Οταν αρχισαμε να τρωμε ακουσαμε την πορτα να ανοιγει και εμφανιστηκε η μικροτερη αδελφη μου.. οχι και πολυ μικρη 1η λυκειου.. λογικα οτι θα γυρισε απο το σχολειο.

Οταν μας ειδε εμεινε απο το σοκ οποτε υπεθεσα οτι δεν της το ειχαν πει.

Σηκωθηκα πανω χαμογελωντας ενω ειπα.

"Εκπληξη!!"

Χωρις να πει κατι ετρεξε και με αγκαλιασε χαρουμενη.

"Ποτε ηρθες;" ρωτησε οταν χωριστηκαμε.

"Ειπαμε να ερθουμε για τα χριστουγεννα... για διακοπες" απαντησα και κοιταξα την Ιωαννα.

Η Μαρινα (η αδελφη μου) ηταν η δευτερη που εμαθε για την Ιωαννα, μετα την Κατερινα.. οποτε ηξερε να φερθει αναλογα και οχι σοκαρισμενα.

"Και.. εσυ πρεπει να εισαι η Ιωαννα για την οποια εχω ακουσει τοσα πολλα, χαρηκα" ειπε ενω πηγε κοντα στην Ιωαννα να την χαιρετησει.. αλλα πριν φυγει της εριξα μια μπουνια στο χερι!

Υποτιθεται πως αυτα δεν τα λεμε..

"Α ωστε η Ζωη εχει πει τοσα πολλα για εμενα... ελπιζω να ειναι καλα" απαντησε η Ιωαννα κοιταζοντας με και χαμογελωντας στραβα.

Γαμωτο! Σιγουρα κοκκινησα σαν πατζαρι..

"Ναι ολα καλα ειναι!" Συνεχισε η αδελφη μου.

Ειναι και λιγο ανωριμο!

Και ετσι περασε το μεσιμεριανο μας φαγητο.. πολυ καλυτερα απ'οτι περιμενα. Βασικα το πηραν πολυ καλα οι γονεις μου.. σαν να εφερα ενα αγορι.

Το υπολοιπο μεσημερι κοιμηθηκαμε γιατι ειμασταν αρκετα κουρασμενες απο το ταξιδι... παρολα αυτα περιμενα ποτε θα συνεχισουμε αυτο που αφησαμε στην μεση..

Το απογευμα κατεβηκα κατω μονη γιατι η Ιωαννα ακομα κοιμοταν και αφου εφτιαξα τον καφε μου καθησα στον καναπε μαζι με τους γονεις μου.

"Πολυ καλη κοπελα η Ιωαννα" μιλησε πρωτος ο πατερας μου και πραγματικα χαρηκα που ειχε τετοια γνωμη.. συνηθως οι πατεραδες ειναι λιγο πιο αρνητικοι και επιφυλακτικοι.

"Ναι ειναι" απαντησα χαμογελωντας και πινοντας μια γουλια καφε.

Αφου μιλησα λιγο μαζι τους κατεβηκε και η Ιωαννα μπαινοντας στην συζητηση για τις σπουδες.

Ομως αποφασισα να τους αφησω λιγο μονους και ετσι πηγα στην αδελφη μου την γιατι σκεφτηκα πως μπορει να χρειαζεται βοηθεια με τα μαθηματα της.

Χτυπησα ελαφρα την πορτα και μπηκα

“Χει. Θελεις βοηθεια;” ρωτησα οταν ειδα πως οντως διαβαζε

“Ναιι! Δεν αντεχω αλλο.. Εισαι πολυ τυχερη που σπουδαζεις.. Το σχολειο δεν παιζεται πλεον” απαντησε και εβαλε το κεφαλι της στα χερια της.

Πηρα μια καρεκλα χαμογελωντας γιατι πραγματικα μου ειχαν λειψει αυτες οι στιγμες και καθησα.

“Λοιπον για να δουμε..”

Και καθησαμε για τουλαχιστον μια μιση ωρα να της τα εξηγησω.

“Ελα να κανουμε ενα διαλειμμα” με παρακαλεσε

“Καλα” ειπα χαμογελωντας στην παιδικοτητα της.

“Λοιποοον πως τα πατε με την Ιωαννα” ρωτησε αμεσως.

