DIVIDE IS OUT NOWWWW BUY IT PEOPLE! *fangirling*
🌸🌸🌸

Έμεινα κοκαλωμένη και κοιτούσα τα παιδιά μα το στόμα ανοιχτό ενώ αυτά καθόντουσαν και γελούσαν ακόμα , και τώρα παραπάνω με την έκφραση που σχημάτισα στο πρόσωπο μου.

Μόλις ηρέμησαν και εγώ κατάφερα να κλείσω το στόμα μου μίλησε πρώτη η Στέλλα.

"Το ήξερα ότι κάτι έπαιζε μαζί σας" τίναξε τα μαλλιά της μόλις τα παιδιά την αποκάλεσαν μέντιουμ.

Άνοιξα το στόμα μου για να μιλήσω αλλά δεν μπόρεσα να βγάλω τίποτα.

Σκατα τα κάναμε, αν μαθευτεί στο σχολείο , την κάτσαμε πολύ άσχημα ,ίσως χάσουμε και τις δουλειές μας! Τι ίσως βασικά;

"Είστε ένταξει;" με έβγαλαν από την ζάλη μου, προσπάθησα να κουνήσω καταφατικά το κεφάλι μου.

"Απλά θέλω να μπουκάλι νερό" άνοιξα την τσάντα μου και έψαξα, δεν βρήκα τίποτα.

"Ορίστε" μου έδωσε ο Νίκος ένα μπουκάλι νερό "πήρα καταλαθος δυο σήμερα" πρόσθεσε και πήγε πίσω στην θέση του.

"Ευχαριστώ" του είπα χαμηλόφωνα και κατέβασα το μισό.

Σηκώθηκα από την καρέκλα "δεν έπρεπε να το ακούσετε αυτό" έτριψα το μέτωπο μου "τι στο καλό κάνατε εδώ; είχατε σχολάσει" ρώτησα

"Το σχολείο μας επιτρέπει να κάτσουμε μέχρι τις 5 αν θελουμε" ακούστηκε η Κατερίνα "και είχαμε όλη η τάξη να οργανώσουμε εκδήλωση κατά το ρατσισμό , όποτε κάτσαμε να δούμε τι θα κάνει ο κάθε ένας" μου απάντησε.

"Πολύ ωραία" μουρμούρισα.

"Γιατί το πήρατε έτσι; που είναι το κακό ούτως η άλλος έκανε μπαμ ότι κάτι παίζει μεταξύ σας" ξανά μίλησε ο Νίκος.

"Γιατί απαγορεύεται" του απάντησα "θα χάσουμε και τις δουλειές μας αν μαθευτεί" τους είπα και ακούστηκαν επιφωνήματα λύπης.

"Τότε θα κανονίσουμε να είναι το μυστικό μας" είπε η Κατερίνα και όλα τα παιδιά συμφώνησαν μαζί της.

Χαμογέλασα "αλήθεια;" η απάντηση ήταν πολλά ναι και καταφατικά νεύματα.

Το αγαπω αυτό το τμήμα.. το θέμα είναι τώρα να το πω στον Μιχάλη..

***

"Είσαι η πιο παράξενη γυναίκα που έχω δει ποτέ μου" μου είπε ο Μιχάλης και γέλασε "είσαι διαφορετική" πρόσεξε "μου αρέσει"

"Και μένα μου αρέσει το διαφορετικό" του έκλεισα το μάτι "φάε τώρα" του έδειξα τα σουβλάκια κοτόπουλο.

Και ναι βγήκαμε όπου ήθελα εγώ , σε ένα σουβλατζίδικο με απλά ρούχα ντυμένοι.

Δεν του έχω πει ακόμα τι έγινε στο σχολείο , δεν θέλω γιατί δεν ξέρω την αντίδραση του, που προφανώς δεν θα είναι θετική.

Όποτε ας το χαρούμε τώρα που θα περάσουμε ωραία.

"Δεν είναι τέλειο;" ρώτησα με το στόμα μπουκωμενο.

Μουγκρισε ως απάντηση καθώς βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με εμένα.

Καθόμασταν και μιλούσαμε για αρκετή ώρα πίνοντας μπίρα και τρώγοντας αυτά τα υπέροχα σουβλάκια.

"Θα πρέπει να κανονίσουμε την εκδρομή στην Ιταλία" του είπα "και στην Αθήνα"

"Θα το κάνουμε" χαμογέλασε.

