Άρχισα να τρέχω. Να τρέχω να ξεφύγω. Να φύγω μακριά τους. Τα δάκρυά μου όμως εμπόδιζαν την όρασή μου και μου το έκαναν τόσο δύσκολο.

Πώς γίνεται να ήταν όλα ένα ψέμα; Ό,τι ζήσαμε χθες με τον Κωνσταντίνο ήταν απλώς ένα στοίχημα; Γιατί; Εκείνος δε θα με πλήγωνε ποτέ... Εκείνος έπρεπε να με προσέχει...

Δε σταμάτησα να τρέχω λεπτό, μόνο που και που χαμήλωνα το
ρυθμό μου για να σκουπίσω τα μάτια μου. Το μυαλό μου άρχισε να ανακαλεί σκηνές από το χθεσινό βράδυ. Εγώ στην αγκαλιά του Κωνσταντίνου, εμείς να γινόμαστε ένα, να κοιμάμαι στην αγκαλιά του, να με κρατάει σφιχτά, και να λέμε καλημέρα το πρωί. Όλα ένα ψέμα. Ένα ηλίθιο στοίχημα. Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό;

Δεν γνωρίζω για πόση ώρα έτρεχα και ούτε προς τα που πήγαινα, απλώς ήθελα να ξεφύγω. Τα πόδια μου με έφεραν στο ύψωμα που με είχε φέρει εκείνος χθες. Έκατσα πάνω στο τοιχάκι και κοίταξα την πόλη που απλωνόταν κάτω από τα πόδια μου. Άφησα μία κραυγή να βγει και συνέχισα να κλαίω με λυγμούς. Ένιωθα τόσο προδομένη.

Κωνσταντίνος p.o.v.

Τα κορίτσια δεν είχαν κατέβει σε κανένα διάλειμμα κάτω. Ήλπιζα πως θα ξεκαθάριζαν τα πράγματα μεταξύ τους και δεν πήγα να τις βρω, ούτε ενόχλησα την Ελένη στέλνοντάς της μηνύματα. Η μικρή μου, ήταν πλέον δικιά μου!

Τελείωσε και η έβδομη ώρα και κατέβηκα κάτω στο γνωστό μας στέκι. Το μάτι μου πήρε τον Άγγελο να δίνει χρήματα κρυφά στον Μανώλη. Τι στο καλό κάνουν; Το μυαλό μου άρχισε να φτιάχνει τρελά σενάρια και προσπάθησα να τους πλησιάσω δίχως να με δουν. Έπρεπε να μάθω τι συνέβαινε.

"Σου το είπα πως θα τα κατάφερνα!" είπε γελώντας ο Μανώλης.

"Δεν ξέρω πως έπεσα τόσο έξω. Πίστευα πως ήταν ερωτευμένη με τον Κώστα. Όλοι αυτό πιστεύαμε εδώ και τόσα χρόνια" αναφώνησε ο Άγγελος και προσπαθούσα να καταλάβω σε τι αναφέρονται.

"Σου το 'πα πως είχες άδικο. Η μικρή έπαθε σοκ μαζί μου από την πρώτη μέρα που με είδε. Βέβαια δεν είναι του γούστου μου οπότε δεν με ενδιέφερε για να το συνεχίσω παραπάνω. Όμως το στοίχημα, το κέρδισα!" είπε περήφανα ο Μανώλης κι άρχισα να σφίγγω τα χέρια μου σε γροθιές. Μιλούσαν για την Ελένη;

"Σε ποιο στοίχημα αναφέρεστε;" δεν κρατήθηκα κι εμφανίστηκα μπροστά τους.

Ο Άγγελος έχασε το χρώμα του ενώ ο Μανώλης χαμογελούσε.

"Σε κανένα" απάντησε βιαστικά ο Άγγελος και σηκώθηκε από το παγκάκι.

"Άραξε ρε" γέλασε ο Μανώλης. "Αφού και ο Κώστας γραμμένη την έχει. Δεν έχεις δει που όλη την ώρα την έχει στην μπούκα;" συνέχισε εκείνος και ένιωθα το αίμα μου να ανεβαίνει στο κεφάλι. "Βάλαμε ένα στοίχημα με τον Άγγελο τις προάλλες πως θα καταφέρω να ρίξω την Ελένη. Εκείνος επέμενε πως η μικρή ήταν τσιμπημένη μαζί σου κι εγώ του είπα πως μπορούσα να την ρίξω όποτε θέλω. Και χθες έκανα την κίνησή μου, και φιληθήκαμε" προσπαθούσα να σκεφτώ καθαρά, να κρατήσω τον εαυτό μου και να μην του ορμήξω όμως τα λόγια του με είχαν βγάλει έξω από τα ρούχα μου.

"Πώς μπόρεσες να βάλεις στοίχημα για εκείνη;" ρώτησα δίχως καμία έκφραση στο πρόσωπό μου.

"Σιγά ρε, μία ενοχλητική γκόμενα είναι. Στοίχημα πως είναι και παρθένα" αυτό ήταν, δεν μπορούσα να τον αφήσω να μιλάει έτσι για εκείνη.

"Ρε μαλάκα πώς μιλάς έτσι για την Ελένη;" τον άρπαξα από τον γιακά της μπλούζας του.

