<<Κατερίνα μου λυπάμαι ειλικρινά για όσα πέρασες, είσαι τόσο δυνατή!>>

Με κοιτούσε μ' ένα αινιγματικό ύφος που δε μπορούσα να αποκρυπτογραφήσω.

<<Δεν είμαι δυνατή, επέλεξα τη φυγή αντί να καθήσω να τους αντιμετωπίσω όπως τους άξιζε. Έπρεπε να μείνω εκεί και να τους πω καταπρόσωπο όσα πίστευα για εκείνους, εγώ αντιθέτως τους έστειλα ένα μήνυμα και εξαφανίστηκα νομίζοντας ότι θα ξεχάσω αλλά αυτό δε συνέβη ποτέ. Λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και απαλύνει τα τραύματα τόσο στο σώμα όσο και στη ψυχή μας, ε λοιπόν είναι ψέμα γιατί εγώ ακόμα τους μισώ, ακόμα δε μπορώ να εμπιστευτώ τους ανθρώπους, ακόμα νιώθω το δίκιο μου να με πνίγει. Για ποιο λόγο έπρεπε εγώ να τρέξω μακριά λες και είχα λόγο να ντρέπομαι;
Αυτό δε θέλω για σένα να γίνεις πικρόχολη σαν εμένα.>>

Γούρλωσα τα μάτια δε μπορεί να πίστευε κάτι τέτοιο, το να φύγεις αλώβητη από κάτι τέτοιο είναι αδύνατον αλλά εκείνη τουλάχιστον κατάφερε να μη γίνει σαν εκείνους που την πλήγωσαν, εγωίστρια, με κακία και πονηριά.

<<Μη μιλάς έτσι! Δε ξέρω τι θα έκανα εγώ αν με πρόδιδε κατ' αυτό το τρόπο η ίδια μου η οικογένεια, θέλει απίστευτη θέληση για να καταφέρεις να συνεχίσεις τη ζωή σου μετά από αυτό. Εγώ πριν λίγο όταν έμαθα όλα αυτά για τον Φίλιππο για μια μόνο στιγμή σκέφτηκα ακόμα και να βάλω τέλος στον πόνο μου και να αυτοκτονήσω. Ντρέπομαι που το παραδέχομαι αλλά μου πέρασε από το μυαλό.>>

Την είδα να νευριάζει, με έπιασε από τα μπράτσα και με ταρακούνησε με δύναμη.

<<Αυτό μη το ξανασκεφτείς ποτέ, κατάλαβες; Δεν αξίζουν τα τέρατα που βρέθηκαν στο δρόμο μας να δώσουμε τη ζωή μας για χάρη τους. Μπορεί εμένα να με πρόδωσε ο άντρας που αγάπησα και η οικογένεια μου αλλά εσένα σκότωσαν το παιδί σου, σε κορόιδεψαν για τα λεφτά, σε μεταχειρίστηκαν σα να ήσουν ένα κομμάτι κρέας, έκανε έρωτα μαζί σου ενώ ήξερε ότι ήταν ο πρώτος σου και δε δίστασε να το διατυμπανίζει στους φίλους του, σε κεράτωσε ακόμα και με τη φίλη σου τη μέρα του γάμου σας και φυσικά μη ξεχνάμε αυτή τη σκύλα τη Χριστίνα που σου παρίστανε την επιστήθια φίλη και σε μαχαίρωνε πισώπλατα. Σε ξεγέλασαν....>>

<<Σταμάτα!!! Σταμάτα σε παρακαλώ! Ξέρω, θυμάμαι δε χρειάζεται να τα επαναλάβεις, είχα τη τιμή να τα ακούσω από πρώτο χέρι λίγες ώρες πριν!>>

Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε και πάλι από τα μάτια μου.

<<Σκούπισε τα μάτια σου από σήμερα δε θα ξανακλάψεις για χάρη του. Λοιπόν τί αποφάσισε θα φύγεις για να προσπαθήσεις να ξεχάσεις ή θα μείνεις για να τον κάνεις να μετανιώσει για όλα;>>

<<Πες μου ποιο είναι το σχέδιο σου!>>

<<Απόψε θα γυρίσεις σπίτι και θα κάνεις σα να μη συμβαίνει τίποτα, το ξέρω σου φαίνεται ακατόρθωτο αλλά θα τα καταφέρεις σκέψου μόνο το στόχο σου. Από αύριο ξεκινάς να ψάχνεις τη διαθήκη για να μάθουμε τι ακριβώς λέει, πρέπει να μάθουμε αν υπάρχει χρονικό περιθώριο στον όρο του γάμου και μετά θα πράξουμε αναλόγως, παράλληλα πρέπει να αρχίσεις να απομακρύνεις τους γονείς σου από εκεί μέσα, αν πιστεύεις ότι θα καταφέρουν να προσποιηθούν ομολόγησε τους όλη την αλήθεια αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να φύγουν μακριά από τον Φίλιππο και μετά θα αρχίσει η μετάλλαξη σου, ο κύριος Αμιράς και η μητέρα του θα γνωρίσουν μία άλλη Ελένη!>>

<<Μία άλλη Ελένη;>>

<<Θα τον ισοπεδώσεις, θα γίνεις τόσο απρόβλεπτη που δε θα ξέρει από που του ήρθε, θα ξεκινήσει να σε φοβάται, να κοιτάει πίσω του όπου και αν βρίσκεται, θα τον τρελάνεις! Και το επόμενο που θα σου πω δε θα σου αρέσει καθόλου αλλά πρέπει να πλησιάσεις ξανά τη Χριστίνα, να την κάνεις να σε εμπιστευτεί και να την έχεις έτοιμη να καταθέσει ότι συνέβη μεταξύ τους όταν έρθει η ώρα.
Κάτι άλλο σημαντικό, έχεις υπογράψει προγαμιαίο συμβόλαιο;>>

Έχω καταλάβει που το πηγαίνει και η αλήθεια είναι πως το σχέδιο της δεν είναι καθόλου κακό.

