Ερώτηση : ποιο ήταν το αγαπημένο σας κεφάλαιο; 😉

Χαμογέλασε και μου χάιδεψε τα μαλλιά "δεν είναι αναγκαστικό να απαντήσεις τώρα" μου είπε αφού κατάλαβε ότι κοκαλωσα σε αυτήν την πρόταση του.

Φυσικά και θέλω να πάω να μείνω μαζί του , αλλά είναι πολύ νωρίς , μήπως βιαζόμαστε πολύ ; βασικά βιαζόμαστε πολύ..

"Ενταξει"  ψιθύρισα και ανταπέδωσα το χαμόγελο "πρέπει να πάω για μάθημα" σηκώθηκα από την καρέκλα και τον φίλησα πεταχτά.

Πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα μου έπιασε τον καρπό και με γύρισε στο μέρος του "την Τετάρτη ώρα συνέδριο" μου ανακοίνωσε.

"Γιατί;" ρώτησα μπερδεμένα αφού δεν μου είχε αναφέρει τίποτα.

"Θα δεις" χαμογέλασε και με φίλησε μια ακόμα φορά πριν μου ανοίξει την πόρτα.

"Τι τζέντλεμαν" κορόιδεψα και βγήκα από το γραφείο χωρίς να κοιτάξω πίσω μου , ακούγοντας τον Μιχάλη να γελάει με το σχόλιο μου.

Χτύπησε το κουδούνι και ξεκίνησα να πηγαίνω στον δεύτερο όροφο όπου είναι το Α4 , μόλις έφτασα περίμενα στην πόρτα τα παιδιά του τμήματος να έρθουν για κανένα 5λεπτο.

"Καλημέρα παιδιά" είπα δυνατά για να ακουστεί στην αίθουσα αφού τα παιδιά μιλούσαν η έκανα θορύβους με τις καρέκλες που τραβούσαν , ξέρετε αυτό το τρίξιμο που σε χτυπάει στα αφτια.

"Καλημέρα" μου απάντησαν αφού ησύχασαν και έκατσαν στις καρέκλες τους.

"Σήμερα την Τετάρτη ώρα μην ανεβείτε στην αίθουσα" τους ανακοίνωσα χαμογελαστή και τα παιδιά άρχισαν να χειροκροτούν.

"Γιατί;" ακούστηκε μια φωνή που δεν την αναγνώρισα από την πίσω μεριά της αίθουσας.

"Θα κάνουμε συνέδριο" απάντησα απευθείας και έβγαλα το βιβλίο της φυσικής μέσα από την τσάντα μου.

"Θα μας πάτε και εμάς καμία τριήμερη;" ρώτησε νομίζω η Άννα και σήκωσα τον κεφάλι μου να την κοιτάξω .

"Όχι " χαμογέλασα απολογητικά και ακούστηκαν δυσαρεστημένα επιφωνήματα "του χρόνου θα σας πάμε το υπόσχομαι " τους είπα και σιγά σιγά τα επιφωνήματα σταμάτησαν.

"Και τώρα αφού τα είπαμε όλα" είπα με ένα πονηρό χαμόγελο "άνοιξε το βιβλίο σας στην σελίδα 56"

***
"Μήπως ξέρεις γιατί μας κάλεσε πάλι για συνέδριο ; " τόνισα το πάλι γιατί σχεδόν κάθε εβδομάδα μας φωνάζει για αυτό το πράγμα.

"Δεν ξέρω γιατί πάλι" απάντησε η Αλεξάνδρα τονίζοντας και αυτή το πάλι κάνοντας με να γελάσω.

Μπήκαμε μέσα στην αίθουσα και χαιρετησαμε τους καθηγητές .

"Εκει" μου έδειξε με το χέρι της η Αλεξάνδρα τις δυο κενές θέσεις κοντά στο παράθυρο.

Πλησιάζαμε τις θέσεις και ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει πίσω "εκει θα κάτσω εγώ γλυκιά μου " μου είπε η Γεωργία και χαμογέλασε πονηρά "εσυ θα κάτσεις εκει" μου έδειξε από απέναντι μια κενή θέση.

"Γιατί;" απορρησα.

"Πάνε και θα μάθεις" με έσπρωξε χαλαρά προς τα εκει.

Κάτι θα κάνει ο Μιχάλης δεν εξηγείτε αλλιώς..

Έκατσα στην καρέκλα που με έβαλε η Γεωργία και έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη του παντελονιού μου το κινητό μου.

Έβαλα το κινητό μου και άρχισα να παίζω ένα παιχνίδι που κατέβασα πρόσφατα.

