Ακουστε το τραγουδι ενω διαβαζετε!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετα απο δυο χρονια

Ζωης ποβ

"Χμ" ειπα σκεπτηκα

"Δωσε της μια δοση propiosalic και αν δεν νιωσει καλυτερα θα δουμε.. ισως ειναι απο την εγχειρηση" συνεχισα βγαζοντας το στηθοσκοπιο απο τα αυτια μου και τυλιγοντας το γυρω απο τον λαιμο μου.

"Μαλιστα" απαντησε γρηγορα η νοσοκομα και αμεσως εβγαλε μια ενεση.

Βγαινοντας απο το δωματιο της ασθενους ξεφυσιξα δυνατα. Ημουν πολυ κουρασμενη.. ειχαν πεσει πολλα χειρουργεια μαζι και δεν προλαβαινα.. παραλληλα ειχε και η Ιωαννα πολυ δουλεια και δεν βλεπομασταν αρκετα συχνα κατα την διαρκεια της ημερας παρα μονο το βραδυ στο σπιτι.. τωρα πια μεναμε μαζι.

Μπηκα μεσα στο γραφειο μου και καθησα στην καρεκλα κοιταζοντας τους επομενους ασθενης και προσπαθωντας να φτιαξω ενα προγραμμα αλλα καποιος με διεκοψε χρυπωντας την πορτα.

"Ναι;" ρωτησα και ειδα να μπαινει μεσα μια νοσοκομα. Ηταν ομορφη και τελευταια με κοιταζε πολυ αλλα δεν ειχα ματια για αλλη..

"Ναι Αννα;"

"Γιατρε η κ. Παπαδοπουλου εχει μια μικρη ταχυκαρδια... τι να χοριγησω;" ρωτησε και χαμογελασε στραβα.

"Πφ παλι; δωσε της 2 μιλιγκραμ boutafeid και θα ερθω να την τσεκαρω σε λιγο" απαντησα σκεπτηκη.

"Ενταξει" απαντησε και χαμογελωντας γυρισε και κουνωντας προκλητικα τον κωλο της βγηκε εξω.

Κουνησα το κεφαλι μου δεξια αριστερα.. η κακομοιρα δεν ειχε καμια ελπιδα.

Γελασα λιγο μονη μου πριν ξανα γυρισω στα χαρτια μου.

Δεν προλαβα να διαβασω μια σειρα οταν ξανα χτυπησε η πορτα.

"Ποιος;" ρωτησα πιο επιθετικα

Η πορτα ανοιξε και ειδα την Ιωαννα να μπανει μεσα.

"Μηπως θελεις να φυγω;" ρωτησε παιχνιδιαρικα.. παντα ετσι ηταν, ο,τι και να γινοταν.

"Οχι οχι νομιζα πως ηταν η Αννα" απαντησα

"Η νοσοκομα που σου την πεφτει;" ρωτησε και την ειδα να νευριαζει ελαφρα.

"Δεν μου την πεφτει" προσπαθησα να μην την θυμωσω αλλο.

"Στην πεφτει Ζωη! Και πρεπει να κανεις κατι! Δεν μπορω να ερχομαι συνεχεια στο νοσοκομειο να σε τσεκαρω!" Απαντησε και στρυφογυρισα τις κορες των ματιων μου.. δεν ειχα ορεξη για τσακωμο οποτε το δεχτηκα.

"Κατι θα κανω" ειπα και χαμογελασα στραβα οταν ειδα πως ειχε πια ηρεμισει.

Ηρθε πιο κοντα και καθησε στα ποδια μου βαζοντας το ενα χερι της πισω απο τον λαιμο μου.

Με φιλησε γλυκα και αμεσως αφεθηκα.. ηταν το καλυτερο για να μπορεσω να παρω δυναμεις για την υπολοιπη μερα.

"Πως και απο εδω;" ρωτησα οταν χωριστηκαμε.

"Δεν ειχα πολυ δουλεια και εφυγα απο το γραφειο. Ε και επειδη δεν βλεπομαστε πολυ σκεφτηκα να ερθω απο εδω να σε δω.. και να σιγουρευτω πως ολα ειναι καλα" απαντησε και ηξερα πως αναφερωταν στην Αννα.