"Σιγά ρε, πως κανείς έτσι;" φώναξε και προσπάθησε να ελευθερωθεί από το κράτημά μου.

"Είναι η κοπέλα μου ηλίθιε!" του φώναξα κι εγώ με την σειρά μου.

Εκείνος γύρισε προς το μέρος του Άγγελου και ύστερα προς το δικό μου κι άρχισε να γελάει.

"Μου κάνετε πλάκα έτσι; Εσύ; Με αυτήν; Μήπως έβαλες κι εσύ στοίχημα για εκείνην; Μα πόσο εύκολη είναι; Χθες με εμένα και σήμερα μαζί σου; Μπράβο η Ελενίτσα!" τα λόγια του πυροδότησαν κάτι μέσα μου και η γροθιά μου βρέθηκε στο σαγόνι του δίχως να το καταλάβω.

Άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει, όμως πλέον δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά. Ξαφνικά, γίναμε ένα κουβάρι στο πάτωμα και ποτέ ήμουν εγώ από πάνω και τον χτυπούσα, και πότε ήταν αυτός.

"Γιατί ήθελες να παίξεις μαζί της;" ήθελα να μάθω ενώ προσπαθούσα να τον χτυπήσω αλλά και να αμυνθώ ταυτόχρονα.

"Λες κι εσύ είσαι καλύτερος! Τόσο καιρό φασώνεσαι με όλο το σχολείο, τώρα σε ένοιαξε για εκείνην;" φώναζε ο Μανώλης ενώ εγώ βρισκόμουν από πάνω του και τον χτυπούσα. Ξέρω πως τόσο καιρό την απέφευγα όμως δεν μπορούσα να κρύψω άλλο τα συναισθήματά μου για εκείνην.

"Πως μπόρεσες να βάλεις στοίχημα για εκείνην;" ρώτησα ξανά και η γροθιά του βρήκε το μάτι μου.

"Γιατί δεν το σταμάτησες τότε; Ή μήπως επειδή και για 'σένα αυτό ήταν η Ελένη, ένα στοίχημα!" φώναξε ο Μανώλης και τότε άρχισα να τον χτυπάω με μανία. Πώς μπορούσε να λέει κάτι τέτοιο; Ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο στην Ελένη!

Οι σκέψεις μου με έκαναν να χαλαρώσω κι έπιασε το χέρι μου αλλάζοντας τους ρόλους μας, έχοντας εκείνος το πάνω χέρι αφού πλέον βρισκόταν από πάνω μου. 

"Ποτέ δεν θα έβαζα στοίχημα για εκείνην, το ακούς; Ποτέ! Είμαι ερωτευμένος μαζί της και αν την πειράξεις ξανά θα έχεις να κάνεις μαζί μου!" τον έσπρωξα από πάνω μου και σηκώθηκα να φύγω προτού εμφανιστεί κάποιος από τους καθηγητές.

Ήδη είχα χάσει μία χρονιά λόγω απουσιών, δεν μπορούσα να διακινδυνεύσω να χάσω άλλη μία λόγω κακής διαγωγής.

Πήρα την τσάντα μου από το έδαφος, έφτιαξα την μπλούζα μου και πήγα να φύγω όταν είδα τους μαθητές που είχαν μαζευτεί γύρω μας.

Ελπίζω να μην ήταν μπροστά η Ελένη σε όλο αυτό!

Συνέχισα το δρόμο και πέρασα ανάμεσα από το πλήθος όταν ένιωσα κάποιον να πιάνει το χέρι μου. Γύρισα να δω ποιος ήταν και η Μαρία με κοιτούσε έντρομη.

"Πονάς;" ρώτησε απαλά και έπιασα το χέρι της, τραβώντας την έξω από το πλήθος.

"Πού είναι;" ρώτησα όταν φτάσαμε στο αυτοκίνητο.

"Έφυγε" απάντησε δειλά και μπήκαμε και οι δύο μέσα στο όχημα.

"Μας είδε;" ρώτησα και γύρισα να την κοιτάξω.

"Σας άκουσε. Ξέρει για το στοίχημα" αναφώνησε.

"Γαμώτο" φώναξα και χτύπησα δυνατά το τιμόνι. Θα έχει πληγωθεί σίγουρα.

"Πρέπει να την βρούμε. Θα πάω από το σπίτι της" αναφώνησα κι έβαλα μπρος τη μηχανή. 

"Μαζί θα πάμε. Θα έχει πληγωθεί που ο Μανώλης την χρησιμοποίησε για ένα στοιχημα, και σίγουρα θα έχει ανάγκη για την φίλη της αυτήν τη στιγμή" είπε ήρεμα η Μαρία και μου χάιδεψε απαλά την πλάτη.

"Σε ευχαριστώ που το κάνεις αυτό για εκείνην παρόλες τις διαφωνίες που είχατε το πρωί" ένιωσα την ανάγκη να της το πω αν και γνώριζα πως δεν ήταν ανάγκη.

"Είναι κολλητή μου και θα έκανα τα πάντα γι' αυτήν!" απάντησε και της χαμογέλασα.

Βάλαμε ζώνη και ξεκίνησα το αυτοκίνητο με προορισμό το σπίτι της Ελένης.