Rasa's POV

(ακόμα στο flashback)

Μόλις ο Gaara συστήθηκε στην Nashi έφυγαν για να παίξουν.

-"Ο μικρός φαίνεται να ερωτεύτηκε." είπε ο Jiraiya και κοίταξε τον Gaara.

-"Ναι όντως αλλά δεν τον κατηγορώ, η Nashi είναι πολύ όμορφη."

-"Ναι και από ότι φαίνεται ταιριάζουν. Ίσως στο μέλλον γίνουμε συγγενείς." είπε ο Jiraiya και με χτύπησε στην πλάτη.

Πάλι καλά που δεν έπινα κάτι αλλιώς θα είχα πνίγει έτσι όπως με βάρεσε.

-"Ναι μάλλον."είπα και προσπάθησα να χαμογελάσω χωρίς να δείξω ότι πονάω.

Μετά μιλήσαμε λίγο και πρόσεξα την Karura να μου κάνει νόημα. Ήταν η ώρα για τον λόγο μου. Άφησα τον Jiraiya και πήγα στην μέση του χώρου μαζί με τον Gaara και την Karura. Όλοι μας είδαν και έκαμαν ησυχία.

-"Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που ήρθατε και φέτος. Χαίρομαι που είστε εδώ και δεν λείπει κάποιος. Θέλω να σας ευχαριστήσω που με στηρίζετε όλα αυτά τα χρόνια και ελπίζω να συνεχίσετε να το κάνετε όπως και εγώ. Λοιπόν στην υγειά όλων μας." είπα και σήκωσα το ποτήρι μου ψηλά.

Τότε το ποτήρι έσπασε καθώς πέρασε μια σφαίρα μέσα από αυτό. Όλοι πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να τρέχουν σαν τρελοί για να φύγουν.

Ο κόσμος έτρεχε παντού. Περνούσαν τόσο γρήγορα από μπροστά μου. Χωρίς δεύτερη σκέψη έπιασα το χέρι της Karura και άρχισα να τρέχω. Οι σωματοφύλακες ήταν ήδη στον χώρο και πυροβολούσαν τους εισβολείς.

Βγήκα έξω και κοίταξα πίσω την Karura, αλλά δεν ήταν εκεί. Αντίθετος είχα τραβήξει μια άλλη γυναίκα. Ξαφνικά ένιωσα τον πανικό και τον τρόμο να με λούζουν.

Δεν ξέρω τι να κάνω....

Είναι ακόμα μέσα. Η Karura και ο Gaara είναι ακόμα μέσα.

-"Θείε! Ο Gaara είναι μέσα. Πρέπει να πάμε." ακούστηκε η φωνή της μικρής Nashi.

-"Οχι Nashi είναι επικίνδυνα. Είμαι σίγουρος ότι είναι μια χαρά." είπε ο Jiraiya και μπήκαν σε μια λιμουζίνα.

Η Nashi φώναζε 'όχι' και έκλαιγε. Δεν θέλει να τον χάσει, όπως και εγώ.

-"Κυριε Rasa πρέπει να φύγουμε." μου είπε ένας σωματοφύλακας μου αλλά τον αγνόησα.

Αρχισα να τρέχω μέσα στο σπίτι. Πρέπει να τους βοηθήσω.

Μπήκα στην αίθουσα που ήταν η εκδήλωση. Ο χώρος ήταν χάλια. Υπήρχε παντού καπνός, που έβγαινε από τους αεραγωγούς, σπασμένα ποτήρια και πιάτα και πτώματα. Τα πτώματα των σωματοφυλάκων του και από μερικούς καλεσμένους.

Έμεινα να τα κοιτάω λίγο όταν άκουσα κάποιον να πυροβολεί. Τότε θυμήθηκα τον Gaara και την Karura. Άρχισα να τρέχω στον χώρο για να τους βρω.

Δεν μιλούσα για να μην προδώσω την θέση μου. Μετά από λίγο είδα μερικά κόκκινα μαλλιά πίσω από ένα τραπέζι. Είναι του Gaara. Είμαι σίγουρος.

Έτρεξα εκεί και είδα πίσω από το τραπέζι τον Gaara και την Karura. Ήταν έτοιμοι να φωνάξουν από φόβο όμως πρόλαβα να τους αγκαλιάσω και δεν έκαναν τίποτα.

-"Πρέπει να φύγουμε." είπα ψιθυριστά.

Σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να προχωράμε στην έξοδο. Ήμασταν σχεδόν στην πόρτα της αίθουσας όταν κάποιος μπήκε μπροστά μου και προσπάθησε να με κόψει με ένα σπαθί. Όμως τον είχα δει και πρόλαβα να πάω πίσω.

Μου επιτέθηκε ξανά με στόχο την καρδιά μου. Έκανα στα αριστερά και απέφυγα την επίθεση. Μετά του έπιασα το χέρι και του έδωσα μπουνιά στο στομάχι. Λύγισε από τον πόνο και του έδωσα μια γονατια στο κεφάλι. Ύστερα έπεσε κάτω αναίσθητος.