"Ολα ειναι μια χαρα.. αφου μονο εσενα αγαπαω" ειπα και αμεσως κοκκινησε.. αν και ειμαστε τοσο καιρο μαζι εχω ακομα αυτη την επιδραση πανω της.. οπως και αυτη.

"Ηρθα και για ενα τσεκαπ" την ακουσα να λεει μετα απο λιγο και να χαμογελαει πονηρα.

Τι ειχε βαλει παλι στο μυαλο της;

"Τι τσεκαπ;" ρωτησα

"Θελω να με εξετασεις για να ξερω αν ολα ειναι καλα" απαντησε.

"Ιωαννα ασε τις βλακειες μια χαρα εισαι"

"Οχι θελω να με εξετασεις" επεμεινε σαν μικρο παιδι

"Ιωαννα!"

"Ελα ρε Ζωη!" και ξεροντας πως δεν ειχα αλλη επιλογη σηκωθηκα.

"Κατσε εκει" της ειπα δειχνοντας της το κρεβατι που εξεταζα και αμεσως καθησε και ξεκινησε να ξεκουμπωνει αργα το ασπρο πουκαμισο της.

Σηκωσα το ενα μου φρυδι.

"Τι; δεν θα με εξετασεις;" ρωτησε και δαγκωσε το κατω χειλος της ενω χαμογελουσε.

Πηγα κοντα και εβγαλα το στηθοσκοπιο. Την εξετασα και ειδα πως οι παλμοι τις ηταν λιγο γρηγοροι..ισως ειχε αγχωθει λιγο επειδη ημασταν πολυ κοντα.. και το καταλαβαινα γιατι συνεβαινε και σε εμενα.

"Εχεις αγχος;" ρωτησα ψιθυριστα στο αυτι της.

"Ο-οχι.." απαντησε αδυναμα.

Χαμογελασα και εκανα πισω.

"Εισαι μια χαρα" ειπα.

"Ξερεις.. δεν στο ειπα πριν αλλα ποναω καπου" την ακουσα να λεει ενω εβαζα καλυτερα την ρομπα που φορουν οι γιατροι.

"Που;"

"Εδω" απαντησε και μου εδειξε το δεξι της στηθος πανω απο το σουτιεν της το οποιο δεν ειχα προσεξει.. ηταν κοκκινο δαντελενιο.

Χμ ισως θα ηταν πιο ωραια αν επαιζα και εγω το παιχνιδι της.

Πηγα κοντα της και με αργες κινησεις της εβγαλα το σουτιεν.

Οι ρογες της ηταν σκληρες σαν να περιμενουν για το αγγιγμα μου και αυτο με εκανε αρκετα υγρη.

"Που ακριβως;" ρωτησα υστερα χαμογελωντας.

"Εδω" απαντησε και ακουμπησε την μια.

"Χμ δυστυχως δεν υπαρχει καποιο ειδικο φαρμακο αλλα μπορουμε να φτιαξουμε ενα" ειπα πονηρα

"Π-πως;"

Χωρις να απαντησω εσκιψα αφου ηταν καθισμενη στο κρεβατι και εβαλα στο στομα μου το ενα της στηθος.

"Πως νιωθεις τωρα;" ρωτησα μετα απο λιγο χωρις να κανω τον κοπο να σηκωθω αλλα αντιθετα συνεχισα.

"Π-πολυ καλυτερα.. συνεχισε" απαντησε ανασαινοντας πιο γρηγορα.

Χαμογελασα και συνεχισα αλλα αυτη την φορα με υγρα φιλια εφτασα στα χειλη της.

Πριν ομως γινει τιποτα αλλο πηγα γρηγορα και κλειδωσα την πορτα.

Οταν γυρισα τυλιξε τα ποδια της γυρω απο την μεση μου και με εφερε πιο κοντα της.

"Ξ-ξερεις, δεν ερχομουν εδω ακριβως για αυτο αλλα οταν σε ειδα με τα ιατρικα ρουχα κατι επαθα.. εισαι πολυ σεξι" την ακουσα να λεει ενω εγω την φιλουσα και την ρουφαγα στον λαιμο.

