Οι μέρες περνούν γρήγορα ο Νοέμβρης κοντεύει να φτάσει στο τέλος του. Σε λιγότερο από δύο με τρείς βδομάδες έρχονται Χριστούγεννα. Αααχ Χριστούγεννα.. η πιο όμορφη εποχή του χρόνου, την αγαπώ έχει κάτι το ξεχωριστό κάτι το υπέροχο που δεν μπορείς να το προσδιορίσεις. Η πιο γιορτινή εποχή του χρόνου, που θες να την περάσεις με όλους όσους αγαπάς και σε αγαπούν. Με τον Αλέξανδρο μιλάμε συνέχεια είναι πολύ γλυκός τώρα πια είμαι σίγουρη, αυτός ο άνθρωπος μου έχει κάνει τρομερή ζημιά. Τον έχω ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη ματιά έχει κάτι το υπέροχο,κάτι σαγηνευτικό πάνω του που δεν μπορείς να του αντισταθείς. Είναι πολύ όμορφος και καλό παιδί όσο περνάει ο καιρός το καταλαβαίνω περισσότερο..

[...]

Επιτέλους Χριστούγεννα!! Είναι 23 Δεκεμβρίου σήμερα και επισήμως κλείνουν τα σχολεία. Είμαι πανευτυχής ξεκούραση και χαλάρωση όσο γίνεται... Είναι και οι πανελλήνιες στη μέση που δεν σου δίνουν το απαιτούμενο χρόνο για να ξεκουραστείς. Κάτι θα κάνουμε σήμερα στο σχολείο θα δούμε μια παράσταση και θα φύγουμε νωρίτερα, έτσι λοιπόν όπως προστάζουν οι παραδόσεις μετά θα πάμε για καφέ με τα κορίτσια. Ο χρόνος περνάει γρήγορα χωρίς να το καταλάβεις, η παράσταση ξεκίνησε και μετά από μια ώρα έφτασε στο τέλος της. Έτσι λοιπόν αφού άρχισε να αδειάζει το αμφιθέατρο του σχολείου πήγαμε στις τάξεις για παρουσίες αλλά και να πάρουμε τα πράγματα μας για να φύγουμε. Χαιρέτησα τα άτομα που ήθελα και τους ευχήθηκα καλά Χριστούγεννα. Εφόσον ήμουν σίγουρη ότι χαιρέτησα αυτούς που ήθελα πήγα να βρω τα κορίτσια όμως μια φωνή πίσω μου με σταμάτησε..

Αλ: κοριτσάκι μου καλά Χριστούγεννα να έχεις.

Ε: σε ευχαριστώ πολύ επίσης (και με πήρε αγκαλιά).

Σκέψεις Έφης
Αααχ αυτή η αγκαλιά είναι καλύτερη από ότι φαντάζομουν...δεν θέλω να φύγω θέλω να μείνω εδώ στην ζεστή αγκαλιά του. Είναι τόσο ωραία νιώθω μια ζεστασιά και μια ασφάλεια που δεν έχω ξανά νιώσει..
ααααχ σύνελθε χαζή πρέπει να τον αφήσεις θα νιώσει άβολα και μετά να δω τη ασφάλεια θα νιώθεις..

Νομίζω τρελένομαι μιλάω με τον εαυτό μου και μου γκρινιάζει κιόλας θεέ μου βοήθησε με

Να τον αφήσεις τον Θεό εκεί που κάθεται και φρόντισε μην κάνεις καμιά βλακεία με το παιδί είναι πολύ καλός για σένα!

Επιτέλους σκάσε..

Τέλος σκέψεις Έφης

Αλ: θα έφευγες χωρίς να με χαιρετήσεις;

Ε: οχιι.. φυσικά και οχιι σε έψαχνα..

Αλ: αλήθεια;

Ε: εμμ.. ναι να σου πω καλά Χριστούγεννα. Εύχομαι αυτός ο χρόνος να σου φέρει ότι δεν σου έφερε ο προηγούμενος.

Αλ: σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου και σε σένα εύχομαι το ίδιο και ακόμα περισσότερα.