Έπιασα το χέρι της Karura και άρχισα να τρέχω όμως εκείνη με κράτησε πίσω. Την κοίταξα και έδειχνε ανήσυχη.

-"Ο Gaara δεν είναι εδώ." είπε και κοιτούσε να τον βρει.

-"Τι;; Εδώ ήταν πριν λίγο."

-"Το ξέρω όμως ξαφνικά άφησε το χέρι μου και έφυγε."

Αναστέναξα θυμωμένος και άρχισα να τον ψάχνω. Τι έγινε και της άφησε το χέρι; Κι αν τον απήγαγαν; Στην σκέψη αυτή τρελενομαι. Δεν θα αφήσω κανέναν να τον πειράξει.

-"Gaara!! " φώναξε η Karura και άρχισε να τρέχει.

Κοίταξα που έτρεχε και είδα τον Gaara να κρατά ένα αρκουδάκι. Χαίρομαι που είναι καλά και μας ανησύχησε για ένα αρκουδάκι; Είναι περίεργος.

Ακούστηκε ένας πυροβολισμός και είδα την Karura να πέφτει κάτω. Κάποιος την είχε πετύχει στην πλάτη στην μεριά της καρδιάς. Αμέσως άρχισα να τρέχω κοντά της. Είχε πέσει κάτω και ο Gaara ήταν κοντά της.

-"Karura! Karura μείνε μαζί μου. Μην με αφήνεις." είπα καθώς την πήρα στα χέρια μου και της έπιασα το χέρι.

Ήμουν έτοιμος να κλάψω. Δεν ξέρω τι θα κάνω εάν την χάσω. Δεν θέλω να την χάσω.

-"Μαμά." είπε ο Gaara κλαίγοντας.

-"Συγνώμη Rasa... αλλά δεν μπόρεσα... να κρατήσω... την υπόσχεση μου." είπε η Karura με ένα αδύναμο χαμόγελο.

-"Μην το λες αυτό. Μπορείς να τα καταφέρεις." της είπα και μερικά δάκρυα ξέφυγαν από τα μάτια μου.

-"Θέλω να... προσέχεις τον Gaara... και να του δώσεις... το μέλλον... που του αξίζει."

-"Μην το λες αυτό. Θα είσαι και εσύ εκεί. Σε παρακαλώ μην με αφήσεις." είπα και έκλαιγα πλέον πολύ.

-"Λυπάμαι Rasa... αλλά δεν θα τα καταφέρω... Είστε ότι πιο πολύτιμο έχω... έτσι έπρεπε να σας προστατέψω." είπε και σήκωσε το χέρι της και μου χάιδεψε το μάγουλο.
-"Σε ευχαριστώ... για όλα. Σε αγαπώ... Σας αγαπώ... και τους δύο."

Είπε πριν κλείσει τα μάτια της και το δέρμα της πάψει να είναι ζεστό. Τότε στο δωμάτιο μπήκαν μερικοί αστυνομικοί και γιατροί.

-"Karura ήρθε βοήθεια. Ολα θα είναι μια χαρά. Θα σε βοηθήσουν." είπα καθώς την κουνουσα να ξυπνήσει.

Ομως όλα ήταν μάταια. Την είχα χάσει για πάντα.

-" Karura!!! " φώναξα και είδα τον Gaara να λυποθημα από το σοκ.

Τον πήρα αγκαλιά και του χάιδεψα τα μαλλιά.

-"Δεν θα το επιτρέψω να έχεις την ίδια ζωή, όπως εγώ."

End of flashback

Ο Gaara δεν ξέρει αυτή την ιστορία. Όταν λυποθημησε ξέχασε πολλά σημεία από εκείνη την μέρα. Νόμιζα ότι ήταν καλύτερα έτσι, αλλά όχι. Με μισεί. Ήθελα το καλό του και αυτός με μισεί. Ίσως το παρατραβηξα λίγο.

Απλά ήθελα να μην έχει την ίδια μοίρα. Να χάνει αυτούς που αγαπά, αλλά αυτό δεν κάνω τώρα;; Τον κάνω να χάσει το μόνο άτομο που αγαπά και τον αγαπά.

Την Nashi.

Μάλλον πρέπει να μιλήσω μαζί της. Να της εξηγήσω μερικά πράγματα. Μετά από αυτά θα την αφήσω να διαλέξει εάν θέλει να είναι μαζί του ή όχι.

Εάν τον αγαπά αληθινά δεν θα τον αφήσει. Εάν το κάνει αυτό θα είναι σαν μια δεύτερη Karura.

"Πρώτα οι άλλοι και μετά εγώ."

Έτσι ήταν η Karura.

Είναι άραγε έτσι και η Nashi;;

♥♥ Comment and Vote ♥♥