Καλωσήρθατε στο νέο μου βιβλίο.

Λοιπόν, στη συγκεκριμένη συγγραφική απόπειρά μου δεν θα ασχοληθώ με κάτι ιδιαίτερα γνωστό στο ελληνικό κοινό.

Τον πρώτο δηλαδή εμφύλιο πόλεμο στην Αγγλία, το τέλος του οπίου σήμανε και το τέλος του Μεσαίωνα για τη Μεγάλη Βρετανία.

Ειδικά για τους fans του Game Of Thrones πιστεύω ότι θα σας αρέσει πολύ διότι πολύ απλά από εδώ εμπνεύστηκε ο George R.R. Martin τα βιβλία του.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή...

Προτού μπω στην κεντρική πλοκή πρέπει να σας κατατοπίσω λίγο ως προς τις καταστάσεις που παίζονται.

Την περίοδο που αναφέρομαι στην Αγγλία κυβερνά η δυναστεία των Πλανταγενετών και η πρωτεύουσα της χώρας είναι το Γουέστμινστερ.

Περί το 1300, ο βασιλιάς Εδουάρδος ο Τρίτος, κάνει πέντε γιούς. Ο μεγάλος του γιος, ο Εδουάρδος, ο Μαύρος Πρίγκιπας οπως ονομάστηκε, από την αρχή δεν φαινόταν καλός μονάρχης για αυτό και ο πατέρας του θέλοντας να εξασφαλίσει σωστή και ομαλή λειτουργία του βασιλείου του, προσπάθησε να σκεφτεί έναν τρόπο να διεισδύσει και τους υπόλοιπους γιούς του στη διακυβέρνηση.
Μέχρι τότε, ο υψηλότερος τίτλος ευγενή ήταν ο κόμης ενώ υπήρχαν και οι λόρδοι οι οποίοι επίσης έπαιζαν ρόλο στη δομή της εξουσίας, όχι όμως τόσο μεγάλο όσο οι κόμητες.
Ο βασιλιάς Εδουάρδος λοιπόν, αποφασίζει να δημιουργήσει μια νέα βαθμίδα ακόμα ψηλότερα από τους κόμητες, που ήδη ανήκαν στο συμβούλιο του βασιλιά. Την βαθμίδα αυτή την ονόμασε "Δούκες" και έχτισε γύρω στα δέκα με δεκαπέντε κάστρα σε όλη την αγγλική επικράτεια. Τα δουκάτα ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκονταν στο παλάτι, τόσο πιο ισχυρά ήταν. Μέσα στην ιστορία θα ακούσουμε πολλά ονόματα δουκών και δεν υπάρχει λόγος να τα θυμάστε και όλα.

Έτσι λοιπόν, προτού πεθάνει, ο βασιλιάς Εδουάρδος έχρισε τον δεύτερο γιο του, τον Λιονέλ, δούκα του Κλάρενς, το οποίο δουκάτο θεωρούνταν από τα ισχυρότερα. Τον τρίτο του γιο, τον Ιωάννη της Γάνδης, τον πάντρεψε με τη Δούκισσα του Λάνκαστερ, άλλος ένας πανίσχυρος τίτλος. Τον τέταρτο γιο του, τον Εδμόνδο, τον έχρισε Δούκα του Γιόρκ και τον πέμπτο του γιο, τον Τόμας, δούκα του Γκλώστερ.

~~Στην πραγματικότητα, ο βασιλιάς είχε άλλους δύο γιούς και πέντε κόρες αλλά δεν τους αναφέρω γιατί δεν υπάρχει λόγος.~~

Στη συνέχεια, αν και όλοι περίμεναν να γίνει βασιλιάς ο Μαύρος Πρίγκιπας, όταν ο βασιλιάς Εδουάρδος πέθανε, ο διάδοχος είχε ήδη πεθάνει πριν από αυτόν. Κι έτσι αντί να γίνει βασιλιάς ο δεύτερος γιος του, ο Λίονελ, έγινε βασιλιάς ο δωδεκάχρονος τότε γιος του πρωτότοκου, ο Ριχάρδος, ο δεύτερος φέρων αυτό το όνομα.
Ο βασιλιάς Ριχάρδος ο Δεύτερος βασίλεψε είκοσι δύο χρόνια, τα οποία χρόνια στιγματίστηκαν από οικονομική και στρατιωτική παρακμή μιας και το παιδί δεν ήταν σε θέση να χειριστεί σωστά τον πλούτο και τα εδάφη κι έτσι έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο με αποτέλεσμα να χάσει την εύνοια του λαού. Κι έτσι λοιπόν, οι θείοι του, δημιούργησαν μεταξύ τους και με μερικές άλλες οικογένειες, σύνολα ανθρώπων που ονομάστηκαν "οίκοι" και αυτοί οι οίκοι δημιουργούσαν συμμαχίες που σχεδόν πάντα συμμετείχαν καθοριστικά στην εξέλιξη των γεγονότων.

