Οι μερες περναγαν χωρις να γινεται τιποτα το σπουδαιο. Εβγαινα αραια και που με τον Αρη και με την Ιωαννα δεν γινοταν κατι. Η καθε μια στην σχολη της χωρις να μιλαμε και οποτε το καναμε ηταν τοσο αμηχανα που τελειωναμε γρηγορα την κουβεντα και φευγαμε.

Ηταν Παρασκευη και οτι εφευγα απο την σχολη. Το χερι μου ειχε γινει καλα και τα τραυματα μου ειχαν επουλωθει, οπως και της Ιωαννας. Πριν ανεβω στην μηχανη με πηρε τηλεφωνο η Κατερινα

"Ειι να σου πω μπορεις να περασεις να με παρεις;"

"ναι ερχομαι απο εκει"

Το κλεισαμε και περασα απο την σχολη. Οταν την πηγα σπιτι, μου ειπε πριν φυγω:

" Ζωη δεν εισαι καλα"

"γιατι τι εχω;" ρωτησα μπερδεμενη

"δεν εισαι καλα... Το νιωθω. Δεν εχεις ξεπερασει ακομα την Ιωαννα. Ειμαι σιγουρη"

Χαμηλωσα το κεφαλι μου χωρις να πως κατι. Ναι ειχε δικιο. Οσο και να προσπαθουσα να το κρυψω φαινοταν γιατι ηταν η αληθεια.

"ελα απο το σπιτι μου το απογευμα να δουμε ταινια και να χαλαρωσουμε" ειπε μετα απο λιγο και με φιλησε στο μαγουλο.

Εγνευσα χαμογελωντας αμυδρα και εφυγα. Πηγα σπιτι διαβασα για να μην τα εχω για μετα και επεσα για υπνο. Αν και δεν ειχα κανει τιποτα τρομερο ολη μερα ενιωθα κουρασμενη. Κατα της 8 πηγα στην Κατερινα. Αλλα αντι να μου ανοιξει αυτη μου ανοιξε η Ιωαννα.

"γεια" ειπα αμηχανα χαμογελωντας αχνα.

"γεια" απαντησε και αυτη

Οταν μπηκα μεσα ειδα την Κατερινα στον καναπε να με κοιταει και της εριξα ενα δολοφονικο βλεμμα ενω αυτη προσπαθησε να απολογηθει. Οταν ηρθε η Ιωαννα και καθησε ρωτησα.

"τι θα δουμε"

"εσεις θα δειτε εμενα με καλεσε ο Αγγελος να παω σπιτι του. Συγνωμη παιδια" ειπε η Κατερινα.

Η χαζη... Επιτηδες το εκανε. Θα την σκοτωνα μετα. Επρεπε ομως πρωτα να βρω πως. Ασφυξια ή μαχαιρομα; ισως αποφασιζα μετα.. Τωρα ειχω πιο σημαντικο προβλημα.

Οταν η Κατερινα εφυγε καμια δεν μιλαγε αλλα μετα απο κανα λεπτο αποφασισε πρωτη να σπασει την σιωπη.

"λοιπον τι θα δουμε;"

"δεν ξερω. Εμμ θες μια κωμωδια;" ρωτησα αφου ηξερα οτι δεν της αρεσαν τα θριλερ.

"Ναι δεν εχω προβλημα"

Εβαλα μια ταινια προχειρη αλλα καμια δεν γελαγε... ειχαμε χαθει στις σκεψεις μας.

Οταν τελειωσε με ρωτησε στο ακυρο

"εμ πως τα πας; βλεπω κανεις παρεα με τον Αρη"

"ναι απλως βγαινουμε"

"αα" ηταν το μονο που ειπε

"εσυ;" ρωτησα περιεργη

"εγω τιποτα. Βαρετα λιγο αλλα ενταξει"

"και δηλαδη δεν παιζεται τιποτα με τον Αρη;" συνεχισε

"δεν ξερω μπορει" την πειραξα

"αα ωστε μπορει" ψιθυρισε

"τι ειπες;"

"λεω ξερει οτι εισαι πρωταρα;"

Τι;!

"συγνωμη;" την ρωτησα μηπως εγω παρακουσα

"αυτο που ακουσες" απαντησε. Γινοταν σκυλα γιατι σιγουρα ζηλευε.

"δεν σου πεφτει λογος" δεν ηξερα τι αλλο να πω. Δεν μπορουσα να μιλησω.

"παντως να ξερεις δεν ειναι καλο παιδι" μου ειπε ψυχραιμα

"ενταξει" απαντησα μονολεκτικα

"θα σου παρει την παρθενια και θα σε παρατησει"

Το στομα μου κοντεψε να πεσει στο πατωμα απο την αγενια της εκεινη την στιγμη.