Η ψευτρα ηθελε διαλειμμα μονο και μονο για να της πω τα γκομενικα μου

“Αυτο ηταν το διαλειμμα που ηθελες να κανουμε;” ρωτησα σηκωνοντας το φρυδι

“Ελαα! Απλα απαντα”

“Ενταξει..ολα ειναι μια χαρα αν και δεν ξερω τι ειμαστε ακομα.. Βασικα ειναι φορες που κανουμε σαν ζευγαρι αλλα ειναι και φορες που ειναι απομακρη”

“Ναι.. Ισως δεν ειναι ετοιμη ακομα. Μην την πιεσεις ομως. Φαινεται πολυ καλη κοπελα” με συμβουλεψε

“Ναι οντως ειναι”

Επειτα ακουσαμε ενα χτυπο στην πορτα και εμφανιστηκε η Ιωαννα χαμογελωντας γλυκα.

“Συγνωμη που διακοπτω. Ζωη να σου πω λιγο;” με ρωτησε και ανησυχισα λιγο.

Αυτο το ‘μπορω να σου πω’ ή ‘θελω να μιλησουμε’ ειναι προτασεις που δεν θες να ακουσεις.

“Ναι ναι ερχομαι”

Βγηκε και απο πισω της βγηκα και εγω

“Τι εγινε; εκαναν κατι οι γονεις μου; ο πατερας μου; δεν σου αρεσει εδω; θες να φυγουμε, η αδελφ-;” οι ερωτησεις μου επεσαν νερο αλλα με εκοψε με ενα γρηγορο φιλι.

“Φτανει! Τιποτα απο ολα αυτα, απλα ηθελα να βγουμε λιγο να μου διξεις το μερος, βαρεθηκα λιγο μεσα” απαντησε χαμογελαστα

“Α! ναι φυσικα παμε οπου θες” ειπα και κατεβηκα κατω να ενημερωσω τους γονεις μου και να παρω και τα κλειδια του αμαξιου.

“Μαμα, μπαμπα εμεις παμε μια βολτα.. Θα παρω το τζιπ που εχουμε στο γκαραζ για να εχουμε ζεστη.” τους φωναξα για να με ακουσουν απο το καθιστικο που καθοντουσαν.

“Ενταξει αγαπη μου να προσεχετε” μιλησε η μανα μου

Πηρα τα κλειδια και αφου μπηκαμε στο αμαξι πηγαμε μια βολτα και στο τελος καταληξαμε παλι σε μια παραλια.

Κολλημα με τις παραλιες!

“Θες να βγουμε εξω ή να κατσουμε εδω που εχει ζεστη;” ρωτησα

“Καλυτερα εδω.. Κρυωνω εξω” απαντησε ενω κοιταζε την θαλασσα

“Καλα εισαι;” ξανα ρωτησα

“Ν-ναι” απαντησε, ομως μπορεσα να ακουσω ενα σπασιμο στην φωνη της καθως κατεβασε και το κεφαλι.

Τι; κλαιει;!

“Ιωαννα κλαις; τ-τι εγινε; σε πειραξε καποιος;” ρωτησα τρομαγμενη

“Ν-ναι”

“Τ-τι ναι; ποιος;” τι στο διαολο; ποιος; ποτε;

“Ο Πετρος” απαντησε μεσα στα δακρυα της

“Πως;” ρωτησα προσπαθωντας να καθησυχασω τον θυμο μου.

Και αντι να απαντησει, εβγαλε το κινητο και μου εδειξε ενα μηνυμα:

‘ερχομαι για εσενα Ιωαννα’

Αφου διαβασα το μηνυμα προσπαθησα να μην τρελαθω και εβαλα το χερι μου στο προσωπο της Ιωαννας για να με κοιταξει

“Ιωαννα ποτε στο εστειλε;” ρωτησα ηρεμα

“Λ-πριν τρεις μερες”

“Και γιατι δεν μου ειπες τιποτα;”

“Γιατι ετσι και αλλιως θα φευγαμε για να ερθουμε εδω και ησουν χαρουμενη” απαντησε μετανιωμενη

Χωρις να πω τιποτα εβαλα μπρος και φυγαμε.

Στον δρομο σκεφτομουν τι θα μπορουσε να μας κανει... Και πως θα μπορεσω να την πρφυλαξω...

“Γιατι δεν μιλας” ρωτησε

“Σκεφτομαι” απαντησα μονολεκτικα φανερα νευριασμενη που δεν μου το ειπε.

“Εισαι νευριασμενη;” ρωτησε ξανα ηρεμα

“Ναι! Ναι ρε Ιωαννα ειμαι.. Γιατι δεν μου το ειπες; ξερεις τι θα μπορουσε να ειχε γινει αυτες τις τρεις μερες;” απαντησα φωναζοντας

“Το ξερω! Συγνωμη ρε Ζωη ημουν χαζη αλλα δεν ηθελα να ανησυχισεις”

“Ενω τωρα δεν ανησυχω!” την ηρωνευτικα

Μεχρι να φτασουμε ειχαμε πει κιαλα και οταν μπηκαμε στο σπιτι εφυγε νευριασμενη και πηγε στο δωματιο μας.

