🔥20🔥
⚠ Προσοχή: Το κεφάλαιο περιέχει σεξουαλικό και βίαιο περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη ⚠
Σοφίας Ρον
Πίνω προσεκτικά λίγο από το νερο που μου άφησε ο Σωτήρης. Νιώθω το κρύο να έχει εισβάλει για τα καλά στο δωμάτιο. Προσπαθώ να φτάσω έως στο τραπέζι μα οι αλυσίδες είναι σφιχτές και βαριές ενώ δεν μου επιτρέπουν να απομακρυνθω από την αρχική μου θέση.
Απορώ πως ξεγελαστηκα τόσο εύκολα από τον Σωτήρη. Πώς κατάφερα να τον αγαπήσω και να δεθω μαζί του σωματικά και ψυχικά. Ίσως αυτός να προσποιούνταν μα εγώ του έδειξα τα αληθινά μου συναισθήματα. Δεν μετάνιωσα ούτε ένα λεπτό που γνώρισα τον Σωτήρη. Αλλά έχει έναν στόχο.
Εφόσον δεν είμαι εγώ πρέπει να φύγω από εδώ μέσα για να προειδοποιήσω την αδελφή μου και τους φίλους μου. Σίγουρα ο Σωτήρης ως καλός σύντροφος θα είναι εκεί έξω και θα προσποιείται ότι με ψάχνει. Θα είναι ανήσυχος ενώ ταυτόχρονα θα παρηγορεί την αδελφή μου με λόγια ψεύτικα. Μέχρι στιγμής μόνο η Βικτόρια και ο Γιώτης μπορούν να ψάξουν για εμένα και να στριμώξουν τον Σωτήρη. Όμως εγώ δεν μπορώ απραγη και να περιμένω. Πρέπει να βρω έναν τρόπο να σπάσω τις αλυσίδες και να βγω έξω. Πρέπει να τα καταφέρω.
Ο Σωτήρης δεν θα διακινδυνεψει να ξανάρθει εδώ εφόσον όλοι με ψάχνουν. Άρα μου δίνεται μια σύντομη ευκαιρία που δεν πρέπει να χαραμίσω. Αν και βαριές οι αλυσίδες είναι λεπτές και σε κάποια σημεία σκουριασμένες. Αν υπήρχε κάτι βαρύ ίσως να κατάφερνα να έφευγα. Με τα μάτια μου προσπαθώ να διακρίνω μια σκληρή επιφάνεια. Μπουσουλαω όσο πιο μακριά μπορώ και με τα χέρια μου ψηλαφιζω μήπως βρω κάτι. Το μόνο που μπορώ να πιάσω είναι χώμα, μικρά ξύλα και μικρές πέτρες. Σκάβω λίγο στο χώμα ώσπου τα χέρια μου χτυπάνε σε μια σκληρή επιφάνεια. Την τραβάω προς τα έξω με οση δύναμη έχω. Τελικά αποκαλύπτεται και μεγάλη πέτρα. Χαμογελάω περήφανα και με τον καρπό μου σηκώνω την πέτρα και την πετάω πάνω στις αλυσίδες των ποδιών μου.
Συνεχίζω την ίδια κίνηση μέχρι που οι αλυσίδες σπάνε. Στερεωνω την πέτρα κάτω από το πέλμα μου και ακουμπάω τα χέρια μου σε μια ευθεία. Σπρώχνω την πέτρα με όλη μου την δύναμη προς το σκουριασμένο σημείο. Με ένα κρακ καταλαβαίνω πως οι αλυσίδες έχουν σπάσει. Με ευκολία τις αφαιρώ και σηκώνομαι όρθια.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Είμαι ελεύθερη! Πλησιάζω προς την πόρτα και πέφτω πάνω της με φορά.
Ανοίγει με ευκολία και ξεφυσαω με ανακούφιση. Βγαίνω από την πόρτα και την κλείνω προσεκτικά.
《 Πώς στο καλό βγηκες; 》 Ακούω μια αντρικη βαριά και νευρική φωνή. Αμέσως μου κόβονται τα πόδια και παγώνω στην θέση μου. Δεν έχω κουράγιο να γυρίσω. Απλά μένω στην θέση μου. Με αρπάζει και με πετάει στην αποθήκη.
Ειναι ο άντρας που είχε έρθει στην εταιρία. Ο άντρας από τον οποίο έπεσαν οι φωτογραφίες μου. Εκείνος που τον θεωρούσα γοητευτικό τώρα με σέρνει στην φυλακή μου. Αφού με πετάει κάτω σαν τσουβάλι με κλωτσάει δυνατά στην κοιλιά.
Κλείνω σφιχτά τα μάτια στην προσπάθεια να μην τσιριξω.
《 Είσαι κακο κορίτσι και τώρα θα τιμωρηθεις. 》 Παίρνω μια βαθιά ανάσα μα ακόμα τρέμω. Με αρπάζει από τα μαλλιά και με σέρνει ως τον τοίχο. Οι κραυγές μου βγαίνουν αβιαστες από το στόμα μου.
