Έκτωρας

Ξυπνάω και παρατηρώ πως δεν είμαι στο δωμάτιό μου. Όταν το βλέμμα μου πέφτει πάνω στο κινητό μου, το ελέγχω ξανά για τυχόν κλήση αλλά τίποτα. Εκείνη την ώρα ακούω την φωνή της Αλκμήνης.

-δεν σε πείρε τηλέφωνο, το έλεξα εγώ.

-τί θες να πείς; την ώρα ήθελα να δώ.

-καλά καλά.. ετοιμάσου τώρα, πρέπει να πάμε στο αεροδρόμιο.

Πήγα στο δωμάτιό μου, ετοιμάστηκα και φύγαμε μαζί όλο το πλήρωμα για το αεροδρόμιο.

Καθώς περιμέναμε εκεί η Αλκμήνη άρχισε την μουρμούρα πάλι.

-Έκτωρα μπορώ να...      πάει να πει αλλά την διακόπτω

-όχι τώρα Αλκμήνη. Θέλω λίγη ησυχία.

Δεν συνέχισε. Αργότερα επιβιβαστήκαμε και φύγαμε για Αθήνα.

Ερμιόνη

Ανοίγω λίγο τα μάτια μου και τρομάζω γιατί δεν ξέρω που βρίσκομαι. Πάντως όχι στο δωμάτιό μου. Σηκώνομαι γρήγορα αλλά συνηδητοποιώ ότι είμαι στο σπίτι του αδερφού μου..

Βγαίνω έξω και τον βλέπω να ετοιμάζει πρωινό.

-Καλημέρα.

-Buongiorno θα λες Ερμιόνη.

-Έστω.

-πώς κοιμήθηκες;

-αρκετά καλά. Τώρα που ξύπνησα βέβαια είχα ξεχάσει ότι μένω εδώ

-λογικό το βρίσκω.

Σερβίρει και καθόμαστε να πάρουμε πρωινό.

-και δεν μου λες. Παίζει τίποτα με κανέναν;

-εε μπα.. εσύ; κανένα amore απο εδώ;     τον ρωτάω

-όχι. Πριν μισό χρόνο τα είχα με μία από Σουηδία που ήρθε και αυτή εδώ για σπουδες αλλά μετά απο 4 μήνες χωρίσαμε. Αυτό μόνο.

-μάλιστα. Λοιπόν πού θα με πας σήμερα;

-ε αφού δεν έχεις ξαναέρθει Ρώμη λέω να σε πάω να δεις τα αξιοθέατα που έχουμε.

-καλή ιδέα. Πάω να ντυθώ και φεύγουμε.

Πήγαμε βόλτα στην Ρώμη και το βράδυ πήγαμε να φάμε παραδοσιακά φαγητά της Ιταλιας.
Την επόμενη μέρα πήγα στην απονομή πτυχίου του αδερφού μου και ύστερα βγήκαμε ξανά για να το γιορτάσουμε.
Όλα αυτά είναι ωραία, αλλά θα περνούσα ακόμα καλύτερα αν ήξερα πως στο κινητό μου υπήρχε αποθηκευμένο το κινητό του Έκτωρα. Ναι ειναι κάτι που με απασχολεί. Δεν το έχω ξεχάσει!

Λίγες μέρες μετά.

Έκτωρ

Τόσες μέρες και ακόμα να με πάρει. Άρα φαίνεται ξεκάθαρα τί σημαίνω για εκείνη. Ακριβώς τίποτα. Νιώθω εντελώς χάλια. Με έχει επηρεάσει τόσο πολύ αυτή η ιστορία.

Τί σπαστικά και αυτά τα δρομολόγια. Μία φορά έχω πάει στην Ιταλία από τότε και αυτή ήταν στο Μιλάνο. Ουτε καν Ρώμη. Λες και το κάνουν επίτηδες. Σε αντίθεση βέβαια με την Αλκμήνη που έχει πάει 4 φορές μέσα σε μία εβδομάδα.

Αλκμήνη

Τον καημένο τον Έκτωρα, είναι ερωτευμένος για τα καλά και εκείνη η κοπέλα τον αγνόησε. Τώρα και πόσες μέρες κάθε φορά που τον πετυχαίνω, είναι κολλημένος με το κινητό του, μήπως και δει κάποια κλήση αλλά δυστυχώς τίποτα..

Ερμιόνη

Κάθομαι και βλέπω τηλεόραση όταν ακούω τα κλειδιά στην πόρτα.