Οριστε! Βγηκε και θυγμενη

“Τι εγινε παιδακι μου;” ρωτησε η μανα μου.

“Τιποτα..που ειναι ο μπαμπας;” ρωτησα γρηγορα

“Στο γραφειο του”

Χτυπησα και μπηκα

“Μπαμπα”

Οταν με ακουσε σηκωσε το κεφαλι του απο τα χαρτια που ειχε μπροστα του και με κοιταξε

“Ελα Ζωη μου. Τι εγινε;” ρωτησε και πηγα πιο κοντα για να καθησω σε μια καρεκλα

“Θελω να μιλησουμε” ειπα σοβαρα

“Για πιο θεμα;”

“Εχουν γινει πολλα... Ολα αρχισαν...”

Και ετσι του ειπα ολη την αληθεια.

Οταν τελειωσα με κοιταξε μπερδεμενος

“Μαλιστα.. Και τι θελεις να κανουμε;” ρωτησε

“Θελω να μου δωσεις ενα απο τα πιστολια σου” απαντησα

“Πας καλα παιδακι μου;”

“Ναι μια χαρα παω. Μπαμπα ειναι τρελος.. Την βιαζε.. Και ουτως ή αλλος εχω παρει αδεια οπλου απο τοτε που πηγα στους πεζοναυτες”

Με κοιταξε λιγο και σκεφτηκε πιανοντας τα λιγα γενια του

“Χμμ κατι θα κανουμε” ειπε και με κοιταξε χαμογελωντας μου

“Παμε να διαλεξω;” ειπα σαν μικρο παιδακι

Ηξερα αφου εκανε μια συλλογη θα ειχε αρκετα για να βρω το πιο ωραιο.

Απο μικρη μου αρεσαν τα οπλα.

Πηγαμε στο υπογειο και ανοιξε ενα χρηματοκιβωτιο που ειχε μια βαλιτζα μεσα.

Οταν ανοιξε την βαλιτζα και ειδα ποσα ειχε.. Εμεινα!

“Ποσα χρονια κανεις συλλογη;” ρωτησα εκπληκτη

“Αρκετα” απαντησε χαμογελωντας

Ειχε εναν στοχο πιο περα και αφου δοκιμασα τα περισσοτερα διαλεξα το καλυτερο

“Το αγαπημενο μου πηρες”

“Μηπως το θες;” ρωτησα

“Οχι παρτο. Απλα ακου το μυστικο του.. Μπορει να πυροβολησει μονο αν εχει το αποτυπωμα σου. Οποτε ακομα και αν γινει κατι και το παρει αυτος για να σε πυροβολησει δεν μπορει. Αλλα βρε Ζωη μου μηπως να το αφηνες; φοβαμαι”

“Οχι μπαμπα δεν το αφηνω και δεν φοβαμαι, δεν θα μου κανει τιποτα” απαντησα αποφασιστηκα

“Ενταξει απλα υποσχεσου μου οτι θα το χρησιμοποιησεις σε δυσκολη στιγμη και θα προσεχεις” με παρακαλεσε

“Ναι το υποσχομαι”

“Α! Και κατι αλλο. Μην πεις τιποτα στην μανα σου γιατι βλεπω να με πυροβολει αυτη” οταν τον ακουσα εβαλα τα γελια.

Πηγαμε πανω αλλα ακουσα τον πετρα μου απο πισω να μου μιλαει

“Πηγαινε να τα βρειτε”

Το σκεφτηκα λιγο γιατι δεν ηθελα να ειμαστε τσακωμενες, ειδικα τωρα στα χριστογεννα.

Κουνησα το κεφαλι μου καταφατικα και κατευθηνθηκα προς το δωματιο μου.

Χωρις να χτυπησω μπηκα σιγα σιγα.

Πριν προλλαβω να πω το ονομα της την ειδα να καθεται στο κρεβατι και να κανει κατι με το κινητο της. Μαλλον επαιζε καποιο παιχνιδι.

“Ιωαννα” ειπα μαλακα αλλα δεν γυρισε να με κοιταξει.

Καθησα στην ακρη του κρεβατιου ενω αυτη ακουμπουσε τα χερια της στα γονατα της κουλουριασμενη στο κρεβατι επισης.

“Ιωαννα” την ξανα καλεσα

“τι;” ειπε αποτωμα παιζοντας ακομα με το κινητο της

“θελω να μιλησουμε”

“μιλα”

Ειναι σκληρο καρυδι η ατιμη.

