Μάριος Pov

Μπαίνω στο γραφείο μου και κάθομαι στην αναπαυτικη καρέκλα. Κοιτάζω την μεγάλη στοίβα πολυχρωμων φακέλων και το γεμάτο πρόγραμμα μου. Με την άκρη του ματιού μου τσεκάρω το σταθερό και διακρίνω πως έχω δύο αναπάντητες και ένα φωνητικό μήνυμα.

Το όνομα του αδελφού μου, Σωτήρη, εμφανίζεται και στις δύο κλήσεις. Για ποιον λόγο να μου τηλεφωνεί αυτος; Έχει να μου ζητήσει χάρη πολύ καιρό και ακόμα περισσότερο να μου μιλήσει.

Θέλει μόνο τα λεφτά μου και εκμεταλλεύεται το αξίωμα μου ως αστυνομικός. Λυπάμαι που ο Σωτήρης απομακρύνθηκε από εμένα, που μίσησε τόσο πολύ την έννοια της οικογένειας. Που λατρεύει την δίψα για την εξουσία, για την θέση κοντά στα αφεντικά, κοντά σε ένα μάτσο εγκληματίες και γι αυτό τον έκαναν ένα με αυτούς. Παίρνω να ακούσω το μήνυμα έχοντα μια έκφραση αδιαφορίας.

《 Μάριε》 η φωνή του τρέμει και αυτό μου προκαλεί ενδιαφέρον.

《Βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Την αγαπώ τόσο όσο αγαπώ και την θέση. Τόσα χρόνια παλεύω, έχω διαπράξει φοβερά εγκλήματα, έχω γίνει ένα κτήνος, ένας τέρας. Μόνο αυτή μπορεί να με σώσει αλλά.. με μισεί. 》 Πλέον κλαιει σιγανά γεγονός που με αφήνει άναυδο.

Αυτή η κοπέλα τον άλλαξε. Έχω να τον δω να κλαίει από τότε που ήταν μωρό.

《 Αλλά πρέπει να το κάνω. Πρέπει να τους σκοτώσω Μάριε. Είναι το τελικό στάδιο για την άνοδο μου. Οφείλω να το εκπληρώσω. Για όλες εκείνες τις αθώες ζωές που στερησα από τον κόσμο. Μάριε φοβαμ--. 》
Ξεφυσαω χαμένος. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια ο Σωτήρης με πλησίασε χωρίς να ζητήσει χάρη ή χρήματα. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια έγινα και πάλι ο αδελφός του. Και νιώθω συγκίνηση και χαρά.

Επιτέλους θα τον βοηθήσω, θα τα καταφέρω να γεφυρωσω την διάφορα που είχε δημιουργήθει ανάμεσα μας. Βέβαια σαν μεγάλος αδελφός δεν θα τον αφήσω να σκοτώσει άλλους. Παίρνω το κινητό μου και ερευνώ το όνομα της Ειρήνης Σωτηρίου. Καλώ και περιμένω να ακούσω την γλυκιά φωνή της. Θα την προστατεύσω δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον αδελφό μου να βρει τον πραγματικό έρωτα και ευτυχία.

《 Παρακαλώ; 》 Ρωτά με κομμένη την ανάσα.

《 Είμαι ο Μάριος Προκοπίου, ο αδελφός του Σωτήρη.  》 Ακούω την ανάσα της να κόβεται και μια μικρή κραυγή βγαίνει από το στόμα της.

《 Μην φοβάσαι.  Σου τηλεφωνώ με δική μου ευθύνη. Θέλω να σε προειδοποιήσω.  》 Δεν μιλάει. Η σιωπή της φανερώνει ότι κάποιος άλλος είναι μαζί της.

《 Πρόσεχε Ειρήνη. Ο Σωτήρης είναι εκτός ελέγχου. Σε κυνηγάει. Και τους φίλους της. Θα είναι κοντά. Πρέπει να κρυφτείς. 》 Γελάει ειρωνικά με τον τόνο λύπης να χρωματίζει την φωνή της.

《 Θα με βρει. Είναι παντού Μάριε. Είναι παντού. Φοβάμαι.. δυστυχως νιώθω πως με κυνηγάει συνεχώς. 》 Δακρύζει με τρεμάμενη φωνή.

《 Μπορείς να σωθείς. Μπορείς να κρυφτείς, να φύγεις και να γλυτώσεις. 》 Η ένταση που προσπαθούσα να θάψω μέσα μου βγαίνει σαν τσουνάμι, άγριο και δυνατό.

《 Δεν φεύγω αν δεν βεβαιωθώ ότι η Σοφία είναι καλά. 》 Αγάπη και ανιδιοτέλεια. Αφοσίωση και φροντίδα.

《 Είναι καλά. Δεν θα πειραξει εκείνην.  Την αγαπάει. 》 Απαντώ δυνατά χτυπώντας το χέρι μου στην ξύλινη επιφάνεια του γραφείο.

《 Είναι τέρας. Αν δεν πάρει αυτό που θέλει θα την σκοτώσει. Ξέρω τον Σωτήρη. Τον πραγματικό Σωτήρη και ξέρω ότι είναι ένας διπολικος τρελός. Γι'αυτό δεν θα διακινδυνεύψω να αφήσω τον πιο πολιτιμο άνθρωπο στην ζωή μου μόνο. 》 Η φωνή της τρέμει και την ίδια στιγμή το κινητό φτάνει στα χέρια του Παναγιώτη.

