Είκοσι ένα χρόνια πριν:
Elvira pov:

"Τα νεύρα μου!" Φωνάζει η ανιψιά μου μπαίνοντας στο σπίτι και κοπανώντας την πόρτα πίσω της.

Πάλι μάλωσαν.

"Τι έγινε καρδούλα μου; Τι του έκανες πάλι;" Την ρωτάω και γουρλώνει τα μάτια της εκνευρισμένη.

"Εγώ του έκανα; Εκείνος μου έκανε! Ο μαλάκας! Που δεν μου έχει εμπιστοσύνη!" Φωνάζει και κλοτσάει τον καναπέ.

Τα μάτια της βουρκώνουν και κρύβει το πρόσωπο της στα χέρια της.

Τα πράγματα είναι σοβαρά.

Την πλησιάζω και παίρνω το πρόσωπο της στα χέρια μου.

"Πήγαινε πάνω να αλλάξεις. Θα σου κάνω ζεστή σοκολάτα και κατέβα να μου τα πεις όλα εντάξει;" Την ρωτάω και γνέφει καταφατικά.

Μέσα σε πέντε λεπτά η σοκολάτες μας είναι έτοιμες και καθόμαστε στον καναπέ με τις πιτζάμες μας.

"Ακούω."

"Ήμασταν στο σπίτι του και με είχε αγκαλιά. Κάποια στιγμή χτυπάει το κινητό μου ενώ εγώ ήμουν μέσα. Του ζήτησα να δει ποιος είναι και είδε το 'Άρης μου' με μια κόκκινη καρδούλα." Μου λέει και γουρλώνω τα μάτια μου.

"Ωχ." Λέω μιας και ξέρω πως ο Σήφης είναι λίγο ζηλιάρης.

"Τα πήρε ο Σήφης άρχισε να μου φωνάζει, να μου λέει ποιος είναι αυτός και τέτοια."

"Κι εσύ τι του είπες;" Την ρωτάω με περιέργεια.

"Δεν ήξερα τι να του πω! Ήταν εκνευρισμένος και όταν ο Σήφης είναι εκνευρισμένος δεν πρέπει να του λες αυτά που δεν θέλει να ακούσει." Μου απαντάει και γουρλώνω τα μάτια μου.

"Δεν πιστεύω να τον απάτησες!" Της λέω και πνίγεται με την σοκολάτα της.

"Πας καλά ρε θεία; Ένας από τους περιβόητους 'μνηστήρες' που μου φέρνει η μαμά είναι! Μια φίλη μου τον πέρασε έτσι στο κινητό μου για να νομίζει η μάνα μου πώς κόλλησα και να μην μου φέρνει άλλους. Έχω ξεμείνει και από δικαιολογίες! Ο ένας μου ξινίζει και ο άλλος μου βρωμάει!" Παραπονιέται και γελάω.

"Κι αυτός; Σε γουστάρει;" Την ρωτάω και αφήνει ένα γελάκι.

"Ο Άρης είναι μπάι και είναι πολύ ερωτευμένος με τον Άλεξ, έναν νέο συμφοιτητή μας, οπότε είναι ευκαιρία να τον κάνει να ζηλέψει." Μου απαντάει και γελάω εγώ τώρα.

"Τουλάχιστον ζήλεψε ή τζάμπα τσακώθηκες με το αγόρι σου;" Την ρωτάω.

"Όχι μόνο ζήλεψε αλλά νομίζω πως αν δεν ήμασταν μπροστά σε ολόκληρη την σχολή θα με ξεμαλλιαζε κιόλας." Λέει και γελάμε ξανά.

"Με τον Σήφη όμως τι θα κάνω; Συχαινεται που συχαίνεται την κατάσταση με τους 'μνηστήρες' πως θα με αφήσει να του εξηγήσω; Με το που ακούσει ότι θέλουν να μας παντρέψουν οι γονείς μας θα γίνει τούρμπο." Μου λέει και της χαμογελάω.

"Άστα όλα πάνω μου." Απαντάω και μου χαμογελάει.

"Για αυτό σε αγαπάω!" Λέει και με αγκαλιάζει.

Lydia pov:

Μου δείχνει τα χαρτιά από το πιστοποιητικό της γένεσης μου.

Λυδία Χαριτάκη.

Χαριτάκη.

Του Ιωσήφ Χαριτάκη και της Άλκηστις Παπαχρήστου.

Του Ιωσήφ και της Άλκηστις.

Όχι του Ελευθερίου και της Κλάρας.

"Με πιστεύεις τώρα;" Με ρωτάει και γνέφω καταφατικά.

"Πως...μα  πως;" Ρωτάω και με αγκλιάζει.

Η αγκαλιά της είναι τόσο ζεστή.

Τόσο οικεία.

Σαν της Ζηνοβίας μου.

"Όταν οι γονείς σου πήγαν στον ουρανό η Κλάρα και ο Λευτέρης με έκλεισαν εδώ και σε πήραν υπό την κηδεμονία τους. Σκέφτηκαν ότι θα τους φανείς χρήσιμη στο μέλλον." Μου λέει και δάκρυα μαζεύονται στα μάτια μου.

Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί;

Πως μπόρεσαν να κάνουν κάτι τέτοιο;

"Το ξέρω ότι είναι λίγο δύσκολο να με πιστέψεις αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Και...μπορούμε να κάνουμε και ένα τεστ DNA αν θες. Ξέρεις....με την Κλάρα δεν έχεις καμιά βιολογική συγγένεια οπότε αν κάνεις το τεστ και βγει αρνητικό θα σιγουρευτείς." Μου λέει και το σκέφτομαι λίγο.

Δεν έχω και τίποτα σημαντικό να χάσω.

"Εντάξει. Αλλά πρώτα θέλω βοήθεια σε κάτι." Της λέω και μου χαμογελάει.

"Σε ό,τι θέλεις κοριτσάκι μου."

Κι έτσι της τα είπα όλα.

Για τον Ανδρέα.

Για τον αρραβώνα μας.

Για το κέρατο.

Για την αντίδραση των 'γονιών' μου.

Για την Ζηνοβία.

Για την Οφηλία.

Για το ορφανοτροφείο.

Για την Ελπίδα.

Για την πλεκτάνη που είναι έτοιμη να γίνει.

"Χριστέ μου." Αναφωνεί καθώς τελειώνω την αφήγηση μου.

"Καταλαβαίνεις γιατί χρειάζομαι την αληθινή διαθήκη; Αν μπουν φυλακή για προσβολή διαθήκης δεν θα μπορέσουν να κάνουν τίποτα στην Ελπίδα μου!" Της λέω κι εκείνη μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

Είναι τόσο ωραίο το χάδι της.

Με ηρεμεί.

"Μην ανησυχείς. Θα σε βοηθήσω." Μου λέει και χαμογελάω.

Είκοσι ένα χρόνια πριν:
Elvira pov:

Βάζω το μπολ με τα πατατάκια δίπλα μου στο κρεβάτι και παρακολουθώ τα δύο ερωτευμένα βλαμμένα από το λάπτοπ.

Έχω βάλει κάμερα παρακολούθησης στο σαλόνι για να ξέρω τι γίνεται.

Τι;

Αν πάνε να κάνουν σεξ πρέπει να επέμβω!

Την προηγούμενη φορά μου έσπασαν τον καναπέ!

Και δεν είναι ότι έχω και πολλά λεφτά για να πάρω άλλον.

"Θα με αφήσεις να σου μιλήσω;" Τον ρωτάει και του χαϊδεύει το χέρι ενώ εκείνος φαίνεται να ηρεμεί.

Εγώ βάζω ένα ακόμη πατατάκι στο στόμα μου και συνεχίζω να παρακολουθώ.

Νομίζω είμαι λίγο αδιάκριτη.

Όμως την έχω σαν κόρη μου.

Και νοιάζομαι πολύ για αυτήν.

"Καλά. Αλλά θέλω την αλήθεια." Της λέει σχετικά ήρεμος αλλά ακόμη λίγο σφιγμένος.

"Έχω γκόμενο." Του λέει ήρεμα και σκάω στα γέλια με την αντίδραση του.

"ΤΙ;!" Ουρλιάζει και σηκώνεται από τον καναπέ κατακόκκινος από θυμό ενώ η Άλκηστις σκάει στα γέλια.

Αναίσθητη παιδί μου.

Μπας και είναι δική μου κόρη τελικά και όχι του ξινού του αδελφού μου;

"Ηρέμησε πλάκα σου κάνω. Περίπου." Λέει και ο Σήφης την αγριοκοιτάζει.

"Άλκηστις είμαι έτοιμος να εκραγώ οπότε πες μου τι στον διάολο έχει γίνει!" Λέει με ανεβασμένο τόνο στην φωνή του και η ανιψιά μου του δίνει ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο.

"Ο Άρης είναι ένας από τους 'μνηστήρες' που μου συστήνει η μάνα μου. Πριν μιλήσεις δεν παίζει κάτι μεταξύ μας. Είναι πολύ καλό παιδί και είπαμε να κάνουμε πως βγαίνουμε για να μην μου κουβαλάει η μάνα μου άλλους." Του λέει στα γρήγορα κι εκείνος αναστενάζει.

Τι τραβάς κι εσύ καημένε.

"Επίσης τον βοηθάω να κάνει τον καινούργιο μας συμφοιτητή να ζηλέψει." Του λέει κι εκείνος χαμογελάει.

"Είναι ομοφυλόφιλος;" Ρωτάει κι εκείνη γνέφει αρνητικά.

"Μπάι."

"Καλά. Από το τίποτα. Πάντως έτσι και τολμήσει να απλώσει τα κουλά του τον έχω πλακώσει στο ξύλο!" Της λέει σοβαρά κι εκείνη βάζει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του.

"Ξέρω. Όπως και τους προηγούμενους έξι που μου την έπεσαν." Λέει και γελάνε.

Αχ αυτά τα παιδιά.

______________________________________

Γεια σας παιδιά!

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά.

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Αρχικά είχαμε μια σκηνή με την Άλκηστις και τον Σήφη.

Πως σας φάνηκε;

Οπότε η Λυδία θα κάνει τεστ DNA για να σιγουρευτεί ότι δεν είναι κόρη της Κλάρας και του Λευτέρη.

Τι λέτε να γίνει με την Ελπίδα και τον εκβιασμό;

Τα λέμε σύντομα μπάιι!