ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ

Από εκείνο το βράδυ και μετά δεθήκαμε περισσότερο, η σχέση μας ολοκληρώθηκε και αυτό μας έκανε να έρθουμε πιο κοντά. Όποτε βρισκόμασταν πράγμα που γινόταν αρκετές φορές μέσα στη βδομάδα καταλήγαμε στο σπίτι του να κάνουμε έρωτα. Μου μάθαινε πράγματα για το σεξ που δεν ήξερα και μου άρεσε, ανακαλύπταμε μαζί το σώμα μου και τα όρια μου, οι συνευρέσεις μας ήταν παθιασμένες αν και στην αρχή μέχρι να τον συνηθίσω ήταν τρυφερός μετά έγινε πιο άγριος και διεκδικητικός. Λάτρευα ότι και αν έκανε πάνω μου αφού με έφτανε στα όρια της ηδονής πολλές φορές μέσα σ' ένα βράδυ, ήταν αχόρταγος άλλα και γω είχα μετατραπεί δίπλα του σε ένα σεξουαλικό ον που δεν ήξερα ότι το έκρυβα βαθιά μέσα μου.

Πότε κάναμε παθιασμένο έρωτα και πότε ζωώδες σεξ σε διάφορες στάσεις και σε διάφορα σημεία, ακόμα και στο γραφείο του στη ναυτιλαική με είχε πάρει ένα απόγευμα γιατί όπως μου είπε έτυχε να με δει στο κυλικείο με την κολλητή, δερμάτινη, πενσιλ φούστα μου και του σηκώθηκε, με σκεφτόταν έτσι κατά τη διάρκεια των συσκέψεων που είχε και δε μπορούσε να συγκεντρωθεί οπότε μου έστειλε ένα μήνυμα να τον περιμένω να τελειώσει το τελευταίο του ραντεβού κατά τις έξι και με κάλεσε στο γραφείο του γιατί δε γινόταν να περιμένει να επιστρέψουμε στο διαμέρισμα του. Με το που μπήκα μέσα κλείδωσε, με άρπαξε για να με φιλήσει και με οδήγησε στο τραπέζι των συσκέψεων, με γύρισε πλάτη σε εκείνον, με έβαλε να σκύψω μπροστά ώστε να ακουμπάω στο τραπέζι, σήκωσε τη φούστα μου, έσκισε το μικροσκοπικό μου εσώρουχο και μπήκε απότομα μέσα μου, δε χρειαζόντουσαν προκαταρκτικά ήμουν ήδη υγρή για εκείνον από την ώρα που μου είχε στείλει μήνυμα πόσο θέλει να με πηδήξει.

Κάποια άλλη στιγμή τον είχα ικανοποιήσει με το στόμα στο πάρκινγκ της εταιρείας γιατί τον είχα ανάψει το πρωί που φύγαμε από το σπίτι του χωρίς να τον αφήσω να με κάνει δική του. Την ώρα του μεσημεριανού τον αποζημίωσα και με το παραπάνω καθώς όπως μου έλεγε του έκανα το καλύτερο στοματικό.

Η σχέση μας μετρούσε ήδη τέσσερις μήνες και η Χριστίνα με πίεζε συνέχεια να της γνωρίσω τον Φίλιππο αλλά εγώ συνέχεια το απέφευγα, κάτι με εμπόδιζε ήταν σα να πίστευα ότι θα έλεγε ή θα έκανε κάτι και θα μου το χαλούσε. Μία μέρα αποφάσισα να σταματήσω να σκέφτομαι ανοησίες και να προγραμματίσω επιτέλους αυτή τη γνωριμία, όταν το είπα στον Φίλιππο δεν πέταξε και από τη χαρά του καθώς θα του χαλούσα μία βραδιά αχαλίνωτου σεξ που είχε σχεδιάσει μετά από έξι μέρες αποχής λόγω της περιόδου μου αλλά συμφώνησε, μάλιστα πρότεινε να καλέσει και τον Πάρη να τον γνωρίσω και επίσημα επιτέλους. Η έξοδος μας θα γινόταν Σάββατο βράδυ για φαγητό και έπειτα για ποτό και εγώ είχα ένα άσχημο προαίσθημα για την εξέλιξη αυτή της γνωριμίας.

