ΤΟ ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ *dead* κοιτάξτε αν θέλετε την ιστορία της Ioanna_pant ❤️

Ερώτηση: Μιχάλης η Δήμητρα ;; *το είχα ξανά ρωτήσει στις αρχές*

"Όχι" γκρίνιαξα και έβαλα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και τα χέρια μου στα αυτια προσπαθώντας να μπλοκάρω την φωνή του.

Τον άκουσα να γελάει και αργότερα το κρεβάτι βούλιαξε μόλις έκατσε πάνω του τραβώντας το μαξιλάρι από κάτω μου.

"Πέντε λεπτά ακόμα σε παρακαλώ" συνέχισα να γκρινιάζω.

"Όχι Δήμητρα σήκω τώρα" είπε πιο σοβαρά και με σκουντηξε "Αν δεν σηκωθείς θα σε σηκώσω εγώ" με απείλησε.

"Θα με κλάσεις" του πέταξα κατευθείαν και γύρισα πλευρό.

Ξεφυσηξε και πριν το καταλάβω βρέθηκα στον αέρα.

"Θεέ μου" τσιριξα , μπορώ να πω ότι τώρα με ξύπνησε για τα καλά.

Γέλασε και έκανε μερικές στροφές γύρω του, κάνοντας με να τσιριξω.

"Μιχάλη άσε με κάτω!" Συνέχιζα να τσιρίζω και χτυπούσα την γυμνή του πλάτη.

"Καλημέρα" μου είπε μόλις με άφησε στο πάτωμα και παραπάτησα λίγο αφού ζαλίστηκα , αλλά με είχε πιάσει από την μέση και κόλλησε το σώμα του πάνω στο δικό μου δίνοντας μου ένα γρήγορο φιλί.

"Είσαι πολύ βλάκας" του είπα και απομακρύνθηκα για να ετοιμαστώ στο μπάνιο ενώ αυτός πλησίασε την ντουλάπα.

"Μιχάλη;" ρώτησα πριν μπω στο μπάνιο και σταμάτησε να ψάχνει ρούχα , κούνησε το κεφάλι του σαν να ρωτάει "τι" και χαμογέλασα "en Mis cojones" του είπα και έκλεισα την πόρτα.

"Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό!" Τον άκουσα να φωνάζει μέσα από το μπάνιο και χαχάνισα.

"Καλύτερα" του απάντησα και γέλασα δυνατά.

***

"Μισώ την ζωή μου" είπα μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο του Μιχάλη και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.

Γύρισε και με κοιταξε μέσα από τα μαύρα του τα γυαλιά.

"Είμαι σίγουρη ότι η ζωή σου έχει την ίδια άποψη για εσένα" με ειρωνεύτηκε και χαμογέλασε στραβά.

"Ω σκάσε" γέλασα και εβαλα την ζώνη μου "και γιατί φοράς γυαλιά ; δεν έχει ήλιο" τα έβγαλα από το προσώπου και χαμογέλασα χωρίς να το καταλάβω μόλις φάνηκαν τα μπλε του μάτια.

"Πολύ καλύτερα" είπα τελικά και κοίταξα πάλι μπροστά μου.

"Θα ανακοινώσω σήμερα τις εκδρομές" μου είπα και έβαλε το κλειδί στην μίζα , το γύρισε και το αμάξι έκανε τον χαρακτηρισμό ήχο όταν "πέρνει μπρος"

"Τέλεια" χαμογέλασα ενθουσιασμένη.

Άρχισα να ψάχνω σταθμούς στο ραδιόφωνο του Μιχάλη για να ακούσω κανένα ωραίο τραγούδι.

"Τι σταθμοί είναι αυτοι;" έκανα μια γκριμάτσα.

"Μια χαρά είναι" γέλασε και εγώ κούνησα ειρωνικά το κεφάλι μου.

Συνέχισα να ψάχνω μέχρι που σταμάτησα απότομα μόλις άκουσα την χαρακτηριστική φωνή του.

