Άγγελος

Την κρατούσα στην αγκαλιά μου και δεν ήθελα να την αφήσω ποτέ, έκανε μερικές αποτυχημένες προσπάθειες να απομακρυνθεί όμως την κρατούσα τόσο σφιχτά που δεν μπόρεσε... "Μου έλειψες" είπα και έβαλα το πρόσωπο μου στον λαιμό της και ανάπνεα την μυρωδιά της.. "Άσε με, τι είναι αυτά τώρα;;; Εμείς τελειώσαμε" είπε τσαντισμένη και με έσπρωξε ελάχιστα..."Ποτέ, εμείς δεν θα τελειώσουμε ποτέ, μωρό μου εμείς τώρα αρχίζουμε" τα μάτια της άρχισαν να υγραίνονται, σκούπισα τα δάκρυα της  με τα δάχτυλα μου και την φίλησα άγρια και αχόρταγα.. Την ένιωσα να παραδίνεται στο φιλί μου και να ανταποκρίνεται το ίδιο έντονα...Απομακρύνθηκα και ένωσα τα μέτωπα μας..."Έλα το βράδυ από το σπίτι να μιλήσουμε μωρό μου" της ψιθύρισα...με κοίταξε και έφυγε..

Το βράδυ  την περίμενα να έρθει, πέρασε μια ώρα, δυο ώρες και τίποτα, δεν είχε φανεί, ήξερα ότι το σκεφτότανε...Άρχισα να της στέλνω διάφορα μηνύματα, απάντηση δεν έπαιρνα, έτσι της έστειλα ένα ακόμα με την ελπίδα ότι θα μου απαντήσει ή ακόμη καλύτερα να έρθει..

"Ακόμα σε περιμένω, θα περιμένω όλο το βράδυ αν χρειαστεί"

Μόλις το έστειλα η πόρτα χτύπησε, πετάχτηκα πάνω και άνοιξα, μόλις είδα ποια στεκόταν απ' έξω έγινα έξαλλος..

"Μεταβολή και έφυγες" είπα απότομα

"Άσε με να σου μιλήσω"

"Δεν με ενδιαφέρει να ακούσω τίποτα" Με προσπέρασε και μπήκε μέσα, κοίταγε γύρω γύρω και παρατηρούσε τα πάντα...Εγώ είχα ακουμπήσει την πλάτη μου στην πόρτα και περίμενα...

"Εμμμ... κοίτα Συγνώμη για αυτά που είπα και έκανα" είπε κάπως διστακτικά, όμως το εννοούσε το έβλεπα στα μάτια της..

"Από την αδελφή σου να ζητήσεις συγνώμη"

"Θα το κάνω και αυτό" είπε και έπιασε το χερούλι της πόρτας για να την ανοίξει.."Γιατί την ζηλεύεις τόσο;;" Ρώτησα πριν φύγει...."Δεν την ζηλεύω απλά...απλά" ξεκίνησε να λέει και την σταμάτησα.." Δεν με νοιάζει σήκω και φύγε" είπα και την έπιασα από το μπράτσο για να την βγάλω έξω, τίναξε το χέρι της "Μπορώ και μόνη μου" είπε και άνοιξε την πόρτα, κοντοστάθηκε, χαμογέλασε πονηρά και έφυγε ..

Μπροστά μου στεκόταν η Ερατώ, με κοιτούσε με απογοήτευση... Είχε βγάλει πάλι τα δικά τη συμπεράσματα.. Όμως αυτή τη φορά θα της εξηγήσω, είναι εδώ για να με ακούσει και θα το κάνει ακόμα και με το ζόρι

"Μωρό μου, όχι, να σου εξηγήσω..."

"Τι να μου εξηγήσεις;;;Τι;;"

"Δεν είναι έτσι όπως φαίνονται τα πράγματα, άσε με να σου εξηγήσω"είπα και έκανα πιο πέρα για να μπει μέσα.. "Σε ακούω" είπε  ψυχρά και στάθηκε απέναντι μου.. Πήρα μια ανάσα και άρχισα να τη λέω τα γεγονότα από την αρχή πως έγιναν...

"Το βράδυ που πήγες να ετοιμαστείς, ήρθε και έκατσε κοντά μου, πολύ κοντά μου, άρχισε να μου λέει διάφορα πως είσαι λίγη για εμένα και πως αυτή είναι κατάλληλη για εμένα, νευρίασα και την χτύπησα...Μετά σε ακούσαμε να έρχεσαι και έπεσε πάνω μου και με φίλησε για να μας δεις...την συνέχεια την ξέρεις"  με κοιτούσε και φαινόταν να σκέφτεται αυτά που έλεγα..

