Το κεφάλαιο πάει στην -JustCrazyFandom- 😂❤️ Ένιωσα την σύνδεση με το ανέκδοτο .

Επίσης σημαντική ερώτηση : θέλετε ένα ακόμα bonus chapter ?

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα που τα παιδιά θα ερχόντουσαν εδώ , πέρασαν όλοι στις εξετάσεις με επιτυχία , μπορεί μόνο τρία με τέσσερα άτομα να έμειναν σε ένα μάθημα το όπιο είμαι σίγουρη ότι τώρα που θα ξανά δώσουν θα περάσουν .

Μπήκα μέσα στο σχολείο και χαμογέλασα , όλα τα παιδιά είναι μαζεμένα ανα τμήμα και ο Μιχάλης τους μιλάει πριν τους βάλει στην αίθουσα για την γιορτή που είναι αφιερωμένη στα παιδιά τις 3ης λυκείου .

Εντάξει ακούγεται λίγο παιδικό να τους κάνουμε μια γιορτή αλλά δεν σκεφτήκαμε και κάτι καλύτερο .

Αλλά η Αλεξάνδρα τα ετοίμασε όλα που προσωπικά εγώ την εμπιστεύομαι με κλειστά τα μάτια , θα έκανε κάτι που δεν θα είναι παιδικό .

Ελπίζω δηλαδή .

Πλησίασα το μέρος που βρίσκονται όλοι οι καθηγητές και ακούστηκαν χειροκροτήματα από τα παιδιά μόλις "μπήκα" στο οπτικό τους πεδίο .

Οι καθηγητές γέλασαν με την αντίδραση των παιδιών και εγώ έκατσα δίπλα στον Μιχάλη χαμογελαστή.

Έβαλε το ένα το χέρι γύρω από την μέση μου και ξανά μίλησε στο μικρόφωνο "όλοι ξέρουμε για την αποχώρηση της κυρίας οικονόμου" ακούστηκαν πολλά επιφωνήματα σε αυτό , που κανένα δεν ήταν χαρουμενο "αλλά επειδή έφυγε από εδώ δεν σημαίνει ότι δεν θα την βλέπετε" συνέχισε και τα επιφωνήματα σταμάτησαν .

Ο Μιχάλης με κοίταξε και χαμογέλασε , περίμενε να πω κάτι στο μικρόφωνο ;

Τον κοίταξα και εγώ με ένα περίεργο βλέμμα και κούνησε καταφατικά το κεφάλι του σαν να διάβασε την σκέψη μου.

"Όχι καλά είμαι" απάντησα γρήγορα , όσο και να τα αγαπω τα παιδιά του σχολείου , δεν το διακινδυνεύω να γίνω ρεζίλι σε όλους .

Στριφογυρισε τα μάτια του και πλησίασε στο μικρόφωνο πάλι "η κυρία οικονόμου θέλει να σας πει κάτι" είπε και αν μπορούσα τώρα θα τον έβριζα .

Όχι πολύ , λίγο , αλλά θα το έκανα , με μια τεράστια ευχαρίστηση .

Πήρα το μικρόφωνο στα χέρια μου με δισταγμό και κοίταξα τα παιδιά που έκαναν απόλυτη ησυχία.

Μα καλά τόσο καιρό τους παρακαλάνε να κάνουν ησυχία και τώρα κάνουν όλοι λες και έπεσαν σε ένα αθόρυβο ύπνο ; και πριν λίγο πριν μπω ο Μιχάλης τους φώναζε να κάνουν ησυχία .

Πάλι καλά μακρυά από το μικρόφωνο .

"Εμ" ξεκίνησα να λέω και άκουσα τον Μιχάλη να χαχανιζει , συγκρατήσου Δήμητρα "συγχαρητήρια για τις εξετάσεις ελπίζω να περάσετε καλά το καλοκαίρι" είπα γρήγορα και έδωσα το μικρόφωνο στον Μιχάλη .

Μπορεί ο λόγος μου να ήταν χειρότερος και από τις μπάμιες , αλλά τα παιδιά χειροκρότησαν με μεγάλα χαμόγελα , χαμογέλασα και εγώ και γύρισα να κοιτάξω τους καθηγητές .

Χαίρομαι που η Γεωργία συγκρατιέται και δεν γελάει με τον χαζό μου λόγο , αλλά η Αλεξάνδρα το αντίθετο , έχει σχεδόν σωριαστεί κάτω στο πάτωμα και γελάει.

"Σε μισω" της είπα και αυτή γέλασε ακόμα παραπάνω .

Αφού μίλησε λίγο ακόμα ο Μιχάλης για το τι θα κάνουμε τώρα που θα μπούμε μέσα στη αίθουσα των εκδηλώσεων τους άφησε λίγο να πάνε να πάρουν φαι από το κυλικείο .

Πολλά πράγματα που δεν περίμενα , ο Μιχάλης , θα αφήσει τα παιδιά να φάνε στην αίθουσα των εκδηλώσεων .

"Είσαι καλά ;" των ρώτησα και γέλασε .

"Μια χαρά εσυ;" απάντησε και με αγκάλιασε .

"Καλά" του απάντησα και απομακρύνθηκα .

Έχει αρκετά κέφια σήμερα και φαίνεται από πολλά πράγματα , αν εξαιρέσουμε ότι στην αρχή τους φώναζε .

