ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΕΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΙΙΙΙ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ! ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΖΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΒΛΕΠΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ❤️

"Πως γίνεται αυτό;" ξεφυσηξε ο Μιχάλης υποτίθεται νευριασμένος στην καημένη την κοπελα που βρίσκεται μπροστά του.

Προσπάθησα να μην γελάσω και παρακολουθούσα το σκηνικό περιμένοντας την Γεωργία να πει την ατάκα της.

"Λυπάμαι κύριε παπαστρατο , αλλά εδώ λέει τεσσερα δωμάτια για τους καθηγητές" κοιταξε τον υπολογιστή "όχι πέντε" κοιτούσε πλέον αυτόν και του χαμογέλασε απολογητικά.

Ξανά ξεφυσηξε και τότε ακούστηκε η φωνή της γεωργίας "Μιχάλη ηρέμησε" τον πλησίασε "ας μπουνε τα παιδιά στα δωμάτια τους , και κάποιοι καθηγητές θα κοιμηθούν μαζί" του έκλεισε το μάτι και χαχάνισα κρυφά.

"Όχι , ας το κανονίσουμε τώρα να τελειώνουμε" με κοιταξε "δεσποινίς οικονόμου το δικό σας δωμάτιο από ότι καταλάβατε δεν υπάρχει" προσπάθησε να μην γελάσει , τον ξέρω τόσο καλά πλέον , ξέρω το ποσό πολύ κρατιέται.

"Και αυτό για ένα λάθος που δεν ξέρω γιατί " κοιταξε άγρια την κοπέλα και για λόγο ένιωσα άσχημα γιατί όλο αυτό έγινε σκόπιμα "όποτε θα είχατε πρόβλημα αν κοιμόσασταν στο ίδιο δωμάτιο με εμενα;" ρώτησε και ακούστηκαν επιφωνήματα από όλους τους μαθητές και ένιωσα τα μάγουλα μου κόκκινα.

"Σίγουρα" απάντησα αφού τα παιδιά ησύχασαν με την φωνή του Μιχάλη να τους λέει να κάνουν ησυχία.

Αφού πήραμε τις κάρτες των δωματίων και βάλαμε τους μαθητές στα δωμάτια τους , μπήκαμε και εμείς στο δικό μας , και μόλις η πόρτα έκλεισε .. ξεσπάσαμε σε γέλια.

"Λυπήθηκα τόσο πολύ την κοπέλα" είπα μέσα από τα γέλια μου και έπιασα την κοιλιά μου.

"Πραγματικά πρέπει να πάρουμε και οι τρεις ένα όσκαρ" αναφέρθηκε σε αυτόν σε εμένα και στην Γεωργία που μπήκε με χαρά στο κόλπο του Μιχάλη για να είμαστε συγκάτοικοι στην τριήμερη.

"Όντως" συμφώνησα μαζί του και προχώρησα μέσα στο δωμάτιο.

"Ουαου" αναφώνησα και απομάκρυνα το χέρι μου από την βαλίτσα , αυτό το δωμάτιο είναι υπεροχο! Οι τοίχοι είναι βαμμένοι κόκκινοι με άσπρο , έχει δυο πολυθρόνες με ένα τραπέζι ανάμεσα τους και απο απέναντι είχε μια γιγάντια τηλεόραση.

Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το κρεβάτι , μοιάζει ένα σύννεφο ! Μόνο άσπρο διακρινόταν πάνω σε αυτό , και χωρίς άλλη σκέψη πήδηξα σε αυτό.

"Φαντάσου πως θα κανείς μόλις δεις το μπάνιο" είπε χιουμοριστικά ο Μιχάλης αφού αναστέναξα μόλις έπεσα στο κρεβάτι, και με ένα σάλτο έπεσε και αυτός στο κρεβάτι μαζί μου.

"Είναι όντως τέλειο" μουρμούρισε και έκλεισε τα μάτια του.

Συμφώνησα μαζί του κουνώντας το κεφάλι μου καταφατικά αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσε να με δει.

"Και το βράδυ μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο" είπε πονηρά και τον χτύπησα απαλά στον ωμο για το σχόλιο του.

"Πάλι καλά" είπε αόριστα.

"Πάλι καλά τι;" ρώτησα με περίεργια και ανασηκωθηκα στους ώμους μου.