"Ναι!" Φώναξα αυθόρμητα κάνοντας τον Μιχάλη να με κοιτάξει γρήγορα , πάλι καλά που είμαστε στο φανάρι.

Αύξησα τον ήχο και άρχισα να τραγουδάω μαζί με τον Niall τους στίχους ενώ έκανα ένα μικρό χορό ταυτόχρονα.

"Slow, slow hands" ακούμπησα για πλάκα τον Μιχάλη στα μπράτσα αργά "like sweat dripping down that dirty laundry" συνέχισα να τραγουδάω και να χορεύω.

"Δόξα τον θεό" ακούσα να λέει τον Μιχάλη μέσα από τα δόντια του μόλις το τραγούδι τελείωσε.

"Ήταν πόλυ καλό για να ήταν αληθινό" έκανα ότι σκουπίζω τα δάκρυα μου και κοίταξα μπροστά μου παρατηρώντας ότι φτάσαμε στο σχολείο , έβγαλα ένα επιφώνημα και έλυσα την ζώνη μου.

"Δεν μου αρέσει να σηκώνομαι τόσο νωρίς για να μην μας δει κανείς" παραπονέθηκα και τον κοίταξα.

"Ούτε εμένα" συμφώνησε "αλλά μέχρι να βρούμε τι θα κάνουμε είναι το καλύτερο" μου χάιδεψε το μάγουλο και χαμογέλασε γλυκά.

"Και αν θες μην έρχεσαι μαζί μου" πρόσθεσε ενώ το χέρι του βρισκόταν ακόμα στο μάγουλο μου "αλλά δεν θα είμαστε μαζί από το πρωί μέχρι το βράδυ" είπε "και θα κοιμάσαι μόνη στο σπίτι" συνέχισε τον μονόλογο.

"Εντάξει φτάνει" τον διέκοψα βάζοντας το χέρι μου στο στόμα του.

Μόλις το πήρα τον πρόσεξα ότι με κοιτούσε επίμονα και σήκωσα το φρύδι μου.

"Τι έχω;" τον ρώτησα τελικά.

"Τίποτα" είπε απευθείας και με πλησίασε πιο πολύ , τουλάχιστον όσο μπορούσε μέσα στο αυτοκίνητο , και με φίλησε απότομα και απαιτητικά.

Αναστέναξα και καταλαθος το χέρι μου βρέθηκε καταλαθος πάνω του.

"Α τώρα εξηγείτε" γέλασα και τον κοίταξα πονηρά αναφερόμενη στην στύση του.

"Εσυ φταις" παραπονέθηκε.

"Εγώ;" γέλασα

"Ναι , δεν χόρευα εγώ μέσα στο αμάξι με εκείνο του τραγούδι" έγειρε το κεφάλι του πίσω.

"Oh well" είπα και σήκωσα τους ώμους μου "καλά να περάσεις όλες τις ώρες του σχολείου με αυτό" γέλασα και βγήκα από το αυτοκίνητο βιάστηκα αφού πρώτα τον φίλησα πεταχτά.

Μπήκα μέσα στο σχολείο και κοίταξα γύρω μου , κανένας μαθητής δεν ήταν ακόμα , που ήταν πολύ λογικό μιας και που ήρθα υπερβολικά νωρίς (για εμένα).

Μετά από λίγο είδα την Γεωργία να μπαίνει με την Αλεξάνδρα μέσα στην αυλή και τις πλησίασα χαμογελαστή.

"Καλή χρόνια" είπε απευθείας η Αλεξάνδρα και με αγκάλιασε.

"Επίσης" της ανταπέδωσα χαμογελαστή και κοίταξα την Γεωργία, αφού αντάλλαξα  μια αγκαλιά και με αυτήν αρχίσαμε να μιλάμε για το πως περάσαμε.

Βέβαια δεν τις είπα για την πρωτοχρονιά και τις υπόλοιπες μέρες που πέρασα στο εξοχικό του Μιχάλη.