Γελασα λιγο δυνατα και μην αντεχοντας αλλο εβαλα το χερι μου μεσα απο το αερατο, αφου ηταν ταγερ, παντελονι της.

Την χαιδεψα ελαφρα και εβγαλε εναν αναστεναγμο.

"Δεν πρεπει να κανεις πολυ φασαρια ομως" ειπα ψιθυριστα γνωριζοντας πως ημασταν ακομη στο νοσοκομειο.

"Κ-κανε ομως λιγο πιο γρηγορα.. κοντευω ηδη να τελειωσω" απαντησε με δυσκολια.

Εβαλα δυο δαχτυλα μεσα της και αρχιζα να τα βγαζω και να τα μπαζω.

Αμεσως τα χερια της τα οποια ηταν στην πλατη μου, επιασαν δυνατα τα ρουχα μου και τα εσφυξαν.

"Π-πιο γ-γρηγορα" προσπαθησε να πει και υπακουσα αυξανοντα ταχυτητα.

Μεσα σε λιγα λεπτα τελειωσε και ξεκουρασε το κεφαλι της στο στηθος μου.

Επειτα με φιλησε παθιασμενα για λιγο και θελοντας να παρει αερα εκανε πισω.

Ετσι, βρηκα την ευκαιρια να γλειψω τα δαχτυλα μου ενα ενα ωστε να γευτω για αλλη μια φορα την γευση της.

"Παμε σπιτι να συνεχισουμε;" ρωτησα αφου δεν την ειχα χορτασει αρκετα.

"Αμε" απαντησε χαμογελωντας ενω κουμπωνε το πουκαμισο της.

"Μηπως πονας και καπου αλλου;"

"Ναι.. εδω" ειπε και μου εδειξε την περιοχη της.

Χαμογελασα στραβα.

"Παμε σπιτι και σε λιγο δεν θα σε ποναει πια"

~~~~~~~~~~~~~

Καθομασταν στον καναπε διπλα διπλα μετα απο αλλη μια κουραστικη μερα και βλεπαμε τηλεοραση.

"Ξερεις, δεν μου εξηγησες ποτε τον λογο που με παρατησες εκεινη την ημερα" ειπα πρωτη ενω θυμηθηκα εκεινη την φριχτη νυχτα.

Γυρισε το κεφαλι της και με κοιταξε στα ματια φοβουμενη μηπως τσακωθουμε ή κατι τετοιο.

"Ναι ηθελα αλλα ειχες χτυπ-"

"Δεν χρειαζεται να απολογηθεις.. ουτε θελω να μου πεις τι ακριβως εγινε αν δεν νιωθεις ανετα ή δεν θες"

Ηρθε πιο κοντα μου και με φιλησε γλυκα. Μετα απο λιγο εκανε πισω ισα για να ακουμπησουν τα κουτελα μας.

"Μου εδειξες την αγαπη σου.. και ακομα μου την δειχνεις.. και.. και πιστευω πως δεν σου αξιζω" ειπε σχεδον ψιθυριστα.

Επιασα τα χερια της και εμπλεξα τα δαχτυλα μας μεταξυ τους ενω την κοιταξα.

"Δεν μπορεις να καθοριζεις εσυ τι μου αξιζει.. σε αγαπαω και για εμενα αξιζεις τα παντα.. εισαι τα παντα μου"

Μετα απο λιγα δευτερολεπτα σιωπης μιλησε.

"Εκεινο το βραδυ μου ειχαν στειλει μηνυμα οι γονεις μου και ηθελαν να μου μιλησουν, αν θυμασαι. Ενας γνωστος τους μας ειχε δει που φιλιομασταν και τους το ειχε πει. Οταν πηγα σπιτι αρχισαν να φωναζουν.. ειδικα ο πατερας μου και με αναγκασαν να σε παρατησω.. με απειλησαν.. οι γονεις μου! Ο πατερας μου με χαστουκισε! Το παιδι του.."

Οταν τελειωσε ειχαν ηδη κανει την εμφανιση τους τα πρωτα δακρυα.

Την πηρα αγκαλια και προσπαθησα να την ηρεμισω.

"Ενταξει.. τελειωσε τωρα.. θα ειμαστε μαζι οτι και αν συμβει.. θα ειμαι εδω για να σε προστατευω" ειπα ηρεμα και δεν απαντησε παρα εκλαψε.

Μετα απο λεπτα ειχε αποκοιμηθει και περνοντας την αγκαλια σε στυλ νυφης την πηγα στο δωματιο μας.

Επειτα ξαπλωσα διπλα της και πριν προλαβω να την αγκαλιασω εγω με αγκαλιασε αυτη ενω κουμουριαστηκε κοντα μου.
~~~~~~~~~~~~~~~