"Πάλι καλά που αυτό το ξενοδοχείο έχει καλή ηχομόνωση" τελείωσε την πρόταση του και έβαλα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι από την ντροπή.

Όσοι μήνες και να περάσουν η καιρός , δεν θα μπορέσω ποτέ να σταματήσω να κοκκινιζω στα σχόλια του , πραγματικά.

***

"Πιστεύω ότι μια μπίρα δεν θα πειράξει" γκρίνιαξα στον Μιχάλη , υποσχέθηκα στα παιδιά ότι θα τον πείσω "είναι 17 χρόνων "

Κατευθυνόμαστε σε ένα κλαμπ για να περάσουν καλά τα παιδιά μετά από τις ξεναγήσεις που έγιναν και εδώ και ένα τέταρτο προσπαθώ να τον πείσω.

Ξέχασα να πω ότι το κλαμπ το έχουμε νοικιάσει ώστε να μην γίνει τίποτα με τα παιδιά και ξένους κατοίκους της Αθήνας;

"Δήμητρα αν πάθουν κάτι έχουμε την ευθύνη " είπε σοβαρά και ξεφυσηξε.

"Με την μπίρα ;" συνέχισα να γκρινιάζω και έκανα μια παιδιάστικη φωνή.

"Αμάν ρε Δήμητρα" είπε νευριασμένος "μόνο μια μπίρα" τόνισε σοβαρά και μου έδειξε το δάχτυλο του.

Χαμογέλασα στην νίκη μου και ο Μιχάλης πήρε το μικρόφωνο του λεωφορείου για να κάνει την ανακοίνωση για το ποτό.

Άρχισε να κάνει έναν μικρό πρόλογο και Στριφογυρισα τα μάτια μου στο ποσό επίσημος είναι πάντα , και χαμογέλασα , γιατί ξέρω ότι μου αρέσει πολύ αυτό.

"Όποτε μια μπίρα μόνο" τόνισε και έκανε μια παύση "επιτρέπετε" τελείωσε το σχόλιο του και τα παιδιά χειροκροτούσαν δυνατά.

Άφησε το μικρόφωνο στην θέση του και με κοιταξε αυστηρά ενώ εγώ χαμογελουσα.

"Γλυκούλης είσαι μωρε" τον κορόιδεψα και του χτύπησα το μάγουλο χαϊδευτικά.

Κι το χαμόγελο μου μεγάλωσε παραπάνω όταν πρόσεξα ότι με νύχια και με δόντια προσπαθούσε να μην με βρίσει.

Δεν του αρέσει να μην περνάει το δικό του , αλλά τι κρίμα που αυτό ισχύει και για εμένα.

***

"Εγώ δεν θέλω να μπω μέσα " γκρίνιαξε η Αλεξάνδρα "πονάει το κεφάλι μου με την δυνατή μουσική" συνέχισε.

Μου αρέσει που πήραμε σχετικά νέους καθηγητές μαζί μας και όχι αυτούς που είναι έτοιμοι να τα φτύσουν πάνω στην έδρα τους, όπως εκείνη της λογοτεχνίας , πραγματικά αυτή η γυναίκα έχει κάνει ρίζες στο σχολείο.

"Και θα μείνεις μόνη σου;" την κοίταξα.

"Μπορώ να μείνω και εγώ έξω" πετάχτηκε η Γεωργία "θα μπορούμε να ελέγχουμε και όλας αν κανένα παιδί πάει να φύγει" πρόσθεσε.

"Και που θα κάθεστε στον αέρα;" ρώτησε ειρωνικά ο Μιχάλης και κούνησα το κεφάλι μου σαν να συμφωνώ με την ερώτηση του.

"Έχει ακριβώς από δίπλα καφετέρια" έδειξε η Αλεξάνδρα την καφετέρια που είναι ανοιχτή και τα βράδια όπως είπε και η Γεωργία.

Μετά από πέντε λεπτά συζήτησης συμφωνήσαμε στο να κάτσουν έξω και να προσέχουν τα παιδιά όπως θα κάνουμε και εμεις μέσα.

"Και μην δω κανέναν να καπνίζει" τελείωσε ο Μιχάλης με τις προειδοποιήσεις του και τους κανόνες και η πόρτα του μπαρ άνοιξε επιτρέποντας στα παιδιά να μπουν μέσα.

