Οι σχολικές ώρες περνάνε σαν νερό.

Αρκετοί καθηγητές έλειπαν ενώ άλλοι αναγκάστηκαν να κάνουν αναπλήρωση στην τρίτη λυκείου για αυτό εμείς σχολασαμε νωρίς.

Περπατάμε στο πεζοδρόμιο ενώ ο αέρας χτύπα στο πρόσωπό μας.
Η σιωπή έχει απλωθεί και κάνει από την παρέα δεν τολμάει να χαλάσει τη στιγμή με μια κουβέντα.

Στο μυαλό μου γυρίζει συνεχώς ένα ονομα: Μάριος Προκοπίου. Σπάνια, έως και ποτέ, ο Σωτήρης μιλάει για την οικογένειά του. Όμως αυτή την φορά έχω ένα στοιχείο παραπάνω.

Ξέρω πως ο αδελφός του είναι στην φυλακή επειδή έχει σκοτώσει κάποιον.

Όμως και ο Σωτήρης έχει σκοτώσει.
Αχ φωνούλα δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Θα ασχοληθώ με τον Σωτήρη στην ώρα του. Σκοπός μου είναι να πάω στην φυλακή και να μάθω όσο περισσότερα μπορώ.

Ιδίως για το ένταλμα σύλληψης. Τα παιδιά έχουν προχωρήσει πιο μπροστα χωρίς να συνειδητοποιήσουν ότι έχω μείνει πίσω.

《 Παιδιά.》Η απόγνωση έχει γεμίσει την φωνή μου μα ευτυχώς δεν χρειάζεται να φωνάζω ξανά. Γυρίζουν ξαφνικά και με κοιτάζουν αινιγματικά.

《  Θα παω να δω την αδελφή μου, οπότε θα τα πούμε αργότερα.  》

Δεν νιώθω όμορφα όταν λέω ψέματα αλλά είναι απαραίτητο. Όταν πια έχουν χαθεί από το οπτικό μου πεδίο, ξεκινάω τον δρόμο μου προς τις φυλακές.

Η διαδρομή είναι σύντομη μα το άγχος με έχει κυριεύσει. Θεέ μου δεν ειμαι καν ενήλικη. Θα με πιάσουν στα σίγουρα.. Εκτός αν πω ψέματα. Ένα διαβολικό χαμογελο στολίζει τα χείλη μου. Ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω. Ιδίων το σώμα μου και παίρνω την πιο σοβαρή έκφραση που έχω. Μπαίνω μέσα μα ένας φρουρός με σταματά.

《 Γεια σας. Μππρω να σας βοηθησω;》

《  Νομίζω πως μπορείτε. Θέλω να.. επισκεφτώ τον Μάριο Προκοπίου. Ονομάζομαι Ειρήνη Σωτηρίου.  》 Με μια κίνηση βγάζω την ταυτότητά μου και φροντίζω να κρύβω τις πληροφορίες. Ο φρουρός κοιτάζει την φωτογραφία και χαμογελά.

《Περάσετε στον χώρο του επισκεπτήριο παρακαλώ.》 Βάζω μέσα την ταυτότητά και ακολουθώ τον φρουρό.

《 Μια ακόμα φορά το όνομα παρακαλώ.  》

《 Μάριος Προκοπίου.  》 Το πρόσωπο του έχει πάρει μια απορημένη έκφραση ενώ το χέρι του ξύνει το πηγούνι του.

《  Είναι αρκετά σίγουρος πως δεν υπάρχει κρατούμενους με συ το το όνομα αλλά θα ψάξω.  》

Βγάζει από την βιβλιοθήκη ένα μεγάλο δερμάτινο φάκελο ο οποίος έχει μέσα υπερβολικά φύλλα και φαίνεται βαρύς.

Ο φρουρός γυρίζει στο γράμμα Π και ψάχνει προσεκτικά. Με κοιτάζει με ένα αμυδρό σχεδόν μηδενικό χαμόγελο καθώς βγάζει ένα τσαλακωμένο φύλλο.