"Candy crush παίζεις;" ακούστηκε η φωνή της φιλόλογου που όπως είχα πει είχε κάνει ρίζες εδώ.

"Όχι" απάντησα ευγενικά και χαμογέλασα "Fishdom" της είπα πως λέγεται το παιχνίδι αφού σήκωσε το φρύδι της σαν να ρωτάει πως λέγεται το παιχνίδι.

Συνέχισα να παίζω το παιχνίδι μέχρι ποθ ένιωσα μια παρουσία από τα αριστερά μου.

"Γεια" χαμογέλασε ο Μιχάλης και του το ανταπέδωσα.

"Άργησες" τον μάλωσα για πλάκα .

"Δεν πειράζει" ανασηκωσε τους ώμους του "χαρίζουμε στα παιδιά παραπάνω ώρα διαλλειμα " μου έκλεισε το ματι.

"Δήμητρα τα κακομαθαίνεις" κορόιδεψα την φωνή του και γέλασε.

Σηκώθηκε από την καρέκλα του αφού κοιταξε ότι όλοι οι καθηγητές και καθηγήτριες είναι εδώ.

"Καλημέρα" είπε ο Μιχάλης "ξανά " πρόσθεσε ψιθυριστά και χαχάνισα.

"Όπως ξέρετε σας κάλεσα εδώ γιατί είναι κάτι πολύ σημαντικό αυτό που θέλω να σας πω" όλοι το ξέρουν εκτός από εμένα; "εδώ και καιρό"

"Λοιπόν " ξεκίνησε και με κοιταξε "όπως θυμάστε είχε έρθει ο πατέρας μου για να ελέγξει το σχολείο , και η δεσποινίς οικονόμου είχε αντικατασταθεί ουσιαστικά " με συνέχισε να με κοιτάει " γιατί είμαστε σε σχέση " ανακοίνωσε.

Κοκαλωσα και σταμάτησα να κοιτάω τον Μιχάλη και γύρισα το κεφάλι μου σιγά σιγά για να κοιτάξω τους υπόλοιπους καθηγητές .

Οι μισοί ήταν σοκαρισμένοι ενώ οι άλλοι μισοί κοιτούσαν ο ένας τον άλλον πονηρά σαν να έπαιξαν ένα στοίχημα που νίκησαν.

Γύρισα στην Αλεξάνδρα και με κοιτούσε με ένα πονηρό βλέμμα ενώ από δίπλα η Γεωργία μου έκλεισε το ματι και κοκκινησα κοιτώντας κάτω.

"Και όπως γνωρίζεται αυτό είναι πρόβλημα " ο Μιχάλης ξανά ξεκίνησε να μιλάει "το οποίο θέλω να το τελειώσουμε " είπε και ακούστηκαν μερικά χειροκροτήματα .

"Πως όμως;" ρώτησε η θεολόγος αγχωμένα.

"Είμαστε πάνω από δεκαπέντε καθηγητές " είπε ο Μιχάλης "όλο και κάτι θα βρούμε" έκατσε κάτω και τύλιξε τα χέρια του γύρω μου, ακόμα δεν τους κοιτούσα είμαι σαν ντομάτα.

"Ελπίζω αυτό" αναφέρθηκε στην σχέση μας "να μην είναι πρόβλημα " είπε και ακούστηκαν πολλά επιφωνήματα που έλεγαν όχι και αμέσως μετά έπεσαν προτάσεις με το τι να κάνουμε.

Θεέ μου το αγαπω αυτό το σχολείο.

****

"Μιχάλη!" Φώναξα και έτρεξα από πίσω του μόλις βγήκαμε στο πάρκινγκ , δεν μιλήσαμε καθόλου μετά από το συνέδριο αφού είχαμε πολλές δουλειές , σε λίγο πάμε Ιταλία.

Γύρισε και με κοιταξε , μόλις έφτασα κοντά του λαχανιασμένη μιας και που δεν το έχω καθόλου με την γυμναστική.

Χωρίς να του πω τίποτα τύλιξα τα χέρια μου γύρω του δυνατά και το φίλησα.

Με κοιταξε με σοκαρισμένο βλέμμα και χαμογέλασα "ναι" του είπα και τα χέρια του τυλίχτηκαν γύρω μου.

"Τι ναι;" ρώτησε απορημένος.

"Θέλω να μείνω μαζί σου" είπα και αμέσως τα χείλια του έπεσαν πάνω στα δικά μου.

🌸🌸🌸
Hello looooves
New part yoo hoooo
Ελπίζω να σας άρεσε ❤️
Επίσης αν θέλετε κοιτάξτε την νέα μου στορυ 🌸 ( imagination )
Love uuuu
See you❤️