Έφτασε επιτέλους η μεγάλη μέρα και είχαμε αποφασίσει να πάω εγώ με το αυτοκίνητο μου να πάρω τη Χριστίνα και θα βρίσκαμε στο εστιατόριο κατά τις οχτώ το βράδυ τον Φίλιππο με τον Πάρη οι οποίοι ήταν μαζί από νωρίς το απόγευμα. Περίμενα μέσα στο smart μου τη Χριστίνα να βγει από την πολυκατοικία της και όταν επιτέλους την αντίκρισα έμεινα άναυδη, η εμφάνιση της ήταν υπερβολικά σέξυ για το μέρος και την περίσταση, θα έλεγα ότι ήταν σα να προσπαθούσε να σαγηνεύσει κάποιον αλλά ποιον;
Φορούσε ένα μαύρο, ψηλόμεσο, δερμάτινο κολάν που κολλούσε πάνω στις καμπύλες της και τόνιζε τα οπίσθια της, από πάνω φορούσε ένα δαντελένιο κορμάκι σχεδόν διάφανο που άφηνε να φαίνεται το μαύρο της σουτιέν από μέσα, το στυλ συμπλήρωναν ένα ζευγάρι μεγάλοι, ασημένιοι κρίκοι για τα αυτιά και δεκαπεντάποντες κόκκινες γόβες στιλέτο. Το μακιγιάζ της ήταν πιο έντονο από κάθε άλλη φορά με το κατακόκκινο κραγιόν να μη λείπει και τα μάτια της ήταν και αυτά έντονα τονισμένα, τέλος τα μαλλιά της ήταν μπούκλες σα να είχε πάει κομμωτήριο προηγουμένως.

<<Καλησπέρα Ελενίτσα!>>

Σιχαίνομαι το Ελενίτσα της το έχω πει χιλιάδες φορές, είναι σα να με μειώνει ο τρόπος που το λέει, σα να με θεωρεί αθώο, ανόητο κοριτσάκι.

<<Καλησπέρα Χριστίνα μου! Τί ομορφιές είναι αυτές; Ποιον θέλεις να αποπλανήσεις απόψε, μήπως τον Πάρη;>>

<<Χαχα όχι φυσικά! Αλλά ευχαριστώ για το κοπλιμέντο και συ είσαι.... καλή.>>

Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω πριν το πει και το ύφος της είχε κάτι σα να μη το εννοεί. Εντωμεταξύ φορούσα ένα λευκό, ψηλόμεσο, υφασμάτινο παντελονι, ένα σατέν, σομόν πουκάμισο λίγο ανοιχτό μπροστά, λευκά μποτάκια, ένα διακριτικό κολιέ δώρο του Φίλιππου τα Χριστούγεννα και ελαφρύ μακιγιάζ, δεν είχα κάτι άσχημο πάνω μου αλλά ήταν σα να ήθελε να με κάνει να νιώσω άσχημα για τις επιλογές μας. Αποφάσισα να μη δώσω συνέχεια στο θέμα, το τελευταίο καιρό είχα αυτές τις σκέψεις που δηλητηρίαζαν τη φιλία μου με τη Χριστίνα έπρεπε να σταματήσω να το κάνω αυτό, αν το ήξερε θα στεναχωριόταν πολύ αφού μου είχε αποδείξει τη φιλία της τόσα χρόνια.

Φτάσαμε στο εστιατόριο που είχαμε κλείσει τραπέζι και αφού έδωσα τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου προχωρήσαμε προς την είσοδο, πρόσεξα ότι το αυτοκίνητο του Φίλιππου ήταν ήδη παρκαρισμένο άρα είχαν φτάσει με τον Πάρη. Με το που μπήκαμε στο εσωτερικό του εστιατορίου πρόσεξα τον χώρο που ήταν όμορφα διακοσμημένος με θέμα τους Ίνκας και τους Μάγια, με εντυπωσιακά συντριβάνια, επιβλητικά γλυπτά, μικρές λίμνες με γέφυρες και πλατφόρμες πάνω στις οποίες στεγάζονταν τα τραπέζια, χρυσές λεπτομέρειες σε κουρτίνες και τραπεζομάντηλα, τα πιάτα και τα ποτήρια ήταν φτιαγμένα από ακριβό ξύλο και τέλος υπήρχε μία ανοιγόμενη οροφή για το καλοκαίρι που τώρα όμως είχε ένα όμορφο χρυσό πανί με σχέδια να την καλύπτει για να μη χαλάει την αισθητική του χώρου. Δεν είχα ξανάρθει και μου άρεσε πολύ, παρόλο που φαινόταν ότι πρόκειται για ακριβό εστιατόριο δεν ήταν κραυγαλέα η χλιδή για να σε κάνει να νιώθεις παράτερη. Δώσαμε στον υπάλληλο της υποδοχής το όνομα του Φίλιππου και αμέσως μας οδήγησε σε ένα λίγο απομονωμένο τραπέζι μακριά από τα πολλά αδιάκριτα βλέμματα. Την ώρα που φτάναμε στο τραπέζι ο Φίλιππος με τον Πάρη μας κατάλαβαν και ύψωσαν τα μάτια να μας αντικρίσουν και τότε συνέβη κάτι πολύ περίεργο, η Χριστίνα μετορφώθηκε σε μοιραία γυναίκα! Ξαφνιασμένη την είδα να περπατάει κουνώντας έντονα τους γοφούς της και να παίρνει το ύφος που υιοθετεί όταν θέλει να γοητεύσει κάποιον με διαπεραστική ματιά και δαγκώνοντας τα χείλη της, το είχα δει πολλές φορές πάνω της αυτά τα χρόνια που κάνουμε παρέα θα το αναγνώριζα από χιλιόμετρα, μήπως τελικά της αρέσει ο Πάρης;

