Μία εβδομάδα μετά:
Klara pov:

"Δεν το πιστεύω! Δεν το πιστεύω! Όλη μας η συμφωνία καταστράφηκε επειδή το κακομαθημένο δεν μπορεί να ανεχτεί το κέρατο!" Φωνάζω θυμωμένη στον Λευτέρη ο οποίος προσπαθεί να με ηρεμήσει.

"Άκουσε με Κλάρα! Πρέπει να το χειριστούμε έξυπνα! Η μικρή τώρα είναι θυμωμένη και δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσει! Πρέπει να κάνουμε υπομονή." Με συμβουλεύει ο σύζυγος μου και παίρνω μία βαθιά ανάσα.

"Λευτέρη ο Ανδρέας την παρακαλάει εδώ και μία εβδομάδα να τον συγχωρέσει. Δεν έχει και πολύ υπομονή ούτε εκείνος ξέρεις και δεν θα αργήσει η ώρα που θα του δωθεί μια καινούργια πρόταση. Πρέπει να εκβιάσουμε με κάποιον τρόπο την Λυδία να δεχτεί." Του λέω και δείχνει να το σκέφτεται.

"Έχεις δίκιο Κλάρα. Είναι ο μόνος τρόπος. Αλλά πως; Δεν έχει κάποια αδυναμία;"

"Έχει. Την Ζηνοβία." Του λέω κι εκείνη την ώρα μπαίνουν μέσα στο σπίτι η Ζηνοβία με την κόρη μου.

Η οποία φοράει...

Απλές φόρμες;

Τόλμησε να βγει έξω με απλές φόρμες;

Λες και είμαστε τίποτα τριτοτέταρτοι;

Την ώρα που είμαι έτοιμη να την επιπλήξω ο Λευτέρης με εμποδίζει κάνοντας μου νόημα να ηρεμήσω.

"Λυδία, Ζηνοβία καθήστε λίγο μαζί μας. Θα θέλαμε να σας μιλήσουμε." Τους λέει με ήρεμο αλλά ταυτόχρονα αυστηρό ύφος ο άντρας μου και τον υπακούνε.

Κάθονται στον ακριβώς απέναντι καναπέ από εμάς και μας κοιτάνε περιμένοντας να αρχίσουμε.

"Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση Λυδία. Σε αφήσαμε ανεξέλεγκτη μια εβδομάδα τώρα να κάνεις τα δικά σου αλλά δεν πάει άλλο. Πρέπει να γυρίσεις πίσω στον Ανδρέα." Ξεκινάω να της μιλάω ήρεμα όμως εκείνη φαίνεται να θυμώνει.

"Με δουλεύετε;! Αυτός ο τυποτένιος με απατούσε με την Μπιάνκα ποιος ξέρει πόσο καιρό! Κι εσείς θέλετε να γυρίσω σε εκείνον; Με τίποτα!" Φωνάζει και η άντρας μου εκνευρίζεται.

"Μιλάς μας καλύτερα! Έκανες το καπρίτσιο σου! Φτάνει! Τώρα θα γυρίσεις στον Ανδρέα πριν χαλάσει η συμφωνία!" Της λέει αυστηρά κι εκείνη σηκώνεται όρθια και χτυπάει το πόδι της στο πάτωμα θυμωμένη.

"Φυσικά! Μόνο για τα λεφτά σας νοιάζεστε! Για την δική μου ευτυχία καθόλου!" Φωνάζει και ο Λευτέρης σηκώνεται όρθιος και την χαστουκίζει τόσο δυνατά που η Λυδία πέφτει στο πάτωμα.

"Αυτό για να μάθεις να μου υψώνεις την φωνή." Της λέει καθώς εκείνη σκουπίζει τα αίματα από την μύτη της και η Ζηνοβία προσπαθεί να την σηκώσει.

"Κύριε, με όλο τον σεβασμό, δεν είναι σωστό να την χτυπάτε." Του λέει η Ζηνοβία.

