Λίγες μέρες μετά...

Ερμιόνη

-θα ήθελα να κάτσω κι άλλο στη Ρώμη μαμά.

-εντάξει Ερμιόνη.

-θα σε ενημερώσω, μην ανγχόνεσαι.

-οκ!! Ξαναμιλάμε.

Η κλήση τερματίστηκε.

-τί ήθελε; με ρωτάει ο αδερφός μου.

-θέλει να δει πότε θα γυρίσω στην Ελλάδα

-σιγά σιγά δεν πρέπει να γυρνάς;

-δεν θέλω να φύγω Φραγκίσκο. Περνάω καλά. Είπα παραπονεμένα

-καλά καλά.. εντάξει. Θα μείνεις κι αλλο. Όσο θες.

-ωραία είπα και πήγα στο δωμάτιό μου.

Φραγκίσκος

Καθώς η Ερμιόνη πηγαίνει μέσα χτυπάει το κινητό μου. Ήταν η Αλκμήν.η. Αμέσως το σηκώνω.

-έλα Άλκμη τί κάνεις;

-Άλκμη; χαχα που το θυμήθηκες;

-αφού έτσι σε φώναζα, αυτά δεν ξεχνιούνται.

-τέλεια. Λοιπόν σε πήρα να σου πω πώς θα αντικαταστήσω μια κοπέλα σήμερα σε μια πτήση για Ρώμη. Και αναγκαστικά θα μείνω δυό μέρες εκεί. Όμως η εταιρεία δεν μου έχει κλήσει ξενοδοχείο και θα πρέπει να ψάξω. Μήπως έχεις κάποιο καλό;

-μην ανγχόνεσαι θα μείνεις εδώ στο σπίτι μου.

-είσαι σίγουρος; υπάρχει χώρος; δεν θα ήθελα να ενοχλήσω.

-μην το ξαναπείς αυτό. Είσαι ευπρόσδεκτη!! Και πάντα θα υπάρχει χώρος για εσένα.

-εντάξει τότε!!! Θα σε ενημερώσω όταν φτάσω.

-θα περιμένω τηλέφωνό σου τότε. Τα λέμε.

-ναι φιλιά.

Κλείνω το τηλέφωνο και φωνάζω την αδερφή μου.

-Ερμιονάκι!!

-Ναι;;; λέει καθώς έρχεται

-Δεν πας να φτιάξεις λίγο το δωμάτιο που είναι δίπλα στο δικό σου; Θα έρθει η Αλκμήνη που σου έλεγα πριν λίγο καιρό και θα την φιλοξενήσουμε.

-ναι κανένα πρόβλημα. Απλώς να το κάνω αργότερα; Βαριέμαι τώρα.

-Έλα ρε Ερμιόνη. Θα έρθω να σε βοηθήσω και εγώ.

-Μμ.. καλά πάμε.. Τί ώρα θα είναι εδώ;

-δεν μου είπε ακριβώς. Εμείς όμως πρέπει να είμαστε έτοιμοι .

-οκ πάμε τότε.

5 ώρες μετά

Ερμιόνη

-μου αρέσει που βιαζόσουν ρε Φραγκίσκο. Σχεδόν 5 ώρες περιμένουμε το τηλέφωνο να χτυπήσει.

-Ρε Ερμιόνη πτήση είναι αυτή. Βάλε 2 ώρες περίπου που είναι ο χρόνος για Ρώμη, συν κάποιες καθυστερήσεις και επιπλέον, δεν θα έψαχνε τελευταία στιγμή ξενοδοχείο. Άρα τουλάχιστον άλλες 2 ώρες πριν.

-ε καλά.. αλλά..      πήγα να πω αλλά μας διέκοψε το κινητό του.
Επιτέλους σκέφτηκα

Το σηκώνει και μιλάει με την Αλκμήνη. Όταν η κλήση τερματίστηκε σηκώνεται και αφού παίρνει τα κλειδιά μου λέει:

-πάω να την πάρω από το αεροδρόμιο

-εντάξει.

Αφού ο Φραγκίσκος έφυγε κάθισα να φτιάξω λίγο το σπίτι. Έπειτα από λίγη ώρα άκουσα κλειδιά στην πόρτα. Πήγα αμέσως στο μπάνιο για να τακτοποιήσω κάποια τελευταία πράγματα που δεν είχα προλάβει να φτιάξω και θα έβγαινα μετά για να την γνωρίσω.

Φραγκίσκος

-έλα πέρασε Άλκμη, μισό να σε βοηθήσω με την βαλίτσα.