Περιμέναμε δέκα λεπτά ώστε να πάνε τα παιδιά κυλικείο , μίλησα με μερικούς καθηγητές και μετά γύρισα να κοιτάξω αν έμεινε κανείς στο κυλικείο η αν πήγαινε προς τα εκει ώστε να μην τους λέγαμε να μπουνε μέσα.

Αφού διαβεβαιώθηκα ότι κανείς δεν θέλει να πάει , έκανα νόημα στον Μιχάλη και αυτός τους είπε να μπουνε μέσα.

Όταν μπήκαμε μέσα , δεν κρατήθηκα και γέλασα , η διακόσμηση ήταν σίγουρα της Αλεξάνδρας , ακόμα και αν δεν μου το έλεγαν θα το καταλάβαινα .

Δεν θα μιλήσω για τα ψάθινα καπέλα που είναι γύρω σε όλη την αίθουσα η για της φωτογραφίες παιδιών στην θάλασσα η απλά μιας θάλασσας .

Αλλά για το τεράστιο φλαμίνγκο που ήταν στο κέντρο της σκηνής. (Team unicorns 🦄(: )

Γύρισα και την κοίταξα "γιατί;" την ρώτησα και γέλασε .

Μαζί με το δικό της γέλιο Ακουγόταν και των μαθητών που έβγαζαν φωτογραφία το μεγάλο φλαμίνγκο .

Σήκωσε τους ώμους της " Ο Μιχάλης μου είπε να το κάνω διαφορετικό" αιτιολόγησε τον εαυτό της και γέλασα .

Είμαι σίγουρη ότι δεν το εννοούσε έτσι , αλλά είναι υπεροχο όπως κι να έχει.

Πήρα το βλέμμα μου από τα παιδιά κι κοίταξα τον Μιχάλη που έκανε ένα facepalm κι τον πλησίασα .

"Είναι τέλειο δεν είναι;" τον ρώτησα χαμογελαστή.

Πήρε το χέρι του από το πρόσωπο "δεν περίμενα να πεις εσυ κάτι άλλο" μου είπε γέλασα .

"Πάμε να κάτσουμε;" προτίμησα να αγνοήσω το σχόλιο του και κούνησε θετικά το κεφάλι του .

"Τώρα δεν ξέρω αν πρέπει να φοβάμαι για την παρουσιαση" έκατσε κάτω στη πρώτη άδεια καρέκλα που βρήκε μπροστά του.

"Είμαι σίγουρη ότι θα είναι όσο υπέροχη όση και η διακόσμηση" προσπάθησα και καλά να τον παρηγορήσω.

"Αυτό φοβάμαι" μουρμούρισε και χαχάνισα.

***

Όταν τελείωσε η γιορτή ακούστηκαν χειροκτροτηματα , παιδιά σφύριζαν η γελούσαν και είχαν σηκωθεί όρθια.

Ήταν υπέροχη , μπορώ να πω ότι πρώτη φορά είμαι σε τόσο ωραία γιορτή σχολείου , αν την συγκρίνουμε με αυτές που είχα εγώ βιώσει στο σχολείο.

Η Αλεξάνδρα είχε βάλει φωτογραφίες από όλη την χρόνια , βίντεο από την τριήμερη στην Αθήνα και την πενταήμερη στην Ιταλία , τα περισσότερα ήταν αστεία και διασκεδαστικά .

Και φυσικά δεν παρέλειψε να βάλει έναν μεθυσμένο Μιχάλη που χόρευε στο λεωφορείο όταν γυρίζαμε από το κλαμπ που βρισκόμασταν στην Αθήνα .

Ένα έχω να πω: πρώτη φορά τον είδα να κοκκινίζει .

Και τέλος έβαλε τραγούδια και όλοι μαθητές - καθηγητές ξεκινήσαμε να χορεύουμε .

Το κλίμα ήταν απλά υπεροχο.

Ένα έχω να πω: πρώτη φορά τον είδα να κοκκινίζει .

Και τέλος έβαλε τραγούδια και όλοι μαθητές - καθηγητές ξεκινήσαμε να χορεύουμε .

Το κλίμα ήταν απλά υπεροχο.

Βγήκαμε όλοι έξω συγκινημένοι και χαρούμενοι από την γιορτή , καθώς δεν έλειψαν και οι λόγοι μαθητών της 1ης κι της 2ης τάξης , ακόμα και των παιδιών της τρίτης που μας ευχαριστουσαν και τώρα παίρνουν έναν διαφορετικό δρόμο.

"Και τώρα τι θα κάνουμε;" ρώτησε ο Μιχάλης , και μπήκε στην θέση του οδηγού .

Είχε έρθει το πρωί με ταξί γι να ερχόμουν εγώ μετά με το αυτοκίνητο ώστε να μην χρειαστεί να πάρουμε δυο αμάξια.

"Τι εννοείς;" απάντησα με ερώτηση και έβαλα την ζώνη μου .

"Το καλοκαίρι" είπε.

"Λοιπόν" ξεκίνησα να λέω "έχω μια ιδέα"

Με κοιταξε με ενθουσιασμό και περίμενε να συνεχίσω "τι λες για διακοπές στην Κρήτη;"

🌸🌸🌸
Hello loooves
ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΤΟ ΠΑΡΑ ΕΠΟΜΕΝΟ (;) ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΘΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΕΤΕ :)
ελπίζω να σας άρεσε αυτό 😭❤️

See you ❤️