"Και τώρα τι ήθελε εδω;;"

"Ήρθε λέει για να μου ζητήσει συγνώμη, και την έβγαζα έξω όταν ήσουν έτοιμη να χτυπήσεις" έμεινα λίγο σκεφτική και τον κοίταζα, ξέρω την Εύα καλά και την έχω ικανή για όλα, όμως δεν ξέρω..."Αλήθεια σου λέω μωρό μου, πίστεψε με" θέλω να με πιστέψει, πρέπει να με πιστέψει..

"Δεν σε πιστεύω" είπε και τότε απογοητεύτηκα εγώ, δεν μπορούσα να κάνω κάτι για να με εμπιστευτεί, την καταλαβαίνω όμως δεν είναι εύκολο να το κάνει ζορίζεται

"Όπως νομίζεις, δεν έχω να σου αποδείξω κάτι, αν νομίζεις ότι μετά από όλα αυτά που περάσαμε για να είμαστε μαζί θα σε πρόδονα με τέτοιο τρόπο τότε καλύτερα που χωρίζουμε...Δεν μπορώ να είμαι με μια γυναίκα που δεν νε εμπιστεύεται...Εγώ σου εξήγησα αν δεν με πιστεύεις πλέον είναι πρόβλημα δικό σου..." Περπάτησα μέχρι την πόρτα και την άνοιξα..."Δεν έχω κάτι άλλο να πω, μπορείς να φύγεις" με κοίταξε για λίγο και ήρθε μπροστά μου...."Το κρεβάτι είναι άδειο χωρίς εσένα" είπε και ακούμπησε το χέρι της στο μάγουλο μου, ήταν τόσο απαλό το άγγιγμα της και καυτό συγχρόνως...έκλεισα τα μάτια μου και ένιωσα τα δάχτυλα της να περνάνε πάνω από τα χείλη μου...Απομακρύνθηκε και έφυγε, όταν άκουσα την πόρτα να κλίνει άνοιξα τα μάτια μου..

Το επόμενο πρωί ετοιμάστηκα και πήγα στο γραφείο, όταν άνοιξα την πόρτα ο Φίλιππος καθόταν στο γραφείο και μιλούσε στο τηλέφωνο...από αυτά που έλεγε κατάλαβα ότι μιλούσε με την Ερατώ, του ζητούσε μια εβδομάδα άδεια και γύρισε το κεφάλι του για να με κοιτάξει... Περίμενε την δική μου έγκριση και κούνησα το κεφάλι μου θετικά...

"Δώσε της λίγο χρόνο" είπε και με κοίταξε..

"Έχει όσο χρόνο θέλει, εγώ όμως δεν ξέρω αν θα είμαι εδώ"

"Τι εννοείς;;"

"Δεν με εμπιστεύεται, δεν έχει καταλάβει τίποτα από αυτά που νιώθω για αυτήν, δεν ξέρω αν μπορώ να συνεχίσω να προσπαθώ... Απλά δεν μπορώ"

"Την αγαπάς;;" Τον άκουσα να ρωτάει και ήταν μια ερώτηση μου έκανα και εγώ στον εαυτό μου...

"Σε αγαπώ, μεγάλη λέξη και εγώ δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια...Δεν ξέρω αν την αγαπώ αλλά ξέρω σίγουρα ότι μακριά της είμαι σαν χαμένος" απάντησα και τον είδα να με κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα...λογικό είναι ποτέ δεν έχω μιλήσει έτσι.."

"Κατάλαβα.. Δώσε της λίγο χρόνο" είπε ξανά και βγήκε από το γραφείο..

Οι επόμενες μέρες περνούσαν αργά και βασανιστικά, από την βραδιά που είχε έρθει στο σπίτι δεν την είχα ξαναδεί... Ήταν Παρασκευή βράδυ και άνετα θα πήγαινα για ένα ποτό  αλλά προτίμησα να πάω κάτω από το μπαλκόνι της, να την δω για λίγο...

Ετοιμάστηκα και οδήγησα μέχρι εκεί, σταμάτησα το αμάξι και βγήκα έξω ακούμπισα το σώμα μου στην πόρτα του αυτοκινήτου και το βλέμμα μου ανέβηκε μέχρι τον όροφο που ήταν το μπαλκόνι της, ήταν εκεί και χάζευε, ότι και να ήταν αυτό που έβλεπε της είχε τραβήξει την προσοχή και δεν με είχε δει που ήμουν από κάτω... Γυρνάει το κεφάλι της προς τα κάτω, τα βλέμματα μας συναντώνται και κοιταζόμαστε έντονα για μερικά δευτερόλεπτα... Γυρνάει και φύγει, πριν κλείσει την τζαμαρία της φωνάζω...

"ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ" είμαι σίγουρος ότι με έχει ακούσει.. Μπαίνω στο αμάξι και πατάω με ένταση το γκάζι, τα λάστιχα τρίβονται στην άσφαλτο κάνουν ένα δυνατό ήχο και εξαφανίζομαι..

Την επόμενη ημέρα με ξύπνησε ο Φίλιππος που χτυπούσε την πόρτα στα άγρια χαράματα..

"Τι θέλεις;;"

"Η Αφροδίτη πήγε στην Ερατώ και όπως καταλαβαίνεις έμαθα τα κατορθώματα σου χθες βράδυ..."

"Και τώρα τι θες ;; Ήρθες για να με μαλώσεις;;" Τον ειρωνεύτηκα.."Πως είναι;;" Τον ρώτησα

"Στα ίδια χάλια είστε" είπε και αναστέναξα

"Γαμώτο"

"Το βράδυ θα βγούμε έξω σε περιμένω στις δέκα στο γνωστό"

"Δεν έχω όρεξη"

"Θα έρθεις" είπε και έφυγε..

Το βράδυ ετοιμάστηκα βάζοντας ένα τζιν και μια μαύρη φανέλα στενή... Σε πολύ λίγο ήμουν μέσα και καθόμουνα σε ένα τραπέζι μαζί με τον Φίλιππο και ήμουνα στο τρίτο ποτό..

"Αν συνεχίσεις έτσι, θα γίνεις λιώμα"

"Αυτό θέλω και εγώ, γι' αυτό ήρθαμε εξάλλου"

"Δεν ήρθαμε γι αυτό" είπε και τον κοίταξα με σηκωμένο το φρύδι..

"Τότε;;"

"Σκάσε και κοίταξε διακριτικά στην πόρτα" είπε και γύρισα απότομα το κεφάλι μου προς τα πίσω, την είδα πανέμορφη όπως πάντα...ήταν λες και με ένιωσε, το βλέμμα της έπεσε πάνω μου και το χέρι της έσφιξε αυτό της Αφροδίτης, κάτι της έλεγε και ήρθαν στο τραπέζι μας..

"Καθίστε" είπε ο Φίλιππος και έδωσε ένα φιλί στην Αφροδίτη που από ότι φαίνεται είναι μαζί...Η Ερατώ τράβηξε το σκαμπό που ήταν δίπλα μου και κάθισε..

"Πως είσαι;;" Την ρώτησα και ήπιε μια γουλιά από το ποτό της..

"Καλά εσύ;;"

"Θα μπορούσα και καλύτερα" απάντησα και συνέχιζα να την κοιτάω..

Δεν είχαμε μιλήσει ξανά μέχρι που είδα ένα τύπο από το απέναντι τραπεζάκι να της χαμογελάει, έκανε και εκείνη το ίδιο και ξαφνικά ήθελα να τα σπάσω όλα και να την αρπάξω να φύγουμε..

Ο τύπος έρχεται και κάτι της λέει στο αυτί, μιλάνε λίγο ακόμα και μετά βλέπω να σηκώνεται και να την αγκαλιάζει από την μέση, κάνει μερικά βήματα και πάνε να χορέψου, την προλαβαίνω και την αρπάζω από το μπράτσο, βάζω τα χείλη μου στο αυτί της και της ψιθυρίζω"Μόνο μην μάθω ότι σε άγγιξε, είσαι μόνο δική μου"

"Παράτα με" είπε και με έσπρωξε.

Η υπόλοιπη νύχτα πέρασε κάπως έτσι, χόρευε συνέχεια με εκείνο τον γελοίο και εγώ είχα χάσει το μέτρημα στα ποτά...

"ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ" ούρλιαζα κάτω από την πολυκατοικία τα ξημερώματα

"ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ"φώναζε ο Φίλιππος και με τραβούσε για να με βάλει για ύπνο

Αφού με έριξε στο κρεβάτι κοιμήθηκα την ίδια στιγμή, ξύπνησα μετά από πολλές ώρες και βρήκα πολλές κλήσεις από τον Φίλιππο, τον πείρα για να δει ότι είμαι καλά και πέρασα όλη την υπόλοιπη ημέρα στο σπίτι..Αργά το βράδυ άκουσα το κουδούνι να χτυπά και άνοιξα, ήταν μπροστά μου..

"Τι θέλεις εδώ;;" Την ρώτησα ψυχρά..

"Γεια σου Άγγελε" είπε με σοβαρό ύφος και κοιταζόμασταν έντονα..