Ερμιόνη

-Αυτό που άκουσες! Σου είπα  πως εγώ έφταιγα για όλο αυτό!

-Ερμιόνη  γιατί μου συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο;

-Εσύ βασικά γιατί συμπεριφέρθηκες με αυτόν τον τρόπο;

-Ότι αξίζει ο καθένας θα παίρνει. Είναι ανίκανοι να αντιμετω..
είπε αλλα την σταμάτησα..

-ΔΕΝ είναι ανίκανοι! τί έπρεπε δηλαδή; Να αφήσουν τις δουλειές τους και να ασχολούνται μαζί μου; Και μην ξεχνάς πως αν κάποιος πρέπει να έχει το φταίξιμο τότε το έχεις εσύ.

-Τι λές Ερμιόνη; Γιατί τί έκανα;

-Εσύ ήθελες να πάω με αεροπλάνο. εσύ το ξεκίνησες..

Έπειτα από αυτό δεν μου είπε κάτι... άκουσα οτι έκατσε σε μια καρέκλα..

-Ώστε εγώ φταίω για την κατάστασή σου;

-Με έφτασες σε ένα σημείο που θα ήθελα να το πιστεύω μαμα. Τώρα μπορείς να φύγεις και να φωνάξεις τα παιδιά αν είναι έξω και δεν έφυγαν...;

-Έλεος Ερμιόνη μην...

-Μαμά είπα κάτι!!

-Πολύ καλά.

Βιργινία (μαμά Ερμιόνης)

Πήρα τα πράγματά μου και έφυγα.. Αν καθόμουν κι άλλο θα μάλλωνα περισσότερο με την κόρη μου, πράγμα που δεν ήθελα..

Βγαίνοντας έξω είδα τους δήθεν φίλους της.. Ανταλλάξαμε ψυχρά βλέμματα και κυρίως ανέκφραστα..

-Η Ερμιόνη σας θέλει μέσα .    τους είπα και έφυγα.

Έκτωρ

Αφού έφυγε η μητέρα της Ερμιόνης μπήκαμε στο δωμάτιο.. Εκείνη φαινόταν λυπημένη ή τουλάχιστον έτσι κατάλαβα..

-Έρμιόνη.. λέει η Αλκμήνη

-Αλκμήνη θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για την συμπεριφορά της μητέρας μου πριν.. ειλικρινά δεν ισχύει τίποτα από όσα είπε.

-ναι ξέρω.. μαλλώσατε;

-τσακωθήκαμε η αλήθεια είναι.

-Ερμιόνη πιστεύω πως ότι και να πεί είναι μητέρα σου... μία την έχεις και μοναδική. Η καημένη μόνο εσένα και τον αδερφό σου έχει.. πρέπει να της συμπεριφέρεσαι καλά

-Έχεις δίκιο Αλκμήνη αλλά δεν γινόταν τώρα.. ας αλλάξουμε όμως κουβέντα..

Όση ώρα μιλούσαν τα κορίτσια εγώ χάζευα την Ερμιόνη..και το χαμόγελό της.. είναι ένα υπέροχο πλάσμα.. την λατρεύω και την θέλω δικιά μου..

Άρχισα να σκέφτομαι αυτή και εμένα μαζί..κάποια στιγμή με ταρακούνησε η Αλκμήνη.

-Ε; τι;     λέω στα χαμένα

-σε ρωτάει η κοπέλα.!

-συγνώμη σκεφτόμουν κάτι άλλο... συγνώμη Ερμιόνη ξαναπές μου..

-Ρώτησα αν έχεις καμία κοπελίτσα...αν παίζει τίποτα αυτήν την περίοδο..

Στάθηκα για λίγο.. τί να έλεγα;;

-Ναι.. για την ακρίβεια είμαι ερωτευμένος μαζί σου. Σε θέλω τρελλά Ερμιόνη.    

Αλλά αυτό το είπα απο μέσα μου οπότε το άκουσα μόνο εγώ..

-Εμ όχι δεν παίζει τίποτα..   ήταν η τελική απάντηση που έδωσα.

-α μάλιστα..

3 μέρες μετά

Ερμιόνη

Σήμερα βγαίνω από το νοσοκομείο!! Είμαι πολύ χαρούμενη. Θα έρθει ο αδερφός μου να με πάρει μαζί με τα άλλα παιδιά.

Αφού ήρθαν πήγαμε σπίτι μου, αλλά η μητέρα μου έλλειπε. Είχε πάει για ψώνια. Κάτσαμε αρκετή ώρα ώσπου κάποια στιγμή ο Έκτωρ και η Αλκμήνη έπρεπε να φύγουν. Έμεινα μόνη με τον αδερφό μου και έτσι θυμήθηκα πως έπρεπε να συζητήσω ένα θεματάκι μαζί του..

-Φραγκίσκο μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;

-ναι, σχετικά με τι;

-έχεις καμιά σχέση τώρα ή υπάρχει κάποια κοπέλα που ίσως να σου αρέσει;

-γιατί ρωτάς;

-γιατί ενδιαφέρομαι, μου αρέσεις   του λέω κοροειδευτικά και συνεχίζω    -τί γιατί ρωταω; Θέλω να ξέρω,..αν δεν έχεις αντίρρηση

-όχι τί αντίρρηση να έχω; Αδερφή μου είσαι.   μου απαντάει και έρχεται δίπλα μου..

-ωραία λοιπόν..

-εμ να.. αυτήν την περίοδο δεν υπάρχει καμιά κοπέλα που να μου αρέσει τρελλά αλλά θα μπορούσα  να πω ότι υπάρχει ένα άτομο που μου έκανε κλικ.

-η Αλκμήνη;

-ε;

-λέω..αυτό το άτομο είναι η Αλκμήνη;

-εμ..όχι απαραίτητα.. αα είναι 3 η ωρα πρέπει να πάρεις το φάρμακό σου..

-μπορείς να μου το φέρεις;

-ναι φυσικά.    είπε και έφυγε

"Η αλκμήνη είναι σίγουρα"    μονολόγησα σιγά..