω να σταματά να μιλά .

Ωραία. 

Έχω χρόνια να το δοκιμάσω. Μικρή το έκανα συνέχεια μέχρι που η Μάντις μου το απαγόρεψε. Μου είπε οτι είναι επικίνδυνο και πως θα προκαλέσω την προσοχή των άλλων. Αλλά αξίζει να δώσω ένα μικρό μάθημα στον λύκο που δεν πιστεύει στην δύναμη της αγάπης.

Κλείνω τα μάτια μου ξανά και γέρνω το λαιμό μου πίσω...νιώθω πάλι την φύση να κυλά μέσα μου, σαν να είναι ένα ποτάμι και το επιτρέπω να με παρασύρει να γίνουμε ένα..και όσο συγκεντρώνομαι νιώθω πως δεν είμαι πια η Ελίζα, δεν είμαι ένα κορίτσι μέσα στο νερό, νιώθω την αρχέγονη σύνδεση μου με τον κόσμο, είμαι το νερό, είμαι το δέντρο, είμαι ο αετός , είμαι μέσα σε όλα. Νιώθω την αγάπη να πάλλεται σαν κολλώδες ιστος που ενώνει τα πάντα. 

Τα πάντα είναι πλασμένα απο αγάπη γιατί η αγάπη είναι η μητέρα όλων

Ανοίγω τα μάτια.

Τα μάτια μου είναι χρυσά .

Ο λύκος απέναντι μου στέκεται αφύσικα ακίνητος.

Κοιτάω τον αετό ψηλά στον ουρανό.

Έλα  σ'εμένα δυνατέ ταξιδευτή

Η φωνή μου αρχέγονη χύνεται στη φύση , ενώ αυτόματα ο αετός έρχεται προς εμένα. Απλώνω το χέρι και κάθεται στο χέρι μου. Μου δίνει το φίδι του σαν δώρο.

"Όχι γλυκούλι μου αυτό είναι για τα μικρά σου . Ήθελα μονάχα να σου δώσω ένα χάδι"

Τον χαιδεύω απαλά πάνω απο το ράμφος. Κοιταζόμαστε στα μάτια.

"Σου δίνω την ευχή μου .πάντα θα σε θυμάμαι αετε "

Του ψιθυρίζω γλυκά καθώς ο αετός σκύβει  το κεφάλι του σ'εμένα. 

Και ο λύκος μέσα στο νερό μαγνητισμένος θα κοιτούσε την γυμνή γυναίκα να κρατά με αγάπη  και με μια βαθιά κατανόηση ένα κομμάτι της φύσης.. ένα κομμάτι της φύσης που για εκείνον πάντα συμβόλιζε το ατιθάσσευτο, αυτό που ποτέ δεν σκύβει το κεφάλι. Θα παρατηρούσε τα χρυσά μάτια της, τον αετό καθώς έγυρε το κεφάλι του με σεβασμό προς εκείνη..θα  την κοιτούσε σαν να αιχμαλωτίστηκε απο αυτό το θέαμα χωρίς να νιώθει έκπληξη που τα πάντα γύρω του σιώπησαν, ήταν σαν όλα να εξαφανίστηκαν και υπήρχε μόνο εκείνη. Η καρδιά του κόσμου χτυπούσε απέναντι του. Μέσα στα μάτια της κοπέλας. 

Την είδε να σηκώνει το χέρι της ψηλά και ο αετός να πετά ελεύθερος και πάλι στον ουρανό. Στο ράμφος του το φίδι.

Την είδε αργά τα μάτια της να γίνονται πάλι γαλανά σαν τον ουρανό και με βιασύνη να δένει το  βραχιόλι της στο χέρι της.

"Είδες  λύκε? Απλά όλοι θέλουν τον τρόπο τους και -"

Δεν την άφησε να τελειώσει την φράση της.

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΛΥΚΟ ΣΟΥ ΤΩΡΑ

Την διέταξε με την φωνή του Άλφα καθώς το κορμί του έτρεμε απο έκπληξη.