Ερμιόνη

-Ποιός είναι ο Έκτωρας κορίτσια;    ρωτάει ο αδερφός μου και παγώνουμε.

-εεε.....  να...ειναι ο αυτός...εε...της Αλκμήνης..     λέω εγώ

-ο αυτός;     με ρωτάει περίεργος.

-εεμ ο σκύλος μου..      πετάγεται η Αλκμήνη

-αα.. έχεις σκυλάκι;  

-ναι έχω ένα μικρούλι..το πήρα μαζί μου στην πτήση για να το δώσω σε μια φίλη μου από τους καλύτερους κτηνίατρους που μένει εδώ γιατί ήταν άρρωστο.      απαντάει αμέσως η Αλκμήνη μπαίνοντας στο κόλπο ας πούμε.

-αα και πώς είναι τώρα;

-μια χαρά, δεν ήταν τίποτα το σημαντικό απλώς το κρατάει για να κάνει εξετάσεις.

-ωραία.  Τί θα λέγατε τώρα να καθόμασταν για φαγητό;     προτίνει ο αδερφός μου.

-εγώ δεν έχω πρόβλημα, ότι θέλετε εσείς.   Λέει η Αλκμήνη

-οκ τότε ας σερβίρουμε.

Φτιάξαμε το τραπέζι, βάλαμε πιάτα, μαχαιροπίρουνα, ποτήρια, τα φαγητά και....μπύρες?     Δεν είχαμε μπύρες.

-Φραγκίσκο θα πεταχτείς να αγοράσεις μπύρες;

-ναι εννοείται. Θα είμαι πίσω σύντομα.

Είπε και έφυγε. Εμείς τότε βρήκαμε ευκαιρία για να μιλήσουμε.

-και για πες.      Λέω της Αλκμήνης

-όπως σου είπα πριν, προτίνω να του κάνουμε έκπληξη.

-και πώς θα γίνει αυτό;

-σκέφτομαι να συναντηθήτε εδώ στην Ρώμη. Αλλά πρέπει να τον πάρω τηλέφωνο να δώ πότε έχει διανυχτέρευση αυτόν τον μήνα.

-πάρε τώρα αν είναι.

-μπορεί να πετάει. Θα κάνω μια δοκιμή

Βγάζει το κινητό της και πέρνει τηλέφωνο τον Έκτωρα. Περιμένουμε μερικά χτυπήματα και η Αλκμήνη μου κάνει νόημα πως δεν το σηκώνει.

-αν δεν το σηκώνει κλείστο μπορεί να κοιμάται.     Της λέω και εκείνη την ώρα απαντάει.

-Έλα Έκτωρ σε ξύπνησα;
.................
-α ωραία. Δεν μου λες..πότε διανυχτρεύεις στην Ρώμη; έχεις καμιά πτήση αυτόν τον μήνα;
................
-αλήθεια; και φεύγεις κατευθείαν;
................
-κρίμα..
...............
-όχι όχι δεν ήθελα τίποτα απλώς να δω αν τύχαινε και έμενες στην Ρώμη.
..............
-οκ φιλιά τα λέμε. Καλή πτήση.

Είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.

-πετούσε;

-όχι τώρα πάει στο αεροδρόμιο γιατί πετάει για Θεσσαλονίκη, Ελβετία και μετά για Βερολίνο όπου θα μείνει.

-α μάλιστα..τελικά τί σου είπε; δεν θα έρθει ;

-δυστυχώς Ερμιόνη δεν του έχουν βάλει καμία πτήση με διανυχτέρευση εδώ.

-Κρίμα.. δεν πειράζει. Μπορεί όταν γυρνάω να έχει δρομολόγιο.

-ναι έχει ένα μεθαύριο αλλά εσύ δεν φεύγεις μεθαύριο έτσι;

-δεν έχω κανονίσει μέρα οπότε γιατί να μην φύγω μεθαύριο;

-α τέλεια!!

Ωστόσο ακούσαμε και τα κλειδιά στην πόρτα.

-Ήρθανε και οι μπύρες κορίτσια.

-μια χαρά.

Αρχίσαμε να τρώμε και μίλησα στον αδερφό μου για την μέρα που θα έφευγα. Του είπα πως θα ήθελα να φύγω μεθαυριο και εκείνος συμφώνησε.

Αφού τελειώσαμε με το φαγητό η Αλκμήνη και εγώ κάτσαμε στο σαλόνι ενώ ο αδερφός μου πήγε να κοιμηθεί για λίγο.

