Ένα μήνα αργότερα

Ύστερα από εκείνη τη φαινομενικά παθιασμένη νύχτα γεμάτη έρωτα που του έριξα για τα καλά στάχτη στα μάτια ξεκίνησα μανιωδώς να ψάχνω στοιχεία εναντίον του, ενώ ταυτόχρονα διατηρώ χαμηλό προφίλ τόσο στο σπίτι όσο και στο γραφείο φροντίζοντας να τον ικανοποιώ κάθε βράδυ στο κρεβάτι για να μην υποψιαστεί την απέχθεια,  το μίσος, την περιφρόνηση που τρέφω πλέον για εκείνον και τα ολέθρια σχέδια μου, για να είμαι πιο συγκεκριμένη προωθώ επιμελώς την εικόνα μίας αφοσιωμένης γυναίκας που ζει μόνο για τον άντρα της και κάνει πράξη κάθε του επιθυμία για να είναι ένας ικανοποιημένος και ευτυχισμένος σύζυγος.

Το σεξ έχει γίνει καθημερινό και είναι πιο άγριο, πιο ζωώδες, πιο αισθησιακό από ποτέ, χρησιμοποιώ κάθε μέσο για την εκδίκηση μου και ένα από τα κυριότερα είναι το κορμί μου, τόσο που πονάει η πλάτη μου και έχω πιαστεί σε σημεία που δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να συμβεί αυτό. Ο αγαπητός μου σύζυγος κάθε βράδυ επιστρέφει κατευθείαν σπίτι μετά τη δουλειά, χωρίς επιπλέον δραστηριότητες και ξαφνικά επαγγελματικά δείπνα να τον απασχολούν μέχρι πρωίας όπως συνέβαινε συνήθως όσο καιρό είμαστε ζευγάρι, φυσικά αυτή του η μεταστροφή στη συμπεριφορά δεν οφείλεται στο ότι με ερωτεύτηκε παράφορα και συνειδητοποίησε ότι δε μπορεί να ζήσει μακριά μου αλλά γιατί όλες αυτές οι εκπλήξεις που του επιφυλάσω στο κρεβάτι τον εξιτάρουν. Τελικά άργησα να καταλάβω ότι ο άντρας που ονειρευόμουν να γίνει δικός μου από μικρή δεν είναι τίποτα περισσοτερο παρά ένας άκαρδος, νυμφομανής μαλάκας που το μόνο που χρειάζεσαι για να τον έχεις είναι να χειρίζεσαι καλά τα γυναικεία σου θέλγητρα και αυτό παρωδικά μέχρι να σε βαρεθεί και να περάσει στην επόμενη, είναι πλήρως εξαρτημένος από το σεξ, ανίκανος να νιώσει οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα για μία γυναίκα πλην της ερωτική διέγερσης. Αφού είδα κατάματα την αλήθεια ήξερα και πως να κινούμαι για να θολώνω τα νερά, εξοικειώθηκα με τον προκλητικό εαυτό μου και πλέον έχω κάνει τις επισκεψεις στο sex shop και τα καταστήματα εσωρούχων καθημερινή ασχολία μετά τη δουλειά, πως άλλες γυναίκες έχουν την επίσκεψη στο supermarket έτσι και γω, κάθε φορά υπάρχει και κάτι καινούριο, χειροπέδες, μαστίγια, πρόστυχα εσώρουχα που τρωγόνται ή που είναι φτιαγμένα από δέρμα, τούλι και αλυσίδες ή που λείπουν σημαντικά τους μέρη όπως ο καβάλος, δονητές, στάσεις, μέρη, σεξουαλικά βοηθήματα και μηνύματα στο κινητό (ποτέ φωτογραφίες για να μην τις χρησιμοποιήσει εναντίον μου μελλοντικά όπως έκανε με την πρώην φίλη μου) γεμάτα υποσχέσεις έχουν γίνει η καθημερινότητα μου, μετά από αυτό το γάμο πιστεύω θα μπορούσα άνετα να κάνω καρίερα ως αφέντρα του σεξ.
Όλα αυτά με έχουν μετατρέψει από θύμα σε θύτη που περικυκλώνει το θήραμα της από παντού, υφαίνω τον ιστό μου σα την αράχνη προκειμένου να τον παγιδεύσω χωρίς καν να το αντιληφθεί και έπειτα να τον κατασπαράξω ή στην περίπτωση μου να τον καταστρέψω προτού προλάβει να αντιδράσει για να σωθεί. Ο Σουν Τσου θα ήταν πολύ περήφανος για μένα έτσι όπως εξασκώ τη Τέχνη του Πολέμου, ίσως είναι καλό που το διάβασα στις καλοκαιρινές μου διακοπές πριν τρία-τέσσερα χρόνια, να που μου χρειάστηκαν τελικά όλες αυτές οι γνώσεις, σκέφτομαι μεθοδικά κάθε μου κίνηση, χτίζω προσεκτικά τη στρατηγική μου, δεν αφήνω αποδεικτικά στοιχεία πίσω μου και κινούμαι υποχθόνια, γι' αυτό το τελευταίο δεν πρέπει να αδικήσω τον κύριο Αμιρά που υπήρξε ο καλύτερος δάσκαλος πονηριάς και δόλου.