Με κολλάει στον τοίχο και τοποθετεί το χέρι του στον λαιμό μου. Νιώθω το κεφάλι μου υγρό για αυτό δεν ξαφνιαζομαι όταν βλέπω το αίμα μου στα δάχτυλα του. Δακρύζω άθελά μου. Γελάει ψυχρά και το χέρι του προσγειώνεται με φόρα στο πρόσωπο μου. Αυτό συνεχίζεται τουλάχιστον για πέντε λεπτά και σταματά μόνο όταν οι σταγόνες αίματος κάνουν την εμφάνισή τους. Νιώθω έναν οξύ πόνο, νιώθω την αναπνοή μου αργή.
Αυτός ο άντρας είναι πολύ δυνατός μα ταυτόχρονα τόσο αδύναμος που τα βάζει μαζί μου. Σιγά σιγά σφίγγει το χέρι του γύρω από τον λαιμο μου ώσπου δεν μπορώ να πάρω ανάσα.
Τον κοιτάζω πονεμένα μα τα μάτια του είναι το ίδιο ψυχρά με του Σωτήρη. Με πιάνει από τον λαιμό και με χτυπάει στον τσιμεντένιο τοίχο με φόρα τουλάχιστον τρεις φορές. Πονάω.
Νιώθω το σώμα μου να σπάει σε χιλια κομμάτια όπως συνέβη και στην καρδιά μου λίγες ώρες πριν. Απλά προσπαθώ να υπομεινω στον πόνο γιατί ξέρω πως σύντομα όλο αυτό θα τελειώσει.
Και θα είμαι καλά. Έπειτα από δύο-τρεις μπουνιές και κλωτσιές το φιλαράκι του Σωτήρη με αφήνει και αμέσως σωριαζομαι στο έδαφος.
Απομακρύνεται από κοντά μου καθώς γελάει δυνατά. Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Τελείωσε. Τα κατάφερα και στάθηκα στα πόδια μου. Αυτό ήταν. Τώρα θα περιμένω μέχρι να γίνω καλά.
Βηχω αδύναμα και πιάνω τις άκρες των μαλλιών μου που είναι ποτισμενες με αίμα. Γυρίζω αργά το κεφάλι μου και παρατηρώ τον γεροδεμένο άντρα ακριβώς μπροστά μου. Μα..η τιμωρία μου τελείωσε.
《 Με λεμε Τζοσεπ και εγώ αποφασίζω πότε θα τελειώσουμε! 》 Μου απαντά σαν να διαβάζει την σκέψη μου.
Για λίγα λεπτά δεν κινείται και απλώς με παρατηρεί. Πάνω στο τραπέζι διακρίνω μια κάμερα η οποία τραβάει την στιγμή που μιλάμε. Τι έχει ως σκοπό να κανει; Τον καρφωνω με το βλέμμα μου και ξαφνιαζομαι βλέποντας το πονηρό χαμόγελο του. Σκύβει κοντά μου και απομακρύνει τα μαλλιά από το πρόσωπο μου.
Αμέσως αρχίζω να τρέμω αλλά αυτός δεν το παρατηρεί καν. Με ακινητοποιεί με ευκολία και αφαιρεί την μπλούζα.
《 Μη! Σε παρακαλώ σταματά. Ό,τι άλλο θες εκτός από αυτό. 》 Προσπαθώ μάταια να τον μεταπεισω.
Αντίθετα αυτός μου κολλάει το πρόσωπο στο παγωμένο τοίχο ενώ εκείνος απαλλάσσεται από το παντελόνι μου. Καυτά δάκρια βγαίνουν από τα μάτια μου ενώ προσπαθώ να προβάλλω κάποια αντίσταση. Περνάει το χέρι του μέσα από το εσώρουχο μου προσπαθώντας να καταλάβει αν είμαι υγρή. Την ώρα που πάω να φωνάξω μου κλείνει το στόμα με ένα πανί. Με χτυπάει στην μέση και έπειτα στην πλάτη καταφέρνοντας να μου κόψει για λίγο την αναπνοή. Σε αυτά το λίγα δευτερόλεπτα μένει γυμνός και σκύβει πάλι προς το μέρος μου. Με άγαρμπες κινήσεις κατεβάζει τον εσώρουχο μου και διεισδύει απότομα μέσα μου. Τα δάκρια, ο πόνος, ο τρόμος με πνίγουν. Φοβάμαι στα χέρια μου.
Φοβάμαι που με ακουμπά, που με βλέπει ως ερωτικό αντικείμενο. Καθώς αυξάνει την ένταση βρίσκει πιο πολύ αντίσταση. Μου κράτα τα χέρια με ευκολία και με το ελεύθερο χέρι του μου χτύπα το κεφάλι στον τοίχο.
Τα πάντα γύρω μου σκοτεινιάζουν την ώρα που νοιώθω πως τελειώνει μέσα μου.
*Αυτό ήταν το κεφάλαιο ❤
Ελπίζω να σας άρεσε.
Να θυμάστε πως στο 36 ολοκληρώνεται❤
Αυτα από μένα.
Θα ανέβαζα εχθές αλλά είχα πρόβες για την παράσταση ❤
Σας αγαπαω❤
Stay turned 🔜 *
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top