<<Εγώ δεν υπέγραψα τίποτα τέτοιο, θα το θυμόμουν αν είχε ειπωθεί κάτι για προγαμιαίο συμβόλαιο και επειδή είμαι δικηγόρος πάντα διαβάζω ότι υπογράφω, όμως δε του έχω καμία εμπιστοσύνη μπορεί να πλαστογράφησε την υπογραφή μου πρέπει να το ψάξω και αυτό.>>

Η Κατερίνα κούνησε το κεφάλι της επιδοκιμάζοντας τη σκέψη μου.

<<Να ψάξουμε και άλλες αποδείξεις για τις απιστίες του.>>

<<Αυτό σκεφτόμουν και γω! Τί κάνεις αύριο το απόγευμα μετά τη δουλειά;>>

<<Δεν έχω κανονίσει κάτι, τί έχεις κατά νου;>>

<<Θα πάμε μία βόλτα μέχρι το Λαγονήσι, συγκεκριμένα στο κέντρο που έγινε η δεξίωση του γάμου μου.>>

<<Γιατί;>>

<<Κάποια στιγμή που είχα πάει τουαλέτα παρατήρησα ότι υπήρχαν κάμερες σε κάποιους χώρους, φυσικά δε θα υπάρχουν μέσα στις τουαλέτες αλλά ίσως υπάρχουν στο χωλ έξω από αυτές και τους δείξουν να μπαίνουν στην ίδια τουαλέτα και να αργούν να βγουν. Ας ελπίσουμε να κρατάνε το υλικό από τις κάμερες για κάποιο χρονικό διάστημα, μη ξεχνάμε ότι έχουν περάσει και κοντά εννιά μήνες.>>

<<Καλή σκέψη, μπορούμε να προσπαθήσουμε δε χάνουμε κάτι!>>

<<Από βδομάδα επιστρέφω και στη δουλειά, ένας άνθρωπος που είναι ανήθικος στην προσωπική του ζωή δε μπορεί να είναι άψογος στην επαγγελματική του. Για τον κύριο Παύλο βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι δεν έκανε παρανομίες αλλά για το γιο του όχι, ειδικά μετά από αυτά που έμαθα. Θα ψάξω για τυχόν ατασθαλίες στα οικονομικά της εταιρείας ή οπουδήποτε αλλλού, ίσως μου χρειαστούν κάποια στιγμή ως μοχλό πίεσης.>>

<<Ήταν να μην πάρεις μπροστά εσύ, έχει βγει από μέσα σου ο καρχαρίας-δικηγόρος.>>

<<Έχει βγει από μέσα μου η γυναίκα που αν την προδώσεις θα σε καταστρέψει και αυτός δε με πρόδωσε απλά, με διέλυσε.>>

<<Υπομονή, μαζί θα το αντιμετωπίσουμε πλέον είσαι αδερφή μου!>>

<<Σ' ευχαριστώ και γω το ίδιο νιώθω, μας συνδέει οι κοινή μας μοίρα. Μόλις βρω τις απαραίτητες αποδείξεις θα φύγω άμεσα από τη ναυτιλιακή και θα ανοίξω δικό μου δικηγορικό γραφείο με έδρα το διαμέρισμα που μου αγόρασαν οι γονείς μου θέλεις να γίνεις συνέταιρος μου; Νομίζω θα είμαστε αχτύπητο δίδυμο!>>

<<Και το ρωτάς; Φυσικά και θέλω, θα γίνουμε απίστευτες στο να ξεμπροστιάζουμε τομάρια.>>

<<Κάπως έτσι! Θα πούμε άλλη ώρα τις λεπτομέρεις για το τομέα που θα ασχοληθούμε, τώρα πρέπει να φύγω σε έχω καθυστερήσει αρκετά και έχεις πρωινό ξύπνημα για τη δουλειά σου.>>

<<Μη σε ανησυχεί αυτό αντέχω το ξενύχτι, είναι καλός φίλος τα τελευταία χρόνια! Εσένα πως και δε σε έχει αναζητήσει κανείς;>>

<<Έχω κλειστό το κινητό μου. Θα πω ότι έπεσε από μπαταρία. Φεύγω τώρα, καληνύχτα!>>

<<Καληνύχτα να προσέχεις!>>

Εκείνο το βράδυ μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο αφανισμού του Φίλιππου Αμιρά και της μητέρας του, στο δρόμο από το σπίτι της Κατερίνας μέχρι την έπαυλη σκεφτόμουν όλο και περισσοτέρες λεπτομέρειες που συμπλήρωναν τη λίστα με αυτά που έπρεπε να κάνω για να μην αποκαλυφθώ και ταυτόχρονα να ανακαλύψω αυτά που θα με έφταναν στο πολυπόθητο πλέον αποτέλεσμα.
Από αυτό το βράδυ η Ελένη Αμιρά πέθανε και αναγεννήθηκε η Ελένη Χατζή σε βελτιωμένη έκδοση, πιο δυνατή, πιο αμείλικτη, πιο αποφασισμένη από ποτέ!