12."φροντίδα"

Νέο κεφάλαιο γεαααα vote ⭐️ and comment 📝 ελπίζω να σας αρέσει🌸

🌸🌸🌸

Βόγκηξα μόλις άκουσα το κουδούνι να χτυπάει συνεχόμενα αναγκάζοντας με να σηκωθώ απρόθυμα από το κρεβάτι.

Πέταξα το πάπλωμα από πάνω μου και σηκώθηκα , ένιωσα το κεφάλι μου να γυρίζει και πάτησα τα πόδια μου στο κρύο πλακάκι.

"Τώρα" προσπάθησα να φωνάξω μόλις ξανά χτύπησε το κουδούνι, βγήκα από το δωμάτιο και πλησίασα την πόρτα.

Μόλις άνοιξα την πόρτα ένιωσα την ψυχρά από έξω και ανατρίχιασα.

"Πως είσαι;" ρώτησε απευθείας ο Μιχάλης και μπήκε μέσα κλείνοντας την πόρτα με το πόδι του αφού τα χέρια του κρατούσαν σακούλες.

Σήκωσα το φρύδι μου "τι κανείς εδώ;" ρώτησα "δεν θα έπρεπε να είσαι στο σχολείο;" πήγα προς την κουζίνα με αυτόν να με ακολουθεί.

"Έφυγα πιο νωρίς" μου απάντησε "εσυ πως είσαι;" ξανά ρώτησε και με έβαλε να κάτσω στην καρέκλα.

"Καλά" του είπα και αυτός με κοιτάξε.

"Μην μου λες ψέματα Δήμητρα" με μάλωσε "μοιάζεις σαν πεθαμένη"

Γέλασα αλλά σταμάτησα απότομα από τον πονο που ένιωσα στον λαιμό μου "σαν πεθαμένη; ευχαριστώ το πιο ωραίο κοπλιμέντο που μου έχουν πει" τον πείραξα.

Ακούμπησε το χέρι του στο μέτωπο μου "ακόμα και αρρωστη δεν μπορείς να μην είσαι σαρκαστική"

Πήρα το χέρι του από πάνω μου "είμαι καλά" του ξανά είπα και αυτός με σήκωσε απότομα και το κεφάλι μου βρέθηκε ανάποδα με θέα την πλάτη του.

"Τι κανείς!" Αναφώνησα και γατζωθηκα πάνω του από τον φόβο μου ότι θα πέσω "Μιχάλη άσε με κάτω" προσπάθησα να κρατήσω σταθερή την φωνή μου.

Γέλασε "που είναι το θερμόμετρο;" αδιαφόρησε για την απαίτηση μου.

"Θα σου πω αν με αφήσεις" του είπα.

"Θα σε αφήσω αν μου πεις" αντί γύρισε.

Αναστέναξα και τον χτύπησα ελαφρά στην πλάτη "αουτς" γέλασε και το χέρι του βρέθηκε στον πισινό μου σφαλιαριζοντας με.

"Μιχάλη!" Τσιριξα και αμέσως το μετάνιωσα αφού ένιωσα τον πονο στον λαιμό μου "είμαι άρρωστη σεβασου με" γέλασα

"Τώρα σε συμφέρει ότι είσαι άρρωστη Ε;" γέλασε και το ξανά έκανε και εγώ κουνήθηκα απότομα "θα μου πεις που είναι το θερμόμετρο; αλλιώς θα μείνουμε όλη μέρα έτσι" μου είπε "όχι ότι έχω πρόβλημα έχω ωραία θεα"

Ξεφυσηξα "στο ντουλάπι μπροστά σου"

"Είδες;" προχώρησε μπροστά για να φτάσει στο ντουλάπι "τόσο εύκολο ήταν να μου πεις που είναι"

"Τώρα άφησε με κάτω" παρακάλεσα.

Δεν μου απάντησε και άρχισε να προχωράει έξω από την κουζίνα , αντανακλαστικά τα χέρια μου έσφηξαν το γαλάζιο του πουκάμισο από τον φόβο ότι θα πέσω.

"Λάθος πόρτα" είπε μόλις άνοιξε την πόρτα του μπάνιου , συνέχισε να περπατάει με εμένα ακόμα να με κουβαλάει που χτυπιέμαι.

"Εδώ είμαστε" είπε και με άφησε απότομα στο κρεβάτι , πριν προλάβω να πω τίποτα άρπαξε το πάπλωμα και με σκέπασε.

"Βάλτο" απαίτησε και μου έδωσε το θερμόμετρο.

"Βάλτο" έκανα την βαριά του φωνή , η τουλάχιστον προσπάθησα και έβαλα το θερμόμετρο κάτω από την μασχάλη μου.

"Ευχαριστημένος;" τον κοίταξα.

"Πολύ" απάντησε και με κοιτούσε επίμονα.

"Πρώτη φορά είδα τα παιδιά να ανησυχούν για καθηγήτρια" μίλησε πρώτος αφού επικρατούσε ησυχία.

"Αλήθεια;" χαμογέλασα ελαφρά.

Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του "τους έχεις κάνει όλους μαγιά." Γέλασε.

Είπα σήμερα ότι είναι πολύ γλυκός;

Είχαμε να μιλήσουμε από τότε που έγινε η σκηνή με το φιλί το Σάββατο από κοντά, και δεν το έχει αναφέρει καθόλου μέχρι τώρα.