"Τέλεια" του ανταπέδωσα "θέλω να τους πάμε δυο μήνες μετά από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές" του ανακοίνωσα.

"Πέστο και έγινε" μου έκλεισε το μάτι.

Του χαμογέλασα.

"Όποτε δεν θα κανείς τίποτα τα Χριστούγεννα;" με ρώτησε μετά από ένα λεπτό ησυχίας.

"Απολύτως τίποτα" του απάντησα με σιγουριά "μόνο θα γιορτάσω την πρωτοχρονιά με την οικογένεια μου"

"Ωραία θα βρούμε να κάνουμε κάτι για αυτό" μου απάντησε και τον κοίταξα ερωτηματικά.

Κούνησε το χέρι του σαν να μου λέει μην νοιάζομαι.

"Πάω να πληρώσω" του χαμογέλασα.

Τα χέρια μου τον πάτησαν κάτω από τους ώμους όταν πήγε να σηκωθεί "εγώ σε βγάζω ραντεβού, μην το ξεχνάς" τον φίλησα στο μάγουλο και μπήκα μέσα στο μαγαζί.

"Γεια σας" χαιρέτησα τον ευγενικό ταμεία και ξανά γύρισα στον Μιχάλη.

"Τώρα" με ρώτησε όταν απομακρυνθήκαμε.

"Τώρα με ακολουθας για το καλύτερο κομμάτι" του είπα και γέλασα.

Περπατούσαμε περίπου για πέντε λεπτά ανάμεσα από πολλά άτομα που σπρώχνονταν μεταξύ τους για να προλάβουν να και να μπουν στα μαγαζιά πριν κλείσουν.

Ένιωσα το χέρι του Μιχάλη να πιάνει το δικό μου και γύρισα να τον κοιτάξω.

"Δεν θέλω να χάσω το ραντεβού μου" με πείραξε "οδηγά με δεσποινίς οικονόμου"

"Μάλιστα κύριε παπαστρατο" ξεκίνησα να τον τραβάω και μου έσφιξε πιο σφηκτα το χέρι μου.

Σταμάτησαμε να περπατάμε και γύρισα να τον κοιτάξω χαμογελαστή.

"Εδώ είμαστε" του έδειξα το Λούνα παρκ.

Σήκωσε το φρύδι του "δεν είσαι σοβαρή"

"Είμαι" του είπα "προχωρά" απαίτησα και γέλασε.

Μετά από ένα δεκάλεπτο μικρού καυγά με τον Μιχάλη μπόρεσα και πλήρωσα την είσοδο , με την συμφωνία ότι αυτός θα πληρώσει τις κάρτες για τα παιχνίδια στα οποία του είπα ότι θα ανέβουμε.

"Είσαι πολύ ξεροξεφαλος" του έβγαλα την γλώσσα μόλις μπήκαμε μέσα.

"Είπε ο γάιδαρος τον πετινο κεφάλα" μου είπε και του έκανα χειρονομία.

Κοίταξα γύρω μου και χαμογέλασα αυτόματα.

Πάντα μου άρεσαν τα λούνα παρκ, είσαι περιτριγυρισμένη με χαρούμενα άτομα από όλες τις ηλικίες, μέσα σε έναν χώρο γεμάτο παιχνίδια και υπέροχα χρωματιστά χρώματα που σου μοιάζει μαγικό , τουλάχιστον σε μένα.

"Σε ποιο θες να πάμε;" με ρώτησε ο Μιχάλης.

Το έδειξα την μεγάλη ρόδα "φυσικά και θα ήθελες να πάμε εκει" γέλασε και ξεκινήσαμε να περπατάμε στο ταμείο να πάρουμε κάρτες.

"Μετά θα φάμε μαλλι της γριάς" του είπα σαν να είμαι παιδάκι " και θα πάμε να κερδίσουμε αρκουδάκια"

"Ποσό χρόνων είσαι;" ρώτησε και γέλασε μόλις μπήκαμε στην ουρά για την ρόδα.

"Πάντως είμαι πιο νέα από εσένα" τίναξα το μαλλι μου πίσω.

"Και σε ηλικία" μου είπε "και εδώ" ακούμπησε με το δάχτυλο του το κεφάλι και του χτύπησα τον χέρι.

Ανεβήκαμε και βάλαμε τις ζώνες μας.

Το χέρι του έπιασε το δικό μου απευθείας μόλις ξεκίνησε να κουνιέται.