Όμως δεν νομίζω να χρειάστηκε να αναφέρω κάτι καθώς η Γεωργία με κοιτούσε πονηρά και χαχανιζε ελαφρός.

"Είδες τον Μιχάλη;" ρώτησε στα ξαφνικά η Αλεξάνδρα και κοκαλωσα.

"Ποτέ;" ρώτησα χωρίς να ξέρω για ποτέ εννοεί.

"Σήμερα" απάντησε και ελευθέρωσα την αναπνοή που κρατούσα χωρίς να το καταλάβω.

"Εμ" κοίταξα γύρω μου και τον είδα εκείνη την ώρα να μπαίνει στην αυλή πιο χαλαρός από πριν.

Να θυμηθώ να γυρίσω με ταξί σήμερα.

"Εκει" είπα τελικά και τον πλησιάσαμε για να του ευχηθούμε καλή χρόνια και τα υπόλοιπα Μπλα Μπλα.

Ας τους δείξω ποσό υπέροχη ηθοποιός είμαι , χαχάνισα ελαφρός και τον κοίταξα.

****(πρώτη φορά texting! Δεν νομίζω να ξανά έχει , δεν ήθελα να τους βάλω να τα κανονίσουν από κοντά γιατί περισσότερο μπλα μπλα περισσότερη κούραση :'( )

Εγώ: γεια

Ξεροκεφαλος : δεν έχεις μάθημα ;

Εγώ: έχω , αλλά τελειώσαμε πιο νωρίς και μιλάμε.

Ξεροκεφαλος: να το πάλι! Τα κακομαθαίνεις.

Εγώ: δεν σε έστειλα μήνυμα για κυρηγμα.

Εγώ: θα έρθεις κάπου μαζί μου;

Ξεροκεφαλος : εντάξει που;

Εγώ: έκπληξη ! Σπίτι μου στις 6.

****

"Λοιπόν θα έπρεπε να το περιμένω από εσένα" μου είπε και ξεφυσηξε.

Χαμογέλασα και κοίταξα γύρω μου τα βιβλία μου μας περικύκλωναν.

"Ελπίζω να το λες για καλό" γέλασα και πλησίασα γρήγορα ένα ράφι με τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας.

"Θέλεις κάποιο συγκικριμενο ;" ρώτησε και με πλησίασε.

"Ναι" του απάντησα γρήγορα , χαμογέλασα μόλις βρήκα το βιβλίο και προσπάθησα να το πάρω.

"Μιχάλη;" έκανα πιο γλυκιά την φωνή μου κοιτώντας τον, και του έδειξα τον βιβλίο που θέλω.

"Θα στο κατεβάσω αν μου κανείς μια χάρη" μου είπε και με κοιταξε.

Αναστέναξα "τι χάρη;"

"Αύριο θα δούμε θρίλερ σπίτι μου" μου είπε και γουρλωσα τα μάτια μου.

Ξέρει ότι μισώ τα θρίλερ αλλά πάντα με παρακαλούσε να δούμε και το απέριπτα απευθείας.

"Έχεις χάρη που πέφτω στην ανάγκη σου" του είπα.

"Σκοτεινός κόσμος" διάβασε το εξώφυλλο "ου βαθυστόχαστο" κορόιδεψε.

"Ω σκάσε" γέλασα.

🌸🌸🌸
Hello loves!
Το ξανά σκέφτηκα για το Δράμα , δεν θα το βάλω ακόμα :)
Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο babies ❤️ θα έγραφα και για το θρίλερ αλλά θα είναι στο επόμενο , θα δείτε γιατί ❤️ το οποίο αν πάει αρκετά γρήγορα αυτό το κεφάλαιο votes θα ανεβει μέσα στην εβδομάδα !!❤️
Επίσης το 10ο κεφάλαιο έφτασε 300 votes thank you so f*cking muchhhhh, και το βιβλίο είχε μπει 4ο!! Ily🌸
Vote and comment ❤️
See you ❤️