Κουβεντιάζαμε διάφορα πράγματα ώσπου η Αλκμήνη μου είπε κάτι που η αλήθεια είναι πως με παραξένεψε.

-Ερμιόνη θα ήθελα να σε ρωτήσω αν ο αδερφός σου έχει σχέση.    Μου είπε ψυθιριστά μην τυχόν και την ακούσει

-Εμ είχε αλλά έχει χωρίσει εδώ και καιρό.

-ααα

-να ρωτήσω ..γιατί;

-εμ να.. νομίζω μου αρέσει λίγο.

-αλήθεια; ουάου

-συγκλονίστηκες έτσι;

-χαχα ελάχιστα

-θα μπορέσεις να κάνεις κάτι;

-όπως;

-να μάθεις αν αισθάνεται κι αυτός το ίδιο.

-ναι φυσικά

-πρόσεξε όμως μην σε καταλάβει γιατί αν δεν έχει τα ίδια συναισθήματα δεν θα ήθελα ούτε να κάνω κίνηση ούτε να μάθει πως μου αρέσει.

-μείνε ήσυχη. Ξέρω πολύ καλά τον αδερφό μου, δεν θα καταλάβει τίποτα.

-Ευχαριστώ βρε Ερμιόνη. Ευχαριστώ πολύ.

-τι ευχαριστείς; Χαρά μου να σε κάνω συγγενή μου.

-χαχα κι εγώ το ίδιο.

-θα ήθελες να μου πεις πώς προέκειψε;    την ρωτάω

-όταν για μια περίοδο αρχίσαμε να κάνουμε πολύ παρέα άρχισα να αισθάνομαι πράγματα γι αυτόν. Μετά χώρισαν οι δρόμοι μας οπότε τον ξέχασα. Τώρα που ξαναβρεθήκαμε...

-άρχισες πάλι να νιώθεις τα ίδια πράγματα..     συμπληρώνω εγώ

-χαχαχα ακριβώς.

Συνεχίσαμε να συζητάμε  για άλλα θέματα, αργότερα είδαμε τηλεόραση και όταν ξύπνησε και ο αδερφός μου πήγαμε βόλτα και το βράδυ ξενυχτήσαμε σε μπαρ.

Το επόμενο πρωί

-Ερμιόνη δες τύχη.

-τί έγινε;

-αύριο πετάω και εγώ μαζί με τον Έκτωρα. Άρα θα είμαστε μαζί.

-πιο τέλεια δεν γίνεται!

-σίγουρα. Οπότε θα σε πάρω να πάμε πιο νωρίς στο αεροπλάνο για να του κάνουμε εκεί την έκπληξη πριν επιβιβαστούν οι επιβάτες της πτήσης.

-πολύ ωραία.

Επόμενη μέρα

-αντίο Ερμιονάκι φιλιά στην μητέρα    μου είπε ο Φραγκίσκος και με αγκάλιασε. Χαιρέτησε και την Αλκμήνη πριν με πάρει γιανα μπούμε στο αεροσκάφος.

-Αλκμήνη είναι θυμωμένος μαζί μου;

-όχι βρε Ερμιόνη γιατί να είναι;

-επειδή δεν τον πήρα τηλέφωνο.

-όχι όχι, δεν θύμωσε.

-ευτυχώς. Ελπίζω να χαρεί τώρα που θα με δεί.

-σίγουρα στο λέω εγώ.

Μπαίνουμε μέσα στο αεροπλάνο και η Αλκμήνη χαιρέτησε το πλήρωμα.

--που είναι ο Έκτωρας;     ρωτάει μια άλλη αεροσυνοδό

-μέσα στο πιλοτήριο αλλά έχει κλειστά.     Της απαντάει

-πώς θα μπούμε μέσα;      την ρωτάω

-έλα μαζί μου, ξέρω τον κωδικό της καμπίνας.

Περίμενα μπροστά από την πόρτα χωρίς να κοιτάω τον κωδικό που βάζει η Αλκμήνη. Ανοίγει την πόρτα, εγώ ρίχνω μια ματιά αλλά η θέση του κυβερνήτη ήταν άδεια. Μάλλον καθόταν από την άλλη μεριά και δεν τον έβλεπα.

Η Αλκμήνη πάει να μπει μέσα αλλά στο δεύτερο βήμα βγαίνει κατευθείαν έξω και κλείνει την πόρτα του πιλοτηρίου έχοντας ένα παράξενο, τρομαγμένο ύφος λες και είδε κάτι το εξοπραγματικό εκεί μέσα.

-Αλκμήνη τί έγινε; Συμβαίνει κάτι;