"Απο ποτε σε νοιαζει τι κανω και ποιος θα με πληγωσει;" την ρωτησα

"Απλα σου δινω μια φιλικη συμβουλη" απαντησε και ανασηκωσε τους ωμους της.

"αα φιλικη" επανελαβα ειρωνικα.

"ναι φιλικη"

"δεν θελω τις συμβουλες σου" ειπα δυνατα αφου τωρα πια φωναζαμε

"Απλα σε προειδοποιω. Αλλα ξερεις κατι; κανε οτι θες. Δεν μου καιγεται καρφι"

Χωρις να πω τιποτα μαζεψα τα πραγματα μου και με γρηγορο βημα προχωρησα προς την πορτα αλλα στα μισα αλλαξα πορεια και κατευθυνθηκα προς τα πανω της.

Με βια επιασα το κεφαλι της και ενωσα τα χειλη μας. Την κολλησα στον τοιχο και αρχισαμε να φιλιομαστε με παθος. Της δαγκωσα ελαφρα το κατω χειλος και εβγαλε εναν αναστεναγμο δεινοντας την ελευθερια στην γλωσσα της να ενωθει με την δικια μου.

"αυτο ειναι τοσο λαθος" ψιθυρισε μεσα στο φιλι

"ναι ειναι" συμφωνησα ενω συνεχισαμε να φιλιομαστε. Την ξαπλωσα στον καναπε και ανεβηκα πανω της. Αλλα ξαφνικα ακουσαμε την πορτα να ανοιγει και μεσα σε δευτερολεπτα ειχαμε κατσει κανονικα και καναμε πως κοιταζαμε τηλεοραση γνωριζοντας πως ηταν η Κατερινα.

Γαμω αυτο το κοριτσι ερχεται στις πιο ακαταλληλες ωρες.

"τι κανετε;" μας ρωτησε περιεργα. Κατι θα καταλαβε

"εμμ ε-εδω.." ξεκινησα εγω

"β-βλεπαμε τηλεοραση" συνεχισε η Ιωαννα λιγο λαχανιασμενα

"Αα ωστε βλεπετε τηλεοραση" μας ειρωνευτικε.

"ναι ναι" απαντησαμε και οι δυο μαζι

"και τι ακριβως βλεπετε;" αμαν αυτη η κοπελα, πολλα ρωταει!

"μ-μια ταινια" τραυλισα

"μα δεν παιζει τιποτα η τελοραση... Ειναι στο νεκρο" (ελπιζω να καταλαβετε)

Κοιταχτηκαμε με την Ιωαννα προσπαθωντας να βρουμε μια καλη δικαιολογια.

Ευτυχως χτυπησε το τηλεφωνο μου και ηταν η μανα μου.

"ελα μαμα" ειπα χαρουμενη που την γλυτωσαμε αν και ηξερα οτι μετα θα τα ελεγα στην Κατερινα αλλα δεν ηθελα να φερω σε αμηχανια την Ιωαννα και δεν ηταν και η καταλληλη στιγμη αφου δεν ηξερα τι θα γινει μεταξυ μας και αν το εχει ηδη μετανιωσει

Μιλησα λιγο με την μανα μου και οταν εκλεισα μαζεψα τα πραγματα μου ενω ειπα

"λοιπον εγω να πηγαινω"

"ναι και εγω" ειπε και η Ιωαννα

"Αα κριμα ρε παιδια δεν καθησαμε ολοι μαζι" απαντησε η Κατερινα.

Ψεμματα τα εκανε ολα το σκατοπαιδο μας κοροιδευε! Τα ηξερει ολα σιγουρα.

Οταν βγηκαμε εξω και οι δυο μας την ιδια στιγμη ειπα πρωτη καθως επιασα το σβερκο μου αμηχανα.

"εμ καληνυχτα"

"κ-καληνυχτα" ειπε και αυτη στο τελος.

Πηγε να φυγει αλλα ξανα γυρισε τελευταια στιγμη δινοντας μου ενα τελευταιο φιλι. Χαμογελασα καθως φιλιομασταν οπως και αυτη. Επειτα εφυγε τρεχοντας.

Και κατι μου ελεγε οτι ολα θα αρχιζαν να πηγαινουν καλυτερα!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χειιι! Ξερω οτι και να πειτε εχετε δικιο. Εχω παρα πολυ καιρο να βαλω παρτ αλλα επεστρεωα και εχω πολλες ιδεες. Θελω να σας ευχαριστησω και παλι που διαβαζετε την ιστορια μου και για οσους δεν ξερουν αρχισα και μια καινουργια η οποια λεγεται "αγαπητη κ. Αθανασιου" αν θελετε ριξτε της μια ματια... Θα χαρω πολυ.

Τα λεμε συντομα!

Φιλακια xxx