Κεφάλαιο 18

Άγγελος

Από την πρώτη στιγμή που είδα την Εύα κατάλαβα ότι δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα...Η στάση της Ερατώς απέναντι της, ήταν ψυχρή ως τυπική...δεν την ήθελε κοντά της και της το έκανε ξεκάθαρο...Δεν ξέρω γιατί την αντιμετωπίζει έτσι αλλά αν κρίνω από αυτά τα λίγα που έκανε στον Φίλιππο, κάτι πολύ άσχημο θα της έχει κάνει...

Μπήκα στην κουζίνα για να φτιάξω καφέδες και για να τις αφήσω και μόνες να μιλήσουν, μετά από μερικά λεπτά την φώναξα να έρθει και μπήκε μέσα αναστατωμένη.. που επιβεβαίωσε ότι δεν της αρέσει που είναι εδώ... Αφού ετοιμάσαμε τους καφέδες, κάτσαμε στο σαλόνι μαζί της και μας ενημέρωσε ότι θα κάτσει τρεις μέρες...Τους είπα να ετοιμαστούν για να πάμε βόλτα, έπρεπε να κάνω κάτι να τις φέρω κοντά, αδελφές είναι μπορεί να έγινε ότι έγινε αλλά σίγουρα είχαν και τος ευτυχισμένες στιγμές τους...

Οι υπόλοιπες δυο μέρες είχαν περάσει σχετικά καλά, η Εύα έδειχνε ένα καλό πρόσωπο και είχα αρχίσει να την συμπαθώ, ίσως να την παρεξήγησα...και η Ερατώ είχε αλλάξει απέναντι της, ήταν λίγο σφιγμένη αλλά αφού είχε γίνει η αρχή όλα θα έπαιρναν τον δρόμο τους.

Το βράδυ της δεύτερης ημέρας καθόμασταν στο σαλόνι και βλέπαμε ταινία τρώγοντας πίτσα...Κρατούσα την Ερατώ στην αγκαλιά μου και την ενοχλούσα συνεχώς και της έλεγα διάφορα στο αυτί...Η Εύα καθόταν στον δίπλα καναπέ και έκανε διάφορα σχόλια για την ταινία. Όταν ήταν προς το τέλος η Ερατώ σηκώθηκε να πάει για μπάνιο και μετά θα βγαίναμε..

Βγήκα στο μπαλκόνι και κάλεσα τον Φίλιππο, είχε δυο ημέρες να μιλήσουμε και έτσι τον πείρα τηλέφωνο, στο πρώτο χτύπημα το απάντησε

"Άγγελε λέγε είμαι με την Αφροδίτη" είπε και μπορούσα να καταλάβω το χαμόγελο του και ας μην τον έβλεπα..

"Ναι κοίτα αδελφέ πολύ χαίρομαι για εσένα και λυπάμαι που θα στο πω αλλά γύρισε η Εύα εδώ και δυο μέρες" είπα και από την άλλη γραμμή δεν ακουγόταν τίποτα.." Φίλιππε με ακούς;;" Ρώτησα και αυτή την φορά μου μίλησε..

"Ναι σε ακούω, τι να σου πω καλώς την δεχτήκατε" σχολίασε

"Μάλιστα, απλά πείρα να στο πω, κλείνω τώρα θα τα πούμε"

"Άγγελε, πρόσεχε την, και δεν εννοώ να μην την χάσεις από τα μάτια σου"

"Κατάλαβα" είπα μόνο και το έκλεισα..

Μπήκα ξανά στο σαλόνι και καθόταν στην ίδια θέση που την άφησα, έκατσα στον καναπέ και ήρθε και έκατσε δίπλα μου, κόλλησε το σώμα της  στο δικό μου και έκανα λίγο πιο πέρα για να μην με αγγίζει...

"Να ξέρεις πως δεν συμφωνώ με αυτή τη σχέση" την άκουσα να λέει μετά από λίγο

"Συγνώμη;;" Την ρωτάω απορημένος για αυτό που μόλις άκουσα..

"Λέω, η αδελφή μου δεν σου ταιριάζει, εσύ είσαι για μεγάλα πράγματα και η Ερατώ είναι πολύ λίγη για εσένα.."

"Και ποια λες να μου ταιριάζει, έχεις κάποια υπόψη σου;;"

"Εμένα.."

"Δεν ενδιαφέρομαι, έχω την Ερατώ και είναι όλα όσα θέλω"

"Κρίμα, εμείς οι δυο θα μπορούσαμε να περάσουμε πολύ καλά" την ακούω να λέει και τρελαίνομαι..χωρίς να το καταλάβω το χέρι μου φεύγει από μόνο του και της ρίχνω ένα χαστούκι όλο δικό της, ..

"Πως τολμάς;;" Με ρώτησε, με κοιτάει έντρομη και κρατάει το μάγουλο της με το χέρι της

"Σήκω και φύγε γιατί θα σε πάρει ο διάολος" της λέω σιγανά μέσα από τα δόντια μου..

Ακούω βήματα από το μέσα δωμάτιο και καταλαβαίνω ότι έρχεται η Ερατώ..."Δεν πρόκειται να σε χαρίσω σε αυτήν" την ακούω να λέει...χωρίς να προλάβω να αντιδράσω η Εύα πέφτει πάνω μου, πάω να την σπρώξω και περνάει τα χέρια της στον λαιμό μου για να κρατηθεί και με με φιλάει...Ακούω ένα γέλιο και γυρνάω, βλέπω την Ερατώ να μας κοιτάζει και τα δάκρυα της να τρέχουν από τα μάτια της.. Πετάγομαι πάνω και την πλησιάζω..

