-"Nashi θες να σου δείξω το δωμάτιο μου;" με ρώτησε η Temari όταν τελειώσαμε να τρώμε.

-"Φυσικά." είπα και σηκώθηκα.

Είπαμε στους υπόλοιπους που θα ήμαστε και φύγαμε. Μετά αρχίσαμε να πηγαίνουμε στο δωμάτιο της. Στην διαδρομή κοιτούσα τον χώρο. Είναι πολύ ωραίο το σπίτι τους. Οι τοίχοι έχουν πολύ όμορφα χρώματα και σχεδόν παντού υπάρχουν πανέμορφοι πίνακες ζωγραφικής.

-"Εδώ ήμαστε." είπε η Temari και κοίταξα την πόρτα που ήμασταν μπροστά.

Ήταν ίδια με τις άλλες εξωτερικά όμως όταν την άνοιξε έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Το δωμάτιο της ήταν σαν αυτά στις ταινίες με πριγκίπισσες. Ήταν υπέροχο.

-"Το δωμάτιο σου είναι υπέροχο." είπα καθώς κοιτούσα κάθε λεπτομέρεια του.

-"Ευχαριστώ. Έλα να σου δείξω τα πράγματά μου." είπε και με τράβηξε.

Άρχισε να μου δείχνει οτιδήποτε υπήρχε στο δωμάτιο. Όλα ήταν υπέροχα. Ειδικά τα ρούχα της. Έχει τόσο όμορφα ρούχα όμως όλη την ώρα φοράει τα ίδια απλά και βαρετά συνολακια. Μάλλον δεν θέλει τραβάει τα βλέμματα.

Όσο μου τα έδειχνε αυτά έκανε σαν μικρό παιδί που έφερε έναν φίλο του στο σπίτι του για πρώτη φορά.

-"Temari δεν έχεις φέρει ξανά κάποια φίλη σου εδώ;"

-"Τι λες; Φυσικά και έχω φέρει." είπε με ένα αμήχανο χαμόγελο.

Εγώ την κοίταξα κάπως και αυτή αναστέναξε. Έκατσε στο κρεβάτι, όπως και εγώ.

-"Πάντα ήθελα να φέρω κάποιον, αλλά όλοι γνώριζαν ότι ο Gaara είναι ξάδερφος μου και ότι μένω μαζί του έτσι δεν ερχόταν κανένας. Όλοι τον φοβόντουσαν και μαζί φοβόντουσαν και εμένα." είπε στεναχωριμενη.

-"Τώρα όμως είναι διαφορετικά." είπα και την αγκαλιασα.
-"Τα άλλαξα όλα έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχείς για κάτι τέτοιο πλέον."

-"Το ξέρω και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό." είπε και με αγκαλιασε.

Μείναμε αρκετή ώρα έτσι. Δεν με πείραξε ίσα ίσα χάρηκα. Χάρηκα, γιατί άλλαξα την ζωή της προς το καλύτερο. Άλλαξα την ζωή όλων τους.

-"Κέρδισα!!"

Ακούστηκε κάποιος να φωνάζει και κάπως έτσι χάλασε η στιγμή που είχα με την Temari. Αναστέναξα, όπως και η Temari, και απομακρυνθηκαμε η μία από την άλλη.

-"Νομίζω ακούστηκε από το δωμάτιο του Kankuro." είπε και σηκώθηκε, όπως και εγώ.

Βγήκαμε από το δωμάτιο της και πήγαμε στο διπλανό που προφανώς ήταν του Kankuro. Παντού υπήρχαν ηλεκτρονικά παιχνίδια και φιγούρες δράσης. Και φυσικά δεν έλειπε ο Naruto και ο Kankuro να κάθονται στην μέση του δωματίου να παίζουν κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι.

-"Το ήξερα ότι ήταν αυτοί." είπε η Temari και αναστέναξε.

-"Κορίτσια ήρθατε! Τέλεια! Ελάτε να παίξουμε!" είπε ο Kankuro σχεδόν φωνάζοντας.

-"Οχι. Έχουμε να κάνουμε κάτι πιο ενδιαφέρον." είπε η Temari έτοιμη να φύγει αλλά η φωνή του Naruto την σταμάτησε.

-"Απλά φοβάστε μην χάσετε."

-"Θα σου δείξω ποιος θα χάσει." του είπε και πήγε στο μέρος τους.

Εγώ γέλασα λίγο καθώς τους κοιτούσα. Θα ήμαστε μια πολύ περίεργη, αλλά χαρούμενη οικογένεια όταν έρθει η ώρα.

-"Nashi." άκουσα τον Gaara να ψυθιριζει και γύρισα το κεφάλι μου στην πόρτα.
-"Ελα."

Εγώ έφυγα σιγά σιγά από το δωμάτιο και πήγα στο μέρος του. Δεν μου είπε τίποτα, απλά έπιασε το χέρι μου και αρχίσαμε να περπατάμε. Μόλις περάσαμε δύο δωμάτια σταμάτησε και μπήκε σε ένα.

-"Αυτό είναι το δωμάτιο μου." μου είπε χαμογελωντας.

Αμέσως άρχισα να το κοιτάω τον χώρο. Το δωμάτιο του φαινόταν απλό αλλά οι λεπτομέρειες έκαναν την διαφορά. Μια από αυτές τις λεπτομέρειες ήταν η θέα που είχε το μπαλκόνι του. Έβλεπες όλον τον πίσω κήπο από κει. Μπορεί να είναι βράδυ αλλά ο κήπος φαίνεται τόσο όμορφος με τα λιγοστά φώτα που έχει.

-"Είναι πολύ ωραία η θέα." είπα καθώς στεκόμουν στα κάγκελα του μπαλκονιού.

-"Το ξέρω, για αυτό διάλεξα αυτό το δωμάτιο. Η θέα με ηρεμεί." είπε και με αγκαλιασε από πίσω.
-"Αυτό εξάλλου θα γίνει και δικό σου δωμάτιο όταν παντρευτούμε."

Όταν το είπε αυτό χαμογέλασα αμέσως. Μου αρέσει αυτή η σκέψη. Nashi Sabaku. Ακούγεται πολύ ωραίο το όνομα μου έτσι. Μου αρέσει και σκοπεύω να το συνηθίσω μέχρι να έρθει η ώρα που θα τον παντρευτώ και θα με λένε έτσι επίσημα.

Ύστερα από αυτό γύρισα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

-"Βιάζεσαι." του είπα μετά από λίγο.

-"Το ξέρω, αλλά θέλω να γνωρίζεις τα σχέδια μου για το μέλλον μας."

-"Τα γνωρίζω ήδη και συμφωνώ με όλα, αλλά όλα στην ώρα τους." είπα καθώς γύρισα να τον κοιτάξω.

-"Εντάξει." είπε και με πλησίασε και με φίλησε.

Ένα φιλί κάτω από το φως του φεγγαριού με το άτομο που αγαπάω όσο τίποτα στον κόσμο.

Δεν μπορώ να ζητήσω κάτι καλύτερο.

Ή μπορώ.

Μία οικογένεια. Εγώ, ο Gaara και τρία παιδιά τουλάχιστον.

Ναι. Αυτό θα ζητούσα εάν ήθελα κάτι καλύτερο, αλλά είμαι σίγουρη ότι σε μερικά χρόνια θα τα έχω όλα αυτά και με το παραπάνω. Και τότε θα είμαι ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο.

♥♥ Comment and Vote ♥♥