<<Καλησπέρα σας, ελπίζω να μην αργήσαμε! Φίλιππε να σου γνωρίσω τη φίλη μου Χριστίνα Νικάκη.>>

Ξεκίνησα τις συστάσεις και ο Φίλιππος άπλωσε το χέρι να χαιρετήσει.

<<Καλησπέρα Χριστίνα χάρηκα για τη γνωριμία! >>

<<Καλησπέρα Φίλιππε και γω χάρηκα... πολύ! Έχω ακούσει πολλά για σένα!>>

Βράχνιασε η φωνή της;
Εκείνη τη στιγμή ακούω και τον Φίλιππο να λέει.

<<Αγάπη μου έλα να σου συστήσω και γω τον παιδικό μου φίλο, Πάρης Μακρής σίγουρα θα τον έχεις δει στην έπαυλη.>>

<<Μα ναι φυσικά απλά δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ. Χάρηκα!>>

Και μ' αυτό άπλωσα και γω το χέρι για να χαιρετήσω τον Πάρη.

<<Ωωω εγώ να δεις πόσο χαίρομαι που γνωρίζω τη γυναίκα που μάγεψε τον κολλητό μου.>>

Νομίζω κοκκίνισα.

<<Έλα βλακείες! Μου την κάνεις και ντρέπεται δε βλέπεις; Μη τον ακούς μωρό μου του αρέσουν τα πειράγματα θα τον συνηθίσεις.>>

Ο Φίλιππος είναι φανταστικός με αγκάλιασε από πίσω όσο τα έλεγε αυτά, γενικά αποφεύγαμε τις δημόσιες εκφράσεις τρυφερότητας προς αποφυγή των ανεπιθύμητων φωτογραφιών αλλά μου άρεσε αυτή του η προστατευτική κίνηση. Εγώ με τη σειρά μου γύρισα να κάνω τη γνωριμία της Χριστίνας με τον Πάρη με σκοπό να δώσω τέλος σε αυτή την άβολη στιγμή αλλά με έκπληξη μου είδα τη Χριστίνα σκυθρωπή, τόσο πολύ την πείραξε που δε τους σύστησα ακόμα;

<<Λοιπόν Πάρη με τη σειρά μου να σου συστήσω τη δική μου κολλητή τη Χριστίνα.
Χριστίνα ο Πάρης!>>

Η χειραψία τους ήταν χλιαρή μ' ένα απλό "Χάρηκα" κυρίως από μεριά της Χριστίνας που φάνηκε να μη θέλει πολλά πολλά και του έκοψε τη φόρα.

<<Άντε να καθίσουμε επιτέλους και να παραγγείλουμε γιατί πεινάω.>>

Το λόγο πήρε ο Φίλιππος για να σπάσει την αμηχανία που είχε απλωθεί στην παρέα. Καθώς πήγαινα να περάσω από δίπλα του με τραβάει από τη μέση πάνω του και μου ψιθυρίζει:

