"Σαν τι να σου κρύβω;" γέλασα αμήχανα κι εκείνος ανασήκωσε τους ώμους του.

"Δεν ξέρω, εσύ θα μου πεις" απάντησε. "Εσύ πέρσυ πηγές για μάθημα με 39 πυρετό και τώρα ξαφνικά με μία μικρή αδιαθεσία έμεινες σπίτι; Και η Μαρία που θα ερχόταν να σε δει και να ξεφύγει λίγο από τα διαβάσματά της, προτίμησε τελικά να επιστρέψει σπίτι και να σε αφήσει μόνη σου; Λίγο ύποπτα μου φαίνονται όλα αυτά" είχε δίκιο σε όλα και δεν ξέρω πως πίστεψα πως θα μπορούσαμε να ξεγελάσουμε τον Κωνσταντίνο.

"Γιατί πρέπει να τα σκαλίζεις όλα τόσο πολύ; Δεν ήμουν καλά, ήρθε μου έκανε παρέα και μόλις ένιωσα καλύτερα, έφυγε. Αυτό ήταν όλο. Δεν χρειάζεται να το κάνεις τόσο μεγάλο θέμα!" έφερα τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου κι εκείνος χαμογέλασε πλατιά.

"Τι μου κρύβετε;" ρώτησε χαμογελώντας ακόμη.

"Τίποτα!" είπα με θάρρος και σήκωσε το φρύδι του.

"Ωραία. Ας τηλεφωνήσουμε στην Μαρία, να μου πει εκείνη τι μου κρύβεις" είπε χαλαρά και έβγαλε το κινητό του από την τσέπη του.

"Όχι!" φώναξα και πήρα το κινητό του από τα χέρια του.

"Υπόσχεσαι να μην συμπεριφερθείς σαν άνθρωπος των σπηλαίων άμα σου πω την αλήθεια;" τον ρώτησα και με κοίταξε παράξενα αφού ακόμη περιεργαζόταν αυτό που του είπα.

"Πες μου τι έχει συμβεί" ήταν το μοναδικό που μου είπε και έβαλα το κινητό του και πάλι μέσα στην τσέπη του. Πήρα τα χέρια του και τον τράβηξα δίπλα μου για να κάτσουμε στο κρεβάτι.

"Στην Μαρία έχει συμβεί κάτι φανταστικό και κάτι πρωτόγνωρο για εκείνην" πήρα το λόγο κι εκείνος με κοίταζε σα χάνος. "Είναι ερωτευμένη για πρώτη φορά στη ζωή της" συνέχισα σχεδόν ψιθυριστά και τα μάτια του Κωνσταντίνου άνοιξαν διάπλατα στο άκουσμα των λέξεών μου. Σηκώθηκε όρθιος από το κρεβάτι και τον ξανά τράβηξα κάτω.

"Με ποιόν;" ήθελε να μάθει μα δεν μπορούσα να του το πω αυτό ακόμη.

"Πες μου με ποιον να τον σκοτώσω! Με αυτόν είναι τώρα; Δεν το πιστεύω! Στήσατε όλο αυτό για να βγει εκείνη μαζί του, και με παραμυθιάζεις εμένα τόση ώρα πως είσαι άρρωστη. Δεν το πιστεύω!!!" άρχισε να φωνάζει κάνοντας βόλτες στο δωμάτιο μου και αυτήν την φορά δεν τον εμπόδισα. Ήθελα να το πάρει ήρεμα μα δεν είχα κάποιον άλλον τρόπο για να τον ηρεμήσω.

"Κωνσταντίνε, γιατί φωνάζεις; Και γιατί κανείς έτσι; Κάποια στιγμή δεν θα ερωτευόταν και η Μαρία;" τον ρώτησα και γύρισε να με κοιτάξει.

"Είναι μικρή ακόμη ρε Ελένη!" μου απάντησε και τότε γέλασα.

"Εγώ δεν είμαι; Κι όμως δεν είχες πρόβλημα να τα φτιάξεις μαζί μου κι ούτε σκέφτηκες ποτέ την ηλικία μου!"

"Άλλο εσύ κι άλλο εγώ!" προσπάθησε να μας δικαιολογήσει και σηκώθηκα κι εγώ από το κρεβάτι και πήγα στάθηκα ακριβώς μπροστά του.

"Σε τι διαφέρουμε εμείς από την Μαρία;"

"Είσαι ερωτευμένη μαζί μου από πάντα, κι εγώ το σκέφτηκα πολύ καλά πριν σε πλησιάσω. Σε αγαπάω Ελένη και δεν θα κάνω ποτέ τίποτα για να σε πληγώσω. Όμως η Μαρία έπρεπε να με συμβουλευτεί, να μου το πει" απάντησε πιο ήρεμα αυτήν τη φορά.

