Gaara's POV

Όταν μου είπε το όνειρο που είδε νευριασα τόσο πολύ. Ο Rasa την τρόμαξε με το γραμμα και τώρα βλέπει εφιάλτες. Θα πληρώσει για αυτό που έκανε.

Θα κάνω τα πάντα για να είναι ασφαλής. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να την βλέψει. Και θα ξεκινήσω με τον Rasa.

-"Κύριε Gaara ανησυχήσαμε. Που ήσασταν;" με ρώτησε μια υπηρέτρια μόλις μπήκα σπίτι.

Την προσπέρασα όπως και πολλές ακόμα και πήγα στο γραφείο του Rasa. Μπήκα μέσα χωρίς να χτυπήσω. Ήταν πίσω από το γραφείο του και διάβαζε κάτι χαρτιά.

-"Που ήσουν;" με ρώτησε καθώς μου έριξε ένα μικρό βλέμμα.

-"Στην Nashi." είπα και τότε με κοίταξε με ενδιαφέρον.

-"Σου είπα να χωρίσετε." είπε με έναν κρύο τόνο καθώς με κοιτούσε.

-"Δεν σκοπεύω να το κάνω αυτό." του είπα με τον ίδιο τόνο.

-"Γιατί;"

-"Γιατί την αγαπώ. Και αν πειράξεις έστω και έναν από την οικογένεια της θα το πληρώσεις ακριβά." του είπα θυμωμένα.

-"Gaara πρέπει να χωρίσετε για το μέλλον της εταιρίας."

-"Οχι." φώναξα.
-"Η Nashi θα μείνει μαζί μου. Με κάνει να νιώθω διαφορετικά. Με κάνει να νιώθω πως όλα είναι μια χαρά.
Όταν είναι δίπλα μου νιώθω ότι όλα γύρο μου αλλάζουν, ότι όλα παίρνουν ζωή.
Δεν θα σε αφήσω να την πάρεις. Την αγαπώ και θα την προστατέψω."

Όσο τα έλεγα αυτά ο Rasa με κοιτούσε με ένα κρύο και αδιάφορο βλέμμα. Βαρέθηκα αυτό το βλέμμα.

-"Θα την προστατέψω με ότι έχω και θα το κάνω καλύτερα από σένα." είπα και γύρισα να φύγω.

-"Τι εννοείς;"

-"Ότι δεν θα την αφήσω να πεθάνει, όπως εσύ την μητέρα μου." είπα και έφυγα.

Δεν έχω καμία όρεξη να τον ακούσω να μου λέει δικαιολογίες για εκείνη την μέρα, την μέρα που πέθανε η μητέρα μου. Δεν μπόρεσε να την προστατέψει και αυτό έχει σημασία.

Δεν θα το επιτρέψω να χάσω πάλι κάποιον που αγαπώ. Θα προστατέψω την Nashi με ότι έχω. Θα την κρατήσω ασφαλής. Είναι ότι πιο πολύτιμο έχω.

Rasa's POV

Πήγα να τον φωνάξω όμως δεν μπόρεσα. Δεν μπόρεσα να πω το όνομά του.

Έπρεπε να του είχα εξηγήσει τι έγινε πριν καιρό. Ότι η Karura, η μητέρα του, πέθανε για να ζήσουμε εμείς, εγώ και ο Gaara.

Έπρεπε να του πω ότι μας προστάτεψε ενώ ήξερε τον κίνδυνο.

Flashback

-"Αγάπη μου είσαι έτοιμος;" ρώτησε η Karura, η γυναίκα μου και μητέρα του Gaara.

-"Σχεδόν." είπα καθώς βγήκα από το μπάνιο με την γραβάτα στο χέρι.

Την έδωσα στην Karura και εκείνη την πέρασε γύρο από τον λαιμό μου και άρχισε να την δένει. Όταν τελείωσε της χάιδεψα το μάγουλο και την φίλησα στο μέτωπο.

-"Σε ευχαριστώ." είπα και της χαμογέλασα και εκείνη μου χαμογέλασε πίσω.
-"Θα ήταν καλό να κάτσετε εδώ όμως."