Της πηρα αποτομα το κινητο απο τα χερια, πριν προλλαβει να το παρει πισω και μιλησα.

“τωρα θα μιλησουμε”

Εβαλε τα χερια της στο στηθος της οπως τα μικρα παιδια οταν ειναι θυμωμενα και μιλησε

“τι θελεις;”

“θελω να σου ζητησω συγνωμη, μιλησα ασχημα αλλα ρε Ιωαννα προσπαθησε να με καταλαβεις... Μου λες τωρα πως ο Πετρος σου εστειλε ενα μηνυμα σαν και αυτο και περιμενεις να αντιδρασω καπως διαφορετικα;”

Πηγε να πει κατι αλλα ξανα μιλησα

“και μην φοβασαι.. Θα τα περασουμε ολα μαζι.. Θα ειμαι διπλα σου.. δεν θα σε αφησω και δεν θα αφησω κανεναν να σε πειραξει” τελειωσα

Οταν ειδα πως τα χαρακτηριστηκα της μαλακωσαν, πηγε να πει κατι αλλα ειχα καταλαβει πως με συγχωρεσε, οποτε πηγα πιο κοντα για να νιωσω τα χειλη της.

Εβαλα το χερι μου στον λαιμο της ωστε να την φερω πιο κοντα και επιτελους ενιωσα να απαλα χειλη της πανω στα δικα μου.

Στην αρχη ηταν αργο και παθιασμενο αλλα οταν ζητησα προσβαση στο στομα της εγινε πιο βιαιο, γρηγορο και λεμαργο.

Εκανα λιγο πισω για να παρω ανασα αλλα κατεθειαν με επιασε και αφου μας κυλισε στο κρεβατι καθησε πανω στην περιοχη μου.

Κατεβασε το προσωπο της και με φιλησε γρηγορα δαγκωνοντας μου το κατω χειλος και τραβωντας το ελαφρα ενω ταυτοχρονα τριφτηκε στην περιοχη μου. Μην μπορωντας αλλο εβγαλα εναν αναστεναγμο αφου επειτα εβαλε το γονατο της αναμεσα στα ποδια μου και το πιεσε στην περιοχη μου.

“βλεπω σου περασαν τα νευρα” ειπα λαχανιασμενα στο λιγο χρονικο περιθωριο που μου ειχε δωσει πριν με ξαναφιλησει.

“Μμ.. Ειπα να συνεχισουμε οτι αφησαμε το πρωι” ειπε και αυτη λαχανιασμενα χαμογελωντας διαβολικα.

“Ε τοτε αν θυμαμαι καλα ηταν η δικη μου σειρα” απαντησα και μας γυρισα ωστε να ειμαι εγω απο πανω.

“αυτο δεν ειναι δικαιο” την ακουσα να λεει

“δεν μπορω να σε αφησω να εχεις παντα ολη την διασκεδαση” απαντησα στο αυτι της ψιθυριστα και ενωσα για αλλη μια φορα τα χειλη μας.

Της εβγαλα την μπλουζα αλλα πριν προλλαβω να βγαλω και το παντελονι της, ανοιξε η πορτα και χωριστηκαμε σε χρονο ρεκορ.

“Ζωη ελ-”

Εβαλε την μπλουζα της μπροστα απο το στηθος της αφου δεν ειχε προλαβει να την φορεσει ενω εγω κοιταξα την πορτα που ηταν η αδελφη μου.

“ουπς” ειπε γρηγορα πριν της φωναξω

“παιδακι μου γιατι δεν χτυπας; πως μπαινεις ετσι; τι της εχουμε τις πορτες;” ρωτησα φανερα εκνευρισμενη που για αλλη μια φορα μας διεκοψαν.

“ας ειχατε κλειδωσει. Ελατε κατω ειναι ετοιμο το φαγητο” απαντησε και εφυγε

“αντε παλι με αυτο το φαγητο. Δυο φορες μας εχουν διακοψει για αυτον τον λογο” μιλησα νευριασμενη ενω κουμπονα το παντελονι μου

Ακουσα ενα πνιχτο γελακι απο την Ιωαννα η οποια εβαζε την μπλουζα της.

“το βραδυ δεν θα μας διακοψει κανεις” ειπε υστερα.

“μην το λες. Μπορει να πεινασουν και να ξανα στρωσουν τραπεζι” ειρωνευτικα καθως κατεβαιναμε

Καθησαμε να φαμε και επειτα ειδαμε μια ταινια ολοι μαζι.

Πριν τελειωσει ειδα πως η Ιωαννα ειχε αποκοιμηθει στα ποδια μου.. Ετσι, της πηρα αγκαλια για να παμε για υπνο.

