Ερατώ

Η σχέση μου με τον Άγγελο μετρά δυο μήνες, δυο υπέροχοι μήνες κοντά του...Μου αρέσει να κοιμάμαι στην αγκαλιά του, να ξυπνάω και να τον βλέπω δίπλα μου, να μυρίζω το άρωμα του και να φιλάω τα χείλη του...Τα αισθήματα του πλέον για αυτόν μεγάλωναν, είχε μπει στη ζωή μου, στο μυαλό μου, στην καθημερινότητα μου και στην καρδιά μου, είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί και δεν θέλω να τον χάσω με τίποτα, η κάθε ημέρα κοντά του είναι απλά υπέροχη...

"Μωρό μου γύρισα" ακούστηκε η φωνή του από το σαλόνι, τρέχω μέχρι εκεί και πέφτω στην αγκαλιά του, με σηκώνει ψηλά και γελάω σαν μικρό παιδί...

"Τι υποδοχή είναι αυτή μωρό μου;;" Λέει και του αφήνω ένα πεταχτό φιλί στα χείλη...

"Μου έλειψες" είπα και με άφησε να πατήσω στα πόδια μου...

"Άμα είναι να με υποδέχεσαι έτσι κάθε φορά, να φροντίσω να λείπω πιο συχνά.."

"Πως πήγε το ραντεβού;;" Ρώτησα με ενδιαφέρον

"Πολύ καλά μωρό μου, πιο καλά και από όσο πίστευα, θα κλείσουμε την συμφωνία με τον Αναγνώστου, και θα υπογράψουμε και συμβόλαιο για πενταετή συνεργασία..."

"Και τι είναι αυτός ο Αναγνώστου;;"

"Ο Αναγνώστου μωρό μου, έχει δυο περιοδικά σχετικά με το καλό φαγητό και ποτό, τέσσερα εστιατόρια το κάθε ένα με διαφορετική κουζίνα, δυο καφετέριες-μπαρ, είναι κριτής στο διαγωνισμού κρασιού που γίνεται μια φορά τον χρόνο και εκεί τον είχα γνωρίσει, φτιάχνει ένα πολυτελές ξενοδοχείο που σύντομα θα ανοίξει και επίσης μωρό μου έχει ένα πανέμορφο κτήμα με άλογα, θα σε πάω σε κάποια στιγμή εκεί θα σου αρέσει.."

"Όλα αυτά;;;" Ρώτησα άναυδη

"Αυτά είναι μόνο όσα θυμάμαι, υπάρχουν και κάποια άλλα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.."

"Πλούσιος μπαμπάς;;"

"Όχι μωρό μου, η γυναίκα του τα έχει όλα αυτά αλλά τα διαχειρίζεται αυτός.."

"Μάλιστα...κατάλαβα.." Σχολίασα

Όλο το απόγευμα με τον Άγγελο πηγαίναμε βόλτες σε ένα όμορφο πάρκο λίγο πιο έξω από την πόλη, ταΐσαμε τις πάπιες και περπατούσαμε στο γρασίδι, γύρω μας υπήρχε μια λίμνη όπου και κολυμπούσαν οι πάπιες. ο τέλειος τόπος όταν θέλεις να ηρεμήσεις και να χαλαρώσεις το μόνο που ακούγεται είναι τα κλαδιά των δέντρων όταν κουνιούνται από τον αέρα και οι ήχοι που κάνουν τα ζώα...Ανεβήκαμε μια πέτρινη σκάλα που οδηγούσε σε ενα ξύλινο κιόσκι που από κάτω έβλεπες το απέραντο της θάλασσας...Ακούμπισα τα χέρια μου στο ξύλο και ο Άγγελος με αγκάλιασε από πίσω..

"Μωρό μου, με πείρε ο Λουκάς και μου είπε να πάμε για ποτό το βράδυ, έχει έρθει και η κοπέλα του και θέλει να μας την γνωρίσει.."

"Σε πείρε εσένα ο Λουκάς, πως και έτσι;;;, Νόμιζα πως δεν τον συμπαθείς"

"Ναι είναι καλό παιδί τελικά, τον είχα παρεξηγήσει, όταν έγινε αυτό με την Εύα με παρηγορούσε.. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να τον σπάσω στο ξύλο αν τον ξαναδώ κοντά σου.."

