Κεφάλαιο 4
Άγγελος
"Κύριε Γεωργιάδη έχετε ραντεβού με την κυρία Στεργίου είναι η οινολόγος που κλείσατε ραντεβού " λέει η γραμματέας μου, μόλις μπαίνω στο γραφείο...
"Να το αναβάλεις, δεν μπορώ να δω κανένα σήμερα" λέω και γυρίζω αστραπιαία στη γυναίκα δίπλα μου, είναι εκείνη η κοπέλα, δεν δίνω περισσότερη σημασία και πηγαίνω βιαστικά στο γραφείο μου. Κάθομαι στο γραφείο και πληκτρολογώ στα γρήγορα ένα αριθμό, περιμένω λίγο και μου απαντάνε..
"Τι έγινε το καλύψαμε το φορτίο;;" ρώτησα τον Αντώνη στην άλλη γραμμή
"Προσπαθούμε αφεντικό, θέλουμε ακόμα σαράντα κιβώτια με κρασιά για να στείλουμε την παρτίδα στο εξωτερικό"
"Τι σκατά κάνετε εκεί όλο αυτό το καιρό;; γιατί δεν έχουμε περισσότερο απόθεμα;; Δεν σας τόνισα ότι αυτή η παραγγελία είναι σημαντική και τα θέλω όλα στην εντέλεια;;;" ούρλιαζα από το τηλέφωνο
"Αφεντικό αυτή η παραγγελία ήταν τεράστια όσο απόθεμα είχαμε στα βαρέλια με το συγκεκριμένο κρασί δεν αρκούσε, ήταν επόμενο να είχαμε έλλειψη"
"Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία Αντώνη, κόψτε τον λαιμό σας να συμπληρωθεί το φορτίο γιατί δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει"
Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα εκείνη η γυναίκα έξαλλη....με βλέπει ότι μιλάω στο τηλέφωνο και περιμένει να τελειώσω... Την κοιτάζω έντονα...
"Σε δυο μέρες πρέπει να το στείλουμε, δεν ξέρω τι θα κάνεις, το φορτίο το θέλω ολόκληρο" είπα και του το έκλεισα στα μούτρα... Δένω τα χέρια στο στήθος και περιμένω να ξεκινήσει να μιλάει, δεν κάνει την αρχή και ξεκινάω εγώ...
"Πως μπαίνετε έτσι στο γραφείο μου, πολύ θράσος δεν έχετε;;;"
"Εγώ ή εσείς, οινολόγος είμαι κύριε Γεωργιάδη και μου είχατε κλείσει ραντεβού για σήμερα, και η συμπεριφορά σας εκεί έξω ήταν απαράδεχτη" δεν στο είχα αυτό μωρό μου... Πάντως πρέπει να ομολογήσω ότι έχει δίκιο
"Με συγχωρείτε, συμβαίνουν κάποια γεγονότα και δεν μπορώ να σας δω σήμερα, κλείστε ένα ραντεβού με την γραμματέα μου και να βρεθούμε κάποια άλλη ημέρα" προσπαθώ να της εξηγήσω αλλά δεν είναι και τόσο πρόθυμη να καταλάβει
"Δεν πρόκειτε να κλείσω κανένα άλλο ραντεβού, είμαι επιστήμονας και πάρα πολύ καλή στη δουλειά μου, αλλά προτιμώ να σφουγγαρίζω σκάλες από το να δουλεύω για γαϊδούρια σαν και εσάς" λέει και φεύγει ακόμα πιο έξαλλη από ότι μπήκε "Κοίτα γλώσσα" μονολογώ αλά σίγουρα με άκουσε
"Έλενα πάρε την κοπέλα τηλέφωνο και κλείσε μου ένα ραντεβού για αύριο την ίδια ώρα, επίσης ακύρωσε όλα τα υπόλοιπα που έχω σήμερα"
"Μάλιστα κύριε Άγγελε"
Το επόμενο τηλέφωνο ήταν στον αδελφό μου, για να τον ενημερώσω,
"Τι έγινε μικρέ;;"
"Βρήκαμε οινολόγο Φίλιππε"
"Τι λες ρε αφού δεν είδες ακόμα όλα τα ραντεβού"
"Για την ακρίβεια δεν είδα κανένα ραντεβού, πνίγομαι σήμερα"
"Θες να μου εξηγήσεις λίγο...."