《 Κάνατε λάθος. Όχι Μάριος μα Σωτήρης. Και φυσικά δεν ειναι πια κρατούμενος. Έχει απελευθερωθεί καιρό τώρα. Έκατσε δύο μέρες και έπειτα ο αδελφός του, Μάριος, πλήρωσε για να βγει. 》 

《  Για ποιον λόγο μπήκε φυλακή; 》

《  Λυπάμαι μα αυτή η πληροφορία είναι απόρρητη. Μπορώ να την δώσω μόνον σε συγγενείς.. Και σας διαβεβαιώνω πως ο Μάριος Προκοπίου έχει καθαρό ποινικό μητρώο και είναι ένας άξιος αστυνομικός. Έχασε και τις δύο γυναίκες του. Η πρώτη είχε καρκίνο και η δεύτερη αυτοκτόνησε. 》

Εχω μείνει άναυδη. Ο αδελφός του Σωτήρη έχει ζήσει πολλά και όμως δεν είναι έτσι όπως τον περιέγραψε ο Σωτήρης. Δεν είναι δολοφόνος. Είναι απλώς μια πονεμένη ψυχή.

《 Και εσύ δεν είσαι η Ειρήνη μα η αδελφή της.》 Προσπαθώ να διαμαρτυρηθώ μα συνεχίζει.

《  Η Ειρήνη είχε ξαναέρθει εδώ. Έψαξε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Οπότε αντίο μικρή.  》

Βηματιζω προς τα έξω. Η αδελφή μου ξέρει. Ή μήπως οχι; Ο φρουρός δεν είπε πριν πόσο καιρό ή για πιο πράγμα συνέλαβαν τον Σωτήρη.

Ευτυχώς η Ειρήνη κάνει τον δικό της μα μάταιο αγώνα. Πότε δεν θα καταφέρει να βρει τα χαρτιά που βρήκα εγώ ή να φτάσει τόσο κοντά στην πηγή και όλα αυτά για έναν λογο: πιστεύει πολύ και πιάτα στον Σωτήρη.

Αυτό είναι το μεγαλύτερό της λάθος. Πιστεύει τις μικροδικαιολογιες του ενώ με το τόσο φορτωμένο πρόγραμμά της δεν προλαβαίνει να ψάξει.

Ίσως αν της μιλήσω να τα ξεκαθαρίσουμε όλα. Θα γίνουμε μια γροθιά και θα καταφέρουμε να μάθουμε την αλήθεια.

Γιατί η αλήθεια πάντα μετρά. Δεν έχει σημασία πόσο καλά κρυμμένη είναι μα πόσο διαθετημενος είσαι να την ανακαλύψεις.  Πόσο χρόνο να θυσιάσεις. Πόσες σχέσεις να διακόψεις.

Η αλήθεια πληγώνει πολλούς μα ευτυχώς συνεχίζει να είναι άξια. Γιατί χωρίς την αλήθεια ζεις σε έναν κόσμο ψεύτικο.

Ξέρω ποια θα είναι τα επόμενα βήματά μου.

Πρώτα πρέπει να μιλήσω στην Ειρήνη και έπειτα να κάνω μια επίσκεψη στον αδελφό του Σωτήρη.

Όλα αυτά, όμως, πρέπει ξαναγίνουν κρυφά από τον Σωτήρη.

Και να δείξω στον Σωτήρη ότι ακόμα τον αγαπώ, κάτι που ισχύει δυστυχώς. Η αγάπη μου γι αυτόν υπάρχει ακόμα. Η καρδιά μου χτυπά έντονα κάθε λεπτό που η μορφή του εισβάλλει στην σκέψη μου.

Είμαι ερωτευμένη με αυτόν τον άνθρωπο. Εγώ όμως έχω μια διαφορά. Δεν αφήνω την αγάπη να με τυφλώσει. Γιατί ακόμη και εάν φορά κουστούμι και το παίζει ευγενικός πίσω από αυτό σίγουρα υπάρχει κάτι ακόμα.

Κάτι που το έχει κρύψει πολύ βαθιά. Κάτι που θα φροντίσω να ανακαλύψω με κάθε κόστος.

Κάτι που θα οδηγήσει στην καταστροφή μου. Κάτι που θα πρέπει να δει και η  Ειρήνη.

*Τέλος κεφαλαίου.

Ελπίζω να σας άρεσε. Είναι λίγο πιο μικρό με περισσότερες βέβαια πληροφορίες.

Άρα λοιπόν ο Μάριος δεν είναι δολοφόνος. Άρα ο Σωτήρης είπε ψέματα 😕 ή όχι;

Πατήστε το αστεράκι 🌟 και αφήστε ένα σχόλιο 💬

See you soon little killers 🔜🔛*