Το Γράμμα
Τρεις μέρες ακόμα και θα μπει η καινούργια χρονιά. Αυτός ο χρόνος ήταν ο καλύτερος. Έγιναν τόσα πολλά.
Το καλύτερο όμως είναι ότι γνώρισα τον Gaara και ότι πλέον ήμαστε μαζί. Ίσως είχαμε μερικά εμπόδια στην αρχή όμως τα περάσαμε και τώρα ήμαστε μαζί χωρίς κάποιο πρόβλημα.
Χαίρομαι τόσο πολύ που τον γνώρισα.
Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά χτύπησε το κινητό μου. Κοίταξα την οθόνη και είδα να γράφει Itachi. Αναρωτιέμαι τι να θέλει.
-"Γειά σου Nashi. Τι κάνεις;" είπε μόλις το σήκωσα.
-"Καλά είμαι. Εσύ;"
-"Και εγώ καλά είμαι. Σε πήρα να σε ρωτήσω εάν έρθεις για την καινούργια χρονιά."
-"Φυσικά και θα έρθω. Αφού πάντα έρχομαι."
Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα πηγαίνω στους Uchiha, όπως και ο Naruto. Μας καλούνε κάθε χρόνο για να μην ήμαστε μόνοι και το εκτιμώ πολύ αυτό που κάνουν. Με κάνουν να νιώθω μέλος της οικογένειας τους.
-"Ωραία τότε θα έρθω να σε πάρω στης 8."
-"Itachi θέλει τρεις μέρες ακόμα η καινούργια χρονιά."
-"Το ξέρω, αλλά θέλω να το κανονίσουμε από τώρα."
-"Εντάξει τότε σε τρεις μέρες θα σε περιμένω στης 8. Τα λέμε." είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.
Είμαι σίγουρη ότι κάτι ετοιμάζει. Θα το μάθω σε τρεις μέρες μάλλον. Τότε χτύπησε η πόρτα. Πήγα και την άνοιξα και μπροστά μου ήταν η Κυρία Kate, η ένοικος της πολυκατοικίας.
Έρχεται συχνά και μου δίνει διαφορά γλυκά που μαγειρεύει. Την συμπαθώ πολύ, αλλά δεν θέλω να την βάζω σε μπελάδες. Είναι μεγάλη σε ηλικία και μπορεί να πάθει κάτι.
-"Γειά σας Κυρία Kate. Πως και από δω τέτοια ώρα." είπα χαμογελώντας καθώς είναι 3 το μεσημέρι.
-"Γειά σου Nashi. Ήρθα για να να δώσω αυτό το γράμμα. Μόλις ήρθε για σένα."
-"Ευχαριστώ όμως μπορούσα να κατέβω να το πάρω."
-"Το ξέρω όμως ήθελα να σου δώσω και μερικά μελομακάρονα." είπε και μου έδωσε ένα πιάτο και το γράμμα.
-"Σας ευχαριστώ πολύ. Θέλετε να περάσετε;" είπα καθώς πήρα αυτά που μου έδινε.
-"Μία άλλη φορά. Έχω τα εγγόνια μου κάτω."
-"Εντάξει. Καλές γιορτές." είπα και την χαιρέτησα.
-"Καλές γιορτές και σε σένα Nashi." είπε και έφυγε.
Μετά έκλεισα την πόρτα πήγα στην κουζίνα. Άφησα το πιάτο στον πάγκο και κοίταξα το γράμμα.
Περίεργο δεν λέει από ποιον είναι.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nashi Western,
Εάν θες να έχεις μια ήρεμη ζωή χωρίς μπλεξίματα τότε άσε τον Gaara μόνο. Διέγραψε τον από φίλο, αγόρι και ότι άλλο πρέπει για να τον αφήσεις μόνο. Εάν δεν το κάνεις τότε θα δεις άτομα που αγαπάς να πληγωνονται.
Ελπίζω να το κάνεις και να μην χρειαστεί να βλάψω κάποιον.
