Κουνιέμαι λίγο και καταλαβαίνω ότι ξαπλώνω σε έναν καναπέ. Ανοίγω αργά τα μάτια μου και προσπαθώ να συνηθίσω το φως του ήλιου που με χτύπησε απότομα. Μετά από λίγο σηκώθηκα και παρατήρησα τον χώρο γύρο μου. Αμέσως και; κατάλαβα ότι βρίσκομαι σε ένα γραφείο.

Γιατί βρίσκομαι σε ένα γραφείο; Τι έγινε χθες;

Θυμάμαι ότι προχωρούσα για το σπίτι μου μετά την δουλειά όταν... Με απήγαγαν!! Σωστά! Πήγαινα σπίτι και ένα αμάξι σταμάτησε και κάποιος με τράβηξε μέσα βάζοντας ένα μαντίλι με υπνοτικο στο στόμα και την μύτη μου.

-"Καλημέρα." είπε μια λίγο βαριά φωνή και γύρισα το κεφάλι μου στο μέρος της.

Κάποιος καθότανε πίσω από το γραφείο του δωματίου. Δεν τον είχα παρατηρήσει πριν και δεν καταλαβαίνω πως έγινε αυτό, αφού έχει κόκκινα μαλλιά που σου τραβάνε το ενδιαφέρον κατευθείαν. Είναι σαν του Gaara θα έλεγα. Τώρα που το σκέφτομαι μοιάζει λίγο με τον Gaara.

-"Πως νιώθεις;" με ρώτησε καθώς με κοιτούσε στα μάτια.

-"Πονάει λίγο το κεφάλι μου, αλλά ριμε καλά."

-"Θα περάσει σε λίγο πιστεύω." είπε σηκώθηκε.

Πήγε στο παράθυρο και άρχισε να κοιτάει έξω. Φαίνεται να σκέφτεται κάτι σοβαρό. Ομως... Ποιος είναι; Και τι δουλειά έχω μαζί του;

-"Συγνώμη;" είπα και αυτός με κοίταξε με την άκρη του ματιού του.
-"Ποιος είστε και που βρίσκομαι;" ρώτησα όσο πιο ευγενικά μπορούσα.

Εκείνος έριξε μια τελευταία ματιά έξω και μετά άρχισε να έρχεται στο μέρος μου. Έκατσε απέναντί μου, στην πολυθρόνα. Με κοίταξε για λίγο πριν πάρει μια βαθιά ανάσα και αρχίσει να μιλάει.

-"Με λένε Sabaku Rasa και είμαι ο πατέρας του Gaara."

Τι είναι είπε;;

Εκείνη την στιγμή γούρλωσα τα μάτια μου και απλά τον κοιτούσα φοβισμένη. Ο πατέρας του Gaara, αυτός που θέλει να του χαλάσει την ζωή, να τον αφήσει μόνο, να τον κάνει ότι θέλει, βρίσκεται μπροστά μου. Νομίζω ότι έχω γίνει πιο χλωμή και από πεθαμένο.

Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να με σκοτώσει οπότε θέλει. Να με εξαφανίσει από την γη. Να διαγράψει το όνομα μου από παντού. Να κάνει τους πάντες να με ξεχάσουν. Να με κάνει να μην υπήρχα ποτέ.

Ναι! Την έχω βάψει άσχημα.

-"Δεν είναι σωστό να κοιτάς τους άλλους έτσι." είπε και τότε πρόσεξα ότι τόση ώρα τον κοιτούσα.

-"Συγνωμη." είπα και έσκυψα το κεφάλι μου.

Πρώτη φορά τον συναντώ και του δίνω την πιο χάλια εντύπωση. Τέλεια Nashi. Μπορείς και χειρότερα.

-"Δεν πρόκειται να σε πληγώσω έτσι μην φοβάσαι. Θέλω απλά να μιλήσουμε." είπε και σήκωσα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω.

Είπε ότι δεν θα με πληγώσει, αλλά εξακολουθώ να φοβάμαι. Δεν τον γνωρίζω έτσι δεν τον εμπιστεύομαι. Όμως τι θέλει να πούμε; Δεν θυμάμαι να τον έχω συναντηθεί ξανά.

-"Τι θα ήθελες να πούμε;" τον ρώτησα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.

-"Πιστεύω ότι ο Gaara σου έχει πει ότι δεν θέλω να έχει φίλους και τα λοιπά. Θέλω να σου πω τον λόγο που το θέλω αυτό και μετά θα αποφασίσεις μόνη σου εάν θες να μείνεις μαζί του."

-"Εντάξει." είπα, καθώς τον κοιτούσα με όλη μου την προσοχή.