"Έχεις σκεφτεί πως ίσως να ήθελε να σε εμπιστευτεί όμως να φοβόταν ακριβώς αυτήν την αντίδρασή σου; Πώς να σε συμβουλευτεί όταν εσύ θα την σκότωνες πριν καν την ακούσεις;" ακούμπησα μαλακά τους ώμους του κι εκείνος έμοιαζε να σκεφτόταν τα λόγια μου. "Κι εγώ αγαπάω την Μαρία όσο τίποτα και το ξέρεις. Είναι η κολλητή μου και θα σκότωνα οποιονδήποτε την πλήγωνε. Είτε συμφωνώ μαζί της ή όχι σε αυτό, έπρεπε να την στηρίξω επειδή εσύ δεν το έκανες. Σκέψου πόσο σημαντικό είναι για εκείνην αυτό το πρώτο ραντεβού κι όμως έπρεπε να σου το κρύψει επειδή θα την αντιμετώπιζες με αυτόν τον τρόπο. Είναι 17 χρόνων σχεδόν. Δεν μπορείς να της φέρεσαι σαν να είναι ακόμη παιδί. Μπορεί να παίρνει τις δικές της αποφάσεις πλέον, κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να την σταματήσεις. Φέρσου όμως σαν τον μεγάλο αδερφό και συμβούλεψε την για τα πάντα,όπως έκανες πάντα. Να είσαι δίπλα της, το έχει ανάγκη!" συνέχισα κι εκείνος κούνησε το κεφάλι του θετικά.

"Απλά στα μάτια μου είναι ακόμη παιδί. Και... δεν θέλω να πληγωθεί" αναφώνησε και τον αγκάλιασα.

"Όλα είναι μες τη ζωή. Σημασία έχει να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, και να μην φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια στον άλλο" είπα ενώ βρισκόμουν ακόμη μες την αγκαλιά του.

"Σε ευχαριστώ" ψιθύρισε στο αυτί μου και χαμογέλασα. Ευτυχώς είχε ηρεμήσει και είχε δει πιο καθαρά τα πράγματα πλέον.

"Και δεν μου είπες...με ποιον είναι ερωτευμένη;" με ρώτησε ενώ βγήκε από την αγκαλιά μου.

"Με τον Άγγελο" απάντησα ενώ μάσησα το εσωτερικό από το μάγουλό μου από το άγχος μου.

"Μου κάνεις πλάκα!" αναφώνησε δυνατά και έκρυψε το πρόσωπο του μες τις παλάμες του ενώ έκατσε και πάλι στο κρεβάτι.

Έκατσα δίπλα του και χάιδεψα απαλά την πλάτη του.

"Πρώτα βάζει στοίχημα με τον Μανώλη για 'σένα και μετά την πέφτει στην αδερφή μου; Έλεος! Του είχα πει να μείνει μακριά σας!" συνέχισε κι εγώ γέλασα απαλά.

"Δεν μπορείς να κλείσεις τα μάτια στον έρωτα. Όσο για τον Μανώλη γνωρίζεις πολύ καλά πως δεν έβαλε ο Άγγελος το στοίχημα. Εκείνος απλώς είπε στον Μανώλη πως δεν υπήρχε περίπτωση εγώ να γυρίσω να τον κοιτάξω μιας που ήμουν ερωτευμένη μαζί σου. Το στοίχημα το έβαλε ο Μανώλης κι ο Άγγελος απλώς συμφώνησε στο τέλος, οπότε μην τον κατηγορείς!" προσπάθησα να τον δικαιολογήσω αν και ο Κωνσταντίνος ήδη ήξερε πως είχαν τα πράγματα.

"Το γνωρίζω όμως και πάλι, θέλει δύο για να μπει ένα στοίχημα. Τελεσπάντων, ας το καταπιώ κι αυτό. Είναι χαρούμενη η Μαρία;" με ρώτησε και το χαμογέλασα.

"Πιστεύω τώρα που θα μάθει ότι εγκρίνεις θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένη!" απάντησα χαρούμενα και άφησα ένα φιλί στο μάγουλό του.

"Πάντως θα μιλήσω με τον Άγγελο. Δεν το γλυτώνει το κήρυγμα! Όπως επίσης και τον θάνατο, έτσι και πληγώσει την αδερφή μου!" είπε σοβαρά και ήλπιζα να κάνει πλάκα. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε και σε αυτό το σημείο.

"Δεν νομίζω να την πληγώσει, άλλωστε για να πήρε το θάρρος να της μιλήσει σίγουρα κι εκείνος θα το σκέφτηκε πολύ καλά. Δεν θα την έπεφτε ποτέ στην αδερφή του κολλητού του εάν δεν ένιωθε όντως κάτι το δυνατό και το σοβαρό, σωστά;"

"Αυτό ελπίζω κι εγώ!" απάντησε και γύρισε να με κοιτάξει. Άφησε ένα φιλί πάνω στην μύτη μου και ξαναπήρε το λόγο.

"Τι λες πάμε από το σπίτι μου να περιμένουμε την Μαρία να μας πει πως ήταν το ραντεβού της;" με ρώτησε και συμφώνησα. Ήθελα πολύ να δω τα μούτρα της όταν θα μάθαινε πως ο Κωνσταντίνος συμφωνεί με τη σχέση τους.

Αφού μαλάκωσε κι ο Κωνσταντίνος, όλα μπορούν να γίνουν σε αυτήν τη ζωή!