Παραμονη Πρωτοχρονιας

Απο τις καλυτερες γιορτες του χρονου..βρισκεσαι με ατομα που αγαπας και θες να εχεις και τον επομενο χρονο..
Ομως πανε ετσι τα σχεδια μας παντα;
<...Βαζω την σαλατα στο τραπεζι και επειτα καθομαι τοποθετωντας ενα μπουκαλι κοκκινο κρασι στην μεση του τραπεζιου.Βαζω λιγο κρασι στο ποτηρι μου και τσουγκριζω μαζι με τους υπολοιπους.
Ο Δημητρης διπλα μου λιγο αγχωδης ,κοιταει το κινητο του.
Τον κοιταζω στα ματια και τον ρωταω «Ολα καλα μωρο μου;» εκεινος γνεφει θετικα και πινει λιγο κρασι.
Βαζει το κινητο στην τσεπη και επειτα μου χαμογελαει ψευτικα.>

Jimmy's pov

Κατευθυνεται χαρουμενη στο τραπεζι.
Γαμωτο ειναι τοσο ομορφη..θα μου λειψει τοσο πολυ τωρα που θα ειμαι στην περιοδεια..

Νιωθω το κινητο μου να δονειται και το βγαζω για να αντικρισω αυτο το απαισιο μηνυμα που με κανει να νιωθω παρα μονο φοβο και αγχος..

"Χαιρομαι που χαμογελας γιατι σε λιγο οχι πια.Αα,και μην ξεχασεις να πας σε δικηγορο..χαχαχαχα,καλη πρωτοχρονια!"

Με πιανει ριγος και εκεινη το καταλαβαινει.
Με ρωταει"Ολα καλα μωρο μου;"

Δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο,παρα μονο να γνεψω το κεφαλι μου.
Ή φωνη μου δεν βγαινει,και στην περιπτωση που βγει θα "σπασει" και θα καταλαβει οτι δεν ειμαι καλα.

Γιαυτο βαζω το κινητο στην τσεπη και προσποιουμαι οτι ολα πανε καλα.

Αν και στην πραγματικοτητα τιποτα δεν παει καλα..νιωθω τοσο απαισια..γαμωτο δεν θελω να την πληγωσω ξανα..δεν της αξιζει..

Τις σκεψεις μου διακοπτει το αγγιγμα της,με ρωταει αν θελω φαγητο.
Γνεφω,αν και δεν εχω καθολου ορεξη.

Τελος pov. Jimmy

2 λεπτα για να αλλαξει ο χρονος.

Ειμαι τοσο ευτυχισμενη που εχω πλεον μια οικογενεια..την δικη μου οικογενεια.
Αραγε η ευτυχια κραταει για παντα;

Χτυπαει το κουδουνι,οποτε αναγκαστικα βγαινω απο τις σκεψεις μου.
Ανοιγω την πορτα..
Κοιταζω δεξια,αριστερα..τιποτα.
Κανενας

Κοιταζω κατω και βλεπω ενα φακελο.

Καθως η ωρα πλησιαζει,εγω κοιταω περιεργη τον φακελο.
Οι αλλοι συνεχιζουν να μετρανε αντιστροφα,καθως εγω ανοιγω τον φακελο.

10 ,9 ,8...

Απο τα χερια μου πεφτουν οι φωτογραφιες.Νιωθω το κεφαλι μου να γυριζει..τα παντα μαυριζουν.
Δεν ειναι δυνατον.
Δεν μπορει να συμβαινει αυτο σε μενα.
Καθομαι απλα σε μια καρεκλα και δεν μιλαω.
Κοιταζω το απειρο.

Δεν μπορει να μου το κανει αυτο,οχι.

3,2,1..Καλη χρονιααα!

Ολοι φιλιουνται,αγκαλιαζονται και 'γω απλα προσπαθω να συνηδειτοποιησω αυτο που μολις ειδα.

Ο Δημητρης ερχεται να μου ευχηθει αλλα με βλεπει κοκκαλωμενη.

"Μωρο μου; Καλη χρονια" λεει και επειτα σκυβει να με φιλησει.

Απομακρυνομαι.
Πλεον αηδιαζω σε καθε αγγιγμα του..πως μπορει να μην νιωθει ενοχες;

Πιανω τις φωτογραφιες απο κατω και τις πεταω με δυναμη πανω στο γραφειο.

Σηκωνομαι ορθια και βαζω το μπουφαν μου.Εκεινος φαινεται σοκαρισμενος.

Εε βεβαια,δεν περιμενε να το μαθω εε;

Με κοιταζει ανησυχος που φευγω,ενω κλεινω την πορτα με δυναμη.Ολοι,εκεινη την ωρα καταλαβαινουν την απουσια μου.