Από?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τι;;;
Να τον αφήσω; Μα τον αγαπώ. Δεν μπορώ να το κάνω.
Όμως θα βλάψει άτομα που αγαπώ. Μπορεί να βλάψει τις φίλες μου, τους φίλους μου, τον Naruto, τον θείο μου...
Ποιος το έστειλε και γιατί;;
Η Temari και ο Kankuro είναι με το μέρος μας. Δεν έχει μείνει κάποιος να μας κάνει κακό. Εκτός...
Ο πατέρα του.
Από ότι φαίνεται ανέλαβε μόνος του την κατάσταση. Θέλει να με φοβίσει και τα κατάφερε.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να μιλήσω στον Gaara όμως φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα το μάθει και θα βλάψει κάποιον από την οικογένεια μου.
Ίσως καταστρέψει την εταιρία του θείου μου. Ίσως κάνει τις φίλες μου να μαλωσουν μαζί μου. Ίσως τους κάνει όλους να με μισήσουν. Μόνο στην σκέψη ότι θα μείνω μόνη μου έρχεται να κλάψω. Δεν ξέρω τι να κάνω.
Έκατσα κάτω και άρχισα να κλαίω. Θέλω να είμαι μαζί του, θέλω να είμαι μαζί με τον Gaara όμως δεν θέλω να χάσω κάποιον.
Τότε άρχισε να χτυπάει το κινητό μου. Το πήρα από τον πάγκο και κοίταξα την οθόνη που έγραφε Gaara. Θέλω να το σηκώσω και να του πω τα πάντα, όμως δεν μπορώ. Θα πρέπει να χτίσω έναν τοίχο ανάμεσά μας. Έναν τοίχο που έκανα τα πάντα για να γκρεμίσω. Έναν τοίχο που θα δώσει τέλος σε όλα όσα έχουμε. Θα δώσει τέλος στην σχέση μας.
Αφού δεν σήκωσα το τηλέφωνό ο Gaara το έκλεισε. Πρέπει να νομίζει ότι έχω δουλειά ή κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να σκεφτεί ότι τον χωρίζω. Τον χωρίζω ενώ δεν το θέλω. Τον διώχνω μακριά μου.
Καθησα ώρες ολόκληρες στην κουζίνα να σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω. Όμως ότι και να σκεφτώ καταλήγω στο ίδιο πράγμα να τον αφήσω.
Πριν το καταλάβω είχε βραδιάσει. Σηκώθηκα και πήγα στο δωμάτιό μου. Δεν έχω όρεξη να φάω. Δεν κατεβαίνει τίποτα κάτω.
Δεν είχα όρεξη ούτε ρούχα να αλλάξω. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και πήρα την ζακέτα του Gaara και την αγκάλιασα.
Την σφίγγω κοντά μου σαν να είναι ότι πιο πολύτιμο έχω. Μυρίζει σαν εκείνον. Μου θυμίζει εκείνον.
(την ζακέτα την είχε δώσει στο ραντεβού)
Τότε το κινητό χτύπησε και ήταν πάλι ο Gaara. Είναι η πέμπτη φορά που παίρνει και δεν το σηκώνω. Νιώθω χάλια για αυτό όμως δεν έχω άλλη επιλογή. Εξάλλου σε λίγο θα το κλείσει όπως και πριν. Και όπως είπα το έκλεισε. Όμως το κινητό μου δονήστικε και πήρα να δω γιατί. Είδα ότι είχα ένα ηχιτικο μήνυμα από τον Gaara. Αμέσως το πάτησα.
"Nashi ανησυχώ. Γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο; Όταν λάβεις το μήνυμά μου θέλω να με πάρεις αμέσως τηλέφωνο. Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ. Καληνύχτα."
Όταν το άκουσα χαμογέλασα και άρχισα να κλαίω.
Γιατί δεν μπορούμε να ήμαστε μαζί;
Γιατί πρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά;
Θέλω να πεθάνω.
Δεν ξέρω εάν αντέξω μακριά του.
Όμως πρέπει...;
♥♥ Comment and Vote ♥♥
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top