"Αυτή η ζήλια σου ώρες ώρες δεν παλεύετε"

"'Ωστε έτσι μωρό μου, να πιάσω την Νάντια να δω τι κάνει;;"λέει και γελάει ειρωνικά, του κάνω ένα θυμωμένο βλέμμα "Μην τολμήσεις γιατί θα σου βγάλω τα μάτια" λέω άγρια και γελάει

"Καμιά δεν θέλω άγγελε μου, μόνο εσένα" είπε και με φίλησε στα χείλη, έβαλα τη γλώσσα μου στο στόμα του και τον φιλούσα παθιασμένα, λες και θα σταματούσε ο χρόνος σε αυτό το φιλί...λες και ήταν το τελευταίο φιλί που δίναμε..."Με τρελαίνεις όταν αγριεύεις.." Λέει και τον δαγκώνω στο λαιμό...

Γυρίσαμε στο σπίτι και μπήκα στο μπάνιο έκλεισα τα μάτια μου κάτω από το νερό...μετά από μερικά λεπτά άκουσα την πόρτα να ανοίγει, άφησα τα μάτια μου κλειστά και ένιωσα το χάδι του πάνω στην σπονδυλική μου στήλη, ανατρίχιασα από το άγγιγμα του...Με σήκωσε στα χέρια του και με ακούμπισε στα κρύα πλακάκια, μπήκε γρήγορα μέσα μου και σιγά σιγά αύξανε τον ρυθμό του... Με ανεβοκατέβαζε πάνω του αργά και δυνατά, για ώρα ακούγονταν οι βαριές μας ανάσες και τα βογγητά μας...Αφού κάναμε ένα μπάνιο μαζί, ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στο διαμέρισμα του Λουκά για να πάμε όλοι μαζί..

Η κοπέλα του είναι μια γλυκιά κοπέλα ταίριαζαν απόλυτα με τον Λουκά, ήταν γεννημένοι ο ένας για τον άλλο, εκείνη τον κοιτούσε στα μάτια και έλαμπε ολόκληρη, και ο φίλος μου την έβλεπε σαν μια θεά...γελούσαν ακόμα και τα μάτια τους...η ευτυχία φώναζε στα πρόσωπα τους...

Μόλις έκλεισε η εξώπορτα του διαμερίσματος, κατέβασα το φερμουάρ από το φόρεμα μου και αυτό έπεσε από πάνω μου, ο Άγγελος ήταν ακουμπισμένος στον τοίχο και παρακολουθούσε την κάθε κίνηση μου, έβγαλα αργά και αισθησιακά το εσώρουχο μου και του το πέταξα στα μούτρα, με άρπαξε από τα πόδια και με φόρτωσε στον ώμο του και προχωρούσε στο δωμάτιο, με ακούμπησε απαλά μέσα από τα σεντόνια.."Μωρό μου όχι απόψε" είπε και έβγαλε τα ρούχα του και ξάπλωσε δίπλα μου και με τράβηξε στην αγκαλιά του..."Καληνύχτα" είπα και μου άφησε ένα φιλί στον ώμο, χαμογέλασα γλυκά και έκλεισα τα μάτια μου...

Το επόμενο πρωί μας βρήκε αγκαλιασμένους στο κρεβάτι του, είχα ξυπνήσει εδώ και ώρα και τον παρατηρούσα να κοιμάται...οι ανάσες του απαλές, τα χείλη του ήταν σε μια ευθεία γραμμή, ήθελα να τον φιλήσω όμως δεν ήθελα να τον ξυπνήσω, τα μαλλιά του ανακατεμένα από εδώ και εκεί, ήταν σαν ένα μικρό παιδί..

Σηκώθηκα με προσοχή για να μην τον ξυπνήσω και έφτιαξα καφέ, τον έβαλα σε δυο φλιτζάνια και επέστρεψα στο δωμάτιο για να τον ξυπνήσω.."Μωρό μου ξύπνα, δέκα πήγε"είπα και του χάιδεψα τα μαλλιά..."Καφέ και γρήγορα" είπε και άνοιξε το ένα του μάτι διστακτικά..."Έτοιμο στον έχω βρε γρινιάρη" του είπα και με τράβηξε από το σβέρκο δίνοντας μου ένα φιλί...

"Σήμερα είναι η εκδήλωση για να δείξουμε τα καινούργια κρασιά μας στους καινούργιους πελάτες.."