"Πες μου ότι φοβάσαι" τον κοίταξα με γουρλωμένα.

"Όλοι έχουμε τα ελαττώματα μας" γέλασε σφιγμένα.

"Θεέ μου Μιχάλη!" Του είπα "γιατί δεν μου το είπες!" Τον ρώτησα λίγο δυνατά.

"Ηρέμησε" προσπάθησε να με ησυχάσει "θα είμαι εντάξει"

Κούνησα το κεφάλι μου και το εσφυξα παραπάνω το χέρι.

Κοίταξα ποσό όμορφο φαίνεται το λούνα παρκ από εδώ πάνω και χαμογέλασα στην θεα.

"Είναι πανέμορφα" τον κοίταξα.

"Έχω δει και πιο ωραία" μου είπε και με κοιταξε "να ένα παράδειγμα"

"Cheesy" είπα και έκρυψα το πρόσωπο μου.

"Σου άρεσε" μου είπε "τι είναι εκει;" μου έδειξε με το δάχτυλο του.

"Είναι ένα μέρος που χορεύουν" σήκωσα τους ώμους μου.

"Ωραία" χαμογέλασε και με κοίταξε.

**** (εδώ ταιριάζει το τραγούδι που έβαλα ακούστε το αν θέλετε loves❤)

"Ναι" φώναξα μόλις έριξε το τελευταίο μπουκάλι με την μπάλα.

"Ποιο λούτρινο θες;" γύρισε να με κοιτάξει.

Χαμογέλασα "εκείνο τον ροζ μονοκερο" του έδειξα έναν μεγάλο μονοκερο.

Ο κύριος που ήταν στο μέσα μέρος του "βαγονιού" με άκουσε και μου τον έδωσε στα χέρια.

Τον ευχαρίστησα και φύγαμε, προς τα κάπου που ήθελε ο Μιχάλης.

"Σε ευχαριστώ" τον είπα.

Σήκωσε το φρύδι του "τι μόνο αυτό;"

Τον κοίταξα ερωτηματικά "τι άλλο;"

Τα χέρια του ακούμπησαν τα μάγουλα μου και με φίλησε στα χείλια.

"Παρακαλώ" μου είπε μολις απομακρύνθηκε

"Τώρα που θα πάμε;" τον ρώτησα αφού μου είπε ότι θέλει αυτός να με πάει κάπου.

"Εκει" μου έδειξε το κεφάλι του.

Σήκωσα τα φρύδια μου "θες να χορέψουμε;" γέλασα.

Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και με γρήγορα βήματα βρεθήκαμε μέσα στον χώρο σε μια μικρή πίστα "περίμενε εδώ" μου είπε και εξαφανίστηκε από το οπτικό μου πεδίο.

Έκατσα με τον μονοκερο αγκαλιά, μόλις γύρισε χαμογελούσε και το τραγούδι perfect του Ed ξεκίνησε να παίζει.

"Πλάκα κανείς" γέλασα και τον κοίταξα.

"Με είχες πει πριν ότι σου άρεσε και ότι θα ήθελες να το χορέψεις" σήκωσε τους ώμους του.

"Δεσποινίς;" ρώτησε και μου έδωσε το χέρι του.

Χαμογέλασε και του έπιασα το χέρι , το ελεύθερο του χέρι πήγε στην μέση μου και κόλλησε όσο μπορούσε τα σώματα μας με έναν μονοκερο στην μέση, ακούμπησα το κεφάλι μου στο στήθος του και χαμογέλασα.

"Γιατί γελάς" ρώτησε στα μισά του τραγουδιού.

"Γιατί χορεύουμε με έναν μονοκερο στην μέση και με απλά ρούχα" χαχάνισα.

"Εσυ είπες ότι σου αρέσει το διαφορετικό" μου απάντησε και συνεχίσαμε να χορεύουμε.

🌸🌸🌸
Hello loves!
Τι κάνετε ελπίζω να είστε καλά❤

Ήθελα να το κάνω Κιουτ αυτό το κεφάλαιο 😭
Γιατί - σποιλ - ίσως κάτι γίνει στο επόμενο 😈

Πως σας φάνηκε ; 🐻 ελπίζω να σας άρεσε.

Btw TO ALBUM TOY ED ΓΑΜΑΕΙ
Thanks.

Vote and comment 🌸
Καλό Σαββατοκύριακο

See you❤