<<Είσαι πολύ όμορφη δε μου γλιτώνεις μετά θα σε σκίσω έξι μέρες το περιμένω!>>

Με εξιτάρει όταν μου μιλάει πρόστυχα και νομίζω έχω γίνει ήδη υγρή αλλά καλύτερα να μαζευτούμε πριν μας καταλάβουν όλοι. Προχωράω να κάτσω και ανακαλύπτω ότι δίπλα στο Φίλιππο έχει κάτσει η Χριστίνα!
Το τραπέζι ήταν στρογγυλό και αριστερά του Φίλιππου καθόταν ήδη ο φίλος του, η Χριστίνα έκατσε δεξιά του και η μοναδική κενή θέση που έμενε ήταν ανάμεσα στη Χριστίνα και τον Πάρη, απέναντι από τον Φίλιππο. Δεν ήθελα να φανώ κομπλεξική και έτσι δε μίλησα αλλά είχε αρχίσει να μου τη δίνει πολύ στα νεύρα η συμπεριφορά της φίλης μου, αν δε την ήξερα θα έλεγα ότι γουστάρει το αγόρι μου και προσπαθεί να του την πέσει αν και δεν έβγαζε νόημα από πού και ως πού, δε τον ήξερε!

Η βραδιά δεν κύλησε όπως την είχα σχεδιάσει, η Χριστίνα μονοπωλούσε την κουβέντα με τον Φίλιππο αφού τον βομβάρδιζε με ερωτήσεις και με το τρόπο της δεν επέτρεπε σε κανέναν άλλο να συμμετάσχει στη συζήτηση τους, είχα καταλήξει να μιλάω με τον Πάρη που ξεκίνησε να μη μου είναι και τόσο αντιπαθής αν και συνέχιζε κατά διαστήματα να κάνει κάποια χοντροκομμένα σχόλια ή να κοιτάει σα ξελιγωμένος όποια γυναίκα περνούσε αλλά τουλάχιστον είχα κάποιον να συζητάω και γω.

<<Αλήθεια; Μα πώς γίνεται να έχεις πάει τόσες φορές στη Ρώμη και να μην έχεις μπει ποτέ στο Βατικανό; Δε θέλησες να δεις την Καπέλα Σιστίνα, τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, τη Νεκρόπολη, το Μουσείο Πίου και Κλήμης και τόσους αναρίθμητους θησαυρούς που κρύβονται σε μισό τετραγωνικό χιλιόμετρο;>>

<<Να πω στον Αμιρά να σε πάει, εσύ είσαι πολύ φυτό! Εγώ παρατηρούσα μόνο τις όμορφες Ιταλιδούλες!>>

<<Μάλλον παρασύρθηκα λιγάκι, μου αρέσουν πολύ όλα αυτά. Έχω διαβάσει το illuminati τρεις φορές μόνο και μόνο επειδή κάνει αναφορές σε γλυπτά και στο Λούβρο θα ήθελα να πάω και στο ΜοΜα. >>

<<Να υποθέσω σου αρέσει ο Κλίμτ; Τρελαίνονται όλες οι γυναίκες για το "Φιλί".>>

<<Σίγουρα κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του αλλά εγώ αγαπώ τις τοπογραφίας, έχεις δει ποτέ έργα του Αϊβαζόβσκι; Όπως και η φωτογραφία μου αρέσει αν και θεωρώ ότι το να δημιουργήσεις ένα γλυπτό, έναν πίνακα από το μηδέν είναι πολύ πιο δύσκολο.>>

<<Και μένα μου αρέσει η φωτογραφία έχω μία επαγγελματική μηχανή και ασχολούμαι κάποιες φορές και όχι πριν το σκεφτείς δε φωτογραφίζω μόνο γυναίκες σαν κανέναν ανώμαλο.>>

<<Χαχα δε το σκέφτηκα αυτό αλλά όταν το λες έτσι σίγουρα ο άλλος αναρωτιέται μήπως τελικά το κάνεις!>>

<<Τί συζητάτε εσείς τόση ώρα;>>

Ο Φίλιππος προσπαθεί να φανεί άνετος αλλά δε τα καταφέρνει είναι τσαντισμένος και φαίνεται.

<<Τίποτα συγκεκριμένο λέμε για τέχνες, φωτογραφία, ζωγραφική τέτοια πράγματα. Η Ελένη έχει πολλές γνώσεις γύρω από τέτοια, μου έλεγε πόσο θέλει να πάει στο Λούβρο και το Βατικανό.>>

Του απαντάει αμέσως ο Πάρης όσο πιο αδιάφορα μπορεί.

<<Αλήθεια! Δε μου το είχες πει ποτέ μωρό μου, να κανονίσουμε να πάμε.>>

<<Ναι ναι να κανονίσουμε για το Πάσχα, πάντα το λέγαμε να πάμε μαζί στη Ιταλία ε Ελένη;>>

Πετάγεται η Χριστίνα και γυρνάμε να την κοιτάξουμε όλοι, μόλις αυτοπροσκαλέστηκε ή μου φαίνεται;

<<Συγγνώμη Χριστίνα αλλά εννοούσα εγώ με την Ελένη την κοπέλα μου αν δε σε πειράζει, αν θέλετε μπορείτε να πάτε και μαζί κάποια στιγμή.>>

Πειράζει που θέλω να τον φιλήσω; Η Χριστίνα από την άλλη στραβομουτσούνιασε.