Αφού παραγγείλαμε γυρίσαμε να κοιτάμε τα παιδιά χωρίς να μιλάμε , κάποιες φορές γυρνούσα και τον κοιτούσα.

Ήταν τόσο συγκεντρωμένος στο να μην γίνει κάτι ενώ στα χέρια του κρατούσε το ποτηρι με το ουίσκι που όταν ερχόταν σε επαφή με τα χείλια του , πολύ απλά με έκανε να θέλω να τον ορμηξω , τόσο καυτός έδειχνε.

Μόλις ένα γνωστό beat ακούστηκε σταμάτησα να κοιτάω απότομα τον Μιχάλη και ήπια μονορούφι το ποτό μου, με ζάλισε λίγο αλλά είμαι οκ.

Άφησα το ποτηρι στον "πάγκο" και χαμογέλασα στον Μιχάλη που με κοιτούσε παράξενα μόλις κατέβηκα από την καρέκλα σαν να ρωτούσε τι έκανα.

"Πάω να χορέψω" του έκλεισα το μάτι και μπλέχτηκα μέσα με τους μαθητές αλλά ο Μιχάλης ακόμα μπορούσε να με δει , κάτι που ήθελα.

Κονουσα τους γοφούς μου στο τραγούδι crying in the club και κάποια παιδιά χειροκροτούσαν ενώ αλλά συνέχισαν να χορεύουν.

Έκανα μια στροφή και μόλις γύρισα να κοιτάξω τον Μιχάλη , πρόσεξα ότι κατευθυνόταν προς το μέρος μου , με το βλέμμα του καρφωμένο πάνω μου.

"So put your arms around me tonight " ακούστηκε στο τραγούδι και ο Μιχάλης με άρπαξε από την μέση κολλώντας με πάνω του "let the music lift you up like you've never been so high " τραγούδησα σιγανά και χορευαμε πλέον μαζί με το τραγούδι και την συνοδεία των φωνών των παιδιών από την εμφάνιση του Μιχάλη στην πίστα.

Δεν μας ένοιαζε πλέον που μας έβλεπαν , δεν είναι αυτοί το πρόβλημα μας ο πατέρας του είναι , ο οποίος δυστυχώς - σημειώστε τον σαρκασμό - δεν είναι εδώ.

"Όταν πάμε πίσω στο ξενοδοχείο" ψιθύρισε στο αυτί μου "δεν θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου"

🌸🌸🌸
Hello lovesss
New part όπως είπα μέσα σε τρεις μέρες και όχι πέντε όπως τις άλλες φορές , και τώρα ποθ είναι καλοκαίρι έτσι θα είναι από εδώ και πέρα ❤️
Ελπίζω να σας άρεσε το παρτ γιατί εγώ το
Λ-Α-Τ-Ρ-Ε-Ψ-Α idk why 😝

Επίσης θα ήθελα να ρίξετε μια Μάτια σε αυτό 👇

Μακαρι ο χρονος να εμενε σε εκεινους τους καυγαδες που ειχαμε μεταξυ μας. Τοτε παρακαλουσα να μην τον ειχα γνωρισει ποτε, αλλα τωρα θα εδινα και την ζωη μου για να τον ξανακουσω να διαφωνει μαζι μου. Μακαρι ο χρονος να γυρνουσε πισω και τα πραγματα να διορθωνονταν. Μακαρι ο χρονος μου να περασει γρηγορα και οχι βασανιστικα. Τουλαχιστον αν ειναι να αφησω αυτον τον κοσμο να γινει γρηγορα, ωστε να μαθω ολη την αληθεια, και οχι αργα. Ο αργος θανατος ειναι αυτος που σε σκοτωνει βασανιστικα, ετσι οπως δεν μπορει να σε σκοτωσει και να σε πληγωσει κανενας, ουτε σωματικα, ουτε ψυχικα. Ο αργος θανατος για εμενα θεωρειτε τιμωρια, ομως οχι απο το θεο, αλλα απο τον ιδιο σου τον εαυτο.

Είναι η ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΑ και πρώτη ιστορία της φίλης μου AngelAlejader ρίξτε την μια μάτια αν σας άρεσε 😻😻😻

See you❤️