Μωρό μου..." Είπα και έκανα μερικά βήματα προς το μέρος της, και αυτή προς τα πίσω...

"Εγώ τώρα θα πάω μέσα, σε πέντε λεπτά θα γυρίσω και το καλό που σας θέλω να μην βρω κανένα από τους δυο σας εδώ" είπε και μπήκε στο δωμάτιο..

"ΓΑΜΩΤΟ" ούρλιαξα και έδωσα μια μπουνιά στον τοίχο μπροστά μου...

"Τώρα θα μπορούσες να είχες εμένα, τι κρίμα που τώρα δεν σου έμεινε καμιά, λυπάμαι Άγγελε" την άκουσα να λέει...

Γυρίζω προς το μέρος της και την καρφώνω με το βλέμμα μου "ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ" λέω και σε δευτερόλεπτα φεύγει χτυπώντας την πόρτα πίσω της..

Ακούμπησα τα χέρια μου στο πάγκο της κουζίνας να ηρεμίσω και να καταλάβω τι είχε γίνει..Άρχισα να περπατώ μέσα στο σαλόνι όταν άκουσα την πόρτα του δωματίου να ανοίγει..Στάθηκα στη μέση του σαλονιού και σταύρωσα τα χέρια μου, έκανε την εμφάνιση της και για μερικά δευτερόλεπτα απλά κοιταζόμασταν...

"Φύγε" είπε και εγώ απλά την κοιτούσα χωρίς να πω κάρι...."τώρα" συνέχισε, την πλησίασα και έβαλε το χέρι της στο στέρνο μου για να με απομακρύνει "Καλά είσαι εκεί που είσαι, μην πλησιάζεις" λέει και το ύφος της δεν με βοηθάει να συνεχίσω...ξέρω πως ότι και να πω δεν θα ακούσει λέξη..

"Μωρό μου δεν είναι αυτό που νομίζεις" ντάξει αγόρι μου τώρα την έπεισες...

"Πολύ πρωτότυπο"

"Περιμένω να μου μιλήσεις" της είπα και την κοιτούσα... Έκανε και αυτή το ίδιο όμως δεν έλεγε κάτι.." Σε ακούω ρώτα με αυτό που θέλεις.." Συνέχισα να λέω και το βλέμμα της πετούσε φωτιές

"Δεν χρειάζομαι εξηγήσεις για τίποτα και δεν θέλω να ρωτήσω τίποτα απολύτως.. σε παρακαλώ φύγε.."

"Θα φύγω αλλά να ξέρεις ότι κάνεις λάθος" είπα και έφτασα μέχρι την πόρτα, την κοίταξα αστραπιαία και έφυγα...

Μόλις έκλεισε την πόρτα πίσω μου ακούμπησα στο ξύλο της πόρτας και άκουγα το κλάμα της και τους λυγμούς που έβγαιναν από το στόμα της...Όχι ρε γαμώτο... Άρχισα να χτυπάω την πόρτα και να της φωνάζω να μου ανοίξει.. το κλάμα της δυνάμωνε όπως και πι γροθιές μου στην πόρτα..
"Μωρό μου άνοιξε μου, θέλω να σου εξηγήσω" ούρλιαζα απ' έξω..."Φύγε" είπε δυνατά μέσα από το κλάμα της "Μην κλαις μωρό μου, σε παρακαλώ άνοιξε μου να σου μιλήσω και μετά θα φύγω"

"Τελειώσαμε" είπε και τότε άνοιξε η διπλανή πόρτα και βγήκε ο Λουκάς..

"Έλα φίλε, πάμε μέσα να ηρεμίσεις και θα της μιλήσεις μετά, άσε την να χαλαρώσει λίγο" είπε και με ακούμπησε φιλικά στον ώμο

"Δεν έκανα τίποτα, αυτή με φίλησε"είπα για να με ακούσει και αυτή..

"Το ξέρω φιλαράκι, έλα πάμε μέσα"

Μπήκαμε στο διαμέρισμα του και χτύπησα την πόρτα πίσω μου...

"Εσύ με πιστεύεις;;"

"Δεν ξέρω τι έχει γίνει αλλά είμαι σίγουρος πως δεν φταις" είπε και με παραξένεψε η απάντηση του..

"Πως;; ..." Άρχισα να λέω και με σταμάτησε..

"Έχω δει πως την κοιτάζεις..."είπε και χαμογέλασε..."Πες μου τώρα τι έγινε" είπε και άρχισα να του λέω τα πάντα, όταν τελείωσα με κοιτούσε σκεφτικός..

"Πρέπει να της μιλήσεις, να της εξηγήσεις" είπε

"Το ξέρω γαμώτο, το ξέρω αλλά δεν με ακούει, δεν θέλει να με δει καν.."

"Άστην λίγο να σκεφτεί και θα σε ακούσει..."

Γεια σας....τι κάνετε;;; Λοιπόν έχει ανέβει μια καινούργια ιστορία με τίτλο.......Δώρο από τον Αη Βασίλη που θα μας κρατήσει παρέα τις μέρες των Χριστουγέννων....Όσοι θέλετε θα  χαρω να τα λέμε και εκεί....!!!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top