Η υπόλοιπη βραδιά κύλησε κάπως έτσι, την ώρα που φεύγαμε από το εστιατόριο η Χριστίνα θυμήθηκε πόσο θέλει να μπει σε μία Φερράρι σαν αυτή του Φίλιππου και ήταν πρόθυμη να με εγκαταλείψει και  να πάει με τους άντρες αλλά τότε ο Φίλιππος πρότεινε να οδηγήσει το αυτοκίνητο του ο Πάρης και εκείνος να έρθει μαζί μου για να τους ακολουθήσουμε μέχρι το club που θα συνεχίζαμε τη βραδιά μας, πράγμα που δε φάνηκε να ευχαριστεί τη Χριστίνα αφού αν είχε άλλη θέση το smart μου θα είχε έρθει τελικά μαζί μας.

Αλλά και ο Φίλιππος ήταν ιδιαιτέρως ήσυχος για τα δεδομένα του και με το που μπήκαμε στο αυτοκίνητο μου ανακάλυψα το λόγο.

<<Δε μου αρέσει όταν άλλοι άντρες σε κοιτάνε έτσι.>>

Δεν είχα προλάβει να κλείσω την πόρτα όταν ξεστόμισε την έμμεση κατηγορία.

<<Ποιος με κοιτούσε μωρό μου; Τί εννοείς;>>

<<Για τον Πάρη μιλάω που τον είχες μαγέψει και δε μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω σου.>>

<<Αγάπη μου δεν ισχύει αυτό που λες. Ο Πάρης είναι ο κολλητός σου είναι ποτέ δυνατόν; Η Χριστίνα σου μιλούσε συνέχεια και απλά κουβεντιάσαμε και μεις λίγο για να μη βαριόμαστε.>>

<<Χέστηκα για τη Χριστίνα αυτή με έπρηξε σ' όλο το δείπνο και τώρα που θα πάμε στο club θα κάτσεις δίπλα μου με τη τρελή που μπλέξαμε και απορώ τι της βρίσκεις. Εγώ είχα σχέδια μόνο για εμάς απόψε.>>

<<Το ξέρω μωρό μου και θα τα πραγματοποιήσουμε μετά όλα! Θα κάνουμε ότι θέλεις λίγη υπομονή, ναι; Και η Χριστίνα δεν είναι τόσο κακή όταν τη γνωρίσεις, στην αρχή είναι παρεξηγήσιμη η συμπεριφορά της επειδή είναι πολύ κοινωνική.>>

<<Για να το λες εσύ! Τώρα για δώσε μου μία γεύση για μετά.>>

Φιλιόμασταν για ώρα πριν αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε για το club και αφού με τρέλανε στα τηλέφωνα η Χριστίνα, εκεί το σκηνικό δεν άλλαξε πολύ προσπάθησε και πάλι να με εκτοπίσει "τυχαία" για να κάτσει δίπλα στον Φίλιππο αλλά δε της το επέτρεψε εκείνος αφού της επισήμανε διακριτικά ότι ήθελε δίπλα του την κοπέλα του. Έπειτα ξεκίνησε να χορεύει προκλητικά μπροστά στο τραπέζι μας, μέθυσε και λιποθύμησε με αποτέλεσμα να πρέπει να την πάει ο Φίλιππος στο σπίτι της με το αυτοκίνητο του για να ξαπλώσει στο πίσω κάθισμα και γω να τους ακολουθήσω με το δικό μου, ο Πάρης αναγκάστηκε να φύγει με ταξί. Ένιωσα απίστευτα άσχημα για τη συμπεριφορά της Χριστίνας εκείνο το βράδυ, γιατί φέρθηκε με τόσο απρέπεια;

Ο Φίλιππος εκείνο το βράδυ φέρθηκε υπέροχα και δεν παραπονέθηκε για τίποτα, ζήλεψε για μένα, με διεκδίκησε, με υπερασπίστηκε όλα αυτά δε μπορεί παρά να ομολογούσαν ότι με ήθελε, ότι ήταν ερωτευμένος μαζί μου σωστά; Λάθος, μέγα λάθος!