Την ιδια στιγμη η Αννα παει για μαθημα κουκουλωμενη απο την πρωτη εως την τελευταια ωρα, μπαινει στη ταξη και καθεται στο θρανιο της βγαζοντας απο την τσαντα ενα βιβλιο που διαβαζει. Τα αλλα κοριτσια την σχολιαζουν ως 'η μυστηρια' . Δεν μιλαει με κανεναν εκτος απο τους δασκάλους, στα διαλείμματα βγαινει εξω στο καταπρασινο γρασιδι με μια κουβερτα απλωμενη να τρωει το κωλατσιο που φτιάχνει μόνη  και να διαβάζει το βιβλιο της. Δεν συμμετεχει στη γυμναστικη και σε γενικα σπορ και ειναι υπευθυνη της βιβλιοθηκης του σχολείου. Η μοναξιά, σύντροφος της εδώ και πολλά χρόνια πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι χωρίς να ανταλλάσσει κουβέντες με άλλους. Καθώς λοιπόν ο Μάρκος πηγαίνει προς το γραφείο του διευθυντή, βλέπει μπροστά του μια κοπέλα να τον κοιτάει με πολύ θυμωμένο βλέμμα. Εκεινος την κοιτάει, και χωρίς καμια κουβέντα την προσπερνάει. Η κοπέλα αρχίζει να του φωνάζει και αυτός απλά σηκώνει το χέρι του και την χαιρετάει. Καθώς πηγαίνει προς το γραφείο του διευθυντή χτυπαει την πόρτα:
Διευθυντής- πέρασε μέσα
Μάρκος - καλημέρα
Δι- καλημέρα, κάθισε
Μ-ωραια, τι με θέλετε
Δι- έμαθα για το ατύχημα και για την κατάσταση του εγγονού μου, αλλά λόγω ότι δεν ξέρει πως έχει παππού δεν μπορώ να τον δω και το ξέρεις,
Μ- το ξερω κύριε διευθυντά, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να του μιλήσετε
Δι- θα γίνει, πες μου τι και πως έγινε και αν είναι καλά
Μ- έσωσε μια κοπέλα από ένα αυτοκίνητο, ο οδηγός  την κοπανησε και τώρα είναι σε κωμα
Δι- μάλιστα, ευχαριστώ Μάρκο μπορείς να πας στην τάξη σου.