"Θυμάσαι που σου είπα ότι με κλείδωσε μια γκόμενα στο διαμέρισμα της;;;.... Λοιπόν αυτή η γκόμενα είναι οινολόγος"
"Μικρέ, πρόσεξε τι κάνεις δεν παίζουμε με τις δουλειές, άσε έξω τα γκομενικά από την εταιρία, μην με κάνεις να μετανιώσω που σου έδωσα την θέση"
"Σκάσε ρε, σου λέω είναι πολύ καλή, δεν έχω δει το βιογραφικό της αλλά είναι μέσα σε αυτά που επέλεξες εσύ...είμαι σίγουρος πως είναι αυτό που ψάχνουμε και την θέση μου την έδωσες επειδή είμαι κουκλάκι"
"Κουκλάκι μιλάω σοβαρά άλλο οι γκομενοδουλειές και άλλο τα επαγγελματικά"
"Ώχου μωρέ είσαι ξενέρωτος" του είπα και το έκλεισα
Το επόμενο πρωί πήγα στο γραφείο και κοίταξα τα έγγραφα για την παραγγελία, πως θα κάλυπτα σαράντα κιβώτια με το απόθεμα που είχαμε, αυτό δεν φτάνει ούτε για είκοσι, έπρεπε να φερθώ έξυπνα, δεν πρέπει να χαθεί η εμπιστοσύνη που μας έχουν, είναι οι καλύτεροι μας πελάτες.
"Η κυρία Στεργίου μόλις ήρθε" μου είπε η Έλενα στο τηλέφωνο
"Στείλε μου την μέσα σε πέντε λεπτά"
Το έκλεισα και πήρα βιαστικά τον Αντώνη για να του δώσω οδηγίες, ήταν ρίσκο αυτό που σκέφτηκα αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος...
"Αντώνη στείλε είκοσι κιβώτια από το λευκό του 2004 και επίσης ακόμα είκοσι από το ροζέ που βγάλαμε πέρσι.."
"Αφεντικό είσαι σίγουρος θα έχουμε ζημιά.."
"Κάνε αυτό που σου λέω, καλύτερα να έχουμε λίγη ζημιά και να μην τους χάσουμε από πελάτες παρά να έχουμε περισσότερη ζημιά και να τους χάσουμε"
"Ναι αφεντικό έχεις δίκιο, θα αρχίσω τώρα" ελπίζω να πιάσει..
Η πόρτα χτύπησε και μπήκε εκείνη μέσα, με κοιτούσε και έβλεπα την αμηχανία στα μάτια της...
"Καλημέρα κυρία Στεργίου" είπα και έδειξα την καρέκλα μπροστά μου
"Καλημέρα και σε εσάς κύριε Γεωργιάδη"
"Σας ζητώ πραγματικά συγνώμη για την χθεσινή συμπεριφορά μου, αλλά και η δική σας δεν ήταν και η καλύτερη" απολογήθηκα ξανά
"Ναι με συγχωρείτε"
"Ας αρχίσουμε τότε" είπα και άνοιξα τον φάκελο με το βιογραφικό της... Πρώτα από όλα κοίταξα τα προσωπικά της στοιχεία να μάθω το όνομα μιας και δεν το θυμόμουνα
"Ερατώ;;;" ρώτησα με σηκωμένο το φρύδι..." Δεν το ήξερα" συνέχισα
"Ναι έτσι με λένε" απάντησε ντροπαλά
"Μάλιστα από ότι βλέπω εδώ έχεις πολλές γνώσεις στα κρασιά, και επίσης ένα εντυπωσιακό βιογραφικό"
"Σας ευχαριστώ"
"Ας διαπιστώσουμε λοιπόν τις γνώσεις σου" σίγουρα θα αποτύχει με αυτό που θα κάνω τώρα... Θα σε φτιάξω εγώ...
"Σας ακούω" είπε
"Δεν θα στο κάνω τόσο εύκολο" είπα και με κοιτούσε περίεργα
Άνοιξα ένα ντουλάπι και έβγαλα ένα ποτήρι και ένα δοχείο με κρασί....