"Ιωαννα;! Τι κανεις τοση ωρα εκει πανω;" ρωτησα φωναχτα για να με ακουσει αφου εγω ημουν κατω στην πορτα και την περιμενα.

"Τωρα τωρα" απαντησε και μετα απο δευτερολεπτα εμφανιστηκε και κατεβηκε σχεδον τρεχοντας τις σκαλες.

"Ετοιμη;" ρωτησα και εγνευσε χαρουμενη.

Ειχαμε μια εβδομαδα αδεια και σκεφτηκαμε να παμε στους γονεις μου. Της αρεσε πολυ εκει περα και θα ηταν κατι σαν διακοπες μιας και θα πηγαιναμε με την μηχανη.

"Α! Περιμενε.. παραλιγο να το ξεχασω" ειπα τελευταια στιγμη και με κοιταξε με ερωτιματικο βλεμα.

Πηγα στο καθηστικο και εβγαλα κατω απο τον καναπε ενα κουτι.

"Οριστε"

"Τι ειναι αυτο;" ρωτησε και αρχισε να το ανοιγει.

Οταν το ανοιξε ειπα πρωτη:

"Δεν μπορουσα να μην σου παρω ενα.. και πολυ που αργησα"

Ηταν ενα μαυρο κρανος με μοβ λουλουδια (φωτο πανω)

"Για εμενα;" ρωτησε ενω το κρατησε

"ναι βρε" απαντησα χαμογελωντας.

Το κοιταξε για λιγο και επειτα πιδηξε και με αγκαλιασε.

"Αω ευχαριστω ευχαριστω ειναι υπεροχο" ειπε δινοντας μου πολλα μικρα πεταχτα φιλακια στα χειλη.

"Οτιδηποτε για το μωρο μου" απαντησε και την φιλησα πισω.

"Σε αγαπαω" ειπε χωρις να κατεβει απο πανω μου.

Οταν ελεγε αυτες τις δυο λεξεις ενιωθα πως ελιωνα.

"Και εγω σε αγαπαω" απαντησα και την αγκαλιασα.

"Υποσχεσου μου πως δεν θα με αφησεις ποτε" ψιθυρισα υστερα απο λιγο.

"Ποτε!"

Και τοτε ενιωσα κατι μεσα μου... ναι, ηταν ευτυχια!

~~~~~~~~~~

Τελος! Ελπιζω να σας αρεσε ολη η ιστορια.. εγω παντως την λατρεψα.. στεναχωρηθηκα λιγο που τελειωσε γιατι ηταν η πρωτη μου :( χαρη σε αυτη μετα εγραψα και τις αλλες..

Οσο για καποιες ιατρικες ονομασιες που αναφερω πιο πανω δεν εχουν να κανουν καμια σχεση.. ειναι φαρμακα αλλα για δοαφορετικες θεραπειες ;)

Τελος παντων.. αν θελετε θα γραψω αλλο ενα παρτ μπονους οπως θα κανω και στο "αγαπητη κ. Αθανασιου"... σχολιαστε και πειτε μου τι προτειματε.. να τελειωσει εδω ή αλλο ενα παρτ;

Επισης παραλιγο να το ξεχασω.. γραφω μια καινουργια ιστορια για οσους δεν το ξερουν και θα χαιρομουν αν της ριχνατε μια ματια.. λεγεται "το κοριτσι με την κουκουλα" ειναι teacherxstudent

Φιλακια xxx