《 Που είναι η Βικτόρια; 》 Βαριά φωνή, ιδιαίτερα βραχνή και άχρωμη.

《 Δεν νομίζω πως έχει δυνατότητες ζωής μικρε. Λυπάμαι. Ο Σωτήρης είναι ασταμάτητος. Ίσως να μπορέσεις να την σώσεις μα είναι ρισκο. Θα σε παρακαλούσα να κρυφτείς σε ένα σπίτι μαζί με την Ειρήνη μέχρι να καταφέρω να ηρεμήσω τον αδελφό μου. 》 Ακούω έναν αναστεναγμό απόγνωσης που σίγουρα συνοδεύεται από μια νευριασμένη έκφραση.

《 Είναι αδελφή μου και αυτο είναι το μόνο που μετράει καταλαβαίνεις; 》 Προσπαθώ να μιλήσω λογικά για να μην εξαγριωσω και άλλο τον νεαρό.

《 Άκουσε με. Η αδελφή σου είναι ήδη νεκρή εφόσον την έχει ο Σωτήρης. Αν πας να την βρεις απλώς μεγαλώνεις την λίστα των θυμάτων του. 》

《 Τι προτείνεις να κάνω; 》 Ρωτάει γεμάτος ένταση.

《 Προστάτεψε τον εαυτό σου και την Ειρήνη. Για το καλο όλων μας.  Θα σώσω εγω την Σοφία. 》 Τερματιζω την κλήση και τηλεφωνώ αμέσως τον αδελφό μου. Μετά από τέσσερις χτύπους το σηκώνει.

《 Χρόνια και ζαμάνια αδελφέ.  Υποθέτω πως άκουσες το μήνυμα μου. Όλα καλά τώρα, ήταν μια στιγμή αδυναμίας, ελπίζω να μην ξαναγίνει. Όπως ελπίζω να μην το πήρες στα σοβαρά. 》 Ειλικρινά η υποκρισία του και η ψεύτικη εικόνα που έχει δημιουργήσει  μπορούν να μπερδέψουν τους πάντες. Εκτός από εμένα.

《 Που είσαι; Θέλω να σε δω Σωτήρη. Υπάρχει κάτι που θέλω να συζητήσουμε και όχι δεν μπορεί να περιμένει. 》 Περιμένω να απαντήσει έχοντας μια σκυθρωπη έκφραση.

《 Σου στέλνω την διεύθυνση. Έλα γρήγορα. Έχω μια δουλειά που δεν μπορεί να περιμένει. 》

《 Πες πως ειμαι ήδη εκεί. 》 Τερματιζω την κλήση και φεύγω σαν σιφωνας από ο αστυνομικό τμήμα.

Τρέχω γρήγορα ενώ παράλληλα ελέγχω την τοποθεσία που μου έχει στείλει ο αδελφός μου. Είναι στο δάσος έξω από την πόλη πίσω απο το τμήμα. Προφανώς θα είναι εκεί για να ξεφορτωθεί ένα πτώμα. Ποιανού όμως είναι αυτό το άψυχο σώμα;

Μπαίνω στο εσωτερικό του δάσους και ακολουθώ τις γιγαντιες πατημασιές του αδελφός μου. Ακολουθεί μια περίπλοκη διαδρομή ανάμεσα στο κλαδιά, θάμνους, και κορμούς δένδρων. Στο έδαφος υπάρχουν γραμμές από χώμα σαν σύρσιμο. Αυξανω τον ρυθμό των βημάτων μου και φτάνω μπροστά στην επίπεδη επιφάνεια μιας λίμνης.

Δεν έχει κύμα και είμαι ιδιαίτερα καθαρή. Με την άκρη του ματιού μου παρατηρώ την Βικτόρια, ριγμενη κάτω, χτυπημένη, βρώμικη. Πλησιάζω προς το μέρος της μα ο Σωτήρης διακόπτει τον βηματισμό μου.

《 Να θυμάσαι Μάριε πως ήταν δική σου επιλογή να δεις αυτό. 》 Απαντά αινιγματικά γεγονός που με αφήνει σκεπτικό. Αρπάζει την αναίσθητη Βικτόρια και την ταρακουνάει ώσπου να ανοίξει τα μάτια της. Προσπαθώ να πλησιάσω ομως γνωρίζω την ασταθή προσωπικότητα του αδελφού μου.

《 Θα έπρεπε να λυπάμαι. Όμως πιστεύω πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. 》 Βγάζει ένα κοφτερό μαχαίρι το οποίο ξαφνιάζει την νεαρή κοπέλα.

《 Να θυμάσαι πως πεθαίνεις πιο ήρεμα από την φίλη σου. 》 Λέει άγρια και τοποθετεί το μαχαίρι στο λαιμό της. Με μια αστραπιαία κίνηση διαμελιζει τον λαιμό της άτυχης κοπέλας.

* Τέλος κεφαλαίου

Ελπίζω να σας αρέσει❤

Σήμερα δεν θα ανεβάσω αλλο κεφάλαιο. Αύριο έρχονται καινούργια πράγματα😉*