-Γειά σου Φραγκίσκο. Γιατί είσαι βιαστικός; θα ξαναφύγεις;

-ναι Ερμιόνη ξαναφεύγω αλλά δεν θα αργήσω. Ήρθα να πάρω τα κλειδιά του αμαξιού.

-πού πάς;

-αεροδρόμιο

-αχ να έρθω;

-να κάνεις τί βρε Ερμιόνη;

-εεε έτσι για παρέα.

-πρέπει καταρχήν να αλλάξεις και θα αργήσω.

-εσύ τί πας να κάνεις στο αεροδρόμιο;

-πάω να δω μια φίλη που έρχεται.

-ε γιατί δεν έρχεται εδώ;

-είναι αεροσυνοδός, έχει δρομολόγιο σήμερα για Ρώμη, θα κάτσει περίπου μισή ώρα που θα έχει διαθέσημη και μετά ξαναφεύγει.

-αα εντάξει. Και που δουλεύει ;

-Ερμιόνη μην ρωτάς άλλα γιατί δεν θα προλάβω. Έπρεπε να είμαι ήδη στον δρόμο.

-εντάξει πήγαινε και σιγά-σιγά. Μην τρέχεις.

-ναι φιλιά

Κλείνει την πόρτα βιαστικός και ξαναφεύγει. Μία ευκαιρία είχα κι εγώ να πάω στο αεροδρόμιο μήπως και τον δω.

Μα τι λέω..ανάμεσα σε τόσα αεροσκάφη που έρχονται και φεύγουν μέσα σε μία μέρα θα είναι αδύνατον να τον πετύχω..το βγάζω από το μυαλό μου και συνεχίζω να βλέπω τηλεόραση. Όχι ότι καταλαβαίνω όταν μιλάνε αφού δεν ξέρω ιταλικά αλλά μόνο με τις εικόνες βγάζει κανείς νόημα.

Φραγκίσκος

Σήμερα με πήρε τηλέφωνο η Ηλιάνα. Η Ηλιάνα είναι μία πολύ καλή μου φίλη που από μικρή ήθελε να γίνει αεροσυνοδός. Χαίρομαι πολύ που τα κατάφερε και τώρα κάνει το επάγγελμα που πάντα της άρεσε.

Σήμερα λοιπόν κάνει την δεύτερη της πτήση, όχι γενικά, αλλά με προορισμό την Ρώμη. Στην πρώτη της δεν μπορούσα να πάω, αλλά της υποσχέθηκα ότι τώρα θα έρθω να την δω.

Περίμενα στην αίθουσα ώσπου κάποια στιγμή την βλέπω και την χαιρετάω. Έρχεται κοντά και αγκαλιαζόμαστε.

-πού είσαι εσύ βρε; χάθηκες

-εε τώρα με την σχολή δυσκολευόμουν. Αλλά εντάξει το πήρα το πτυχίο.

-αλήθεια; μπράβο Φραγκίσκο!! Τώρα έχεις τελειώσει;

-εμ μένουν κάτι εκρεμότητες ακόμα..

-αα οπότε δεν γυρνάς Ελλάδα;

-με τίποτα θα κάτσω κι άλλο εδώ..

-μάλιστα.. για πες πώς τα περνάς.

-εε εντάξει χαλαρά.. εσένα πως πάει η δουλειά;

-και εμενα μια χαρά είναι. Εντάξει όχι και τόσο χαλαρά, αλλά εύκολα σχετικά.

-εντάξει Ηλιάνα μια χαρά είσαι.

-μα Φραγκίσκο εσύ νομίζω είχες και μια αδερφή από ότι μου είχες πει;

-ναι έχω μια αδερφή είναι εδώ στην Ρώμη, ήρθε για συμπαράσταση στο πτυχίο μου.

-τέλεια!! Να γνωριστούμε καμιά μέρα.

-ναι εννοείται.

Ωστόσο τόση ώρα που μιλούσαμε δίπλα από την Ηλιάνα στεκόταν άλλη μία αεροσυνοδός, που λογικά μαζί θα ήταν γιατί συνέχεια ήταν δίπλα δίπλα από τότε που είδα την Ηλιάνα.

-Ηλιάνα η κοπέλα δίπλα;

-Α ναι. Είναι συνάδελφος κι αυτή αεροσυνοδός.

-ναι το κατάλαβα από την στολή,

-ε ναι προφανώς.

-γειά σου είμαι ο Φραγκίσκος.   Της λέω και της δίνω το χέρι μου για χειραψία.

-γειά χάρηκα.

-πώς σε λένε;

-Αλκμήνη...