"Λοιπόν, θέλω να το δοκιμάσεις και να μου πεις τι καταλαβαίνεις...αν καταλαβαίνεις κάτι, θέλω το όνομα, την ποικιλία και τα χαρακτηριστικά" θα γελάσουμε τώρα σκέφτηκα
"Τι είναι;"
"Εσύ θα μου πεις"
"Πρέπει να είμαι προσεκτική γιατί από ότι κατάλαβα περνάω το πρώτο μου τεστ"
Ήπιε μια γουλιά και έμεινε λίγο σκεφτική, επεξεργαζόταν τος γεύσεις και έτσι όπως την είδα να γλύφει τα χείλη της ήθελα να την αρπάξω και να την φιλήσω όμως προσπαθούσα να κρατηθώ....
"Chateau Mouton Rothschild με ποικιλίες Cabernet Sauvignon, Merlot, Cabernet Franc...Χαρακτηρίζεται από σύνθετα αρώματα σταφίδας βατόμουρων και καπνού, με ώριμα φρούτα και τανίνες μεγαλειώδης κομψότητας. Διακρίνεται από επίγευση πολύ μακράς διάρκειας" είπε και είχα μείνει να την κοιτάζω...
"Δεν το πιστεύω ότι το βρήκες, είναι πολύ σπάνιο κρασί το έφερα από την Γαλλία"
"Πολύ ισορροπημένο, τέλειο" σχολίασε και συμφώνησα μαζί της
"Είσαι καλή έτσι;;;" σίγουρα είναι
"Το ελπίζω, ελπίζω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις σας"
"Είμαι σίγουρος, ίσως δεν με συμφέρει που το λέω τόσο νωρίς αλλά με έχεις εντυπωσιάσει...και σε άλλα πράγματα" λέω και είμαι σίγουρος ότι έπιασε το νόημα
"Μάλιστα" απάντησε μόνο και κατάλαβα ότι ένιωσε άβολα
"Λοιπόν κυρία Στεργίου χάρηκα που τα είπαμε, θα σας ειδοποιήσω σύντομα για την απόφαση μου, σας ευχαριστώ που ήρθατε μετά από εκείνο το περιστατικό
"Γεια σας κύριε Γεωργιάδη" είπε και βγήκε έξω
Το βραδάκι σχόλασα και πήγα στο σπίτι έκανα ένα μπάνιο, ετοιμάστηκα πήρα κλειδιά και κινητό και πήγα στο σπίτι της. Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε, ήταν έτοιμη για έξω
"Ωωπ έφευγες;;;"
"Θα πάω για ποτό, πως και από εδώ κύριε Γεωργιάδη;;"
"Άγγελος μωρό μου"
"Δεν νομίζω, να είναι σωστό να σας μιλάω στον ενικό"
"Δεν είμαστε στο γραφείο τώρα"
Δεν πρόλαβε να μου απαντήσει και χτύπησε το κινητό της, το πήρα από τα χέρια της και το απάντησα
"Δεν ξέρω ποιος ή ποια είσαι αλλά δεν θα έρθει μαζί σου για ποτό, έχει επισκέψεις που θα κρατήσουν όλο το βράδυ, καλά να περάσεις, τα λέμε" είπα και το έκλεισα εκείνη με κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα
"Τι νομίζεις ότι κάνεις;;"
"Δεν ήρθα για να φύγω"
"Αυτό που έχεις στο μυαλό σου δεν θα γίνει, είσαι το αφεντικό μου"
"Δεν σε προσέλαβα ακόμα μωρό μου άρα δεν είμαι" είπα και την έπιασα από τους γοφούς και με σήκωσε στον ώμο του
"Τι κάνεις ρε... Άσε με κάτω τώρα" είπε και με χτυπούσε σε όλη την πλάτη, δεν της έδωσα σημασία και προχώρησα προς την κρεβατοκάμαρα, την ξάπλωσα στο κρεβάτι και ανέβηκα πάνω της
"Είσαι εντελώς τρελός" σχολίασε και χαμογέλασα
"Πιο πολύ από όσο πιστεύεις" είπα και άρχισα να την φιλάω
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top