"Είναι η γοητεία που έχω" του είπα τελικά μόλις βγήκα από τις σκέψεις μου και χαμογέλασα.

"Μμμ" συμφώνησε και δάγκωσε το χείλος του "δώσε μου το θερμόμετρο" τέντωσε το χέρι του και έκανα ότι μου είπε δίνοντας του το.

Το κοιταξε προσεκτικά και μούτρωσε "38 και 5" μουρμούρισε και σηκώθηκε από δίπλα μου "μην τολμήσεις και κουνηθείς" είπε σοβαρά μόλις με είδε να κάνω πέρα το πάπλωμα , με ξανά σκέπασε και βγήκε από το δωμάτιο.

Που σκατα πάει ;

Άκουσα ένα θόρυβο από την κουζίνα και γέλασα ελαφρός μόλις τον άκουσα να βρίζει.

"Τα καταστρεψες όλα εκει μέσα;" τον κορόιδεψα μόλις μπήκε μέσα κρατώντας μια κούπα.

Την άφησε πάνω στο κομοδίνο που ήταν δίπλα από το κρεβάτι μου.

"Παραλίγο" γέλασε και με σήκωσε ώστε να μην είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι.

Χαμογέλασα στην κίνηση του.

"Το ξέρεις ότι δεν είμαι κανένα μωρό Ε;" γέλασα και έφτιαξα τα μαξιλάρια.

"Θα σου ξανά έλεγα για τις ηλικίες μας τώρα και ότι είσαι μικρό" με κοιταξε "αλλά σέβομαι ότι είσαι άρρωστη" μου έφερε την κούπα μπροστά μου.

"Είμαι σίγουρη ότι δεν είχα χαμομήλι μέσα στο σπίτι" του είπα μόλις ρούφηξα λίγο από το ρόφημα.

"Το ξέρω" "πήγα πήρα πριν έρθω, και κάποια φαραμακα" μου απάντησε, λύθηκε το μυστήριο με την σακούλα τώρα "πιες"

Ήπια μια ακόμα γουλιά "σε ευχαριστώ για όλα αλλά δεν είναι ανάγκη"

"Είναι" είπε γρήγορα

Ας ξανά πω ποσό γλυκός είναι σήμερα..

Μόλις τελείωσα το τσάι μου το άφησα πάλι πάνω στο κομοδίνο και χασμουρήθηκα, και ξανά άλλαξα θέση ξαπλωνοντας στο κρεβάτι , αντανακλαστικά ο Μιχάλης σηκώθηκε από το κρεβάτι δίπλα μου για να βολευτω.

"Κοιμήσου" είπε μόλις πρόσεξε ότι δεν έκλεινε τα μάτια μου.

Του έπιασα το χέρι "που πας;" ρώτησα χαμηλόφωνα.

"Στο σαλόνι" μου είπε και του ξανά τράβηξα το χέρι.

"Όχι" έκανα μια λυπημένη φάτσα "κάτσε εδώ" πήγα λίγο πιο πέρα κάνοντας του χώρο.

Χαμογέλασε και ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι, αμέσως τυλίχτηκα πάνω του ακουμπώντας το κεφάλι μου στο στέρνο του.

"Είσαι άρρωστη πολύ δεν εξηγείτε αλλιώς" γέλασε στην συμπεριφορά μου και μας σκέπασε με το σεντόνι.

"Σσς" του απάντησα και έκλεισα τα μάτια μου.

Ο ύπνος με πήρε μετά από λίγο μόλις το χέρι του άρχισε να χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά μου.

~~~~

Όταν άνοιξα τα μάτια μου πρόσεξα ότι πλέον ήταν σκοτεινά έξω και ότι ο Μιχάλης έλειπε από το κρεβάτι.

Έφυγε; ένιωσα να βουρκώνω και σηκώθηκα γρήγορα.

Στο σαλόνι η τηλεόραση παίζει χαμηλά και στην κουζίνα είναι το φως ανοιχτό.

Κατευθείαν μπήκα μέσα με την ελπίδα ότι θα είναι εκει ο Μιχάλης.

"Ξύπνησες;" μίλησε μόλις με είδε.

Χαμογέλασα ανακουφισμένη "ναι" τον κοίταξα "τι κανείς;" του έδειξα πίσω στο μάτι.

"Κοτόσουπα" με πλησίασε και τα χείλια του ακούμπησαν το μέτωπο μου "δεν καις όσο πριν" διαπίστωσε και γύρισε την πλάτη του σε εμένα.

"Γιατί τα κανείς όλα αυτά;" ρώτησα και του έδειξα την κούπα που είχε πριν τσάι και την κοτόσουπα που τώρα φτιάχνει.

Αναστέναξε και με πλησίασε.

"Γιατί νοιάζομαι για εσένα Δήμητρα" με φίλησε απαλά.

🌸🌸🌸🌸
Hello loooooves

Τι κάνετε ; ελπίζω να είστε καλά

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο ; είπα να τους κάνω λίγο (πολύ) Κιουτ 😭💕
Ψηφίστε⭐️ και σχολιάστε τις γνώμες σας , η τι θα θέλατε να γίνε στα επόμενα κεφαλαία💕

See yoooou💘

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top