-"Πρέπει να είναι όλη η οικογένεια Sabaku στην εκδήλωση αλλιώς θα γίνουμε ρεζίλι και δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Όλα θα είναι μια χαρά." είπε και πέρασε τα χέρια γύρο από τον λαιμό μου.

-"Μακάρι, αλλά έχω ένα κακό προαίσθημα." είπα και έβαλα τα χέρια μου στην μέση της.

-"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς αγάπη μου. Μια εκδήλωση είναι μόνο."

-"Το ξέρω." είπα και αναστέναξα.
-"Ελπίζω να μην συμβεί κάτι."

-"Δεν θα συμβεί." είπε και με φίλησε.

Της ανταπέδωσα το φιλί αμέσως και την έφερα κοντά μου. Όταν χωριστηκαμε μου χαμογέλασε και τότε άνοιξε η πόρτα. Μέσα στο δωμάτιο μπήκε ένας πεντάχρονος μπόμπιρας, τον οποίο αγαπώ πολύ. Ετρεξε σε εμένα και εγώ τον πήρα αγκαλιά.

-"Από ότι φαίνεται ο Gaara είναι έτοιμος." είπε η Karura και του χαμογέλασε.

-"Ναι, αλλά θέλω να το βγάλω." είπε ο μικρός Gaara δείχνοντας το κουστούμι του.

-"Θα πρέπει να το φορέσεις μερικές ώρες μέχρι να τελειώσει η εκδήλωση." του είπα και τον άφησα κάτω.

-"Καλά, αλλά αύριο θα πάμε στο πάρκο;;" ρώτησε ο Gaara και άστραψαν τα μάτια του.

-"Εγινε." του είπα χαμογελώντας και του ανακάτεψα τα μαλλιά.

Μετά πήγε στην πόρτα και μας φώναξε. Αρχίσαμε να περπατάμε μαζί του. Κατεβήκαμε τις σκάλες και μπήκαμε στην αίθουσα που γινόταν η εκδήλωση.

Ήταν μια εκδήλωση για να ευχαριστήσω όλους τους συνέταιρους μου για την συνεργασία αλλά και για να περάσουμε καλά. Ο χώρος ήταν γεμάτος από γνωστούς και φίλους. Όλοι γελούσαν και σηζητουσαν μεταξύ τους. Όλοι ήταν χαρούμενοι.

Χαίρομαι να διοργανώνω τέτοιες εκδηλώσεις. Φέρνουν κοντά πολλούς ανθρώπους.

-"Rasa!" με φώναξε ένας φίλος μου και γύρισα στο μέρος του.

-"Πάει καιρός Jiraiya."

-"Οντως. Χαίρομαι που είσαι καλά και από ότι βλέπω η οικογένεια σου μεγάλωσε."

-"Και εσένα το ίδιο." είπα καθώς πρόσεξα ένα μικρό κορίτσι από πίσω του.

-"Οχι όχι. Το παιδί δεν είναι δικό μου. Είναι ανηψια μου. Πρέπει να την προσέχω για λίγο καιρό και δεν ήθελα να χάσω τον χορό."

-"Κατάλαβα. Με λένε Rasa." είπα χαμογελώντας στο μικρό κορίτσι και της έδωσα το χέρι μου.

-"Nashi Western. Χάρηκα για την γνωριμία κύριε." είπε και δώσαμε τα χέρια μας.

-"Σίγουρα είσαι μια πολύ όμορφη δεσποινίς." είπα και της χαμογέλασα και εκείνη κοκκινησε λίγο.

-"Ναι όντως. Έχεις και εσύ ένα γιό, σωστά;" με ρώτησε ο Jiraiya.

-"Ναι ένα λεπτό." είπα και φώναξα τον Gaara να έρθει.

Εκείνος ήρθε και τον σύστησα στην Nashi . Όταν έδωσε το χέρι του για χειραψία και η Nashi το πήρε, νομίζω ότι είδα τον Gaara να κοκκινίζει.

Μάλλον γεννιέται κάτι ανεκτίμητο μεταξύ τους. Κάτι που μόνο η ζωή ξέρει πως θα εξελιχθεί.

To be continue.............

♥♥ Comment and Vote ♥♥