Μετά τη Σκύλα σειρά είχε η Χάρυβδη, για να παιχτεί σωστά η παρτίδα θα πρέπει να έχω από κοντά και τον θηλυκό Μακιαβέλι, την "κυρία" Ελισσάβετ Αμιρά-Λιβέρη! Πλέον δε δυσανασχετώ όταν με φωνάζει Έλενα, κάθε απόγευμα μετά τη δουλειά παίρνω το τσάι μου μαζί της και είμαι μία υπάκουη νύφη, άλλο αν καθόλη τη διάρκεια των συναντήσεων μας την καταριέμαι και κάθε φορά που γυρίζει την πλάτη της μπαίνω στον πειρασμό να ρίξω ποντικοφάρμακο στο αφέψημα της, όπως το αποκαλεί.

Σ' αυτό το διάστημα της αποπλάνησης του "ακατανόμαστου" και της μάνας του έχω ανακαλύψει σημαντικά πράγματα: κατά πρώτον έχω βρει τη πολυπόθητη διαθήκη του κύριου Παύλου υπεύθυνη για όλα τα δεινά που με έχουν βρει το τελευταίο καιρό, αρχικά την αναζήτησα στο χρηματοκιβώτιο της έπαυλης αλλά δε στάθηκα τυχερή, ύστερα έφερα ανάποδα όλο μας το υπνοδωμάτιο αλλά θα ήταν ηλίθιο να κρατάει ένα τέτοιο έγγραφο κάπου όπου θα μπορούσα να το βρω έστω και καταλάθος ανά πάσα στιγμή, διακριτικά έψαξα και όλο το υπόλοιπο σπίτι ευτυχώς που έμενα από παιδί εκεί μέσα οπότε κανείς δε θα υποπτευόταν τη μικρή, αθώα Ελένη που υπέφερε τόσο πολύ μετά την απρόσμενη αποβολή της και απλά έψαχνε τα αντίγραφα των συμβολέων του σπιτιού που της δώρισαν οι γονείς της και δε τα έβρισκε, δυστυχώς ούτε στο υπόλοιπο σπίτι είχα κάποιο αποτέλεσμα. Σειρά είχε το γραφείο του στην εταιρεία, κάποιο απόγευμα προφασίστηκα πολύ δουλειά και έμεινα ως αργά στο γραφείο ενώ τον παρότρυνα να πάει μία βόλτα με το φίλο του τον Πάρη που είχε παραμελήσει και τον άφησα να με γαμήσει κολλημένη στη τζαμαρία του γραφείου του για επιπλέον πειθώ, άκαρπες οι προσπάθειες μου και σ' αυτή την περίπτωση. Τελευταία μου ελπίδα το διαμέρισμα στον Πειραιά και εκεί είχα επιτέλους το επιθυμητό αποτέλεσμα, τη βρήκα στον πάτο του χρηματοκιβωτίου που ήταν κρυμμένο πίσω από έναν πίνακα στο τοίχο πάνω από το γραφείο του, πόσο τετριμένο πια;
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι είναι αρκετά ευφυές να μη τη φυλάει στο ίδιο μέρος που βρίσκομαι και γω, αλλά δεν είχε προνοήσει για την περίπτωση που ανακάλυπτα την αλήθεια αφού έχοντας κλειδιά του διαμερίσματος από την εποχή που μέναμε εκεί και γνωρίζοντας τον συνδυασμό μου ήταν πολύ εύκολο να βρω αυτό που αναζητούσα, όταν όλοι σε θεωρούν υπεράνω πάσης υποψίας ή κοινώς ηλίθια έχουν τη τάση να σε υποτιμούν και να κάνουν πράγματα μπροστά σου που δε θα έπρεπε δίχως προφυλάξεις όπως παραδείγματος χάριν να χρησιμοποιούν τους κωδικούς τους μπροστά σου αγνοώντας ότι μπορεί να έχεις φωτογραφική μνήμη. Για έναν άνθρωπο που έχει τελέσει τόσο ειδεχθή πράξεις και έχει στήσει μια τόσο καλοστημένη παγίδα φέρεται τσαπατσούλικα ή απλά με αλαζονεία μην πιστεύοντας ότι θα τον ανακάλυψω κάποτε.

Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις βρήκα τη διαθήκη ήταν να καθίσω αναπαυτικά στην προεδρικών διαστάσεων πολυθρόνα του γραφείου του, φυσικά και θα είχε μία τέτοια θέση ο ψωνισμένος υπερόπτης, να καλέσω την Κατερίνα και να αρχίσω να της απαγγέλω αυτολεξεί τα όσα γράφει η διαθήκη:

Εγώ ο Παύλος Αμιράς του Ανδρέα έχοντας σώας στα φρένας μου αφήνω όλα τα ακίνητα που φέρω στο όνομα μου ανά τον κόσμο στο μονάκριβο υιό μου Φίλιππο Αμιρά και την πολυαγαπημένη μου σύζυγο Ελισσάβετ Αμιρά-Λιβέρη κατά τον ακόλουθο καταμερισμό.........

στο σημείο αυτό υπήρχε μία μεγάλη λίστα διαμερισμάτων, κτιρίων, καταστημάτων και κάθε λογής ακινήτων που τα μοίραζε ανάμεσα στον "ακατανόμαστο" και τη μάνα του. Η έπαυλη περνούσε στο όνομα της ύαινας.

Το σκάφος μου θα περάσει στο όνομα του υιού μου που τόσο πολύ ασπάζεται την αγάπη των προγόνων του για τη θάλασσα και τηρεί την οικογενειακή παράδοση. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί που διατηρώ στο όνομα μου σε τράπεζες εντός και εκτός Ελλάδος και υπολογίζονται περίπου στα 500.000.000€ θα μοιραστούν κατ' αντιστοιχία 25℅ - 35% στη σύζυγο και τον υιό μου, το 20% θα περάσει στο ίδρυμα Νικόλας Αμιράς που ιδρύθηκε στο όνομα του παππού μου, ενώ το υπολειπόμμενο 20% θα περάσει ως δωρεά σε φιλανθρωπικά ιδρύματα που βρίσκονται στην επισυναπτομενη λίστα και για την οποία είναι ενήμερος ο συμβολαιογράφος μου κύριος Πατρέας, όλα αυτά πλην ενός πόσού της τάξεως των 500.000€ που θα περάσουν στον αδελφικό και επιστήθιο φίλο μου Ανέστη Χατζή και την οικογένεια του που έχουν σταθεί δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια ως πιστοί φύλακες, με τον όρο επίσης ότι για όσο το επιθυμούν εκείνος και η σύζυγος του Βασιλική Απέργη να εργάζονται για την οικογένεια μας δε θα τους απολύσει κανείς και ότι η κόρη τους Ελένη Χατζή μόλις τελειώσει με την πρακτική της άσκηση ως δικηγόρος και σίγουρος ότι αυτό το χαρισματικό πλάσμα θα πετύχει στις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου, εφόσον το επιθυμεί και η ίδια θα προσληφθεί ως νομικός σύμβουλος στη ναυτιλιακή εταιρεία Oceanworld Lines που κατέχω το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών.

Ο καλός μου ο κύριος Παύλος όλους μας είχε σκεφτεί, ήταν ο μοναδικός που άξιζε σε όλο αυτό το συρφετό. Αλλά για μια στιγμή, οι γονείς μου δε ξέρουν τίποτα για όλα αυτά τα χρήματα που τους άφησε ο κύριος Παύλος, τους το απέκρυψαν και αυτό οι άτιμοι.

Όσον αφορά τις μετοχές που βρίσκονται στην κατοχή μου από διάφορες εταιρείες και ειδικά το 80% της ναυτιλιακής εταιρείας Oceanworld Lines που ίδρυσε ο παππούς μου καπετάν Νικόλας Αμυράς θα περάσουν όλες στην κατοχή του υιού μου Φίλιππου Αμιρά.
Μοναδικός όρος για να κληρονομήσει ο υιός μου όλη αυτή την περιουσία είναι μέσα στην επόμενη πενταετία από το θάνατο μου να νυμφευτεί τη γυναίκα της επιλογής του και να δημιουργήσει μαζί της οικογένεια. Επειδή όμως όσο και αν αγαπώ το μονάκριβο τέκνο μου και ενώ με έχει κάνει περήφανο με τα επαγγελματικά και ακαδημαϊκά του κατορθώματα άπειρες φορές , ταυτόχρονα επιδεικνύει ιδαίτερη φαιδροτητα στα αισθηματικά του και τις προσωπικές του σχέσεις δημιουργώντας μου την ανησυχία ότι δε θα προσπαθήσει ποτέ του να ερωτευτεί παρά θα διάγει παντοτινό έκλυτο βίο και θα προσπαθήσει να παρακάμψει τον παραπάνω όρο με έναν λευκό γάμο, θα πρέπει να παραμεινει παντρεμένος για δύο χρόνια τουλάχιστον και να αποδείξει ότι η σύζυγος του μέσα σ' αυτό το διάστημα έμεινε έγκυος ή αν υπάρχει πρόβλημα τεκνοποίησης κίνησαν διαδικασίες εξωσωματικής ή υιοθέτησαν ένα παιδί με σκοπό την ολοκλήρωση της οικογένειας τους. Σε διαφορετική περίπτωση όλη η περιουσία που θα περνούσε στα χέρια του υιού μου θα μεταβιβαστεί στο Ίδρυμα Νικόλας Αμιράς και ο Φίλιππος Αμιράς εκτός από το 20% της Oceanworld Lines που ήδη κατέχει και το διαμέρισμα στον Πειραιά, θα κληρονομήσει το σκάφος και ένα επίδομα 10.000€ μηνιαίως, επίσης θα μπορεί να παραμείνει στη θέση του προέδρου της ναυτιλιακής.