Αναρωτιέμαι ποια μπορεί να είναι η ιστορία πίσω από όλο αυτό. Πίσω από τον λόγο που θέλει να αφήσει μόνο τον Gaara. Πιστεύω ότι αυτή η κουβέντα θα είναι πολύ ενδιαφέρον.

-"Nashi θυμάσαι μια εκδήλωση που είχες πάει όταν ήσουν 5 χρονών και έγινε ένα ατύχημα; Επίθεση για να είμαι πιο ακριβείς."

-"Ο θείος μου με πήγαινε σε πολλές εκδηλώσεις όταν ήμουν μικρή, αλλά ναι θυμάμαι μια εκδήλωση που έγινε κάτι σαν επίθεση, αλλά δεν είναι καθαρή η εικόνα."

-"Το φαντάστικα ότι δεν θα το θυμάσαι ήσουν μικρή εξάλλου, αλλά πρόκειται να σου πω ακριβώς τι έγινε." είπε με ένα λυπημένο ύφος.

Ότι και να έγινε σε εκείνη την εκδήλωση πρέπει να είναι πολύ λυπητερο. Φαίνεται πολύ λυπημένος, σαν να έχασε κάτι πολύτιμο. Όμως πως ξέρει ότι ήμουν σε αυτή την εκδήλωση; Ήταν και αυτός; Μήπως τον είχα γνωρίσει τότε;

-"Λοιπόν... (Ο Rasa λέει τι έγινε στην εκδήλωση, δηλαδή τα δύο κεφάλαια με την Karura.).
Έτσι υποσχέθηκα στο εαυτό μου να μην αφήσω τον Gaara να έχει την ίδια μοίρα." είπε ο Rasa και φαινόταν να κρατάει μερικά δάκρυα πίσω.

Εγώ τον κοιτούσα σοκαρισμένη. Ο Gaara δεν μου είπε ποτέ αυτήν την ιστορία. Μάλλον φταίει το σοκ εκείνη την στιγμή που τον έκανε να ξεχάσει σημαντικά πράγματα του ατυχήματος. Όμως και πάλι γιατί δεν του είπε ο Rasa την αλήθεια; Και γιατί δεν το θυμάμαι εγώ; Γνώρισα τον Gaara εκείνη την μέρα πως γίνεται να το ξέχασα;

-"Και γιατί δεν του είπατε την αλήθεια; Τι πραγματικά έγινε;"

-"Ποτέ δεν θέλησε να με ακούσει. Μετά από αυτό άλλαξε και έγινε ψυχρός απέναντι μου έτσι δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να του πω τι πραγματικά έγινε."

Μετά σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο και άρχισε να κοίτα έξω πάλι. Τον λυπάμαι λίγο. Η σχέση γονιού και παιδιού πρέπει να είναι πάντα ενωμένη και εδώ καταστράφηκε πριν καν αρχίσει. Πρέπει να μιλήσω στον Gaara για αυτό. Εμένα θα με ακούσει πιστεύω.

Rasa's POV

Της είπα τα πάντα για εκείνη την μέρα. Μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Την μέρα που έχασα την γυναίκα μου και το ενδιαφέρον του γιου μου απέναντι μου.

Την μέρα που έχασα τα πάντα.

Μόνο που σκέφτομαι το τότε θέλω να πεθάνω. Δεν έπρεπε να τους αφήσω να έρθουν. Έπρεπε να τους αφήσω σπίτι, αλλά είναι αργά πλέον. Δεν μπορώ να διορθώσω το παρελθόν, αλλά μπορώ να αλλάξω το μέλλον.

-"Λοιπόν Nashi, πια είναι η απόφαση σου;"

Πρέπει να μάθω εάν θέλει να μείνει με τον Gaara ή να τον αφήσει. Εάν μείνει μαζί του η ζωή της θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο. Έτσι πιστεύω η απάντηση της θα είναι αρνητική. Θα θέλει να νιώθει ασφαλής και όχι κυνηγημένη.

-"Για πιο πράγμα;" με ρώτησε καθώς με κοίταξε.

-"Μετά από αυτά που σου είπα τι θα κάνεις; Θα συνεχίσεις να είσαι με τον Gaara ενώ ξέρεις ότι κινδυνεύεις ή θα τον αφήσεις;" την ρώτησα και εκείνη κοίταξε κάτω σκεφτομενη.

Το ξέρω ότι πάλι διώχνω κάποιον από τον Gaara, όμως δεν θέλω να καταλήξει σαν εμένα. Δεν θέλω να τον δω στην κατάσταση μου.

Θέλω να του δώσω μια καλύτερη ζωή.

♥♥ Comment and Vote ♥♥