Δεν νυσταζα αλλα δεν ειχα κατι αλλο να κανω.

Οταν την ακουμπησα στο κρεβατι ανοιξε γρηγορα τα ματια της και με εσπρωξε να πεσω πανω της.

“πας καλα; δεν κοιμασαι;” ρωτησα με περιεργια

“βαριωμουν να δω την ταινια και σκεφτηκα οτι αν κανω πως αποκοιμηθηκα στα ποδια σου θα με πηγαινες στο κρεβατι.. Και ετσι θα ειχαμε λιγο χρονο μαζι” ειπε χαμογελωντας στραβα

“πολυ εξυπνη εισαι” απαντησα και ενωσα τα χειλη μας λεμαργα.

Εβγαλα την μπλουζα της αλλα πριν γινει κατι αλλο εφυγα γρηγορα και κλειδωσα την πορτα για μην μας διακοψει κανεις.

Εβγαλα και την δικια μου και ξανα πηρα θεση αναμεσα στα ποδια της.

Καθως φιλιομασταν πηγα τα χερια μου στην πλατη της ωστε να βρω το κουμπωμα του σουτιεν της.

Οταν το ξεκουμπωσα επιτεθηκα στο πλουσιο στηθος της μην μπορωντας να το χωρτασω.

Εβγαλε εναν μικρο αναστεναγμο και εβαλε τα χερια της στα μαλλια μου πιεζοντας με πιο κοντα της.

Επειτα εβγαλα τα παντελονια μας και οταν τυλιξε τα ποδια της στην μεση μου μπορεσα να ξανα νιωσω την απαλοτητα του δερματος της.

Πηγα το χερι μου πανω απο το μπραζιλ της και ετριψα λιγο την περιοχη της.

Εβγαλε αλλον εναν αναστεγμο και μετα απο λιγο μιλησε.

“Ζωη..” την ακουσα λαχανιασμενη

“μμ” απαντησα ενω φιλαγα την κοιλια της.

“σ-σταματα να με πειραζεις” ειπε και εριξε το κεφαλι της πισω οταν εβαλα το χερι μου απο μεσα.

“πες μου τι θελεις” την πειραξα

“ξερεις τι θελω” ειπε και ξανα αναστεναξε

“θελω να το ακουσω” συνεχισα ενω εκανα κυκλους γυρω απο την κλειτοριδα της.

“θ-θελω.. Τα δαχτυλα σου.. Μ-μεσα μου” απαντησε επιτελους.

Χαμογελασα και την φιλησα.

“δεν ηταν και τοσο δυσκολο, ετσι;” ρωτησα και γλυστρισα δυο δαχτυλα μεσα της.

"Αχχ" Αναστεναξε δυνατα και συνεχισε καθως τα δαχτυλα μου εμπαιναν και εβγαιναν απο μεσα της.

“σς μην φωναζεις, θα μας ακουσουν” ψιθυρισα στο αυτι της ενω αυτη κουναγε τους μηρους της στον ρυθμο των δαχτυλων μου.

“τ-τελειωνω” προσπαθησε να πει.

Τοτε εβγαλα τα δαχτυλα μου απο μεσα της και χαμηλωσα ωστε να βλεπω την περιοχη της.

Χωρις να χασω χρονο φιλησα τα ποδια της κοντα στην περιοχη της και στο τελος εβαλα την γλωσσα μου στην σχισμη της, κανοντας την να φωναξει το ονομα μου. Η γλωσσα μου εμπαινε και εβγαινε απο μεσα της ενω αυτη περασε τα χερια της στα μαλλια μου και με πιεσε περισσοτερο προς τα μεσα.

“Ζ-Ζωη... Τ-τελειωνω.”

Μετα απο λιγο ενιωσα την γευση της και αφου την καθαρισα ανεβηκα στο υψος της και την φιλησα θελοντας να γευτει την γευση της.

“τωρα ειμαι οντως κουρασμενη” απαντησε οταν χωριστηκαμε για λιγο.

“φωναζεις πολυ δυνατα.. Ελπιζω να μην μας ακουσαν” την πειραξα.

“για να δουμε τωρα ποσο δυνατα φωναζεις εσυ” ειπε ενω μας γυρισε και καθησε πανω μου.

Ο Θεε!

~~~~

Χειιι. Ελπιζω να σας αρεσε το παρτ. Ειναι το πρωτο ντερτι.. και ξανα λεω πως εαν καποιος εχει προβλημα θα ηταν καλυτερο να μην το διαβασει.

Τα λεμε στο επομενο παρτ!

Φιλακια xxz