Ε: να σαι καλά.. συγγνώμη πρέπει να φύγω όμως με περιμένουν τα κορίτσια θα τα πούμε.

Αλ: εννοείται κοριτσάκι μου καλά Χριστούγεννα

Σκέψεις Έφης

Ααααχ μου είπε καλά Χριστούγεννα και θα τα πούμε

Οοοο ναι στο είπε επιτέλους μια φορά που δεν τα σκατωσες

Εσύ με πιάνου το μέρος είσαι;

Με το δικό μου φυσικά συνηθίζεις να κάνεις μαλακίες στη ζωή σου.. μεταξύ μας μιλάμε.

Εεε εντάξει άνθρωπος είμαι όλοι κάνουμε λάθη.

Μην μου απολογίσε ξέρεις τα σωστά και τα λάθος, τέλος πάντων φρόντισε με τον όμορφο να μην κάνεις μαλακίες είναι τόσο καλό παιδί.

Μην ανησυχείς θα μας βγάλω Ασπρόπροσωπες!!

Αυτό είναι που φοβάμαι..

Ωωωχ φύγεεε.

Τέλος σκέψεις Έφης

Πήγαμε με τα κορίτσια σε μία καφετέρια κοντά στο σχολείο μιλάγαμε για διάφορα θέματα, με ρώτησαν για τον Αλέξανδρο και τι γίνεται και τους είπα πως δεν συμβαίνει κάτι ακόμα. Απλά παρέα κάνουμε, εκείνη την στιγμή μου ήρθε ένα αίτημα φιλίας στο facebook από εκείνον και έτσι τον δέχτηκα κατευθείαν. Έκανε λαικ στο τσεκ ιν που είχα κάνει λίγα λεπτά πριν με τα κορίτσια. Λίγα δευτερόλεπτα μετά έκανε λαικ σε όλες τις φωτογραφίες του προφίλ μου. Μπήκα να δω και το δικό του ήταν πανέμορφος σε όλες τις φωτογραφίες που είχε ανεβάσει..

Λίγες ώρες αργότερα αφού τσακωνομουν με τον εαυτό μου για το αν θα έπρεπε να του στείλω μήνυμα ή οχι τελικά του έστειλα. Ξεκινήσαμε να μιλάμε μιλούσαμε συνέχεια από το πρωί που ξύπνουσαμε μέχρι το βράδυ που κοιμόμασταν, μου έλεγε τόσο γλυκά λόγια που κάνεις δεν μου είχε ξανά πει ήταν τόσο ξεχωριστός μέρα με τη μέρα που περνούσε ένιωθα ότι... τον ερωτεύομουν ακόμη περισσότερο και στην πραγματικότητα αυτό συνέβαινε. Μου είχε πει πολλά πράγματα για εκείνον τι του άρεσε τι έκανε όταν είχε ελεύθερο χρόνο και πόσο πληγωμένος ήταν από αυτή την ξιπασμένη την Ανδριάνα. Τον απάτησε με κάποιον άλλο, δεν του άξιζε κάτι τέτοιο είναι τόσο καλός. Μακάρι να μπορούσα να είμαι μαζί του να περάσω στιγμές μαζί του να είμαστε μαζί...

