🔥26🔥

Σωτήρης Pov

Ξεφορτωθηκα το πτώμα πετώντας το στην λίμνη. Δεν λυπήθηκα καθόλου τον αδελφό μου που αναγκάστηκε να δει πολλά λίτρα αίμα να ξεχύνονται από το ακέφαλο σώμα. Και βέβαια δεν λυπήθηκα την Βικτόρια.

Δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι έχουμε στην ζωή μας ένα στίχο με τον οποίο πορευόμαστε στην ζωή. Ο σκοπός λοιπόν αγιάζει τα μέσα.

Δεν μενω παραπάνω στο δάσος. Αντιθέτως άφησα τον Μάριο να θρηνεί ακόμα ένα θύμα μου. Ακόμα έναν άγνωστο, σ'αυτόν, άνθρωπο, μια σκηνή που θα τον βασανίζει για όλη του την ζωή.

Επόμενος σταθμός είναι το σπίτι της Ειρήνης. Πρέπει να γνωρίζω την κατάσταση στην οποία βρίσκεται προκειμένου να βρω το κατάλληλο λεπτό να επιτεθω. Καθώς προχωρώ θυμάμαι την συναισθηματική συζήτηση με την Σοφία. Είναι ο μόνος άνθρωπος που με εμπνέει τόσο ώστε να μιλήσω για τα βαθύτερα συναισθήματα μου.

Μέχρι πριν λίγους μήνες δεν γνώριζα καν ότι μπορώ να αισθανθώ, να δεθω, να νοιαστω. Δεν φαντάστηκα  ότι μια απλή σαρκική επαφή με ένα από τα θύματα θα μου προκαλούσε ζημιά.

Η Σοφία κατάφερε το ακατόρθωτο. Κατάφερε να αφυπνίσει αναμνήσεις και ευαισθησίες που είχα κρύψει, είχα θάψει και είχα καταστρέψει χρόνια πριν. Μπαίνω στο σπίτι από το παράθυρο του δεύτερου ορόφου, σκαρφαλωνοντας αρχικά στο μπαλκόνι και έπειτα χρησιμοποιώντας τους σωλήνες. Διαπιστώνω πως βρίσκομαι στο δωμάτιο μου. Με αργά βήματα προχωρώ προς τα σκαλοπάτια μα σταματώ εφόσον ακούω ομιλίες.

Διακρίνω την φωνή της Ειρήνης και του Γιωτη οι οποίοι διαφωνούν έντονα για ένα μη διευκρινισμενο, ακόμα, θέμα. Καθώς κατεβαίνω τα πρώτα σκαλοπάτια ακούω την πανικόβλητη φωνή της Ειρήνης.

《 Εφόσον η αστυνομία έρχεται εδώ, οφείλουμε να βρούμε μια καλή δικαιολογία για την αδελφή μου. Κανείς δεν πρέπει να καταλάβει τι πραγματικά της συνέβη. 》 Μιλά παράλογα ακόμα και για εμένα.

《 Ειρήνη όχι. Αν ψάξουν και εκείνοι  έχουμε περισσότερες πιθανότητες να την βρούμε και να πιάσουμε αυτό το τέρας. 》 Μοχθηρη φωνή γεμάτη μίσος. Δεν τον αδικώ. Το κουδούνι διακόπτει κάθε ένσταση που έχει η Ειρήνη.

《 Ήρθαν. 》 Ψιθυρίζει αβέβαια και τότε καταλαβαίνω πως πρέπει να βιαστώ. Τρέχω στο δωμάτιο μου που ευτυχώς βρισκόταν στην πίσω μεριά του σπιτιού. Κατεβαίνω με τον ίδιο τρόπο που ανέβηκα και ξεκινώ να τρέχω γρήγορα. Γνωρίζω από εμπειρία πως η αστυνομία είναι ένας δύσκολος αντίπαλος. Ξέρω, λοιπόν, πως πρέπει να βαδίσω στο μόνο άνθρωπο που πιστεύει στην μεταμόρφωση μου, που πιστεύει πως το τέρας που είμαι είναι κάτι παροδικό κάτι ψεύτικο. Εκτιμώ την πίστη του σε εμένα. Γι'αυτό και ο Μάριος θα μου σταθεί και πάλι. Γιατί εκτός από το αιμα που μας ενώνει υπάρχει και η πίστη που έχουμε ο ένας στον άλλο.

Πληκτρολογώ ένα μήνυμα με τις σημαντικότερες πληροφορίες που πρέπει να ξέρει και του το στέλνω.

Χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνομαι προς το πατρικό μου σπίτι, ένα μέρος που έχω να πάω χρόνια ολόκληρα, ένα μέρος που κάνεις δεν θα με πιάσει. Έφυγα από το σπίτι μου στα 16 και αμέσως γνώρισα τους μεγάλους παίκτες του παιχνιδιού.

Ανθρώπους που προσπαθώ να κερδίσω εννιά χρόνια μάταια. Όμως μου υποσχέθηκαν πως αυτή είναι η τελευταία μου υπόθεση: να βγάλω από την μέση την Ειρήνη Σωτηρίου έτσι ώστε να κερδίσουν και να ξοδέψουν τα χρήματα των γονιών τους. Αρχικά δέχτηκα με ευκολία μα τα πράγματα έγινε δύσκολα όταν γνώρισα την Σοφία και την Ειρήνη.