"Μην ανακατεύεσαι μαύρη." Της απαντάει και η Λυδία γυρίζει και τον κοιτάζει θυμωμένη.

"Δεν σας νοιάζει ούτε λίγο η δική μου ευτυχία;" Ρωτάει θυμωμένη χωρίς να μπορεί να σηκωθεί από το πάτωμα.

"Μα για εσένα γίνονται όλα. Όλα τα λεφτά τα οποία θα αποκτήσεις θα είναι για να εξασφαλίσουν την ευτυχία σου." Της λέω εγώ στοργικά κι εκείνη σκύβει το κεφάλι της θυμωμένη.

Έτσι μπράβο.

Σε εμάς πάντα θα σκύβεις το κεφάλι σου μικρή.

"Δεν...δεν θέλω." Λέει λυπημένη και αναστενάζω.

"Τότε θα απολύσουμε την Ζηνοβία." Λέει ήρεμα ο άντρας μου.

"Τι; Όχι!" Λέει κατευθείαν και η Ζηνοβία φαίνεται να θυμώνει.

"Θα κάνω ο,τι θέλετε αρκεί να μην αφήσετε άνεργη την Ζηνοβία μου!" Λέει και δάκρυα φεύγουν από τα μάτια της.

Όλοι έχουμε μια αδυναμία.

Κι εκείνης είναι η νταντά της.

"Παραιτούμαι." Ακούγεται η φωνή της μαύρης η οποία σηκώνεται όρθια και κοίταζε τον άντρα μου στα μάτια.

"Τι;" Ρωτάμε ταυτόχρονα και οι τρεις μας.

"Δεν θα με χρησιμοποιείτε σαν μέσο εκβιασμού! Δεν το δέχομαι! Παραιτούμαι!" Φωνάζει και σηκώνει την κόρη μας από το πάτωμα.

"Μην φύγεις." Την παρακαλάει και η Ζηνοβία χαμογελάει.

"Θα φύγω από το σπίτι του τρόμου όχι από την ζωή σου αγγελάκι μου." Της λέει γλυκά.

Συγγνώμη;

Μόλις αποκάλεσε το σπίτι μας το σπίτι του τρόμου;

"Τώρα που δεν έχετε τίποτα άλλο να με εκβιάσετε θα σας παρακαλούσα, αν μου επιτρέπετε, να αποσυρθώ στο δωμάτιο μου." Λέει η Λυδία και πάει να φύγει.

Όχι!

Δεν πρόκειται να χάσω αυτήν την συμφωνία.

Κοιτάζω τον άντρα μου και μου γνέψει θετικά.

"Αν δεν τον παντρευτείς θα φύγεις από αυτό το σπίτι, θα σε αποκληρώσουμε και θα σε αποκλείσουμε και από την τωρινή σου περιουσία." Της λέω και γυρίζει προς τα εμάς ξανά.

Μας κοιτάζει μας ένα θυμωμένο βλέμμα ενώ εγώ και ο Λευτέρης αυτή με ένα νικητήριο.

Αποκλείεται να αρνηθεί.

"Πάω να μαζέψω τα πράγματα μου και θα φύγω μαζί με την Ζηνοβία." Απαντάει και πηγαίνει τρέχοντας προς το δωμάτιο της.

Εγώ και ο Λευτέρης έχουμε μείνει έκπληκτοι και κοιτάμε το κενό.

Τι θα κάνει είπε;

______________________________________

Γεια σας παιδιά!

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά.

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Είχαμε Κλάρα pov.

Την χρυσή μου!

Την λατρεύετε φαντάζομαι.

Λοιπόν αυτή και ο άντρας προσπάθησαν να εκβιάσουν την Λυδία να γυρίσει στον Ανδρέα έτσι ώστε να μην χαλάσει η συμφωνία.

Αλλά εκείνη δεν υπέκυψε.

Πως λέτε να είναι η ζωή της από εδώ και πέρα;

Τα λέμε σύντομα μπάιι!