-όχι εντάξει μπορώ και μόνη μου ευχαριστώ. Δεν είναι βαριά. Μου είπε αλλά δεν την άφησα να την κουβαλήσει μόνη της.

Περάσαμε μέσα και της είπα να καθίσει στο σαλόνι.

-Πού είναι πάλι η αδερφή μου; δεν νομίζω να κοιμήθηκε πάλι.

-ε δεν πειράζει βρε Φραγκίσκο, άστην να ξεκουραστεί, εξάλλου τώρα θα την γνωρίσω σίγουρα αφού θα μείνω εδώ.

-για πλάκα το είπα, αφού της είπα να περιμένει. Το ξέρει ότι θα έρθεις. Μισό λεπτάκι.

Της λέω και κατευθήνομαι προς το μπάνιο αφού άκουσα ένα θόρυβο από εκεί. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω ότι τακτοποιεί τα πράγματα.

-Ερμιόνη ήρθε η Αλκμήνη δεν θα έρθεις;

-Ναι ναι τώρα έρχομαι. Αυτό θα φιλάξω και το μπάνιο είναι έτοιμο.

Ερμιόνη

Τακτοποιώντας και το τελευταίο πραγματάκι κλείνω το φως του μπάνιου και μαζί με τον αδερφό μου κατευθήνομαι έξω στο σαλόνι. Ο αδερφός μου ήταν μπροστά.
Πηγαίνω στο σαλόνι και καθώς κοιτάω ποιά ήταν η φιλοξενούμενη μένω κάγκελο.

Αλκμήνη

Περιμένω στο σαλόνι ώσπου ακούω βήματα και σηκώνομαι για να χαιρετήσω και να γνωρίσω την αδερφή του Φραγκίσκου ή του Φρανκ όπως τον λέω εγώ. Αυτό που μου συμβαίνει όμως είναι απίστευτο. Μπροστά μου τώρα έχω την Ερμιόνη, την κοπέλα που ήταν τότε στην πτήση για Ρώμη και την βοήθησα, αυτή η κοπέλα, με την οποία είναι ερωτευμένος ο Έκτωρας. Ναι την έχω μπροστά μου.

Φραγκίσκος

Καθώς η αδερφή μου με την Αλκμήνη ρίχνουν την πρώτη ματιά η μία στην άλλη κοκαλώνουν. Μένουν έτσι για μερικά δευτερόλοπτα αφού εγώ αποφάσισα να σπάσω την σιωπή.

-συγνώμη γνωρίζεστε;

-εμ ναι η Αλκμήνη είχε βάρδια όταν ήρθα εγώ στην Ρώμη. Την γνώρισα στο αεροπλάνο...         μου απαντάει έπειτα από λίγη ώρα

-α πολύ ωραία. Καθίστε να τα πείτε με συγχορείτε πάω στο μπάνιο.

Είπα και τις άφησα μόνες τους.

Ερμιόνη

Περμένουμε χωρίς να μιλάμε μέχρι να ακούσουμε την πόρτα του μπάνιου να κλείνει. Μόλις κλείνει η Αλκμήνη έρχεται γρήγορα προς τα εμένα .

-Ερμιόνη επιτέλους σε βρίσκω.

-σε παρακαλώ μην πεις τίποτα στον αδερφό μου για τον Έκτωρα, δεν θέλω να το μάθει ακόμα       την ικετεύω.

-ναι μην ανγχόνεσαι. Πες μου γιατί δεν τον πήρες τηλέφωνο τόσο καιρό;

-Γιατί έχασα το χαρτάκι με τον αριθμό του τηλεφώνου του.

-Αλήθεια το έχασες;

-ναι ειλικρινά λυπάμαι πολύ. Θα νομίζει πως τον έχω γραμμένο. Και εκείνος με βοήθησε τόσο πολύ.

- Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν και στα καλύτερά του αλλά μην στεναχωριέσαι εφόσον σε βρήκα όλα καλά.

-λογικά εσύ έχεις το τηλέφωνό του. Κολλητοί είστε.

-ναι το έχω.

-μήπως μπορείς να μου το δώσεις γρήγορα πριν βγεί ο Φραγκίσκος;

-έχω καλύτερη ιδέα. Μπορούμε να του κάνουμε έκπληξη.

- οκ εσύ ξέρεις. Πώς είναι τώρα ο Έκτωρας;    λέω καθώς ο αδερφός μου βγαίνει από το μπάνιο και η Αλκμήνη μου κάνει νόημα να κάνω ησυχία. Όμως για κακή μου τύχη ο αδερφός μου άκουσε το όνομα Έκτωρας.

-Ποιός είναι ο Έκτωρας κορίτσια;      ρωτάει και παγώνουμε.