Η αλήθεια είναι ότι δεθηκα πολύ με την Σοφία όποτε δεν υπήρχε θέμα με την υπόθεση. Μέχρι που τα αφεντικά σκέφτηκαν ότι σε τρεις μήνες η Σοφία θα γίνει 18 και αυτό την κατατάσσει αυτόματα στους νόμιμους κληρονόμους. Γι'αυτό μου ζήτησαν να την εξαφάνισω μέχρι να πάρουν αυτό που θέλουνε και αυτό κάνω. Φτάνω στο φτωχικό πατρικό μου και παραμένω στην μικρή αυλή. Τα χόρτα έχουν μεγαλώσει και τα κλαδιά των δέντρων έχουν τυλίξει το σπίτι.

Δεν κάνω τον κόπο να ρίξω ματιές στο εσωτερικό του σπιτιού. Έχω χτίσει μια σκληρή επιφάνεια πάνω από το όργανο καρδιά ενώ στο μυαλό μου έχω πει εκατομμύρια ψέματα, ψεύτικες ιστορίες και αναμνήσεις.

Έχω καταφέρει να κοροϊδεύω μέχρι και τον ίδιο μου τον εαυτό.

Παρατηρώ το ακριβό αμάξι του αδελφού μου να παρκάρει ακριβώς έξω από την πόρτα. Μα τι διακριτικός! Αυτός πρέπει να είναι ο καλύτερος μπάτσος. Έχει χάρη που χρειάζομαι την βοήθεια του αλλιώς θα ήμασταν και πάλι δύο άγνωστοι.

Με πλησιάζει καθώς φοράει τα μαύρα γυαλιά ηλίου.

《 Ασφαλές μέρος, σε συγχαίρω για την επιλογή σου. Τι με θες Σωτήρη; Τι άλλο θες; 》 Αν και μίλα αγανακτισμένα, ξέρω πως με πιστεύει. Πιστεύει πως τον χρειάζομαι για κάτι σημαντικό. Και έχει δίκιο.

《 Χρειάζομαι την βοήθεια σου. 》 Ψιθυριζω αδύναμα. Ο Μάριος μένει άναυδος.

《 Δεν ξανασκοτωνω για χάρη σου Σωτήρη. Τελείωσε αυτός ο καιρος. Δεν θα ξανά αφαιρέσω μια αθώα ζωή, χωρίς ουσιαστικό λόγο, μονο και μονο για να ανέβεις στα μάτια κάποιον εγκληματιών. 》 Κλωτσαω λίγες πέτρες σηκώνοντας σκόνη ενώ ξεφυσαω απελπισμένα.

《 Για την ακρίβεια θέλω να σώσεις έναν άνθρωπο. 》 Με κοιτάζει ξαφνιασμένος ενώ σχηματίζει μια κλειστεί γραμμή με τα χείλη του.

《 Θέλω να οδηγήσεις την Σοφία κάπου που να είναι ασφαλής. Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και θέλω εκείνη να είναι με άνθρωπο που να είναι αξιόπιστος. Επίσης δεν θέλω να της φέρεσαι σαν φυλακισμένη, το αντίθετο μαλιστα. Θέλω να τρώει, να διασκεδάζει, να νοιώσει έφηβη. Να την πας μια βόλτα χωρίς να την χάσεις. Θέλω να είναι ευτυχισμένη. 》 Γελάει ειρωνικά και μου ακουμπά τον ώμο.

《 Δεν θα είναι ευτυχισμένη. Όχι εφόσον της στερείς τόσο σημαντικά πρόσωπα Σωτήρη. 》 Κουνάω το κεφάλι μου και  τον κοιτάζω στα μάτια με βλέμμα σοβαρό.

《 Θα την κάνω εγώ χαρούμενη Μάριε. Θα το κάνω ακόμα και αν είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω. Το υπόσχομαι μπροστά σου. 》 Γνωρίζω πως αυτό τον εκπλήσσει παραπάνω.

《 Μην καθυστερείς. Δώσε της όμορφες και ελεύθερες στιγμές. 》

《 Στο υπόσχομαι λοιπόν. Καλή συνέχεια. 》 Λέει ειρωνικά και βγαίνει από την αυλή. Μπαίνει στο αμάξι και εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο.

Ξέρω πως ο Μάριος θα την κρατήσει ασφαλή μόνο και μόνο επειδή εγώ του το ζήτησα. Το θέμα είναι να ξέρω που θα την πάει σε περίπτωση που συμβεί κάτι κακο. Δεν περνάει ούτε ένα λεπτό και λαμβάνω ένα μήνυμα από τον αδελφό μου.

"Θα την έχω σπίτι μου. Θα είναι ασφαλής  έτσι. Όταν θα σε χρειαστώ θα σε πάρω τηλέφωνο. Κάνε το ίδιο και εσύ. Τα λέμε μικρέ. "

Χαμογελώ ικανοποιημένος και σκέφτομαι διαρκώς πόσο τυχερός είμαι που έχω αυτό τον άνθρωπο στην ζωή μου. Ακόμα και αν δεν τον εκτιμούσα  τόσο όσο τώρα.

* Τέλος κεφαλαίου ❤

Ελπίζω να σας άρεσε

Σήμερα θα ανέβει ακόμα ένα

See you soon 🔜 *

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top