Δεν ξερω που παω τετοια ωρα,ουτε και τι κανω..
Απλα θελω καθαρο αερα..τιποτα παραπανω.

Δεν ξερω τι νιωθω αυτην την στιγμη..
Προδωσια; Αηδια; Φοβο; Σοκ; Θυμο; Θλιψη;
Μηπως ολα μαζι;

Περπαταω με γρηγορο βηματισμο αν και οι γοβες με εμποδιζουν να τρεξω.
Ακουω την φωνη του απο μακρια να μου φωναζει να περιμενω.

Αλλα οχι,αυτην την φορα δεν θα του κανω την χαρη.
Βγαζω τις γοβες και τρεχω πανω στον ασφαλτομενο δρομο.
Αλλα και παλι,καταφερνει να με σταματησει.

Με πιανει με δυναμη απο τον καρπο και με γυριζει ωστε να τον κοιταζω στα ματια.

«Ασε με να σου εξηγησω.μονο αυτο.Οι φωτογραφιες ειναι ψευτικες.Πιστεψε με.» λεει και προσπαθει να το παιξει θλιμμενος.

Οχι κυριε.
Δεν θα σου κανω την χαρη.
Αρκετα ανεχτηκα,δεν νομιζεις;

«Να μου πεις τι ρε Δημητρη; "Αα μωρο μου ξερεις,οταν εσυ ησουν στο νοσοκομειο για τον αδερφο σου,εγω στο ταξιδι του μέλλιτος μας,εγω πηδιομουν με τον παιδικο μου ερωτα και σε ειχα γραμμενη; " Αυτο να μου πεις;
Αρκετα ανεχτηκα Δημητρη.
Τερμα πια.Ανθρωπος ειμαι.Οχι παιχνιδι να με χρησιμοποιεις οποτε θυμηθεις.Κουραστηκα.
Ακους;
Τι νομιζες οτι δεν θα το μαθω;
Και αντι να βρεις τα κοτσια να μου το πεις,το βλεπω με τα ιδια μου τα ματια στις φωτογραφιες που ενας θεος ξερει ποιος τις εστειλε;Οχιιι Δημητρακι,δεν θα τα παμε καλα.
Τελειωσαμε.Καταλαβες; ΤΕ ΛΕΙΩ ΣΑ ΜΕ.
ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΥΡΙΕ.ΔΙΑΖΥΓΙΟ.
Δεν θα ανεχτω να σε μοιραζομαι με καθε τσουλα.
Ουπς,στην εθιξα;» δεν καταλαβαινω τι λεω, τι κανω,και που βρισκομαι.Τα ματια μου εχουν "παρει φωτια" απο τα καυτα δακρυα που κυλουν στα μαγουλα μου.
Το προσωπο μου ειναι χαλια απο το μακιγιαζ που εχει φυγει καιτα ποδια μου εχουν κοπει.
Νιωθω να πνιγομαι.
Δεν μπορω αλλο.

«ΓΑΜΩΤΟ ΣΤΑΜΑΤΑ.ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ.» Φωναζει εκεινος.

Αφηνω το χερι μου απο το δικο του και τρεχω.

«Φυγε.Δεν θελω να σε βλεπω στα ματια μου.Ηλιθιε.»

Αφηνω τα δακρυα να κυλησουν βιαια στα μαγουλα μου.

Πεφτω με τα γονατα στον δρομο και κλαιω μες το σκοταδι.
Δεν μπορει..δεν μπορει να ειναι αληθεια ολα αυτα.
Με κατεστρεψε το καθαρμα.

"Το χειροτερο ξερεις ποιο ειναι;"
Απευθυνομαιστον εαυτο μου για να το συνηδειτοποιησω.

«Οτι πιστεψα σε μας,ενω εκεινος οχι. » απανταω στον εαυτο μου,και μενω στο δρομο να χτυπιεμαι.

Heyyyy

Καλα Χριστουγεννα και ευτυχισμενος ο νεος χρονος♥♥

Να χαμογελατε παντα γιατι σας αξιζει♥
Χιλια συγνωμη που εχω να βαλω τοσο καιρο κεφαλαιο:/

Επομενο κεφαλαιο θα μπει λογικα μετα τις διακοπες γιατι εχω αναγκη απο ξεκουραση❤

Ευχαριστωω για την κατανοηση,σας αγαπω:*

Φιλακια;)

(Btw η κοπελα που μου μιλησε στο τηλεφωνο απτο τηλ της μαριας,που ειναι απ'τα Χανια,να περασει τελεια στο gotham και την ευχαριστωω για τα καλα της λογια ♥)

Επισης,ανεβηκε το πρωτο κεφαλαιο στην καινουρια μου ιστορια,“Together through the distance” με τον Βαγγελη Κακουριωτη.