"Το ξέρω μωρό μου"

Το βράδυ άρχισα να ετοιμάζομαι για την εκδήλωση, έβαλα ένα μαύρο μακρύφόρεμα, τα μαλλιά μου τα έκανα στην μια πλευρά και βάφτηκα έντονα. Ο Άγγελος έβαλε ένα μαύρο παντελόνι μαζί με άσπρο πουκάμισο...

Ο Άγγελος έβαλε ένα μαύρο παντελόνι μαζί με άσπρο πουκάμισο

"Μωρό μου είσαι πανέμορφη" είπε

"Και εσύ" απάντησα ντροπαλά..

"Πάμε μωρό μου γιατί αργήσαμε..."είπε και με έπιασε από το χέρι, μπήκαμε στο αμάξι και σε πολύ λίγο ήμασταν στο οινοποιείο όπου θα γινόταν η εκδήλωση...χαιρετήσαμε αρκετούς από τους καλεσμένους και το μάτι μου έπεσε στο βάθος πάνω στην Αφροδίτη που την πήγαινε ο Φίλιππός από εδώ και εκεί για να την γνωρίσει σε γνωστούς και φίλους ως κοπέλα του...με κοίταξε από μακριά και μου έκανε μια αγανακτισμένη γκριμάτσα και γέλασα

"Πάμε να χαιρετήσουμε τον Αναγνώστου, και να σε γνωρίσει, θέλει οπωσδήποτε να γνωρίσει την οινολόγο μας λέει.."

Ο Άγγελος με έπιασε από το χέρι και περπατούσαμε ανάμεσα στον κόσμο για να βρούμε τον Αναγνώστου... "Μωρό μου αυτός εκεί είναι" μου είπε και μου έδειξε ένα άντρα που ήταν γυρισμένος πλάτη σε εμάς...αμέσως ένιωσα ένα σφίξιμο στην καρδιά...αυτός ο σωματότυπος είναι γνωστός...ο τρόπος που είναι ακουμπισμένος...ακόμα και οι ελάχιστες κινήσεις που μπορώ να δω είναι γνωστές...όλα είναι γνωστά, όλα μου θυμίζουν εκείνον ασυναίσθητασφίγγω το χέρι του Άγγελου δυνατά...Παγώνω στη θέση μου και νιώθω τα πόδια μου να μην με κρατάνε, να σκοτεινιάζουν όλα γύρω μου και να χάνω την αίσθηση του χρόνου...

"Μωρό μου, είσαι καλα;;"

"Άγγελε πάρε με από εδώ σε παρακαλώ... Δεν νιώθω καλά.."

"Εσύ άσπρισες ολόκληρη, πάμε μωρό μου να ξαπλώσεις.." Είπε και μπήκαμε στο αμάξι για το σπίτι, σε όλη τη διαδρομή μου κρατούσε το χέρι και μου το χάιδευε απαλά... Όταν φτάσαμε στο σπίτι με βοήθησε να αλλάξω και να ξαπλώσω...και ξάπλωσε και αυτός δίπλα μου.."Είσαι καλύτερα μωρό μου;;" Ρώτησε και τον κοίταξα..."Ναι μωρό μου, μόνο κράτα με στην αγκαλιά σου, μόνο αυτό θέλω.."είπα και με έσφιξε περισσότερο πάνω του...

"Μωρό μου αυτός ο Αναγνώστου δεν έχει όνομα;;" Ρώτησα περισσότερο για να σιγουρευτώ..

"Φυσικά και έχει...Σταύρος" είπε και όλα άρχισαν να μαυρίζουν ξανά..."Γιατί ρωτάς μωρό μου;;" Άκουσα τον Άγγελο να με ρωτάει...βόλεψα το σώμα μου καλύτερα στην αγκαλιά του και τον κοίταξα στα μάτια...

"Άγγελε αυτός είναι..."είπα και περίμενε να συνεχίσω.."ο πρώην μου, αυτός που μου είπε ψέματα, που έπαιξε μαζί μου...αυτός που ήταν παντρεμένος και ο πατέρας του παιδιού που έχασα...αυτός είναι...ο Σταύρος..." Είπα με μια ανάσα και τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμια από τα μάτια μου..

Οι στιγμές της ζωής μας μας αποκαλύπτονται χωρίς να ρωτήσουνε... Και συχνά μας πιάνουν απροετοίμαστους... Δεν μπορείς να ελέγξεις τι κρύβει το επόμενο χτύπημα του πεπρωμένου στην πόρτα σου, αλλά μπορείς να ελέγξεις πως θα το αντιμετωπίσεις...