<<Πώς σου φάνηκε αυτό;>>

<<Σκληρός ο πεθερός σου ή απλά είχε καταλάβει τι παιδί είχε.>>

<<Καλά δε θα μείνει και στο δρόμο, όλα όσα άφησε στη μάνα του θα γίνουν στο μέλλον δικά του, επίσης έχει από μόνη της οικογενειακή περιουσία αφού προέρχεται από τζάκι και μη ξεχνάμε ότι το σπίτι στον Πειραιά και το 20% της ναυτιλιακής που του ανήκουν ήδη δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα.>>

<<Για αυτόν είναι ψίχουλα, οι πλούσιοι δεν είναι σαν και εμάς μη το ξεχνάς. Πρέπει να τον πόνεσε πολύ όταν άκουσε ότι θα πρέπει να νοικοκυρευτεί.>>

<<Ο συμβολαιογράφος πρέπει να είναι στο κόλπο, αλλιώς γιατί οι γονείς μου δε ξέρουν τίποτα για τα λεφτά που τους άφησε ο κύριος Παύλος;>>

<<Έχετε φωτοτυπικό εκεί;>>

<<Ναι, θα βγάλω φωτοτυπία τη διαθήκη.>>

<<Ωραιά με προσοχή όμως και βγάλε μετά κάτι άλλο φωτοτυπία να μη μείνει στη μνήμη σα τελευταία κίνηση η διαθήκη.>>

<<Σωστή σκέψη Σέρλοκ!>>

<<Πρέπει να κόψω τα αστυνομικά μου φαίνεται! Μετά έλα από δω πρέπει να επεξεργαστούμε τα νέα δεδομένα και να καταστρώσουμε τις επόμενες κινήσεις.>>

<<Θα ψάξω λίγο ακόμα μήπως βρω πλαστό προγαμιαίο ή κάτι παρεμφερές.>>

<<Εντάξει, σε περιμένω μετά! Πρόσεχε, γεια!>>

<<Γεια!>>

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο με την Κατερίνα έψαξα το χρηματοκιβώτιο για οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο στο μέλλον, για κάποια παρανομία του, ένα μυστικό του, κάποια απόδειξη εναντίον του. Μετά από λίγο ψάξιμο βρήκα έναν φάκελο με την επωνυμία του νοσοκομείου που νοσηλεύτηκα όταν απέβαλα, τον άνοιξα και μέσα υπήρχε μία διάγνωση υπογεγραμμένη από τον οικογενειακό τους φίλο, το γυναικολόγο που τον βοήθησε να δολοφονήσει το παιδί μας στην οποία βεβαιώνει ότι λόγω της αποβολής μου δημιουργήθηκε εκτεταμένη αιμορραγία στη δεξιά μου ωοθήκη με αποτέλεσμα να φράξει, κάτι που καθιστά μία επικείμενη εγκυμοσύνη εξαιρετικά δύσκολη. Μόλις το διάβασα το χαρτί κύλησε από τα χέρια μου, δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια μου αν και είχα υποσχεθεί να μην ξανακλάψω για χάρη του αλλά η πιθανότητα να με σακάτεψε κατά αυτόν τον τρόπο για τα καταραμένα λεφτά, η υποψία ότι όχι μόνο αφαίρεσε τη ζωή του μωρού μου αλλά ότι με κατάντησε και ανίκανη να καταφέρω να κυοφορήσω και να γίνω μητέρα κάποια μέρα στο μέλλον όταν θα έχω ξεμπερδέψει μαζί του με έριξε στην απελπισία.