Πέντε οίκους είχαμε την εποχή των Πλαντεγενετών:

1) Τον οίκο του Γιόρκ: Κατεξοχήν πιστοί στον βασιλιά τους, τον Ριχάρδο τον Δεύτερο, υπάκουοι, ικανότατοι στρατηγοί, οικονομολόγοι, γραμματείς και διαπραγματευτές. Δημιουργήθηκαν προφανώς από τον Δούκα του Γιόρκ, τον Εδμόνδο, ενώ και ο Δούκας του Κλάρενς, ο Λιονέλ, υπενθυμίζω ο δεύτερος στη διαδοχή για τον θρόνο, προστέθηκε και αυτός στον οίκο εκείνο. (Μην μου πείτε ότι αυτό δεν θυμίζει τους Stark;)

2) Ο Οίκος του Λάνκαστερ: Αυτοί οι άνθρωποι αν και έδειχναν διπλωμάτες, έμποροι και ευφυείς, δεν ήταν τίποτα παρά ραδιούργοι και σφετεριστές. Ήξεραν πότε να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις γύρω τους για να πάρουν αυτό που ήθελαν. Και πάντα πατούσαν επί πτωμάτων.
Προφανώς ιδρύθηκαν από τον Ιωάννη του Γκόντ, τον Δούκα του Λάνκαστερ. (Νομίζω δεν χρειάζεται να πω ότι αυτοί είναι οι Lannisters)

3) Ο Οίκος Νεβίλ: Κατά κανόνα συμμαχικός με τον οίκο του Γιόρκ. Αυτοί πάντα επηρεάζουν τον απλό λαό και πάντα έχουν πολύ στρατό πίσω τους. Ιδρύθηκαν από μια κόρη του Ιωάννη του Γκοντ η οποία παντρεύτηκε έναν Νεβίλ.

4) Ο Οίκος Πέρσυ: Ίσως ο αρχαιότερος οίκος από όλους. Ξεκίνησε να υπάρχει κιόλας από το 1350-60 και εδώ μιλάμε καθαρά για ενώσεις λόρδων. Ο συγκεκριμένος οίκος κρατάει πάντα σχεδόν ουδέτερη στάση στα ζητήματα.

5) Ο Οίκος Τυδώρ: Δημιουργήθηκε από το πουθενά, από τη χήρα ενός βασιλιά, στις αρχές του 1400. Προς το παρόν και μονο αυτά που είπα αρκούν.

Μέχρι το τέλος του Πολέμου των Ρόδων το 1485, βασιλιάδες γίνονται από παραπάνω από έναν οίκους.

Τώρα, το 1399 ξεσπά μια ανταρσία κατά του βασιλιά Ριχάρδου του Δεύτερου και ο δούκας Ερρίκος του Μπόλιμπροκ, ο μεγάλος γιος του Ιωάννη του Γκόντ του οίκου των Λάνκαστερ, εκθρονίζει τον 33χρονο τότε βασιλιά και τον φυλακίζει. Στέφεται το ίδιο έτος και γίνεται ο Ερρίκος ο Τέταρτος.
Για όσους αναρωτιούνται, ο βασιλιάς Ριχάρδος δολοφονήθηκε στη φυλακή το 1400.

Τον Ερρίκο τον Τέταρτο διαδέχθηκε στον θρόνο μετά από δεκατέσσερα χρόνια βασιλείας, ο μεγάλος του γιος, ο Ερρίκος ο Πέμπτος. Ο Ερρίκος έκανε πολλαπλές εκστρατείες στη Γαλλία και κατάφερε να την κατακτήσει όλη και να τη θέσει υπό την αγγλική κυριαρχία. Νυμφεύθηκε μάλιστα την πριγκίπισσα της Γαλλίας, την Αικατερίνη Ντε Βαλουά, και έτσι εξασφάλισε την υπεροχή του αλλά και την ειρήνη μεταξύ των δυο κρατών. Μέσα στα εννέα χρόνια της βασιλείας του κατάφερε να ισορροπήσει τις σχέσεις των δύο μαχόμενων πλευρών του Εκατονταετούς Πολέμου και σχεδόν να τον τερματίσει.

Βέβαια αυτή η ειρήνη δεν ήταν γραφτό να κρατήσει για πολύ μιας και δύο χρόνια μετά ο βασιλιάς Ερρίκος αρρώστησε βαριά και πέθανε. Πίσω του έμειναν τα ξαδέρφια του ,οι Δούκες, και ο γιος του ο Ερρίκος, μόλις εννέα μηνών στην ηλικία και ο αδερφός του, ο Δούκας Χάμφρεϊ του Γκλώστερ.

Και σε αυτό ακριβώς το σημείο θα ξεκινήσει η ιστορία μας...

~~~~~~~

Αν έχετε τυχόν απορίες θα ήθελα να μου το πείτε εγκαίρως έτσι ώστε να σας κατατοπίσω.

Λοιπόν, εσείς που δεν έχετε απορίες θα ήθελα να σας ακούσω να μου λέτε τις γνώμες σας...

Υ.Γ.  Huge thanks to serpentinous for the wonderful cover that she made for this story.

Υ.Γ.2. Για όσους αναρωτιούνται γιατί δεν βλέπουν καστ, μην μου αγχώνεστε θα έρθει κι αυτό αλλά λίγο αργότερα.