Με αυτές τις σκέψεις που είχα στο μυαλό μου τον καληνύχτησα και ξάπλωσα να κοιμηθώ τον σκεφτόμουν συνέχεια, δεν μπορούσα να τον βγάλω από το μυαλό μου... Σήμερα μιλούσαμε όλη μέρα όπως και κάθε μέρα εδώ και 6 μέρες.. 6 μέρες με έχει κάνει να νιώσω τόσο όμορφα τόσο ξεχωριστή ότι κάποιος σκέφτεται εμένα και τα συναισθήματα μου και πως δεν θέλει να με πληγώσει, η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι να αφεθώ αλλά εκείνος.. δεν είναι έτσι είναι διαφορετικός και δεν μοιάζει με κανένα άλλο.
Η σημερινή μέρα είναι ιδιαίτερη έχει γενέθλια η κολλητή μου και θα βγούμε εξω. Είχα ξεκινήσει να ετοιμάζομαι και παράλληλα μιλούσα μαζί του. Όταν ήμουν έτοιμη πια και αρκετά προετοιμασμένη για την σημερινή μέρα.. έφυγα από το σπίτι. Μπήκα στο λεωφορείο με κατεύθυνση το κέντρο της πόλης. Ακόμα και τότε μέχρι να φτάσω και να συναντηθώ με τους υπόλοιπους φίλους μου δεν σταμάτησα να μιλάω μαζί του. Μου έκανε καλό να μιλάω μαζί του έχει ένα μαγικό τρόπο να με ηρεμεί, εφόσον είχε προηγηθεί ένας καυγάς από τους πολλούς που είχαμε σταδιακά με τη μητέρα μου.. έχει ένα τρόπο όταν μου μιλάει να με καθησυχάζει πως όλα θα πάνε καλά.. (Ακολουθεί συζήτηση Αλέξανδρος-Έφη)

Αλέξανδρος: εντάξει δεν έγινε κάτι κοριτσάκι μου ένας απλός καυγάς ηταν.. θα έχει ξεχαστεί μόλις γυρίσεις σπίτι.

Έφη: έτσι πιστεύεις;

Αλέξανδρος: είμαι σίγουρος. Μην τα σκέφτεσαι όμως αυτά, κοίτα να περάσεις καλά με τους φίλους σου.

Έφη: θα μιλάμε όμως έτσι; Όπως τώρα.

Αλέξανδρος: φυσικά και θα μιλάμε δεν μπορώ να μην μιλάμε..

Έφη: ούτε εγώ.. πως νιώθεις σήμερα;

Αλέξανδρος: είμαι καλύτερα εδώ και μέρες έχεις φροντίσει εσύ για αυτό.

Έφη: έτσι λες;

Αλέξανδρος: έτσι είναι..

Έφη: εντάξει τότε για να το λες εσύ μάλλον έτσι θα είναι.

Αλέξανδρος: 💕💕

Έφη: μόλις έφτασα θα τα πούμε σε λίγο που θα βρώ πάλι ίντερνετ.

Αλέξανδρος: έγινε ομορφιά μου να προσέχεις. Καλά να περάσετε.

Έφη: σε ευχαριστώ πολύ 😍

(Τέλος συζήτησης)

Ε: χρόνια πολλά φιλενάδα μου να σε χαιρόμαστε

Ιωάννα: σε ευχαριστώ κολλητή. Τι κάνεις πως είσαι;

Ε: καλά εσύ; Πως νιώθεις 17 χρόνο κορίτσι μου ❤ ορίστε το δώρο σου (και της έδωσα τη σακούλα που είχα στα χέρια μου)

Ι: μμμ μια χαρά 😂😘 δεν έπρεπε ρεε..

Ε: τέλειααα.. και σουυυυτ έπρεπε. γεια σου Χρήστο

Χ: τι κάνεις; Στις ομορφιές σου σήμερα..

Ε: καλά..σε ευχαριστώ πολύ επίσης.

Χ: να σαι καλά..

Ι: άντε παίδες τι λέτε πάμε για φαγητό;

Όλοι: ναιι

Φτάσαμε στο μαγαζί που θα πηγαίναμε για φαγητό. Εκεί βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω λίγο με τον Αλέξανδρο... Όταν άνοιξα τα μηνύματα μας βρήκα ένα μήνυμα που σίγουρα δεν περίμενα να βρω έλεγε πως....

Γεια σας φίλοι μου επέστρεψα με καινούριο κεφάλαιο ξέρω.. ξέρω άργησα όμως δεν είχα αρκετή έμπνευση και έτσι εφόσον βρήκα το χρόνο αλλά και τον ιστρο αποφάσισα να γράψω και ιδού τα αποτελέσματα!!! Ελπίζω να σας αρέσει και αυτό το κεφάλαιο και όπως σας υποσχέθηκα μεγαλύτερό από το προηγούμενο αλλά με περισσότερη αγωνία... Μην τα θέλετε όλα δικά σας. Σας αγαπώ τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο... 😍😘😘